Ik ben op zoek naar tips: (en ik laat mijn kindje niet huilen) Mijn 8 mnd oude zoontje heeft tussen zijn 6e en 8e maand veel last van reflux gehad door onvoldoende werkende medicatie, daarnaast ook verkouden geweest. Om deze reden had hij mijn geborgenheid savonds hard nodig bij het in slaap vallen: heb hem zeer regelmatig slaperig gewiegd voordat hij in bed zelf verder in slaap kon vallen. Probleem nu is dat dit voor hem een nieuwe gewoonte is geworden ookal voelt hij zich weer prima door beter werkende medicijnen. Overdag kan ik hem regelmatig wegleggen zonder hulp, maar savonds dus niet. Als ik hem niet wieg zet hij het op een brullen en geloof me, mijn mannetje heeft temperament en stopt daar dus niet mee... Bovendien ben ik meer van het niet laten huilen. Hoe kan ik hem op een lieve manier leren zelf in slaap te vallen? Ik probeer hem al weken steeds met knikkebollende oogjes weg te leggen maar soms ben ik dan nog een uur bezig... Iemand tips?
In plaats van wiegen in je armen hem in zijn bedje leggen en dan met je hand op zijn buik hem zo een beetje wiegen? Over zijn voorhoofd strijken tot hij in slaap valt? En dit steeds een beetje vroeger stoppen? Succes!
Dit probleem heb ik dus ook... Mijn zoon is 7,5 maand en ik heb hem ook altijd in slaap moeten wiegen (alleen is het bij mij andersom, overdag moet ik wiegen, 's avonds vaak niet). Wat ik doe is hem steeds iets korter wiegen en dan nog een beetje wakker (doezelig) in zijn bedje leggen. Dan gaat hij vaak even wat jengelen, maar dan blijf ik bij hem en aai ik hem over zijn bolletje (waarbij je steeds met je hand iets over zijn oogjes gaat) en dan valt hij na een paar minuten meestal wel in slaap. Als hij alleen maar harder gaat huilen, pak ik hem weer eventjes eruit en herhaal ik het. En een ritueeltje doen helpt ook, want dan heeft hij het wiegen niet meer als slaapassociatie. Ik merk dat hij het nu steeds minder nodig heeft! Ik hoop dat het jou ook lukt!
Oh herkenning is zo fijn! haha. Maar ook lastig voor jou dit probleem. Ik doe eigenlijk precies hetzelfde als jij, wiegen tot hij doezelig is, dan wegleggen en gaat hij gelijk hard huilen dan doe ik het opnieuw, totdat hij wel accepteert om doezelig weggelegd te worden. Soms gaat hij na 1 x wiegen direct slapen en soms ben ik dus wel half uur of langer bezig. Dit doe echter al een week of 4/5 en de stap naar het niet meer wiegen en alleen maar aaien lukt helaas nog niet (terwijl ik hem vroeger alleen hoefde te aaien). Ik heb het boek van Elizabeth Pantley en zij schrijft dat de stap na het doezelig wiegen is om je kindje zo te wiegen dat hij wel slaap heeft maar nog gewoon wakker is. En de stap daarna zou zijn niet wiegen maar aaien in bed. Alleen daar kom ik dus niet... En het is echt puur de associatie van mijn zoontje bij mij, want bij mijn man accepteert hij het wel om aaiend weggelegd te worden...
Raar hoe dat werkt he Is inderdaad de associatie die ze hebben met slapen gaan en met de persoon die ze naar bed brengt. Mijn partner lukt het ook nog niet zo goed. Maar ja, voorlopig doe ik het naar bed gaan dan maar zelf. Komt later wel weer een keertje. Ik ben soms ook nog wel een half uur bezig om hem in slaap te krijgen, maar goed, alles beter dan een paar weken geleden Toen was ik uuuuren bezig Gewoon door blijven zetten, en dan komt het wel goed!