Mijn vriend heeft meerdere 'vreemde' gesprekken gehad via fb, app, etc. Ik denk er helaas vaak aan. Dit maakt zoveel kapot....
Ja, het maakt veel indruk zoiets.. Al geloof ik hem nu wel.. Hij schrok echt van mijn reactie.. Hij had het ook even moeilijk, en had een trillend lipje.. Ik denk dus echt wel dat hij het zo niet heeft bedoeld. Maar hij weet wel, heb ik hem gezegd namelijk, dat ik dit niet zomaar vergeet. Hij begreep dit, maar zou me overtuigen dat ik echt zijn enige ben, en dat hij ook alleen mij wil...
eerst en vooral een dikke knuffel voor jou... ik heb afgelopen week ook dik in de shit gezeten (help ik zit diep in de put (bedrogen) dus begrijp je gevoel perfect!! alvast veel sterkte en veel praten dan komen jullie er wel
Ik snap zeker dat het in je achterhoofd blijft zitten zoiets, maar ik ben wel echt blij dat het deze afloop heeft.
Knuffel voor jou! Ik snap dat her voorlopig door je hoofd blijft spoken, ik hoop voor je dat het snel naar de achtergrond verdwijnt...
Ik herken je gevoel helemaal, en je kunt er nog een tijd lang last van houden. Het vertrouwen heeft wel een flinke deuk gekregen. Mijn dochter was toen 9 maanden. mijn vriend zat niet op een datingsite maar op een spelletjessite waar hij 1x met een dame chatte. Wat was ik woest toen ik dat las! Hij is echt door het stof gekropen en had echt oprecht spijt. Ik heb er nog maanden last van gehad en ik was echt bij hem weggegaan had hij het nog een x gedaan. We zijn nu 5 jaar verder, ik heb hem toen vergeven maar vergeten doe ik niet. Ik ben toen ook zo geschrokken! Door jou verhaal komen al die nare gevoelens weer boven. Ik weet hoe je je voelt! Sterkte de komende tijd!
Dankjewel dames voor jullie lieve berichtjes.. Ik ben inderdaad wel echt gekwetst, al geloof ik hem nu wel dat dit niet zijn bedoeling is geweest. We hebben er meerdere malen over gesproken.. Zowel heftig (in mijn boosheid natuurlijk) als rustig.. Ik wilde duidelijkheid. Ik ben ook blij dat er verder niks is gebeurt natuurlijk.. Kan me niet voorstellen hoe ik daar mee om had moeten gaan. Maar eerlijk gezegd wil ik daar ook niet aan denken Voor nu geloof ik hem echt op zijn woord, en gaan we hopelijk op de positieve tour verder.. Ik moet zeggen dat hij er vandaag, tijdens en na zijn werk, zelf weer over begon. Hij belde me vanmiddag tijdens zijn lunchpauze ( doet hij altijd, maar meestal hebben we niet echt wat te melden ) en vroeg me meteen hoe ik me voelde en maakte weer zijn excuses.. Hij zat er echt mee. Ook vanmiddag bij thuiskomst vroeg hij er weer naar.. Hij heeft er heel de dag mee rondgelopen. Hij is bang dat ik juist bij hem wegga.. Ik krijg nu zowaar bijna medelijden hij doet nu wel echt zijn best om mij te overtuigen.. Maar ik ga nu niet te snel toegeven in de zin van, ja schat het is al goed... Hij heeft me nu eenmaal heel erg gekwetst en onzeker gemaakt... En ik vind dat hij daar nu toch even voor moet boeten. Al geloof ik hem dus wel, zijn woorden lijken echt oprecht en dat maakt me stiekem toch wel weer heel erg gelukkig (met hem)
Geef het even tijd en dan komt het helemaal goed. Mijn vriend heeft er ook echt mee gezeten maar ikzelf had ook even de tijd nodig om het een plekje te geven. Omdat we heel veel van elkaar houden is de schok des te groter. Hij heeft het ook nooit weer gedaan.