Brutaal??! Niet kunnen, maar dan GAAN we ergens wat eten! Goed plan van je verder en knap hoe je alle toch best kritische posts tot je neemt... Ik ben het met iedereen wel eens. Je moet meer eisend proberen te zijn en minder vragend/afwachtend. Tis een knop die je om moet draaien mocht je dit willen. Elke dag eens proberen... Over 5 minuten wil ik dat je achter de pc/laptop vandaan komt want ik wil nog een potje.....(rummikubben, s*xen, )
ben ook al een tijdje mee aan het lezen, maar meisje ik geloof dat je er wat aan hebt als je wat mondiger zal zijn, ook naar hem toe. het is je man, hij heeft het beste met jou en jullie voor. daarbij zou elke man of vriend zich gevleid moeten voelen als je dat gewoon doet, dat van te voren uit eten gaan! niet vragen of het goed is als je dit of als je dat.. je bent toch een eigen jij!? je bent samen met je vriend/man, maar dat betekend niet dat hij JOU leven mag leiden/lijden...... niet laten gebeuren!
Ik bedoelde ook net letterlijk brutaal, jullie denken geloof ik dat ik onder de plak zit ofzo en dat mn man alles regelt, helemaal niet, juist niet!! maar zo komt het over denk ik. Ik bedoel met brutaal: Ik hoef niet alles alleen te beslissen, hij mag nog wel wat zeggen hoor. Vandaar dat ik het zo boud vind klinken: We GAAN uit eten. Maar goed, heb iid gezegd Dan kunnen we mooi ergens iets eten. Dat vond hij prima. We deden dat trouwens al weinig hoor, we geven er niet veel om dus is niet zo dat dat ineens een must is ofzo..?! Verder nog egzegd dat hij zo vaak wel lichamlijk maar niet geestelijk aanwezig was, dat geeft die actie-reactie waar het in de drukte vaak mis gaat, en gisteren dus weer prima omdat hij lekker ontspannen was. Hij vond het heel hard van me maar schrok er ook van, hij had niet door dat het zo erg was. Ik vond dat ik aardig op de goeie weg zat btw...
Zelden zo'n passieve to gezien.. Ik denk dat je echt vast zit in je eigen (negatieve) gedachten to.. Iig, mijn man werkt veel. Deze week bijvoorbeeld werkt hij 5 dagen 4 avonden. De vijfde avond ben ik weg, en tot vorige week werkte ik in het weekend. Dit is een normale week voor ons. Die ene avond dat wij dan samen thuis zijn brengen we samen door, filmpje kijken (Netflix) flesje wijn erbij, heerlijke avond hebben we dan. Vanochtend toen de wekker ging hebben we eerst nog even samen geknuffeld.. 2 minuutjes meer niet. Maar dat doet zoveel goed! Die momentjes zijn er wel maar zijn lang geen prioriteit geweest. Even zoeken en dan vind je ze echt wel!
Ik weet niet hoe oud jullie kinderen zijn, maar die tijd komt (deels) wel terug. Toen de kinderen jonger waren, hadden wij niet of nauwelijks tijd voor elkaar. En het klinkt misschien raar, maar er was toen ook weinig behoefte. Maar na bepaalde tijd kregen wij echt de behoefte om tijd met elkaar door te brengen. Wij proberen regelmatig tijd voor ons zelf in te plannen (dan gaat het om gemiddeld 3 uurtjes per keer). Ook al lukt het door tijdgebrek en opvangprobleem maar 1x per maand, en soms 1x in de 2 maanden.
dankjewel. ze zijn 1 en 4 jaar. Ik dacht dat ook maar van anderen hoor ik weer dat het alleen maar minder wordt omdat de kinderen dan s avonds ook op zijn?
Wat wij trouwens al doen sinds we elkaar kennen is dat we altijd samen op bed gaan. Als de 1 al moe is gaat de ander gewoon mee. Gewoon gezellig...lekker tegen elkaar aan liggen.
