Ok, dat kleine baby'tjes niet doorslapen begrijp ik, en ik heb dan ook gewoon de gebroken nachten aanvaard. Maar nu is hij 16 maanden en slaapt nog steeds niet door. Het is heel wisselend. Soms wordt hij 2x per nacht wakker, enkel om wat melk te drinken. Soms wordt hij om het halfuur schreewend wakker (nachtmerries?) en soms blijft hij gewoon 2 uur lang huilen omdat hij niet wíl slapen. We hebben al vanalles geprobeerd. Melk geven, over zijn hoofdje wrijven, hem bij ons in bed nemen, zijn bedje verandert van plaats in zijn kamer, ... In ieder geval, het begint vermoeiend te worden. De keren dat we de nacht hebben kunnen doorslapen is op 2 handen te tellen. Moet ik het gewoon aanvaarden van elke nacht op te staan, of is er nog iets wat we kunnen proberen?
Is hij medisch gecheckt? Hier waren/zijn bij beide meiden oorproblemen oorzaak voor dergelijke nachten. Als het nou standaard 1-2 keer per nacht was voor wat melk, dan zou ik denken aan gewoon een patroon wat je 'm ook weer af zou kunnen leren, maar omdat hij ook van die horrornachten ertussen heeft dat ie elk half uur wakker is of helemaal niet wil slapen, zou ik denken dat er af en toe iets opspeelt waar hij gewoon niet lekker van is. Zou dus even langs de huisarts gaan en als die niets ziet even zien dat je ivm de slaapproblemen een verwijzing KNO krijgt.
Jeetje wat vervelend zeg! Hoe lang laten jullie hem huilen tot jullie er naartoe gaan? En hoe ziet zijn dag- en eetritme er uit?
Hebben jullie ook al eenvoudige veranderingen geprobeerd, zoals een nachtlampje, of een zachte ruis die continu aanwezig is (bv van luchtbevochtiger), warm/koud aanpassen door bv slaapzak, of een knuffel mee in bed? Bij ons waren vooral die eerste twee succesvol.
Oorproblemen zijn het niet, hij heeft wel een oorontsteking gehad rond zijn verjaardag maar die is allang weer weg. Ik denk ook niet dat hij ergens pijn heeft, want als we dan uiteindelijk, als hij écht niet wil slapen, naar beneden gaan naar de woonkamer, is hij de vrolijkheid zelve. We laten hem ook niet lang huilen, nog geen 5 minuten. We willen niet te vroeg gaan, omdat hij soms een beetje huilt en dan weer in slaap valt, maar we willen ook niet pas gaan als hij al helemaal overstuur is. Hij staat 's morgens om 6u op, flesje melk en om 7u een boterham bij de gastouder. Om 10u een tussendoortje Om 12 uur warm eten 12u30 gaat hij slapen 15u wakker 15u30 fruit 18u boterhammen 19u30 flesje melk en slapen En uiteraard voor de rest zoveel drinken als hij wil overdag.
Nachtlampje heeft hij nu ook al een tijdje. Knuffels liggen ook in bed. Slaapzak houdt hij niet van. Er ligt ook een bumba knuffel in bed met een lichtje op zijn buik, daar wordt hij soms rustig van, maar niet altijd.
Nog ter aanvulling, tot vorig jaar augustus stond zijn bed in de woonkamer omdat zijn kamer nog niet klaar was, en toen hij daar sliep werd hij enkel wakker voor melk, anders niet. Maar ik kan hem moeilijk in de woonkamer weer laten slapen, dat is eigenlijk niet de bedoeling. Hij heeft ook reflux gehad, maar daar heeft hij geen last meer van. Sinds hij een jaar is, is hij medicatie-vrij. Zijn bedje staat wel nog altijd iets omhoog, just in case. Maar dat lijkt me niet het probleem te zijn.
Hoe sliep hij voor zijn oorontsteking? Want hier was bij de jongste 1 oorontsteking genoeg om blijvend slaapproblemen te houden. Met 5 mnd een oorontsteking gehad en daarna niet weer, maar wel blijvend slecht slapen. Bleek ze erg veel druk op de oren te hebben en na buisjes ging ze doorslapen. (Helaas daarna opnieuw allerlei medische problemen, maar goed: voor de oren en het slapen was dat toen wel de oplossing). Ik zou het dus zelf voor de zekerheid wel gecheckt willen hebben.
