Hoi dames, Ja, weer een dokter vraagje van mij, jullie kennen me onderhand wel met mijn doktersangst . Mijn pols was/is dus gebroken, morgen 5 weken geleden. Gips gehad, na 3 weken er al uit omdat ik zoveel vocht vasthield en het gips steeds te strak kwam te zitten. Nu dus in de brace. Dat leek allemaal wel goed te gaan, maar nu sinds een week heb ik echt oplopende pijn die niet te harden is! De binnenzijde van de pols, waar de breuk zat, lijkt wel goed op te knappen. Maar de buitenkant van de pols, waar dus de "kop van de ellepijp" zit doet echt zoo verschrikkelijk veel pijn! Er zit een fikse verdikking op het bot. Die bult die je daar hebt, is zeg maar eens zo groot als aan de andere arm. Ook heb ik pijnlijke vingers en uitstraling naar de elleboog. Als ik google, krijg ik ganglion, maar dat is het dus niet. Ik moet volgende week donderdag, de 27ste pas terug naar de chirurg, en was eigenlijk wel van plan om weer te gaan werken...Maar ik kan de kleine niet eens optillen, of een pan afgieten. Ik wil dus eigenlijk z.s.m. terug naar de chirurg...of moet ik nu eerst weer naar de huisarts? Stom eigenlijk: bij de kinderen weet ik altijd precies hoe ik moet handelen en reageren, maar voor mezelf niet. Of moet ik gewoon afwachten tot volgende week? Ik las namelijk iets over gescheurde bandjes die ze binnen 6 weken weer aan elkaar kunnen hechten, en als ik volgende week pas ga zijn die 6 weken natuurlijk allang voorbij en wordt de ingreep weer groter.. Ik word helemaal gek van mezelf, met mn angst om naar de dokter te gaan! Of heeft iemand ervaringen met blijvende blessure aan de pols? Ik zat ook al te denken aan iets van ontsteking..De bult is helemaal dik/nog steeds blauw!! na 5 weken nog! en ik verrek van de pijn. Alvast bedankt voor het lezen van mijn geklaag/gezucht/gesteun.
Ik zou naar de chirurg gaan. Gewoon bellen. Mijn man zit hier thuis met een 6-voudige beenbreuk en kreeg ook enorme pijn. De huisarts zei toen gelijk dat hij naar de chirurg moest bellen. Sterkte ermee!
Gewoon morgen even de chirurg bellen om het uit te leggen en vragen waar je een afspraak moet maken. Klinkt wel erg pijnlijk, dus ik zou proberen de chirurg eerst om het lijntje zo kort mogelijk te houden.
Poeh! En ik vond 2 breuken in mn pols al zo heftig! Jij ook sterkte met je man. Dan moet ik morgen dus gelijk naar afdeling chirurgie bellen om te vragen of ik de afspraak kan vervroegen, neem ik aan?
Ik zou idd de chirurg even bellen. Wanneer je er niet doorheen komt even de huisarts om een doorverwijzing te regelen. Maar niet opgeven hè meid, je moet ondanks je angst echt even langs.
Morgenvroeg gewoon direct de chirurg bellen... want verrekken van de pijn is nooit de bedoeling. En al helemaal niet als dit sinds een week zo is, terwijl het daarvoor beter ging. Dus: bellen!!!!!
Wij hebben idd gewoon de afdeling gebeld. Toen hadden we binnen 1 dag gelijk een nieuwe afspraak. Mijn man is toen gezien door een traumatoloog. Die heeft vaak net iets meer verstand van klachten na een breuk, als een chirurg.
Oke bedankt dames, morgen dus naar de afdeling chirurgie bellen, om te vragen wat te doen. En ik ga nu niet opgeven hihi, heb er teveel pijn aan.
Als je 't rechtstreeks nummer hebt, ineens de chirurg bellen. En anders bel je effe naar de huisarts en dan moet die 'em maar zien te bereiken.
Lijkt mij dat als je onder behandeling bent van een ziekenhuis dat je gewoon rechtstreeks kan bellen.
Morgen gelijk de chirurg bellen, klinkt namelijk niet goed dat je pijn uitstraalt naar je vingers. Ik hoop dat je morgen meer duidelijkheid hebt, succes met je pols en je angst
Je bent nu inderdaad onder behandeling van de chirurg, dus heb je de stap via de huisarts helemaal niet nodig. Dat is enkel als je nog niet onder behandeling van het ziekenhuis zou zijn. Vaak kan je, tot een jaar na start behandeling, voor klachten bij de behandelende afdeling van het ziekenhuis terecht voor gerelateerde klachten. Zo lang blijft de DBC open staan. Pas na een jaar heb je een nieuwe verwijzing nodig van de huisarts, als de DBC gesloten zou zijn. Succes met bellen vandaag!
