Daar zou ik een andere beschrijving voor gaan zoeken, want het duurt niet lang meer en dan is het heeeeeel vroeg licht Wij hebben zo ooit m'n stiefkinderen om half 5 's ochtends eens teruggestuurd hun bed in. Die waren gaan spelen, want het was buiten licht. Ja, leuk. Not.
Aan alle mensen die hun kindje laten huilen. Eens met Mykelti. Het is niet de methode die ik zou aanraden. Kindjes huilen niet voor niets. Het is ook aangetoond dat huilen de niveaus van stresshormonen in het bloed verhoogt, en dat uren later die hormonen nog in het bloed aanwezig zijn. Dit kan niet goed zijn lijkt mij. Dus daarom ook de adviezen van het cb zelf nooit opgevolgd en ze erop gewezen dat die adviezen mogelijk schadelijk zijn. Ik zou zeggen, mens, durf toch je gevoel te volgen en pak je kind op. En wat is er nou erg aan samenslapen? Dat is toch rationeel de beste methode om de meeste nachtrust te pakken?
Onze kleine man sliep pas met 20 maanden door. Nu is hij 2jaar en nog af en toe slaapt hij niet door. Alles al geprobeerd,....nachtlampje etc. Kleine man heeft nooit veel geslapen, ook niet als baby. Wij hebben nu een nijntje slaapwekker, dat helpt wel. Misschien een tip! Succes iig. En echt, er komen betere slaapnachten aan. Al geloofde ik daar een aantal maanden geleden ook niet in.
Dan heb ik een vraag: dochterlief is 's nachts wakker en klaar om te spelen. Alles is prima, behalve in haar eigen bed. Dan is het huilen. Hoe pakken we dat aan dan zonder te huilen? Ons bed is een speeltuin, daar slaapt ze niet.
Vannacht een relatief goede nacht gehad, maar 1x moeten opstaan. Maar dit kan natuurlijk vanavond al weer heel anders verlopen. Iedere keer hij huilt 's nachts hou ik mijn hart vast. Is het enkel voor een flesje, geen problemen mee, maar voor hetzelfde geld is het weer 2 uur feest. Niet echt motiverend om te lezen dat het nog lang kan aanslepen. Hij is nu al een tijdje niet meer ziek geweest, dus ik denk ook niet dat het daar aan ligt. En bij ons nemen in bed gaat ook niet, zoals SportySteenbok zegt, ons bed is een speeltuin. Wat wij dan doen is naar de woonkamer gaan en een halfuurtje hem laten spelen, dan weer proberen te gaan slapen. Misschien niet helemaal verantwoord, maar ik vind het ook niets om hem dan maar te laten huilen in bed.
Ik lees mee! Zoonlief is 2 en slaapt absoluut beter nu, maar wordt toch zeer regelmatig nog wakker voor een knuffel of fles. Laten huilen doen wij ook niet. Wat me te binnen schoot toen ik het dagritme las: heb je al wel eens geprobeerd 's avonds warm te eten? Misschien voedt dit meer en slaapt hij hierdoor beter? Wij hebben het trouwens gered door om de beurt 'nachtdienst' te hebben. Alle beetjes helpen. Succes!
Ik zou er naast gaan liggen op een bedje of matras. Heb ik hier ook gedaan en er ligt nog steeds een matras voor eventuele nachtvoedingen. Als hij straks "voor altijd" doorslaapt, halen we die weg. En je kunt niet altijd voorkomen dat je kindje huilt, maar laten huilen zonder dat er iemand bij is, deed ik zeker niet. Wellicht helpt het om gewoon stil naast haar te gaan liggen, eerst zeggen dat het slaaptijd is, en dan verder niets meer. Hugo heeft een periode gehad dat hij mijn hand wilde vasthouden. Ook heb ik hem hier geprezen als hij ging liggen in bed, dus alleen het positieve benoemd. Niet ieder kindje is hetzelfde, dus het is even zoeken naar de juiste methode. Succes!
Hahaha, daar zat ik ook al aan te denken. Is in principe al ruim licht als hij wakker wordt, maar snel genoeg gaat hij hierop inspelen. Ik denk eraan om een grote klok neer te zetten en hem dan wijzers aan te geven, maar daar is hij nu nog wat klein voor. Ga eerst maar de kamer beetje meer donker maken.
's Avonds warm eten doen we als we thuis zijn. Op de dagen dat we werken eet hij 's middags warm bij de gastouder. Maar ik merk eigenlijk geen verschil tussen dagen dat hij 's middags of 's avonds warm eet.
