Pittige baby..hoe mee omgaan?

Ik had er ook zo eentje. Een deel van de frustratie verdween toen ze leerde stappen, en nu ze steeds beter kan praten lijkt het nog beter te gaan. Maar ze blijft wel druk, en luid, en lastig soms.

Ik was/ben ook altijd jaloers op van die rustige kindjes Anderzijds, net door haar frustratie leert ze nieuwe dingen ook heel snel. Ze is erg gemotiveerd om 'vooruit te komen' in het leven, zeg maar.

 

Klinkt als mijn zoontje! Ook erg gemotiveerd en dus ook gefrustreerd. Slaapt ook amper overdag dus continu mee bezig! Hij trekt zich sinds zondag ook op en is pas 6,5 maand loopt ook kleine stapjes langs de box.
Ik vind het ook erg lastig af en toe om hem te vermaken! Denk dat het wel minder wordt als ze kunnen lopen enzo, zoals shakes ook al zei

 

Ik herken het heel erg van mijn zoontje. Mijn zoontje is nu net 2jaar en ook erg ongeduldig. Stilzitten was/is er bij hem ook echt niet bij Toen hij baby was was hij ook erg driftig. Fles op, ging niet snel genoeg, drama...
Onze zoon is nog steeds flink pittig. Heeft nog steeds moeite met stilzitten, en heeft driftbuien waar je u tegen zegt.
Bij ons is het dus nog steeds zo, en aangezien je beschrijft dat dit altijd al zo is geweest, kan je er denk ik van uitgaan dat je een kindje hebt met een pittig karakter.
Wat je nu doet qua belonen goed gedrag kan geen kwaad, zo leer je zelf ook dit 'gedrag' aan wat later zeker van toepassing komt
Nu wij onze dochter hebben, is nu 3maand, merk ik echt het verschil. Zij kan rustig om zich heen kijken, drinkt rustig de fles. Bij onze zoon was dit dus totaal niet zo(ook niet bij 3 maand).

Wat ik nu trouwens wel merk bij onze zoon. Nu hij steeds beter zichzelf kan uiten door het praten, wordt het ietsje minder..

 

Hier ook zo een. Nu hij kan lopen gaat het een stuk beter. Gelukkig kan hij wel heel goed met speelgoed spelen. Box hebben we al maanden de kamer uit (en zonder box worden ze ook echt wel groot).


Wat hier een succes is, is met mama aan het aanrecht staan. Ik schil de aardappelen en hij speelt met water. En zelf laten eten ipv voeren, daar kan hij zich ook lang mee vermaken.

 

Mijn oudste was ook zo'n pittige als baby. Moest ook vaak vermaakt worden en zo en had idd net als jouw dochter juist als we weg gingen nergens last van en dan was ze een engeltje. Hier werd het ook beter toen ze ging lopen en toen ze echt zelf kon spelen. Huilen heeft ze echter nooit veel gedaan.

Mijn jongste daarentegen.. Jeetje wat een verschil! Dat is zo'n rustige 'makkelijke' baby. Leg haar in haar speelkleed, box, op schoot, in een wippertje, alles is prima! En juist op schoot zitten is favoriet. Kan ze gerust een uur volhouden zonder ook maar een beetje te mopperen. Gaat juist lekker rond zitten kijken. Ben ik totaaaal niet gewend!

 

Ik hou echt van die verhalen hierboven 'maar de tweede was zoooo rustig'. Want ik wil graag een tweede, maar ik vrees dat ik nóg zo'n driftig kind niet overleef

 

Haha ik dacht toen ik zwanger was gewoon.. Ach véél pittiger dan de eerste kan ze niet zijn Het enige waar ik wel voor vreesde is dat de tweede echt een huilbaby zou zijn. De oudste heeft nooit veel gehuild, maar daar had je gewoon je handen vol mee qua vermaken e.d. Maar echt, hier heel veel geluk. Echt een eitje, onze tweede. Ik zeg nu vaak als mensen vragen "Is het zwaar met een tweede?"
Ja het is pittig, maar dat is meer omdat de oudste nu aan het peuter puberen is!

