Kinderarts is vanochtend hier geweest. Geconstateerd dat er geen verbetering is, ondanks de verhoging nutriton (4 scheppen op 200 ml) en de verhoging losec (3,75 nu). Ze heeft eigenlijk een beetje laten doorschemeren dat ze haar liever niet naar huis sturen voordat er in ieder geval enige verbetering is te zien. Co-assistent had aan ka aangegeven dat ze alleen rustig op arm was. (Ka kwam binnen en zei goh ze is wel rustig hé, toen ze op arm zat. Toen legde we haar neer, meteen hysterisch). Afwachten dus. Verpleegkundige geeft aan dat denken aan een ernstige variant reflux obv de symptomen. Hartruis wordt waarschijnlijk nergens door veroorzaakt obv hartfilmpje en echo. Waarschijnlijk is dat met 6 maanden weg... Wordt wel in de gaten gehouden.
En andere medicatie zoals ik eerder al zei? Toen ik met mijn oudste naar het ziekenhuis ging kreeg ik te horen van de ka; "hij heeft reflux en niet een milde vorm. Soms gaat het over met 6 maanden, bij andere met 9 maanden maar ga bij hem maar uit dat het minimaal tot 1 jaar duurd. Ik ga je medicijnen voorschrijven en niet waarvan ik denk dat het kan helpen maar iets waarvan ik zeker weet dat het helpt" En ik ging weg met nexium, 2x daags half zakje. Apotheek vond het te veel en heeft nog nagebeld, maar het klopte. En toegegeven de kinderarts had gelijk, de reflux klachten verdwenen en met iets meer dan 1 jaar was de reflux zelf verdwenen. Het hartruisje, daar heb ik weinig ervaring mee. Beide jongens hebben dat wel gehad, maar in die milde vorm dat het vrij snel over was. Tegen mij werd het ook echt afgedaan als 'daar groeien ze overheen en hebben ze geen last van' Maar daar hebben ze nooit echt aandacht aan geschonken. 'Fijn' dat iemand anders dan jou ook aangeeft dat ze alleen rustig is op de arm en dus weet hoe ze reageert. Dan sta je sterker erin, denk ik.
Andere medicatie wil de ka niet aan want we gaan eerst kijken of dit helpt. Als er morgen geen beetje verbetering te zien is ga ik echt wat stennis schoppen voor nexium.
Opzich snap ik dat de ka eerst goed wil observeren en kijken of het zo helpt. Ik wil ook niet zeggen dat nexium voor ieder kindje de oplossing is. Maar door wat mijn toenmalige ka zei en wat ik hier vaak lees, geeft mij het idee en gevoel dat nexium heel vaak wel goed werkt. Nexium heeft wel een inwerktijd nodig, bij mijn jongste echt 5 dagen. Ik hoop gewoon zo dat het zoiets (simpels) is..
Hier al een hele verbetering met Nexium, en na de overstap op Nutramigen een vrolijk en heel ander kindje Dat observeren is indd heel frustrerend, wij hebben ons ook heel boos gemaakt. Zelfs bij obstipatie werd niet meteen gehandeld Heel veel sterkte weer, lijkt me zwaar te combineren met een andere uk thuis!
Zwaar hoor..... Hoop dat er snel iets van verbetering komt! Snap eerlijk gezegd niet waarom de KA niet overstapt naar nexium. Hier heel goede ervaringen mee! Zelfde dosering al een voorganger, maar kon het vrij snel met eenmaal per dag af. Heel veel sterkte voor jullie!
Ik zou ook zeker de nexium voorstellen aan je kinderarts, ook hier was dat echt de stap naar rust. Hartruisje: hebben heel veel kinderen, beetje zelfde verhaal als het maagklepje: dat ontwikkelt zich helemaal netjes uit in het eerste jaar. Kinderartsen zijn getraind om te horen wanneer het geen onschuldig ruisje is en sturen bij twijfel door, of maken idd hartfilmpje en -echo. Jongste heeft hier een hartritmestoornis en had daarnaast ook een ruisje, maar dat ruisje was dus verder niks. Is inmiddels volgens mij ook weg
Dank voor wederom alle reacties ! Vannacht weer een redelijk rustige nacht gehad maar wel paracetamol weer gehad. Ik vind het heel moeilijk. Moet ik blij zijn dat ze 's nachts slaapt omdat ze zo is uitgeput van de hele dag krijsen? Ik denk van niet maar ik krijg het gevoel dat sommige mensen dat wel vinden, zo van goh ja maar ze slaapt toch 's nachts (heb dat gevoel overigens vooral bij nachtdienst verpleegster, sowieso geen "klik" mee"). Maar dat is denk ik omdat ze haar niet onrustig meemaken. Vanaf vanochtend uur of 8 is het weer krijsen. Verpleegster net zegt ook ja je ziet gewoon in de ogen dat ze niet gelukkig is. Ik ben erg benieuwd wat straks de conclusie is van de kinderarts. Ik ben een beetje bang dat ze zeggen ja neem haar maar mee naar huis, terwijl ik sinds we hier zijn nog geen verbetering hebben gezien. Moeilijk. Ik wil haar graag thuis hebben, en het liefst zo snel mogelijk, maar ik wil ook dat zij zich beter gaat voelen. En daar is, op dit moment, nog geen enkele sprake van.
