Heel gek maar ik keek naar de t.v en zag een jongen waarvan de moeder zei dat bij hem ODD is vastgesteld in de kinder jaren.. Hij was ook vaak boos en opstandig enz. Het trok mijn aandacht en ik ging meer informatie opzoeken Kenmerken bij ODD is vaak driftig verzet zich tegen regels weigert zich te voegen naar wat de volwassene vraagt maakt vaak ruzie met volwassenen ergert anderen met opzet geeft de schuld van eigen fouten aan anderen is vaak prikkelbaar, ergert zich vaak is vaak boos of gepikeerd is hatelijk en wraakzuchtig Nu vroeg ik me af of hier misschien moeders zijn met kindjes die dit hebben en hoe zich dit heeft ontwikkeld? De reden dat ik dit vraag is omdat we met onze dochter best wel wat problemen hebben (ze is pas 4 ) niet zo extreem dat ze iedereen maar pijn doet enz. maar ze is heel vaak boos, driftig, doet haar broertje pijn en eigenlijk komen heel veel dingen wel overheen... We zitten al in allerlei onderzoeken en onze dochter wordt neergezet als "complex" en "moeilijk" in de zin van diagnose stellen, nu is ze ook vrij jong maar het is ze al heel duidelijk dat ze een "groot" probleem heeft.. Toen ik het net op t.v zag dacht ik: He daar wil ik meer informatie over en ben dus eigenlijk opzoek naar mensen die een kind hebben die dit heeft en misschien mag ik diegene dan wat vragen stellen? (mag ook privé) Ik wil niet mijn dochtertje gelijk zelf een diagnose geven hoor (want dat moet de psychiater, psycholoog en de begeleiders van de dagbehandeling maar doen) maar ik herkende er wel dingen in! Ik heb dit trouwens hier neer gezet omdat ik hoop hier meer reacties te krijgen (ik zelf kijk bijvoorbeeld bijna niet in andere dingen dan de lounge) dus ik hoop eigenlijk dat het hier mag blijven staan?
Van de ontwikkeling vanaf klein kind weet ik niets, maar dit is wat ik er wel van weet. Ik werk met jongeren die die diagnose hebben. Wat het kenmerkenste en tegelijkertijd ook het lastigste aan hen is, is dat ze zich verzetten tegen elke vorm van gezag. Continu moet de 'macht' ingezet worden, waar ze zich ook tegen willen verzetten, maar vaak niet kunnen. Als de kinderen dan fysiek sterker dan hun ouders worden, komen er ècht vervelende problemen (aanraking met justitie o.i.d.) Ook ligt alles vaak aan de ander en hebben ze een beperkt reflectievermogen. Geen rooskleurig beeld, maar daarnaast zijn het ook gewoon wel leuke kinderen hoor. Van alle kinderen met een psychiatrisch stoornis vind ik de kinderen met ODD het leukst. ) vaak stoere gasten die een groep mee kunnen krijgen in hun enthousiastme. Ik zie t vaker bij jongens dan bij meiden
ODD is nogal een heftige hoor, dan moet je al die symptomen dus in extreme mate hebben. Ik zou daar bij je dochter nog niet zo direct aan denken. Ze is nog erg jong, dus het stellen van een diagnose is dan ook nog erg moeilijk, omdat veel dingen ook (in bepaalde mate) normaal zijn voor de leeftijd nog.