Voor de oorontsteking hetzelfde als nu, hij heeft enkele nachten nog slechter geslapen toen hij zijn oorontsteking had, maar toen is dat weer verbeterd. Sindsdien zijn we al enkele keren terug naar de dokter geweest voor andere dingen (keelontsteking o.a.) en die checkt ook altijd zijn oren, maar daar is niets te zien.
Zo1 heb ik ook Ik heb hem op een gegeven moment steeds een klein flesje gegeven en ben zelf weer gaan slapen. Hij dronk dat dan op en ging zelf weer slapen. Nu is hij 18 maanden en heeft sinds een paar weken een groot bed. Als hij nu ooit snacht wakker wordt is een dikke knuffel genoeg. Het wordt dus vanzelf minder . En anders hou je in gedachten dat hij binnenkort zal kunnen praten zodat hij kan vertellen wat er is. Lijkt me heerlijk!
ik lees even mee, onze dochter van 1 heeft het zelfde, ook al haar hele leven, en ook het zelfde "ritme". soms dit, soms dat, soms uren huilen, soms enkel 2x flesje of troosten. ik loop met haar bij de osteopaat maar dat helpt helaas nog niet.. toevallig voor vandaag een afspraak bij de ha staan om te zien of haar oor ontsteking wel weg is, ze krabt in der oren. maar goed, ook ruim voor de oorontsteking sliep ze beroerd.. dus ik lees mee, want ik overleef het gewoon letterlijk niet om dit mijn 16 mnd ook nog te doen! sta jij niet ondertussen ook te trillen op je poten?
Tja, het klinkt misschien hard en zielig maar ik zou proberen hem langer te laten huilen. Misschien is hij er intussen zo aan gewend geraakt dat er binnen 5 minuten iemand komt. Het is misschien een patroon dat doorbroken moet worden. Als je zegt dat zodra jullie 's nachts de woonkamer in komen hij de vrolijkheidzelve is krijg ik ook niet het idee dat hij ergens last van heeft. Ons mannetje heeft in het begin echt moeten leren om zelf in slaap te komen. Niets hielp en uiteindelijk heb ik hem op advies van het cb tot een half uur(!) laten huilen. Was in het begin verschrikkelijk, maar het heeft wel z'n vruchten afgeworpen. Jullie zoontje is nu wel al een stuk ouder en een bepaald patroon gewend dus ik voorzie wel dat dit uitproberen met enorm veel drama, gehuil en geschreeuw gepaard zal gaan. Maar ik zou echt volhouden en een paar dagen proberen hem minstens een half uur (en misschien nog wel langer) te laten huilen. Want ze zijn klein, maar op die leeftijd kunnen ze je al dondersgoed bespelen haha! Succes!
Dit had mijn topic kunnen zijn! Hier ook al vanaf het begin slecht slapen... En het is steeds iets anders. Tot 13 maanden nachtvoedingen, nu niet meer. Verlatingsangst is voorbij gekomen, vaak is het speentje weg of stoot ze zich in bed waardoor ze wakker wordt, soms (zoals vannacht) is ze "gewoon" in de war, ze is dan om bijvoorbeeld 1 uur klaarwakker en blijft dat een paar uur. Toen ze net leerde staan, deed ze dat in haar bed maar lukte het haar niet om weer te gaan liggen. En soms weet ik het gewoon ook niet en dan kan ik wel blijven raden, maar ik zal er toch niet achterkomen. Inmiddels laten we haar best een tijd huilen. Zoals vannacht bijvoorbeeld, want er was niets aan de hand, zodra we haar uit bed tilden was alles goed en "ta" en "da". Dus dan laten we zien dat het buiten donker is, dat iedereen slaapt, dat papa & mama gaan slapen en dat dochterlief ook gaat slapen. Dan laten we haar wat drinken, leggen we haar in bed met speen en knuffel en dan gaan we. En tja, het huilen houdt ze nu zomaar een half uur tot drie kwartier vol. Maar wij weten het anders ook niet... In ons bed slapen is geen optie, dat is een speeltuin in haar ogen. Ze huilt met lampje aan en met lampje uit...
