Broertje van een klasgenootje van m'n dochter is opgenomen. Moeder heeft ingestemd om het kindje volgens het huil-protocol op te laten nemen. Dit houd echter wél in, dat ze maar 2x per dag 1 uurtje bij haar kindje mag (hij is onrustig en heeft pijn met de voeding vooral - huilprotocol wordt er nu als extra gelijk bijgedaan omdat hij er toch is - en dus ook veel huilt) . En ja, dat is hartstikke zwaar - maar als je echt wil weten wat er aan de hand, dan denk ik dat je het toch zo moet doen. En oh, voor een moederhart ik het afzien. Maar juist nú denk ik, dat ze er nog niet zoveel van meekrijgen (dat mannetje is 4 weken) - als de klachten niet overgaan heeft je kindje meer problemen denk ik, dan die 3 / 4 dagen wat minder papa/mama om hem/haar heen.
Dit is dus inderdaad wat de kinderarts aangaf. Als wij er 24/7 bij zijn is er een vertekend beeld omdat wij dan toch de hele tijd de kleine pakken. Heel moeilijk deze keuze wat het beste is.
Volgens mij kun je prima er de hele dag en nacht bij zijn, (dat zou ik doen, en afwisselen met je man: zo kunnen jullie dan afwisselend ook wat rust krijgen en is er toch steeds een van beide ouders bij haar). Dan kunnen alsnog verpleegkundigen haar de fles geven en zo observeren, daarvoor hoef jij helemaal niet helemaal weg te zijn. Zeker als er een ruis bij het hartje te horen is en ze dat willen onderzoeken, zou ik vragen dat direct te doen, (hartfilmpje en echo is echt zo gedaan), en dan kun je daarna altijd nog besluiten om wel wat meer afstand te nemen. Maar eerst maar eens die zaken onderzoeken waar nu toch een verdenking ligt...
Onze jongste is de eerste twee maanden een keer of 7 opgenomen geweest. Alle keren zijn wij 24/7 bij haar geweest, alleen toen ze voor haar hartritmestoornis op medicatie ingesteld werd, was de enige plek op de neonatologie en konden we dus niet 24/7 bij haar zijn. Dat was de enige opname waarbij ze bij thuiskomst volledig over de zeik ging. Mij vertel je dus niet dat een kleintje er niets van meekrijgt. Ze kunnen er niets over communiceren, (ja, door huilen en onrust), maar dat betekent niet dat ze er niets van meekrijgen...
In principe ben ik er geen voorstander van, zeker als je er niet bij mag. Maar in jullie geval denk ik dat je een verstandige keuze hebt gemaakt. Jullie hebben al zoveel geprobeerd. Als iets niet goed voelt; trek gelijk aan de bel. Doe wat je moederhart je ingeeft. Geen enkel kindje is hetzelfde, het ene zal dus anders reageren dan de ander. Ik hoop echt dat ze de oplossing vinden!
Ja het is ook echt een laatste oplossing voor ons. Ik bedoel als ze gewoon onrustig is, ook prima, maar dan weet ik dat. Dan hoef ik me geen zorgen meer te maken of het ergens anders door komt....
Die van mijn zusje is ook opgenomen geweest. Binnengekomen met behoorlijke onrust, met onbekende reden. Opname duur was onbekend.. Hij is daar door allerlei mensen bekeken. Zelfs de dermatoloog kwam langs om een uitslag (mogelijk exceem) te bekijken. Mijn zusje mocht er de hele dag bij zijn. Maar de voorkeur voor de artsen was ook minder. Ook omdat de ouders slaaptekort hadden en nog 2 kinderen die al wat weinig aandacht kregen die periode. Uiteindelijk ging papa in de ochtend een uurtje, mama met de broers in de middag een uurtje. En dat was het. Geen idee wat het was, behalve dat hij misschien wel heel alert en daardoor overprikkeld raakte.. Sindsdien is het ook goed met een beetje beperking van die indrukken.