Nou het is niet zo dat ze totaal niet luistert.. Maar wel heel vaak en het is ook vaak een strijd (meer wel dan niet). Ze kon bijvoorbeeld ook geen Nee verdragen want dan ging ze helemaal over de flos. Gelukkig is dat nu iets beter. Maar als ze boos is dan wordt ze vaak zo erg gefrustreerd dat ze met name mij gaat schoppen / slaan maar ook haar broertje die totaal niks doet (1,5 ) moet het ontgelden. Hij hoeft maar iets van haar af te pakken en hij wordt op de grond gedwud en echt pijn gedaan. Ook als hij iets doet wat volgens haar niet mag krijgt hij van haar straf in de zin van slaan / duwen of ze stopt hem in de kast. Natuurlijk hou ik dat in de gaten maar ik moet soms ook naar de w.c of koken en in een fractie van een seconde is dat dan gebeurd... Herken jij dat dan een beetje bij de kinderen waar je mee werkt? Natuurlijk is een kind van 4 ook niet te vergelijken met een kind van bijvoorbeeld 8 ofzo maar ik merk bijvoorbeeld wel dat ze sinds ze op school zit ook steeds brutaler wordt enz (maar op school is ze dan terug getrokken en wat stil maar goed ze zit pas sinds 10 maart op school en op het kinderdagverblijf zagen we ook dat ze eerst heel rustig was en daarna pas zichzelf meer liet zien en dat alles naar haar eigen handje moest gaan zeg maar.. Een best wel "zorgelijk" iets en vroeg me ook af of dat misschien ook een beetje kenmerkend zou kunnen zijn van odd ? En ja ik weet dat er eigenlijk bij zulke jonge kinderen niet echt diagnoses gesteld kunnen worden maar dat er "iets" is is voor iedereen compleet duidelijk! Al is het natuurlijk lastig om te achterhalen wat.. Maar ik wil er wel alert op zijn en ben dan vooral benieuwd waar ik op moet gaan letten en wat nog meer kenmerkend is voor ODD in ontwikkeling zeg maar want ik neem aan dat zulke dingen niet gelijk extreem beginnen maar dat dat zich opbouwt?
Odd is heftig hoor, ik had een kind met odd in de klas en die gooide hele pennenzakken en scharen naar mijn hoofd! :-/ Is het bij je dochter niet een soort frustratie? Ze is nog zo jong... Misschien begrijpt ze al heel veel, maar kan ze het nog niet thuis brengen...
Nou voor alle hulpverleners is het duidelijk dat het gedrag van onze dochter buiten van normaal is.. We zitten natuurlijk ook niet voor niks in een intensief traject van 1 x in de week dagbehandeling samen met haar..
Oh ik lees nu je laatste bericht voor mij! Misschien zou je al wat regels voor hoe om te gaan met odd kunnen toepassen? Succes!
Helemaal eens. Ik durf te stellen dat elk mens een psychiatrisch etiketje opgeplakt kan krijgen, als de druk/stress gaat toenemen. De een wordt depressief, de ander manisch, een derde driftig, een vierde trekt zich terug enz. En zo hebben we allemaal trekken in ons karakter die 'ergens op lijken'. Dus dat jouw dochter soms doet wat je boven beschrijft, kan bij dr leeftijd horen en anders in haar karakter zitten. Hoeft niet iets psychistrisch te zijn. Dit is pas van toepassing als ze in haar leven op verschillende vlakken vast gaat lopen, bijvoorbeeld op school (kan helemaal niet luisteren naar de juf en ook niet naar andere juffen. Of is extreem aan het pesten. En dan niet de pik op 1 kindje, maar meerdere, zonder logica. Zoiets)
Nee, dat snap ik, maar ODD is echt een heftige diagnose, waarbij je de symptomen dus echt in heel extreme mate moet hebben. Bij je dochter krijg ik de indruk dat ze zich iig deels afreageert, ter compensatie van KDV/school. Klinkt me op de een of andere manier meer in de oren als een kind dat moeite heeft met begrijpen hoe de dingen gaan, dan als een kind dat zich niet wil conformeren aan gezag...
Allemaal heel lief bedoeld die opmerkingen dat het bij de leeftijd kan horen.. Maar dat punt zijn wij allang voorbij. Ook alle hulpverleners zijn daar gewoon helemaal over eens "Dit hoort niet bij haar leeftijd" de mate waarin zij dingen laat zien zijn gewoon extreem.. Maar goed ik kan me voorstellen dat dat voor een buitenstaander (en zeker via internet ) lastig is om de problemen te zien en dat het mogelijk overkomt als "normaal" gedrag dat bij haar leeftijd hoort.. Totdat ze zulke buien meemaken zeg maar dan schrikt iedereen en beseffen ze pas wat het probleem echt is..