Ik heb er hier ook eentje... Ze is nu ruim 17 maanden en is altijd wel een lastige slaper geweest. Ik kan me niet heugen wanneer ze voor de laatste keer door heeft geslapen in haar eigen bed . Bij ons in bed slaapt ze wel maar A)wil ik haar niet steeds bij ons in bed hebben en B)moet ze gewoon leren om in haar eigen bedje te slapen. Eerst legde ik haar rond 19.30 uur in bed en dan werd ze rond 0.00 uur wakker. Ze is eraan gewend raakt om dan bij ons in bed te komen maar de laatste week slaapt ze een half uurtje en begint dan weer te brullen omdat ze bij ons in bed wil liggen. Tja, ik ga toch echt niet iedere dag om 20.30 uur naar bed omdat mevrouw bij ons wil liggen... We proberen het haar nu af te leren door haar te laten huilen en om de 10 minuten even bij haar te kijken maar het kost tijd, en engelengeduld. Ik wil graag haar oren even na laten kijken om uit te sluiten dat het medisch is. (ze had reflux en toen ze heel klein was krampjes maar dat is inmiddels goed onder controle)
Hier ook een! Maar hij heeft zowaar 2 weken terug voor t eerst door geslapen! Blijft tot nu toe bij 1x.. Maar was trots Hij word sins een paar weekjes meestal nog maar 1x wakker.. Krijgt dan een fles en gaat weer slapen. Helaas word hij nu alleen ineens s morgen steeds vroeger wakker en is dan ook gewoon klaar wakker, om de dag te beginnen.. Geen idee of we daar wat aan kunnen doen. Bij ons liggen werkt niet, flesje extra werkt niet.. Meneer is gewoon niet moe genoeg meer om ver te slapen.. Was eerst 6.15... Toen 6 uur en vanmorgen zelfs 5.40 Gaap! Toen hij vaker dan 1x wakker werd sliep hij nog weleens uit tot 8 uur... Zitten dus voor en na delen aan Wij hebben ook maanden zulke slopende nachten gehad, een top nacht was 2x er uit.. Normale nacht 3-4 en inderdaad ook nachten van ieder half uur vanaf uurtje of 00.00
Onze dochter is 3 1/2 jaar en slaapt ook nog niet altijd door, het wordt gelukkig de laatste driekwart jaar wat beter, maar nog steeds is het iedere morgen tussen 5 en 6 uur wakker... Heb me er bij neergelegd, hebben alles geprobeerd en niks heeft geholpen..
Is het niet te stil op het kamertje? Dat hij zo gewend is aan geluid dat de stilte nu onprettig is? Mogelijk helpt het dan om een radio ofzo rustig aan te zetten... Ik weet niet of hij overdag wel goed slaapt - maar dan zou je het overdag kunnen proberen.
Maar hij is sindsdien dus wel ziek geweest? Is dat vaak geweest? Want hier de ervaring dat zieke kinderen 's nachts spoken. Ik hoor om me heen wel van kids die dan juist meer en langer gaan slapen enzo, maar dat is hier nooit. Ziek-zijn staat altijd garant voor korter slapen en gespook 's nachts
Hier slaapt mijn zoontje, 21 maanden, sinds deze maand eigenlijk iedere nacht door van 19 tot minimaal 5. Vanmorgen was het zelfs 8 uur. Maar, we hebben hem nog nooit laten huilen! Een kindje huilt niet voor niets. En ja, een kindje zal best op den duur stil worden, maar dat is niet de methode die wij gekozen hebben en die ik zou aanraden. Hier heeft het voor onszelf geholpen om het te accepteren. Veel tegen hem te praten en waar hij vroeger krijste als hij naar bed moest, gaat hij er nu met veel plezier in. Hij is nu oud genoeg om de dag met hem door te spreken voor het slapen gaan en dan zeg ik hem ook dat de nacht bedoelt is om door te slapen en dat hij weer mag drinken als het weer licht is.