inleiden groeiachterstand baby

Onze zoon is geboren op 38 weken met een gewicht van 2140 gr. Dysmatuur dus. Dit was een verrassing, want de verloskundige had hem dik een kilo zwaarder geschat. Eigenlijk had ik ook groei-echo's moeten krijgen, gezien zijn zus die toch ook niet al te groot was.

Achteraf ben ik blij dat ik het niet heb geweten en dat de bevalling vlot en goed is gegaan.
Later is mij gezegd dat dysmature kinderen snel geboren moeten worden, omdat ze sneller zuurstof tekort krijgen bij de geboorte. Nou duurde mijn bevalling in totaal 3 kwartier, dus daar geen problemen mee gehad

Maar goed, nu ben ik weer zwanger en zal het hetzelfde gaan verlopen als bij jou. Ik wordt tzt ingeleid als ons kindje niet goed meer groeit. Deze kinderen doen het uit de buik vaak beter dan in de buik. Onze zoon heeft zelfs nooit onder zijn geboortegewicht gezeten en groeide een kilo per maand

Ik snap je zorg, maar denk dat het beter is dat je kindje eerder komt dan hij zelf wil.

Hou er rekening mee dat je in het begin een paar dagen in het ziekenhuis zal moeten blijven met je kindje. Hier heeft onze zoon 4 dagen in het ziekenhuis gelegen. Omdat hij borstvoeding kreeg, mocht ik ook lekker blijven. Dat is sowieso een vraag die je zult krijgen, ze hebben het liefst dat je borstvoeding geeft, omdat dysmature kinderen daar toch het beste op groeien.
Hij heeft wel een hele tijd moeite gehad met zijn temperatuur. Ik heb hem een week of 2 elke dag een keer of 3 moeten temperaturen. Dan weer was zijn temp te hoog, dan weer te laag, dus echt wel even werk aan gehad.

Momenteel is hij 4 en is een gewone jongen, gemiddeld met lengte en gewicht.
Ik ben trouwens 1.80m en weeg 68 kilo. Het was voor ons dus echt een kleintje

 

Mijn placenta was niet groot, dat was hier waarschijnlijk het probleem.

 

Hè meid, wat rot voor je al die spanningen! Ik heb er zelf geen ervaring mee maar ik denk dat de reactie van JJ1980 wel rustgevend is om te horen.

Heel veel succes en sterkte, probeer rustig te blijven. Het komt zoals het komt en je kunt er niet veel aan willen denk ik. Het komt vast goed! Nogmaals sterkte

 

Ik heb hetzelfde meegemaakt. Ik kreeg met 39w3d een echo om te kijken hoe het met mijn vruchtwater stond en toen deden ze ook een meting voor de groei. Ik had met 20 weken een echo gehad en met 36 weken hadden ze de ligging gecheckt en leek alles goed te zijn.

Met 39 weken bleek het kindje ineens maar 34 weken qua groei en mijn vruchtwater was gering. De gyneacoloog besloot dus om het kindje te halen. We kregen anderhalve dag om ons voor te bereiden en toen werd ik ingeleid. Ik vond het superspannend allemaal. Ik las me even goed in over het ziekenhuis, de afdeling neonatologie en hun bv beleid. Ook hebben we de kleine kleertjes maar ingepakt. Vanaf het begin van de bevalling zat ik wel aan de monitor en hielden ze de baby goed in de gaten. Mijn bevalling verliep ook supersnel, binnen vier uur na het breken van de vliezen was hij er. Op het einde stond wel de couveuse etc. klaar voor de geboorte en een evt moeilijke start.

En toen kwam de grote verrassing, hij was wel klein, maar zeker niet te klein met zijn 47 cm en 3100 gram. Ze zaten er dus compleet naast in mijn geval met de echo!

Naderhand heb ik me hier wel over verbaasd en het hier veel over gehad met de verloskundige omdat ze hem toch eerder gehaald hadden dan dat hij zelf had willen komen. Dit merkte je ontzettend in zijn gedraf: veel slapen en weinig alert. Ik geef bv en dit kwam direct op gang en hij viel er uitgehongerd op aan. Hij is nu bijna drie weken oud en enorm gegroeid in die weken. Hij was erg mager bij geboorte, had geen reserves en droeg maatje 44. Maar hij kon zich wel goed warm houden omdat hij direct bv van mij kreeg. De verloskundige zei dat hij waarschijnlijk toch iets tekort had gehad in mijn buik op het einde en dat het goed was dat hij er uit was en het zo goed deed nu.

