Ha Cammy, wat is het dan bij jouw kindje wel? Ook ik loop met mijn dochter bij een osteopaat en moet zeggen dat dit wel iets verlichting geeft maar niet dat ik nou kan zeggen:wauw dit doet mijn meissie goed en wat een ander kindje. Fijn dat ook jij herkent dat je kan genieten van momenten voor jezelf en als hij slaapt of rustig is. Voel me gelijk veel minder schuldig!!!
jekil ben jij stiekem in mijn hoofd gekropen je beschrijving over de fles en gaan slapen is precies wat er in me omgaat...10 min geleden nog...boeren is huilen, niet lang genoeg omhoog is huilen, te snel in bedje is huilen en volgens mij ontdek ik nu ook een beetje te lang wakker is ook huilen. Ik zie dat je moe bent maar zou je wel kunnen slapen of anders lekker rustig willen liggen....Maar alle huiltjes klinken nog hetzelfde...maar ik realiseer me het gaat beter worden. En zo eerlijk van je om uit te spreken over het houden van en slapen....herkenbaar
Hoi LesleyS, ik moet heel eerlijk zeggen dat ik nog steeds geen idee heb van wat het nu precies is geweest. Ik vermoed een combinatie van dingen. Tegen het spugen gebruik ik nu nog steeds johannesbroodpitmeel. Mijn zoontje had overdag ook heel veel moeite met zelf in slaap komen, deze vast te houden en weer verder te slapen. Hij was telkens steevast na een half uur wakker, maar was nog steeds zo ontzettend moe dat hij helemaal overstuur raakte. Ik heb van alles geprobeerd, maar op advies van het CB ben ik uiteindelijk begonnnen met inbakeren met een Pacco inbakerdoek en heb hem (hier zal ik ongetwijfeld veel commentaar op krijgen) tot een half uur in z'n bedje laten huilen. Door het inbakeren kon hij zichzelf niet meer wakker houden of maken met z'n rond zwaaiende armpjes. En het laten huilen had hij nodig om te leren zelf in slaap te vallen. Geloof me, dit heb ik met pijn in m'n hart gedaan, maar na een paar dagen begon het al z'n vruchten af te werpen! Sommige baby's hebben het nou eenmaal nodig om te huilen voor het slapen gaan, tot op de dag vandaag doet hij dit nog steeds! Alleen duurt het nu geen 15, 20 of 25 minuten zoals eerst, maar max 5 minuten. Maar man, wat heb ik hiervoor door een zure appel heen moeten bijten . Toen voelde ik mij daar heel schuldig over (je laat je kindje toch niet zó lang huilen!!), want hoor en lees van zoveel mensen dat je ze vooral bij je moet nemen. Maar nu weet ik dat ik het goed heb aangepakt, want huilen voor het slapen gaan hoort gewoon bij hem. Hoe vaak ben jij nu bij de osteopaat geweest met haar? En wat zegt die ervan? Bij ons merkte de osteopaat dat ons mannetje het snel oppikte, na elke behandeling zagen we allebei meteen resultaat. Na de tweede behandeling gaf hij zelf al aan dat waarschijnlijk nog één behandeling voldoende was. In totaal ben ik dus 3 keer geweest. En inderdaad niet schuldig voelen als je het prettig vind om zonder haar iets te ondernemen, gewoon lekker doen! Daar tank je helemaal van bij
Vraag puur uit nieuwsgierigheid en niet als verwijt maar hoe kom je erachter dan dat je een kindje hebt die het nodig heeft een half uur te huilen voor het slapen gaan? In mijn situatie vind ik het lastig beoordelen ivm reflux en koemelkallergie...
We zijn nu drie keer geweest en de vierde keer staat gepland voor over twee weken. De klachten voortkomend uit de reflux en koemelkallergie zijn door zijn behandelingen helaas niet verdwenen.
Hier ervaring met twee kinderen en reflux/kma. Ik heb de eerste 4 maanden de benen uit mijnl lijf gelopen, me zorgen gemaakt, alles geprobeerd wat er te proberen viel en tot de conclusie gekomen dat beide kinderen rustiger werden rond de 16/17weken. Hier was rust essentieel, weinig weggaan. Ook regelmaat in wat je doet hielp. Het helpt niet meteen maar je kind went aan een bepaalde gang van zaken. Het maakt vaak niet eens echt uit wat je doet. Ik heb mijn zoon (17 weken) de eerste 3 maanden bijna volledig in eendraagzak gehad. Ik vind slaap namelijk zo belangrijk dat ik er alles aandoe om ze slapend te krijgen. Een uitgerust kind heeft minder last en ontwikkelt zich goed. Ik laat een baby niet huilen, zeker niet een kind dat al geteisterd wordt door pijn en ongemak. Mijn kinderen zijn vanaf een maand of vier zelf steeds beter gaan slapen. Je mag me wel een pb sturen met wat vragen. Ik heb alles geprobeerd van tammi broodpitmeel tot hellingskussens Het meeste werkt niet maar ik heb wel bepaalde strategieën die kunnen helpen. Of kleine tips waar je misschien nooit opgekomen zou zijn. Het komt goed, zeker met de liefde die je geeft. Meer kan je echt niet doen. Soms even afstand nemen misschien
In ons geval was het iets eenvoudiger dan in jouw situatie, omdat wij reflux al konden uitsluiten. Zoals gezegd hadden wij een proefkuur Omeprazol gehad en dit had geen enkele uitwerking. Bij jou is het inderdaad lastiger omdat jouw kleine meid ook KMA heeft. Het is heel lastig te beoordelen inderdaad, maar het laten huilen was bij ons ook puur een geval van uitproberen. Nu zagen wij na een dag of 2 al resultaat, dus waren we er snel achter dat dit voor hem werkte. Als het resultaat was uitgebleven dan had ik hem zeker niet meer laten huilen, en had ik weer opzoek gegaan naar een eventueel andere oorzaak. Al met al heeft het ongeveer twee weken geduurd totdat het huilen zich had gereduceerd tot max 5 minuten, elke dag ging het steeds beter.
