Ons zoontje van 2,5 jaar, is panisch voor bijen! Hij speelt heel graag buiten maar als hij een bij ziet begint hij heel hard te gillen en roepen, raakt lichtelijk in paniek. Wij hebben geen idee waar dit weg komt. Hij heeft dit misschien ergens opgepikt, wij blijven altijd heel rustig en praten rustig tegen hem... M'n man heeft tegen hem gezegd dat het Maya de bij is, dat heeft wel een beetje geholpen. Iemand hier ervaring mee? Tips en trucs?
Ik lees even mee. Mijn dochter had er nooit last van, maar nu al 2x hysterisch gillend van een bij. Volgens mij overgenomen van dr beste vriendinnetje. Die deed laatst ook zo bij een klein spinnetje. Nu ben ik zelf ook geen held met insecten, maar laatst begon ze zo te gillen, dat ik dacht dat er een enorme hond ofzo aangerend kwam. Schrok me kapot! Ging t om een bij
Hier hetzelfde probleem met onze 2,5 jarige dochter. Ik heb ook geen idee waar het vandaan komt. Ook enorm bang voor spinnen, maar expres zelf nooit angst getoond voor spinnen waar zij bij is (ben geen spinnen liefhebber) Voor vliegende dingen zijn we beide niet bang, maar mijn dochter gilt de hele buurt bij elkaar als er wat in de buurt vliegt. Dat van maya de bij ga ik ook eens proberen.
Ik denk dat dat normaal is hoor. Hier panisch voor alle insecten geloof ik. als ze alleen al zo een grote vlieg hoort gilt ze het uit. van de week in de auto een vliegje mee naar binnen gekomen. En die zat bij haar op t raam. Ze begon uit het niets te schreeuwen gillen. Praten hielp niet. Uit eindelijk troosten ook niet. Pas uit de auto was het over.
Tsjaa leuk is anders. Maar volgens mij hoort het erbij hoor. Vorig jaar pakte ze nog spinnen op. Nu zat er een spin van 5 mm voor haar neus terwijl ze moest plassen. Ik zeggen nee joh is een stofje ga maar plassen. Nou mooi niet he ! Pas toen dat mini spinnetje weg was ging ze rustig zitten.
Tja, misschien hoort het er wel bij... Mijn nichtje werd hysterisch van vlinders ik schrik alleen elke keer zo van dat gegil Ik denk elke keer dat er minstens een grote hond aan komt hahaha
Hier rond die leeftijd panisch voor spinnen en spinnenwebben als er buiten een spinnenweb op de glijbaan zat bleef meneer op meters afstand panisch gillend er naast staan . Geen idee waarom en ik maar uitleggen niks aan de hand, hij is het maanden (bijna de hele zomer blijven doen) en zo ineens was het weer over en was het kijk mama een spinnenweb het huisje van de spin waar zou de spin zitten? Dus tja blijkbaar een fase maar leuk is anders
Aan het begin van de lente zijn veel kinderen bang voor insecten. Vaak moeten ze gewoon weer even wennen en gaat het vanzelf over. Wat je kunt doen: - zelf rustig en luchtig reageren - maak insecten interessant door erover te vertellen Er zijn heel veel leuke weetjes over insecten die kinderen zeker aanpreken. Een mier is heel sterk, een pissebed wordt bij gevaar een balletje. Een worm laat een paar van zijn segmenten los als een vogel hem wilt opeten. Zo houdt die slimme worm de vogel voor de gek! (een worm die je doormidden snijdt gaat dood). Hier staan ook leuke dingen over insecten: Weetjes over insecten en andere kriebelbeestjes | Dier en Natuur: Natuur
Ik lees even mee. Van de week rende onze dochter bijna een drukke weg op in haar paniek, omdat er tijdens het wandelen een vliegetje voorbij vloog. En nu wil ze morgen niet naar de speeltuin, omdat daar bijen zitten zegt ze. Vanmorgen hebben we wel samen bij de action speelgoed gekocht waarmee je insecten kan onderzoeken en in kan bewaren, erg leuk.
Onze zoon is vorige zomer 3 keer gestoken door een wesp. Ik snap dus heel goed dat hij bang voor wespen is. Kan die angst ook niet wegredeneren omdat het heel reëel is. Laatst zei hij dat hij winter leuker vind omdat er dan geen wespen zijn. Ik probeer wel steeds uit te leggen wat we doen om te voorkomen dat hij niet gestoken wordt. Maar blijft toch lastig.
Hier ook hetzelfde. Waar Jelle dit nooit zo gehad heeft (al kan hij ook gillen als een meisje bij het zien van een spin) gilt Jitte de hele boel bij elkaar als ze nog maar dènkt dat ze iets ziet vliegen! Een tijdje terug is ze heel erg geschrokken in de auto: Ik reed net de parkeerplaats op bij de Jumbo en uit het niets begint ze hysterisch te gillen: "Een spin! Een spin! Mama, HELP!" Echt helemaal overstuur! Snel de auto geparkeerd en gekeken, bungelde er een heel klein spinnetje naast haar van het plafond naar beneden... Nou heb ik het zelf ook niet op spinnen, maar dit was een heel kleintje, dus weggehaald en doodgetrapt... Maar intussen stond Jitte helemaal te trillen en te snikken van de schrik.... En sindsdien is het helemaal mis met alles wat vliegt en kruipt... Gisteren een hommel in het tuinhuis (ik geef toe, het was ook een enorm exemplaar) en hommels doen eigenlijk niks, maar ze durfde het tuinhuis niet meer in. Later een mugje in de woonkamer, ze zat meteen in de keuken en totdat Jelle het mugje had doodgemaakt, kwam ze de kamer niet meer in. Ik weet het ook even niet meer.... Ik kan steeds uitleggen dat beestjes niks doen, maar dat helpt toch niet. Ik bedoel maar, ik weet zelf heel goed dat spinnen niks doen, maar toch gaan elke keer alle haren op mijn lijf overeind staan als ik er een zie. Ik kan het nog beredeneren, maar dat kan Jitte nog niet. Wat dan wel weer stoer is van ze: Gisteren waren we dus het tuinhuis aan het opruimen en toevallig lag daar een dode spin, je weet wel, zo'n monsterlijk groot exemplaar... Die hebben ze met z'n tweeën zitten bestuderen, hoeveel poten hij had, of ze zijn ogen konden zien en zijn tanden enz... Dus de nieuwsgierigheid is er wel, alleen dan alleen voor dode insecten...
Eerlijk ... Ik ben not altijd als de dood voor "vliegende beesten". Een spin, een mier, ... dat maakt mij allemaal geen zier uit. Maar als ik een wesp, een bij of een hommel zie afkomen dan ren ik toch echt wel héél hard weg, ofwel verstijf ik en begin te gillen of ik kruip gewoon onder tafel ofzo. Ben als de dood dat die beesten mij prikken. Bij muggen en vliegen heb ik het dan weer niet. Zeker muggen probeer ik gewoon dood te meppen (ik reageer geregeld allergisch op beten, dus ik hanteer het "hij bijt of ik mep"-principe). Ik vind het dus ook totaal niet vreemd dat kinderen bang zijn van insecten.