Nee daar ligt het ook niet aan, zijn we al uit, ze begrijpt alles heel goed hoe het allemaal gaat en wat er van haar verwacht wordt etc. dat is al onderzocht. Ze is ook erg slim voor haar leeftijd en weet ook precies iedereen in te palmen enz. Weet ook heel duidelijk uit te leggen hoe alles in zijn werk gaat enz. Op het kinderdagverblijf liet ze het gedrag op een gegeven moment ook zien en we verwachten dat als ze meer gewend is op school dat dat daar ook weer gaat gebeuren. En ik zeg ook niet gelijk dat ze ODD Zou hebben maar ik herken er wel dingen in en ben dus vooral benieuwd naar hoe zich dat ontwikkeld want ik neem aan dat het niet gelijk van de een op andere dag gelijk helemaal extreem begint maar dat dat erin sluipt zeg maar.. Althans dat lijkt mij??? Maar ik ben geen hulpverlener..
Ik bedoelde er niet mee dat haar gedrag normaal is, maar dat het lastig is om te beoordelen waar het precies mis gaat, omdat het tot op bepaalde hoogte normaal is en vanaf een bepaalde mate niet meer. Maar pas als het verschil met leeftijdsgenootjes groter wordt, wordt vaak pas goed zichtbaar waar het precies op fout gaat. Dat is ook precies de reden dat er in principe voor het 4e jaar niet gediagnosticeerd wordt, (tenzij dingen zo extreem duidelijk zijn dat je er niet omheen kunt). Maar ze heeft dus een leeftijd waarop het dus nog erg lastig is om een diagnose te gaan stellen. Maar aangezien ze de beginperiode op school wel rustig is, zou ik zelf niet zo denken aan ODD. Eerder aan een kind dat niet goed begrijpt hoe sociaal gedrag verloopt en daardoor afwijkend gedrag laat zien. Even ter extra check: ze is medisch goed gecheckt ook? Want pijnklachten kunnen ook nogal behoorlijke gedragsproblemen geven. Had een neefje dat door voortdurende blaasontstekingen vreselijk agressief deed en een nichtje (andere ouders), die door chronische oorklachten nogal gedragsproblemen liet zien...
het lijkt wel of ik hier mijn verhaal lees! onze dochter is net zo, zitten ook met haar in een traject maar ze is nog te jong om een diagnose te geven bij de stichting waar we bij lopen zeggen ze, hou er rekening mee dat het ODD zou kunnen zijn.
Wat ik ervan weet, is dat deze kinderen eigenlijk al vanaf begin af aan altijd en overal afwijkend gedrag laten zien en zich niet conformeren aan gezag. Dat doet jullie dochter dus wel in de startperiode op school en KDV, dus ik zou het dan wel echt ergens anders zoeken dan bij ODD. Is er al intelligentieonderzoek gedaan?