Klopt, ze gaan 's avonds wat later naar bed (hier 20.00 uur). Maar in mij geval maakt dit niet heel veel uit, aangezien mijn man is bijna iedere avond afwezig i.v.m. met zijn werk. Tijd voor ons zelf is voor ons paar uurtjes zonder kinderen buitenshuis iets ondernemen, bijvoorbeeld naar een (privé)sauna of even samen lunchen. Heerlijk! Gewoon weg, zonder kinderen.
ja dat was bij ons in het begin ook zo, maar na deze bevalling en gebroken nachten daarna ben ik om 21.00u bekaf.. Manlief is juist een avondmens en zéker als hij dingen af moet maken gaat hij dan nog niet naar bed hoor.. maar dat mis ik ook. Gelukkig dit weeknd wel twee keer tegelijk en dat scheelt veel.
oh oke,20.00u valt mee ja. Maar uit eten ed deden we met zn tweeen ook weinig dus het ging mij meer om dingen thuis. Fijn dat het voor jullie wel werkt zo!
Hier ook een tijdje in een neerwaartse spiraal gezeten. Maar nu nemen we bewust de tijd voor elkaar. We gaan bijvoorbeeld samen douchen als de kids slapen.(Geen lampen aan maar geurkaarsjes. Elkaar wassen met lekkere douchegel...Simpel, romantisch en misschien ook...Jeweetwel) Proberen eens per minimaal 2 maanden samen uit eten te gaan. Lekker samen film kijken op de bank gebeurt regelmatig. En ouder wordende kinderen klinkt als een probleem. Maar volgens mij valt dat wel mee. Hier uiterlijk 8uur naar boven. Meestal eerder, eventjes op onze slaapkamer tv kijken en daarna het bed in. En als ze nog groter worden tv op de eigen kamer. Kijken ze daar maar. En als ze supergroot zijn, heb je geen oppas meer nodig om weg te kunnen
Nee niet dan kunnen we gelijk ergens eten. Gewoon reserveren. Jullie hebben die bruiloft, andere plannen zijn er niet. Regel dat de kids voor het eten al weg zijn en reserveer een tafeltje. Dan zeg je: Schat, ik heb de avond van de bruiloft voor een ons een tafeltje daar en daar afgeproken. Kunnen we lekker samen eten. Waarom? win-win-win-win en nog veel meer win situaties. -Tijd samen zonder andere mensen -Lekker eten -Kindjes ietsje langer weg dus nog meer tijd samen -Je toont initiatief (mannen houden daarvan) -Je laat hem merken dat je graag nog steeds ook alleen met hem bent. etc etc etc.
gaan we dus al doen, alleen nog een locatie zoeken. Dat soort dingen regelen doe ik altijd al, dus dat vind hij normaal
Nou ts ik vind dat je het al prima doet hoor! Jij bent niet gewend om je wil zeg maar door te drukken, je man is niet gewend dat jij dat doet, dus het is voor allebei dan even wennen. De minderen liggen hier meestal rond 20:00 op bed en dan hebben wij nog tijd genoeg samen (als mijn man niet weg hoeft voor de hockey). We kijken meestal tv en internetten wat, maar praten dan ook met elkaar. Sowieso praten we altijd wel veel, in de auto, tijdens het koken, als we in bed liggen.
Dankjewel snoopy. het is echt een sleur die we ff moeten doorbreken ja. moest stiekem wel lachen om je bericht, de Minderen.. Maar goed, we proberen wel te praten maar ik kan dat heel slecht met kids erbij, altijd wel wat zeggen of huilen of zeuren.. Dan kan ik het niet en raak ik geirriteerd..
Als je het moeilijk vindt om deze dingen rechtstreeks tegen hem te zeggen is het dan een idee om hem een brief of e-mail te sturen? Vertel hem wat je aan hem mist en wat jij nodig hebt. Benoem ook zijn positieve kanten bijvoorbeeld dat je het zo lief vindt dat hij altijd voor anderen klaar staat maar dat wel te koste gaat van jullie tijd. Nou ja je weet zelf wel wat je tegen hem wil en moet zeggen. Voor jou is het misschien prettig om dingen op papier te zetten zodat je het even kwijt bent, voor hem lijkt het me fijn te weten wat er in jou omgaat. Hopelijk komen jullie zo in gesprek en kan je samen afspraken maken.
Haha ik zie het nu, de minderen . Als de kinderen ouder zijn kan je makkelijk tegen ze zeggen dat ze even op hun beurt moeten wachten. Bij die van 1 kan dat natuurlijk nog niet, tenminste, die zal er nog veel moeite mee hebben om het ook op te volgen. Ik merk dat het hier het afgelopen jaar echt makkelijker is geworden.