Men denkt dat als ze snachts stil zijn dat jij dan mooi je rust kunt pakken en kunt slapen. Wees duidelijk en eerlijk tegen de arts. Zeg wat je hier schrijft en wat de verpleegsters zeggen. Geef aan wat jouw wensen zijn. En je kunt moeilijk komende maanden elke nacht paracetamol geven.
Precies. Daar ga ik het zo ook over hebben met de kinderarts. Ik ga aangeven dat ik best nog een week de Omeprazol wil aankijken maar dat ik daarna écht over wil op Nexium als ik geen verbetering merk. Paracetamol mag natuurlijk sowieso eigenlijk pas vanaf 3 maanden gegeven worden en ik ben er echt niet gerust op om dat elke dag te gaan geven. Wat ik me ook afvraag is het volgende, misschien kan iemand op het forum mij daarover adviseren. Ik lees vaker dat oververmoeide baby's echt later problemen kunnen krijgen. Zoals jullie vast wel begrijpen is dochterlief een oververmoeide baby. Ze slaapt 's nachts maar dat is zelfs hier in het ziekenhuis maar 8 uur. Maar 8 uur bedoel ik mee dat dit dus met de hazenslaapjes die ze doet max. 10 uur op een dag is. Ze slaapt dus te weinig, zeker aangezien ze ook nog eens zoveel huilt. Kan dit gevolgen hebben? En wat zou ik hieraan kunnen doen? Ze is duidelijk doodmoe (gapen) maar slapen? Nee hoor. Ik vraag me wat dat betreft vooral af wat schadelijker is. Oververmoeidheid of laten huilen?
Pcm mag wel vanaf de geboorte, maar dan maar 60 ipv 120. In ziekenhuizen geven ze het vaker. Mijn oudste heeft het ook gehad toen hij nog heel jong was. Alleen is het geen langere termijn oplossing. Echter als pcm werkt weet je gewoon dat het pijn is en niet iets onverklaarbaars, zo denk ik althans. Op welke problemen voor later doel je nu? Kwa oververmoeidheidsklachten
Geen idee mbt oververmoeidheidaklachten, maar er was een ander topic op dit gedeelt van forum over een baby van 8 weken die niet wilde slapen en daar kwamen reacties op van ja als hij nu oververmoeid is is dat echt niet goed enzo. Dus daar schrok ik eventjes van. Vandaar dat ik me steeds meer begin af te vragen: wat is slechter? De oververmoeiheid, die er zeker is, of is het misschien beter om haar eens een half uur te laten huilen in bed en eens aan te kijken of ze dan wel wil slapen? Maarja waar ga je de lijn dan trekken hé? Een half uur huilen? Een uur huilen? En valt ze dan in slaap vanwege het huilen? Of is er dan sprake van echte slaap. Pff! Lastig allemaal....
Een kindje met pijn kan niet slapen door de pijn. Die kun je niet 'leren' te slapen, want het slaapt niet door de pijn. Een kindje wat gevoelig is voor prikkels en daardoor niet slaapt kun je je ritme en patroon van wijzigen. Die kun je 'leren' te lezen waardoor het beter slaapt. Bij een kindje met pijn is de enige oplossing; zorgen dat het geen pijn heeft. Zo denk ik.
Klopt. Maar jeetje hoe lossen we die verrekte pijn op? Denk ik te makkelijk als ik denk ze heeft nu al bijna 3 weken Losec. Sinds twee weken geleden donderdag 2 x 2 ml, sinds maandag 2 x 2,5 ml en sinds woensdag 2x 3,75 ml. Er moet nu toch onderhand iets van verbetering zijn? Of ben ik nu echt gek en verwacht ik te snel dingen???
Ik denk, zoals eerder gezegd, dat losec niet het medicijn voor je dochter is. En dat je daarom geen verbetering ziet. Normaal gesproken mag je na 3 weken echt wel verbetering verwachten, dus daarin verwacht je (vind ik) niet te veel. Hoewel misschien de dosering niet goed was en dat de tijd moet krijgen, maar ook dan zou je ondertussen wel verbetering moeten zien, ander gaan ze niet door met ophogen lijkt mij. Ik denk niet dat je gek bent, maar misschien ondertussen wel gefrustreerd door het zien lijden van je dochter.
Meiden, help me, ik weet echt ff niet meer wat ik moet doen. Volgens mij willen ze dochterlief vanmiddag ontslaan. Ik ben echt ontzettend aan het twijfelen of ik het daarmee eens ben. Waarom? Tot op heden geen verbetering, nog steeds hysterisch gekrijs. Net heb ik haar lekker in badje gedaan en het was krijsen! Echt niet normaal.... Ik kan dus ook echt geen dingetjes met haar doen wat dat betreft. De verpleegkundige die er net was, die ik in deze dagen nog nooit gezien heb, zei van ja ach is de leeftijd van de krampjes hé? En de nutriton is opgehoogd daar heeft ze vast ook last van. Ehm ja ok, maar dat ze nog net zo hysterisch is als toen ze werd opgenomen en er totaal geen verbetering te zien is is doodnormaal? Terwijl dus het medicijn naar 3,75 ipv 2,5 is gegaan en de Nutriton van 2 naar 4 scheppen is gegaan. Ik word er echt moedeloos van. Ik voel me een slechte moeder als ik haar hier opgenomen zou laten ipv lekker thuis maar ik ben er zo niet gerust op dat het thuis beter met haar zou gaan... Pff...
Maar vinden zij het krijsen dus normaal qua intensiteit? Wat zeggen de artsen en VK's verder over haar gedrag? Hoeveel huilt ze dan nu?