Laten huilen is voor ons nooit een methode geweest en voor jonge kinderen zelfs bewezen schadelijk (door de grote hoeveelheid stresshormonen). Termen als "ze bespelen je" vind ik ook onnodig negatief en wantrouwig naar zo'n jong kind. Het zou best zijn dat hij stil wordt als je hem maar lang genoeg laat huilen, maar ik zou de nadelen hiervan toch wel zwaarder vinden wegen dan de "voordelen". Mijn dochter heeft ook precies in die periode zeer onrustige nachten gehad. Van 6 maanden tot 12 maanden werd ze elke 2, 3 uur wakker om te drinken. Ik heb hier altijd aan toegegeven, maar met 12 maanden hebben we besloten dat ze dan van 12 tot 6 geen nachtvoeding zou hoeven (het was op het laatst ook alleen maar een beetje sabbelen). Papa ging troosten en ikbleef in bed, dit werkte goed. Nu heeft ze door de verhuizing weer een periode slecht geslapen. Ik denk dat hij moet wennen aan zijn kamertje, en dit kan best een tijd duren. Mijn dochter wordt nog weleens in paniek wakker omdat ze dan haar omgeving niet kent. Ik ben altijd naar haar toe gegaan om te troosten, maar ik heb haar nooit mee naar beneden genomen. Spelen doet zij ook heel graag midden in de nacht, maar dat is voor mij toch een stapje te ver Zou hem dus op zijn kamer laten, maar wel troosten. Gewoon bij hem gaan liggen met je hand op zijn buik of hoofd, als dat hem kalmeert, en dit zo afbouwen.
Ik ben er ook niet helemaal voor om hem 's nachts te laten spelen, maar een hand op zijn buik of hoofd hebben we al zolang geprobeerd. Soms is hij zo overstuur dat enkel verandering van omgeving hem weer kalm krijgt. Eventjes afgeleid zijn, en dan opnieuw naar bed, werkt meestal nog het best van al.
Ik zit er vaak bij in een stoel, half te slapen met een kussen. Maar dat interesseert haar niets. Het huilen gaat gewoon door.
Maar dan huilt ze niet alleen, ze voelt je aanwezigheid wel. Valora, hier heeft ze een muziekdoosje in bed, ze kan hem zelf bedienen, met licht. Even die voor haar aanzetten werkt soms ook wel. Ze moeten inderdaad soms even afgeleid worden. Ik denk dat je echt door die wenperiode heen moet van zijn nieuwe kamertje.
Ja een muziekdoosje hebben we ook, maar hij kan hem niet zelf bedienen. We zetten het elke avond aan als hij naar bed gaat en als hij 's nachts wakker wordt ook. Maar hij zou nu toch allang gewend moeten zijn aan zijn kamer? Hij slaapt er al sinds augustus.
Dat is wel lang ja, ik zou dan niet meer denken aan een wenperiode. Misschien hem even een speeltje geven in bed om af te leiden? Hier werkt dus dat muziekdoosje goed, maar ook uitleg (ben ik sinds een week achter toen ze weer elke nacht wakker werd en tussen ons in wilde liggen): "Papa slaapt, mama slaapt, het is nog donker buiten. De zon is nog niet op, de maan en de sterren zijn er nog. Iedereen slaapt. De vogels, en de vissen. Wil je een beetje water?" Slokje water en mevrouw ging weer liggen
Zou overstappen naar een peuterbed nog iets uithalen? Is er iemand van wie haar kindje doorsliep vanaf het naar een groter bed overging?
Misschien niet het antwoord wat je wil horen, maar jouw kindje vertoont natuurlijk gedrag. Ik meen dat de natuurlijke doorslaap leeftijd ergens rond de twee jaar ligt ( ik zal kijken of ik het artikel kan vinden). Mijn dl van 18 mnd slaapt ook niet door dus ik begrijp je vermoeidheid goed hoor! Alleen slapem wij wel een deel van de nacht samen, zo pak ik toch nog wat slaap.
Ik kan alleen een stukje op borstvoeding.com vinden maar weet niet of je (nog) bv geeft. Ik heb het stukje hieronder gekopieerd: "De eerste stappen om je te verzoenen met het feit dat je jonge kind niet doorslaapt, of dat het niet zonder jou wil slapen, is je te realiseren dat: Niet doorslapen tot ze drie of vier jaar oud zijn, normaal en gezond gedrag is voor mensenkinderen. Je kinderen niet moeilijk en manipulatief zijn. Ze zijn normaal en gezond en gedragen zich op de manier die passend is voor onze soort."