Ik vond het allemaal super overweldigend en besef het nog steeds niet helemaal allemaal. Ik denk zelf dat ik gewoon niet heel grote kinderen krijg want ik ben maar 1.68 en mijn man 1.74. Maar ik heb wel vrede met hoe het gegaan is, want mijn kleine mannetje doet het nu supergoed.

Ik weet dus heel goed wat je doormaakt nu en ik wil je enorm veel succes wensen en hoop op een spoedige bevalling en dat alles goed is met je kleine!

 

De grootte van je buik zegt niets hoor! Ik kreeg ook constant te horen dat ik zon kleine buik had, maar ik draag dus gewoon niet groot. Op het einde was mijn buik net zo groot als die van een vriendin die 30 weken was. Iedere zwangere vrouw draagt weer anders.

En het is idd echt vervelend als alles anders loopt dan je wil of bedacht had. Je hebt je de hele zwangerschap voorbereid en dan loopt alles anders en raak je ook de controle over alles kwijt. Ik vond dat vreselijk en had het daar echt moeilijk mee. Maar je bent nu al voldragen en zelfs als het kindje klein is, het ziekenhuis en alle experts zijn bij de hand. Dat laatste gaf mij wel een beetje rust ondanks alles.

Sterkte meid! Ik hoop echt dat alles goed gaat en dat je fit hele proces een plekje kan geven.

 

Bij mij zeiden ze met 35 weken ook dat ze er als 32 weken uit zag op de echo. Dat haar benen erg kort waren (al eens eerder gehoord bij een echo).
Nu is ze bijna 2, ze is een min ding en een kleine meid, maar verder mankeert er helemaal niets aan. Nooit meer iets over haar beentjes gehoord van bijv. consultatiebureau, en als je naar haar kijkt zie je er ook helemaal niets van.

 

Bij mijn dochtertje een aantal extra echo's gehad, omdat ze erg klein was. Ze volgde wel een duidelijk lijntje en vk vond het daarom uiteindelijk toch prima en we zijn niet doorgestuurd naar de gyn. Wij zijn zelf immers allebei ook niet groot (1.60m en 1.78m) en de oudste was ook een kleintje.
Bij haar geboorte (39+3) bleek ze echter toch wel heel mini met haar 44cm en 2540gr (zelfs maatje 44 was te groot). Was een grensgeval of we alsnog naar het ziekenhuis zouden moeten, maar omdat ze meteen heel goed dronk aan de borst mochten we thuisblijven. Wel de eerste week 3x per dag moeten temperaturen, omdat ze daar toch wel moeite mee had. Eerste 2 dagen zelfs een aantal keer echt moeten buidelen om haar warm te krijgen.
Ze heeft het allemaal snel ingehaald en het lijkt er zelfs op dat ze haar grote broer in gaat halen qua groei .

Ik hoop voor je dat het allemaal mee gaat vallen en ze er met de echo gewoon naast zaten. Succes iig meid!

 

Zo herkenbaar wat je schrijft! Het is precies wat ik ook dacht krap vier weken geleden. Ook mijn kindje lag tot 34 weken anders, hij was een dwarsligger maar geen stuit. Gelukkig draaide hij zelf. Of dat invloed heeft op de grootte, ik vermoed van niet want er zijn zelfs babts van vier kilo die in stuit lagen.

Ik heb ook gebaald van de echo die ik met 39 weken had. Ik kreeg die omdat mijn dochter ook gehaald was vanwege veel te weinig vruchtwater. De gynaecoloog zei ook dat de echos op deze termijn niet heel betrouwbaar meer zijn want vet is moeilijk te meten. Hij legde ons heel duidelijk uit dat hij gewoon alle factoren bij elkaar optelde en een beslissing nam. Echte grote afwijkingen hadden ze bij de eerdere echo's al gezien. Hij verwachtte dus een klein minimensje met alles erop en eraan. Soms hebben die kleintjes in het begin wat moeite met eten, warm houden etc., maar dat halen ze daarna vaak weer in en groeien ze net als ieder ander kind op hun eigen lijntje.

 

Herkenbaar al zaten ze er hier naast!
Mijn eerste zoon was wel dysmatuur, (spoedkz) Die was bij 40 week 2920 gram en 49 cm.
Mijn jongste is met 36 week gehaald ddmv inleiding omdat ik al van af week 28 met weeen liep en hij niet goed groeide in de buik.
de groei stond bijna stil. Bij de laatste echo dag voor de bevalling werd hij nog geschat op 2100 gram. dus we gingen van een conveuse uit, maar bij de geboorte woog hij 2810 gram en was hij 48 cm en deed hij het prima en mochten we de volende dag naar huis.
Echter groeit hij nog steeds niet goed, maar dat staat daar los van.
Ook kwa aankomen moet je niet op letten. Bij de eerste was ik 30 kilo aangekomen en die werd groot geschat en bleek toch klein en bij de jongste was ik 9 kilo aangekomen en was voor 36 week goed opgewicht. sterkte met deze onzekerheid.

