rond de 9 weken zwanger hoe beleven beleefde jullie dat?

Gefeliciteerd! Ik vond het doodeng en Google was mijn beste vriend, Googlen wat de kans op een miskraam/afwijking is
Probeer er lekker van te genieten. Ik vond de tijd heeel langzaam gaan doordat ik het gevoel had dat ik iedere dag moest overleven en altijd kijken of ik niet bloedde, had ik nog wel symptomen, wat als ik een MA krijg blablabla. Lekker doemdenken dus, maar daar schiet niemand wat mee op.

 

Toen mn vk zei dat de kans op n miskraam nog maar een paar % was nadat je een goed kloppend hartje gezien hebt ging het beter.
Ik voelde me vooral heeel moe! Na 12 weken was dat minder gelukkig, maar ik was blij toen ik de baby elke dag voelde bewegen, dat was een fijne bevestiging.

 

Ik ben vandaag 9 weken en 4 dagen... ik was enorm opgelucht dat er een kloppend hartje te zien was op 7.2 weken. Ik heb vanaf het begin wel het gevoel gehad dat het 'goed' was... maandag weer een echo...dus we zullen zien of mn gevoel gelijk heeft
Ik ben wel heel beroerd geweest maar zodra ik afleiding zocht (sporten e.d.) leek het even weg. Werken was een hel... de laatste 2 dagen lijkt het iets beter te gaan... ik heb begrepen dat het vaak beter gaat rond de 10e week... dus Hopelijk is dit ook een goed teken?!

 

Ik was toen heel erg bang! Ookal had ik een kloppend hartje gezien. Pas toen.ik 11 a 12 weken was, durfde ik pas te genieten. Stiekem deed ik dat iedere dag ook wel hoor, maar ergens zat er ook angst. En ik vond het enorm lang duren. Inmiddels is mijn dochter 8 weken (ik was toen jaloers op iedereen die op het einde liep of de baby al had) maar vanaf een week of 16/17 vond ik het echt ENORM snel gaan

 

Ik was ook vooral bang dat het fout ging en misselijk en moe. Tot 12 weken was er echt geen genieten bij zeg maar. Nu heeft het bij mij tot de 20 weken echo geduurd voor ik durfde te genieten dus dat is pas sinds vrijdag. Nu is eindelijk het besef er.

 

Heel herkenbaar (zie ook onderschrift).
Gister weer een echo gehad en qua grootte precies op de termijn.
Volgens de gyn is er rond de 9 weken al een spannende periode afgesloten omdat dan alle organen ed gevormd zijn. Maar het blijft spannend. Ik kan niet wachten tot de volgende 30 weken voorbij zijn, haha.

 

ik had precies hetzelfde als wat hier boven staat. Nu ga ik er steeds meer in geloven en probeer ervan te genieten
Met 9 weken heb ik het ook aan mijn naaste familie verteld, toen werd het ook wat echter

 

Dit dus! Had ik ook precies. Vanaf week 13 (na de termijnecho, combinatietest etc) ging het beter en nu heb ik het nog maar soms (vind nu de 20 weken echo weer heel spannend)

Oh ja, ik ben wel gestopt met googlen want daar werd ik echt depressief van!

 

Ik ben ook 9.2, dus we zijn even ver. Afgelopen maandag een kloppend hartje gezien en 10 april voor de termijn/12 weken echo.
Sinds maandag (ik dacht toen zelf trouwens 8.1 te zijn, maar werd verschoven naar 9) een stuk rustiger. Alles zag er goed uit, ukkie was 2.2 cm en we zagen een kloppend hartje.
Verder voelt het ook goed allemaal (ondanks dat ik nauwelijks kwaaltjes heb).

 

Bedenk zo: als je bang gaat zitten zijn voor een miskraam, dat verminderd de kans daarop niet. Hoe moeilijk ook. Laat Google voor wat het is en neem eens diep adem. Nog een paar weekjes te gaan en dan zit je in de 'safe zone'. Probeer te genieten, je bent zwanger!

 

In het begin was ik ook onzeker. Het kan nog misgaan en dat hield ik mezelf ook steeds voor. Ik leefde niet in angst ofzo maar elke dag was wel weer een dag erbij. Bij elk pijntje of krampje ging ik op internet zoeken wat dat kon zijn. Je maakt jezelf eigenlijk alleen maar gek terwijl je helemaal niets aan het verloof kan doen. Als het hartje ineens stopt met kloppen is dat echt niet jou schuld maar blijkbaar was de baby dan niet helemaal ok. Wacht gewoon rustig af, al is dat makkelijker gezegd dan gedaan ik weet het.

 

Ik heb dat toen als heel spannend ervaren maar dit was helaas door eerdere miskramen. Die waren met 6 en 8 weken. Dus rond de 9 werd ik iets rustiger omdat ik die 8 weken voorbij was. Wel was ik erg veel misselijk en moe dus dat was ook niet zo fijn. Toen ik een eerste echo had met een kloppend hartje (hadden we bij de andere nooit gezien) kon ik het een klein beetje loslaten. Wel heb ik pas met mijn pretecho van 16 weken het pas los kunnen laten.
Dus dit heeft meer met eerdere ervaringen te maken.
Mijn eerste zwangerschap was onverwachts dus ook super spannend en op een dikke roze wolk maar daar was ik snel af gevallen helaas.

 

Ook ik heb 2 miskramen gehad. De laatste was 2 jaar geleden en door onkunde van mijn arts ben ik na de curettage onvruchtbaar geworden. Mijn eileiders zitten potdicht.
Na wikken en wegen zijn we voor ivf gegaan en wonder boven wonder nu zwanger van onze laatste cryo uit onze eerste ivf-poging.
Ik heb dus ook angst, voor een miskraam. De eerste echo op 6 weken een kloppend hartje gezien en anderhalve week later weer een goede echo gehad.
Nu ben ik echt giga-misselijk, maar kan nog niet geloven dat alles goed is daarbinnen
Morgen heb ik zelf een extra echo geregeld en dan over anderhalve week mijn laatste weer bij de gyn in het ziekenhuis. Ik leef van echo naar echo, gewoon omdat het zo'n lange en verdrietige weg was om hier te komen.

Maar oh wat zijn we dankbaar en blij dat het toch nog gelukt is, het is echt een wonder!

 

Rond de 9 weken, hartstikke spannend, je bent zo dichtbij die 'veilige' 12 weken! Ik heb heel veel op google gezeten en was per dag wel een uurtje te vinden hier op het forum. Met 10,5 week voelde ik het babietje al (is een druk kind haha), bevestigd door de VK. Het gaat allemaal zo snel joh!

 

Ik ben vandaag nog even voor een echo geweest. Alles zag er goed uit en hartje mogen horen. Wat kan een vrouw daar toch superblij van worden