 

Haha hier nog 1 Shakes!
Mijn manneke van 9 mnd is ook een temperamentvol kereltje, zoals dat zo mooi wordt gezegd.
Kan zichzelf niet vermaken en zeurt en jengelt veel en vaak.
Houdt heel veel van aandacht dus ga er vaak lekker mee op pad.
Maar oh, wat is het vermoeiend. Ik heb een pittige fulltime baan maar na een dagje met m'n draakje ben ik pas echt gesloopt

 

Mijn dochter trok op met 6.5 en kruipte eerder. Zit nooit stil zelfs in buggy. Ze loopt nu 5 stapjes en aan hand en kruipt op bank/bed ook eraf. Gaat bankleuning op en springt daarvanaf op de bank.
Als we buiten zitten gaat ze op elke bank op en eraf. Pakt iets van andere tafel en brengt naar mijn toe. In bad ze loopt en staat zit ook niet.
Tja ik vind het druk pittig maar leuk. Ben hele dag bezig met haar. Wc in/uit, badkamer. We doen alles samen.

Ik verbied haar bijna niets ze mag doen lekker wat ze wil.
Ze mag alleen niet op de wensterbank en op andere kinderen opstaan/en met speelgoedslaan. Verder vooraf bekijk ik altijd hie gevaarlijk iets kan zijn etc. Maar ze weet zelf wat gevaarlijk kan zijn.
Wel handig zo in de ochtend gaat ze zelf wakker en van bed af we blijven nog doorslapen terwijl ze iets onderneemt in woonkamer

Op speelplaats is ook leuk ze gaat zelf glijbaan op en gaan zelf eraf en zo blijft ze 30x keer in loop doen

 

Mijn zoon van bijna elf maanden is ook zo'n drukke
Luiers verschonen,aankleden,slapen,allemaal drama....zo beweeglijk,zo snel afgeleid, er is zoveel te doen
Maar aan de andere kant, altijd vrolijk en lachen ( behalve als hij moe is en nog zo druk dat t slapen niet lukt + verlatingsangst)

Hoe ga je er mee om....ehm gewoon toegeven dat het zo is, niet te krampachtig mee om gaan.
Af en toe ook tijd voor je zelf maken. Bijna onmogelijk dacht ik, maar soms willen opw en oma wel even oppassen

 

Ik geniet juist enorm ervan dat hij zo'n karaktertje heeft. Lekker zijn eigen gang willen gaan. Heeft hij niet van een vreemde.
Zo lang hij zijn ding kan doen en het liefst 100 dingen tegelijk dan is hij in zijn hum.
Dus hier is vooral aankleden en luier een drama en eten moet snel genoeg gaan. En vooral niet vasthouden als hij niet wilt. T is soms lastig maar hij is super vrolijk.
Lijkt me saai om er eentje te hebben die alles doet wat je wilt. Hou wel van wat leven in de brouwerij 😁

 

Ik ga soms weg, zodra mijn vriend thuis is. Ik ben de hele dag bij haar, en soms word ik zo gek van het geschreeuw dat ik echt even zonder haar weg wil.
Mijn dochter is bijna een jaar, en is ook een enorme druktemaker. In periodes van nieuwe dingen leren is er een en al frustratie in huis. Als iets niet gaat zoals ze wil, of ze heeft er geen zin meer in dan gaat ze schreeuwen. En wat een geluid zit erin, pff!
Ik moet er soms ook wel om lachen, want dan is ze zo wild en idioot aan het doen. Ik leer nu wel om het af en toe ook te negeren hoor. Eerder stond ik gelijk bij haar, maar ik merk dat ze ook ontdekt dat ze mijn aandacht ermee krijgt. Soms schreeuwt ze even, en als ik niet kom dan gaat ze op een gegeven moment weer verder spelen.
Mijn dochter is druk van zichzelf, veel energie en wil ook alles meemaken. Is dol op plekken waar andere kinderen/mensen zijn. En ze heeft vooral ook last van frustraties, ze wil gaan staan maar het lukt nog niet...dat soort dingen.

Ach, er is in ieder geval altijd leven in huis. En ik ben blij dat ze 's middags nog minimaal 2 uur slaapt

 

Haha, moet je mijn onderstaande verhaal maar negeren.

Mijn oudste was pittig, sliep niet goed, wilde niet in een kinderwagen en huilde veel. Mijn middelste was nog een graadje pittiger, wilde ook veel meer dan zij kon en ook zij wilde niet in een kinderwagen oid.
De jonste is niet alleen pittig, die is bijna onhandelbaar. Kroop ook met 7 maanden, liep met 12 maanden en eigenlijk zijn we sinds hij er is bijna niet meer weggeweest, omdat het met hem gewoon niet te doen is.
In een buggy krijst hij het uit, lopend rent hij alle kanten op, hij wurmt zichzelf uit tuigjes van buggy's, kinderstoelen etc.