Nou...ik ben vandaag terug naar de chirurg geweest.. Ik ben er mooi klaar mee, met die arm!! Ellepijp is verschoven en dat verklaart die grote bult op mn arm. Ik snap niet dat ie dat niet eerder heeft gezien maar goed. Nu moet ik in april een E.M.G. laten doen en een MRI scan. Hij zei dat door de verschuiving kraakbeen kapot is, en de bandjes tussen de ellepijp en heet polsgewricht. Hoe en wat precies, moet de MRI duidelijk maken zodat hij weet wat er precies kapot is. Hij zei: en dan pakken we meteen dat carpaal tunnel syndroom aan, dat gaat dan in 1 moeite door. Na de onderzoek/scan is meneer de chirurg 2 weken op vakantie, en dat betekent dat ik pas 14 mei terug kan naar hem, en dan wordt besproken hoe en wat. Dus ik zit er voorlopig nog wel mee. Ben eigenlijk wel geschrokken, heb ook nog nooit zoiets ergs gehad. Nog nooit geopereerd of zo, dus vind het wel spannend. En dat allemaal door zo'n stom valletje van de trap:x. Ben wel opgelucht dat ik nu wat meer weet, en dat ik geen aansteller ben. Want hij zei: die ellepijp is zeker 1.5 cm verschoven en staat bijna los...u zult wel pijn hebben! Met de brace om gaat het wel redelijk. Als ik nu erger pijn krijg, kan ik voor de tussentijd gips krijgen, maar dat probeer ik wel te laten.
Pfoe, heel veel sterkte. Heb je pijnstillers gekregen? Anders is het na mijn mening niet vol te houden.
Tot mei wachten Ik zou een verwijzing naar een andere ziekenhuis vragen, desnoods in het mooie landje onder ons! Ik zou dus echt niet zo lang wachten
Ik zou toch ook echt geen anderhalve maand met pijn meer gaan zitten wachten tot er uberhaupt terug een afspraak is. Zoek een ander ziekenhuis en maak daar zo snel mogelijk een afspraak. En pak elke foto die je zelf hebt al mee. Veel kans immers dat tegen de tijd dat het bijvoorbeeld geopereerd is bij de eerste chirurg je weer twee weken verder bent (eind mei dus). Nadien nog een herstelperiode van een week of 4 à 6 en het is zomer!
Wow bizar, kun je niet ergens anders terecht? 6 weken wachten is toch veel te lang! Toen mijn dochter d'r arm brak en we voor controle terug moesten na een week bleek het ook verschoven maar hebben ze het direct aangepakt. Ik snap dat je er door je angst niet op zit te wachten maar ik zou toch langs een ander ziekenhuis gaan, dit kunnen ze echt niet maken.
Kijk, maar weer goed dat ik hier een update plaats, want zo had ik het zelf nog niet bekeken . Ik moet morgenochtend naar de arbo-arts en zal daar de situatie ook voorleggen. Ik zei nog in het ziekenhuis vanmiddag: daar zal mijn bazin blij mee zijn! Maar daar hebben hun lak aan. Anders kan ik inderdaad eens een ander ziekenhuis gaan bellen, want dit is toch wel lang zo... Ik moet paracetamol nemen icm diclofenac. En niet te vergeten: ik loop hier al sinds gisteren 6 weken mee hè. En nog ben ik gene ene drol opgeschoten uiteindelijk .
Nou die angst van mij, heb ik maar even in de prullenbak gegooid, want al 6 weken met zo'n pijn is echt gruwelijk. Ook constant koorts en grieperig gevoel. Omdat de breuk was gezet, is het toch gaan schuiven. Toen ik na 2 weken terug moest, is er niet eens goed naar mn arm gekeken. Omdat ie zo opgezwollen was met het gips, maakte hij zich alleen druk, om het feit dat het gips er zo snel mogelijk af moest ivm beknelling. En nu zijn we 3 weken verder en zit ik dus met de gebakken peren.
Jeetje meid, is niet niks. Anders morgen een afspraak maken met je huisarts en kijken wat hij kan betekenen. Misschien kan hij ervoor zorgen dat je toch eerder terecht kunt of kan hij een plek regelen in een ander ziekenhuis. 6 weken met pijn en nog 6 te gaan....nee dat gaat niet met 4 kids