Ik ben het wel met Carino eens, ik heb natuurlijk geen ervaring met KMA. Waarschijnlijk had ik het laten huilen ook niet gedaan als ik wist dat de kans groot was dat hij lichamelijk last had van KMA.
Ja dan is het erg moeilijk om te onderscheiden. Ik ben zelf tegen alleen laten huilen. Echter denk ik wel dat kinderen het soms nodig hebben om even goed te huilen. Maar dan zou ik zelf eenkind laten huilen maar erbij blijven. Ik heb laatst een interessant boek gelezen over het nut van huilen bij kinderen en volwassenen. Ik kan het je aanraden: De taal van het huilen. Het gaat niet over verschillende huiltjes Ik vind het altijd erg boeiende om verschillende invalshoeken over de ontwikkeling van baby's te lezen. Pak er zelf uit wat ik prettig vind.
Meiden...even een praktische vraag en reageer daarna op wat jullie geschreven hebben.meen temperatuur van 37,3 is niet raar met dit weer toch? Ze ligt in een Puck a baby met een dun lakentje, rompertje korte mouw. En hebben jullie tips voor de reflux? Merk dat boeren geheid huilen is en doordat ze soms niet goed boert worden de darmkrampjes ook wat meer..of kan dat laatste niet?
Ha meis, ik sta open voor allerlei tips...graag zelfs. Hanteer ook rust, regelmaat, reinheid en respect en ga helemaal nergens naar toe behalve buiten wandelen als ze niet kan of wil slapen. Gelukkig heb ik een hele lieve zwager die 1 dag in de week tijd met zijn nichtje wil spenderen dus krijg ook steeds meer tijd voor mezelf
Begrijp ik...hier durf ik het nog niet aan, als mijn moppie last heeft van krampen of reflux dan wordt het op een gegeven moment echt krijsen met rood aanlopen en zelfs net dat ze er enorm van moest hoesten....
Ik laat mijn meisje mekkeren, mopperen en een beetje huilen maar volgens mij denk ik nu wel redelijk te weten wanneer dat krijsen gaat worden. Dan moet ik haar oppakken want anders gaat ze helemaal over de zeik...bij pijn gaat het krijsen dan over in huilen dus ik merk dat mijn lichamelijke nabijheid en troostende de woorden de pijn niet wegnemen maar wel iets verminderen. Het lastige is soms ook dat ik nog niet helemaal kan onderscheiden of het nou darmkrampen of reflux pijn is..alhoewel net was het echt darmkramp...hoorde de scheetjes en enorm krijsen..
Hoop dat de ka mee wilt werken aan een proefperiode medicatie want ook dan kan ik reflux meer gaan uitsluiten. Heb ook het idee dat de Pepti niet voldoende is voor mijn meissie dus dan maar over op een ander soort voeding. En als dat ook niet werkt...sja
Heb je geen medicatie? 37.3 is trouwens heel normaal. Alles tussen 36,5 en 37,5 is goed. Mijn zoon heeft een standaard temperatuur van 37.7, erg warmbloedig
Nee ik loop tegen ka's aan die niet geloven in reflux medicatie...heb een hele brief geschreven en die aan haar overhandigd. Al doet ze eens gek en werkt ze mee aan een proefperiode van twee weken. Ik heb morgen een telefonisch overleg met haar. Ook mijn huisarts gelooft niet in de werking van medicatie. Geeft aan dat kindjes erover heen groeien en de ouders dit dan toeschrijven aan de medicatie.
Haha en die van ons standaard 36.7. Koudbloedig Overigens maakten wij ook onderscheid in mekkeren, huilen of krijsen hoor. Huilen mocht, bij flink huilen ging ik bij z'n wiegje staan en aaide over z'n bol om hem te kalmeren. Als hij echt ging krijsen nam ik hem bij me om te kalmeren. Maar zodra hij rustig was legde ik hem weer terug. Ook pasten wij toe: na 3 minuten huilen, troosten. Dan 4 minuten laten huilen, weer troosten. Dan na 5 minuten huilen weer troosten etc. etc. Is ook een methode
Tjee, dat is wel ongelooflijk zeg! Wat een verschil in denkwijze is er dan. De insteek van zowel onze Ha als ka was juist proberen om zo niet dingen te kunnen uitsluiten. We hebben een proef gehad van 2 weken en toen een week geen medicatie. Daarna contact gehad om te kijken of er verandering was. Dus als medicatie had geholpen verbetering zien, daarna een week stoppen om te zien of de klachten terug komen.