 

Hallo Jeszjuh,

Je verhaal is heel herkenbaar.

Mijn buik was ook heel klein, en onbekenden hadden maar met 34+ door dat ik "net" zwanger was . Met de lintmeter (wordt hier in Engeland gebruikt) meette mijn buik met 40 weken maar 34 weken. Heb zelf 2 groeiecho's gehad en daar zat ik op de P20.

Ook ik had een hoge bloeddruk vanaf week 37, en moest af en toe aan de CTG, maar geen zwangerschapsvergiftiging.

Ik ben niet ingeleid (wordt hier in Engeland met de gratis gezondheidszorg ook absoluut niet snel gedaan). Uiteindelijk is mijn dochter met 40+4 geboren. Ze was ongeveer 50 cm lang (een compacte baby in de kleine buik dus) en woog 3100 gram, dus kleiner dan gemiddeld maar binnen de norm. Ik mocht ook meteen naar huis. Na enkele weken bv had ze een gemiddeld gewicht.

Ik moet wel zeggen dat ook ik ondergewicht had voor aanvang van de zwangerschap (altijd al zo geweest, ik woog zelf 2780 gram en ben op 40 weken geboren)- 1.69 en 47 kg, maar was 13kg bijgekomen en dat was prima volgens de vv.

Maak je dus vooral geen zorgen nu, geniet van de laatste dagen met je beebje in de buik. Komt wel goed! Kleine baby's worden ook groot

 

ben met 37 weken ingeleid
omdat onze dochter een groeiachterstand had en ik een torenhoge bloeddruk. groei werd geschat op 33 weken.
Ze liep vanaf 28 weken achter.
ze was 42 cm en 2455 gram. Drie dagen in het ziekenhuis moeten blijven omdat ze niet at en terug viel naar 2100 gram en haar bloedsuiker en temperatuur niet op peil kon houden. Mocht naar huis toen ze 1 x een beetje melk uit het cupje had gedronken om het te proberen.
Pas thuis met verloskundige aan het eten gekregen. Moest van de kinderarts wel 2 keer per dag gewogen worden door verloskundige en zou terug gemoeten hebben als ze iets af zou vallen.
Helaas is ze nu een jaar later nog steeds erg klein en heeft ze ook in haar ontwikkeling nog een achterstand.
Niet schokkend gelukkig.
toch is er geen moment geweest dat ik me zorgen heb gemaakt dat het niet goed zou komen. Succes

 

Hoi!!
Hier ook 1.64m en 45 kilo (tijdens de zwangerschap iets meer trouwens) Britt is geboren met 35w+6d. Ik lag al 4 weken in het ziekenhuis wegens en groeiachterstand. Haar hoofdje liep precies gelijk met de zwangerschapsduur, alleen de rest waste klein.

Je kunt nooit vooraf bepalen of inleiden goed of fout is. Achteraf gezien had ik het voor mijn dochter beter gevonden als ze haar niet hadden ingeleid, maar goed, niemand weet hoe het dan gegaan zou zijn. Was misschien helemaal niet goed geweest om te laten zitten.

Britt is inmiddels 2 jaar en heeft maat 86-92 dus dat is zo gek nog niet. Ze woog 2208 gram bij de geboorte en was 44 cm. Een echt ukkie dus.

Iedere zwangerschap is anders, iedere bevalling en ieder kind ook. Je kunt er dus eigenlijk geen zinnig woord over zeggen. In ieder geval veel succes gewenst!! En als je kleine ukkie er eenmaal is, geniet ervan dat je mama bent!!

 

Ons eerste zoontje is vanaf week 34 niet meer gegroeid en werd met 39 weken gehaald. Hij was 2500 gram bij zijn geboorte en 48 centimeter. Hij heeft vanaf dag 2 een paar dagen op de nicu gelegen met een infuus, sonde en elke keer suikerprikken en warmtebedje, omdat hij het toch allemaal nog niet aankon en te zwak was om aan te leggen. Hij was ook te veel afgevallen (naar 2100 gram) Na een paar dagen ging het steeds beter en na 8 dagen wer hij ontslagen uit het ziekenhuis. Nog steeds is hij klein en fijn (3,5 jaar, 13 kilo en 99 cm), maar zo gezond als een vis! Actief, slim en alert. Alles is dus goedgekomen soms kan de start van een dysmatuur wat moeilijk zijn, maar het hoeft niet.

Veel succes met je bevalling en geniet van je kleintje