Ik zie soms ook van die kindjes die lekker rustig in een kinderwagen om zich heen zitten te kijken etc en dan ben ik ook best jaloers hoor. Maar wat ik ook zie aan mijn oudste 2 is hoe zij nu zijn, ze pakken dingen aan, zijn nieuwsgierig, leren graag, willen veel, dus dat is ook weer een leuke kant van de pittige kindjes. Het gaat voorbij denk ik dan maar.
Al denk ik idd dat het bij jou mogelijk eerst nog wat erger wordt. Bij mijn oudste 2 werd het met 2 jaar wat makkelijker. Toen gingen ze echt goed praten en lopen en hadden ze wat minder slaap nodig. Dat werd toen al makkelijker.

 

Oh en idd, maak tijd voor jezelf vrij! Ik heb helaas bijna nooit een oppas, mijn moeder is de enige die op de jongste "durft" te passen, mijn zusjes willen alleen op de oudste 2 passen en ook mijn vader. Maar dan ga ik lekker op zaterdag even wat voor mijzelf doen met mijn oudste.

En ik snap best dat je niet kunt genieten op deze manier, de hele dag gejengel en geschreeuw om je heen is gewoon vermoeiend. Ik vind baby's erg leuk en lief en vind het ook jammer dat ik er straks helemaal af ben, maar aan de andere kant kijk ik er ook ontzettend uit naar de tijd dat de jongste ook wat ouder is en ik weer eens rustig kan zitten en we weer eens wat leuks kunnen doen zonder gekrijs.

 

Daar moet je je niet schuldig over voelen. Ik geniet er ook niet van hoor. Nu ja, ik vind het geweldig dat ze zo alert is en zo snel leert. Maar een dag duurt soms heel lang met zo'n kind, zeker zo eentje als die van mij die niet alleen druk is maar ook nauwelijks slaapt.

 

Ik herken dat deels mijn dag is heel lang en ik ben continu bezig maar ik voel mij meer genieten dan niet. Ik zorg dat hele dag geplant is we eten volgens schema en doen dingen ook. We gaan elk middag naar speeltuin en blijven daar lang in zandbak en glijbaan en lopen nog door de boos etc.
Ik voed haar ook volgens verschillende mothoden oa montessori en shichida waarop ik op speelwijze kind rechte hersens deel prik. Dus ik doe puzzels etc bewust ik ben daar zelf meer bijbetrokken en zo heeft ze ook haar ding en niet continu zeg maar haar iets geven als ze maar speelt.
Ze word wakker 07.30-08.00 en slaapt 1.5 uur overdag. Om 20.00 gaat ze naar bed. Ze is super slim, alert en leert dingen erg snel.
Maar omdat ik dus structuur heb ik de dag/eten/spelen/leren kan ik zo ook zelf eigen tijd inrichten. Als ze zelf iets wil doen komt ze dat brengen: boek(lezen) of schoenen(wandelen) of loopfiets (erin rijden) of kleurpuzzel ( ze wil dan samen kleuren leren). Zoals bij montessori verbied ik haar niets en ze mag zelf alles pakken alle boeken wat ze heeft puzzels en knuffels en zo zelf beslissen wat we gaan doen.
Zo leeet ze zelfstandig te spelen ook. We doen eerst samen en dan mag ze zelf het ontdekken. En ik zorg voor speelgoed op leeftijd+ dus hier speelt ze met 1.5 -2 jaar puzzels al bijvoorbeeld. Ik gebruikt het net op andere manier waarop het net is simpeler is en later kan juist moelijker.

Maat goed wat ik ermee wil zeggen is dat je bij soort baby/dreumes kan beter jezelf bij betrekken en schema hebben in de dag.
Ik ga ook met haar vaak uit in cafe etc en als we zitten ze wil niet in buggy meer ze gaat dan naar andere mensen, klimt op en van banken en steelt peper van tafel van andere etc. Het boeit mij niet zo veel allemaal dat is wat lastiger dan te genieten maar ze mag dat doen ik zorg dat we gewoon naar plekken gaan waar ze meer vrij kan zijn zoals: strandtent en beagles en beans etc

 

Jij vind dit misschien niet erg maar er zijn ook nog andere mensen he

Hier ook een erg pittige dame, grappig maar zeer ondeugend.
Alles is 2 min leuk en dan gaat ze gillen. Hier is de truc ook om veel naar buiten te gaan dat vind ze geweldig (en goed voor mijn lijn ) Ik kan niet wachten tot ze kan lopen en lekker echt haar energie buiten kwijt kan!