Ik herken het stuk van geen 'nee' kunnen verdragen wel. Het af reageren van haar frustratie op andere onschuldigen, herken ik niet, maar ik werk dan ook met oudere kinderen, waarvan verwacht mag worden dat ze dat aangeleerd hebben gekregen. Als ik je berichtjes lees zouden allerlei 'etiketjes' geplakt kunnen worden, alhoewel dat nu denk ik nog niet van toepassing is, denk ik? Stagneert ze ergens? In het gezin? Of ook andere vlakken? Daarbij, naar gedrag kan ook duiden op onbegrip, dus meer de autistische pdd-nos kant op (alhoewel pdd-nos vanaf dit jaar niet meer officieel bestaat, geschrapt uit de DSM-4) Kortom: haar gedrag kàn duiden op ODD, maar kan net zo goed duiden op ADHD, autisme, MCDD enz, dus daar is echt nog niets van te zeggen. Die kinderen hebben vaak ook 'drift-problemen'. Wat ik me ook afvraag: is ze hatelijk? Dat ze haar broertje bewust pijn doet is duidelijk maar is haar gedrag sterker dan haarzelf (impuls die ze niet kan beheersen --> dan is ADHD/ austisme logischer) of wacht ze even tot jij uit het zicht ben en doet ze hem dan pijn, om het pijn doen (dan is het geen impuls en is ODD logischer) Ter aanvulling: het geen nee kunnen verdragen komt ook bij veel stoornissen voor. Odd: ik verdraag geen gezag, want ik bepaal zelf, dus ik doe boos. Autisme: ik hoor nee, maar wàt moet ik in godsnaam dan? Waarom geen ja? En dat doe ik met dit nare gevoel, van iets niet mogen. Hoe moet ik me nu gedragen. Ik weet het niet, dus ik doe boos, dan wéét ik tenminste wat er volgt, een mama die mij terecht wijst. ADHD: ik hoor nee, dat maakt me boos en dat impuls kan ik niet controleren dus ik doe ook heel boos.
Heftig dames... TS, waar denkt de dagbehandeling aan? Neem aan dat er een orthopedagoog meekijkt? Sterkte!
Ja hoor medisch is alles uitgesloten... Begin 2013 is ze al uitgebreid onderzocht, bloedprikken, EEG, ontlasting onderzoek, urine onderzoek en daar kwam niks uit... Omdat ik wilde dat dat allemaal uitgesloten werd voordat we verder zouden zoeken (en toen was het dus al meer dan een half jaar aan de gang dat haar gedrag wat extremer werd enz) Dit jaar is ze nog een keer getest met bloedprikken enz. en daar was 1 x de suiker wat verhoogd maar daarna niet meer dat is daarna nog een keer geprikt en was goed. Binnenkort moeten we dat nog een keer testen maar ze verwachten daar geen gekke dingen bij..
Veelal gebeurd het als ik uit het zicht ben. Af en toe een duw als hij bijvoorbeeld iets afpakt waar ik dan bij ben (dat is nog vrij normaal voor de leeftijd lijkt me? ) maar als ik dan even naar de w.c ben of ik ben in de keuken dan doet ze soms zo uit het niets dingen die niet kunnen. Hij zit nu bijvoorbeeld helemaal onder de krassen bij zijn nekje. En toen straks was ik in de keuken voor het eten en ik hoor hem "mama mama" gillen en heeft ze hem in de kast (we hebben een schuifdeuren kast) gestopt.. Dan denk ik waar haalt ze het toch vandaan??? Maar ze heeft ook juist momenten dat ze wel heel lief is hoor maar vaak slaat dat heel snel weer om. Ze heeft ook echt zoiets van "Hij is jonger als mij dus ik mag zeggen wat hij wel en niet mag en ik mag hem corrigeren" goed zo denkt ze waarschijnlijk niet ( daar is ze te jong voor denk ik?) maar zo komt het vaak wel over. Terwijl wij onze kinderen totaal niet corrigeren door te slaan of iets dergelijks dus het kan ook geen kopieer gedrag zijn. We zijn ook altijd heel duidelijk dat dat allemaal niet mag. En als je haar erop aanspreekt dan lijkt het ook gewoon net of het niet interesseert soms lacht ze er zelfs om..
Twee SPH'ers zijn er de hele dag, dan komt er ook een speciaal opgeleid kinder psychiater (ook gespecialiseerd in hele kleine kinderen vanaf 0 jaar), een leerling kinder psychiater en een psycholoog over de dag heen.. Daar hebben we gesprekken mee, die observeren, en hebben aan het einde van de dag overleg met elkaar om te kijken hoe en wat. Mijn dochter laat daar trouwens ook regelmatig het gedrag zien wat wij van haar gewend zijn (overigens is het niet altijd een gemeen kind hoor want ze kan ook zeer zeker lief zijn)