Ik ken veel van je berichtjes, dus weet dat je idd al zoveel hebt geprobeerd en al eerder aangaf liever geen opname te willen. Heel veek succes en sterkte komende dagen. Als je er bent, overleg hoe zij iets willen. Als zij de fles willen geven, laat ze dit dan ook doen. Soms doen ze net iets anders en wie weet heeft dit effect?
Sterkte Kim! Ik vond het toen die ene opname echt zo vreselijk om m'n dochtertje achter te moeten laten... Niet leuk, die dagen. Maar komt hopelijk goed (als in: artsen en verpleegkundigen die goede observaties doen) en dan heb je hopelijk straks een rustiger meisje in huis!
Ik kan me een beetje voorstellen hoe moeilijk is om je kindje achter te laten in het zh. Bij onze dochter is er ook even sprake van geweest maar uiteindelijk bleek het toch niet nodig. Maar bedenk je dat je het voor haar bestwil doet! Ook andere mensen kunnen goed voor je kindje zorgen, verpleegsters en dokters op de kinderafdeling zijn zo ontzettend lief (dat is tenminste wel mijn ervaring)! Sterkte, hopelijk gaat het wat opleveren.
Ons dochtertje is een maand opgenomen geweest en er is altijd een van ons bij geweest, of anders opa&oma! Wij zagen de vpk's niet als 'oppas'... Wij waren niet bij alle voedingen, maar dat was ook door het observeren en wij waren er ivm voedselweigering. Maar verder...waren wij er gewoon hoor. Als het geadviseerd wordt zou ik het zeker doen; het advies is niet zonder reden. Sterkte!
Nou ik ben net even thuis, we hebben nog een dreumes van 15 maanden, daar eet ik nu even mee en dan gaan we na zijn slaapje terug (uiterlijk 2 uurtjes dus weg vanuit ziekenhuis). Het ging redelijk. Er was een hele lieve verpleegster die ik al kon én het was niet zo druk dus ze kunnen wel echt op haar letten. Toen ik wegging net lag ze te slapen (echt he zul je altijd zien haha), dus ze merkt er weinig van dat ik even thuis ga eten met haar broer. Het geeft me toch wel wat rust dat ze er nu is en dat ze wordt gemonitord. Mocht iemand een opmerking maken van goh waarom is ze nu alleen: we hebben een opa en oma die beiden nog fulltime werken. Oma is gister al hele tijd hier geweest om op broertje te passen zodat ik me met haar kon bezighouden en naar kinderarts kan gaan. Vriend is net pas weer aan het werk na wat dagen thuis ivm de onrust. Twee uurtjes alleen op een dag of straks geen huis meer om in te wonen omdat papa ontslagen is, die keuze lijkt me snel gemaakt. Nou zo dus weer terug en eens kijken hoe het gegaan is. Misschien heeft ze wel gewoon lekker geslapen, wie weet!!!
Fijn dat het je rust geeft. Hopelijk is er snel wat bekend. Je kan je nu eenmaal niet in tweeen delen, he? En, jij bent geen verantwoording schuldig aan mensen hier .
Je hoeft hier geen verantwoording af te leggen hoor Helaas kunnen we ons nog steeds niet in tweeën splitsen. Je dreumes heeft jou ook heel hard nodig!
Ik snap inderdaad dat het lastig is, want je wil jezelf waarschijnlijk dolgraag wél in tweeen splitsen! Maar idd, je bent niemand verantwoording schuldig he! Je dreumes heeft je ook nodig natuurlijk. Sterkte, hopelijk is er snel meer duidelijkheid!
Vannacht heeft ze als roosje geslapen van 12-6, nadat ze overdag veel onrustig is geweest. Doet ze thuis soms ook hoor. Maar ik sta liever twee keer per nacht op en dat ze overdag ook enigzins rust vindt dan dat ze 's nachts doorslaapt. Nu is ze alweer sinds een uur of half 8 onrustig, maar ze is doodmoe. Heb haar nu net weer in bedje gelegd. Maar ze is erg onrustig... Wel huilen ipv echt krijsen. Ehm wat zei ik? Het gaat weer richtibg krijsen, dus mama gaat weer troosten.