Het deed hem niks

Ik denk ook niet dat hij het kindje meteen in zijn leven wilt hebben. Die kans is klein, dus daar moet je niet te veel op hopen, mocht je dat nu doen.. Lastig, ik weet niet goed wat ik zou doen.. Je gevoel volgen, maar wel op je hoede zijn voor eventuele teleurstellingen!

 

Ik kan maar een ding zeggen en dat is, wat een $#&$%^&$% man!

Sorry hoor, ik vindt het zo sneu voor jou kindje dat hij nooit een echte band met vader kan opbouwen, ik hoop voor jou dat er goed, lief en zorgzaam vader viguur er voor jou kleine zal komen.

Iemand zo als hij verdient geen kinderen, bah.

Sorry voor mijn harde reaktie kan er nu zo boos om worden, helemaal omdat we nu zelf ook een kleine hebben, dan spelen de moederhormonen er op los hihi

 

Super stoer van je! Weet je, ze zeggen niet voor niks dat jongens later volwassen zijn. Heel de situatie zal hem vast wel wat doen, maar misschien durft of wil/kan hij dit niet uiten.
Knap dat je destijds hebt gekozen voor het kindje en dat je op zo'n jonge leeftijd zo'n slimme mama bent, respect.

 

Mijn dochter is ook bijna 17....
Ik moet zeggen dat je erg sterk overkomt, en je erg verantwoordelijk gedraagd...echt mega veel respect.
Als je mijn dochter was, zou ik echt supertrots op je zijn dat je zo sterk bent..

 

Dat vind ik dus ook. Echt dikke pluim voor hoe jij alles doet! Diep respect!
En een dikke knuffel, jij red het echt meis!

 

Jeetje, ongeloofelijk he!

Nu ga ik iets zeggen waar je niet vrolijk van word. {gelukkig typ ik het }
Juridisch gezien kan hij zijn zoon opeisen. Rechter kan jou zelfs dwingen tot omgang. Het is en blijft namelijk wel zijn zoon en beide hebben recht op elkaar. Ook al vinden wij gevoelsmatig met z'n alle van niet. Tóch is het zo. Hij weet van zijn bestaan af dus een kans dat hij wel contact wil is vroeg of laat altijd mogelijk.

Ik denk dat je goed gehandeld hebt, niet teveel info geven en afwachten. Afwachten of hij meer contact zoekt en dit ook écht wil.

 

Wat is er mis met het feit dat hij eventueel omgang zal eisen? Ik denk dat dit, hoe lastig voor ts ook juist heel positief kan zijn voor haar zoon. Nu misschien niet maar wel voor straks en in de toekomst.

 

denk idd dat hier niks mis mee is, in belang voor het kindje. {geloof ook niet dat ik dit type, althans ook niet de bedoeling dit gevoel te wekken}

Kan me wel voorstellen dat je als mama hier niet op zit te wachten als je alles alleen gedaan hebt e.d.
Het lijkt me goed om iig te weten dat ze recht hebben op elkaar.

 

Helemaal mee eens! Nouja helemaal......mijn dochter is 15jaar jonger, dus mini's verschil

Devilfromheaven hartstikke knap en volwassen hoe je met deze situatie omgaat! Echt heel goed meis!

 

Ik vroeg me dit af omdat er nogalverschil is tussen een man van 30 of een jongen van 16 in reageren, ik kan me voorstellen dat een zestienjarige met streng gelovige ouders niet durft toe te geven dat hij een kind verwekt heeft omdat hij bang is voor de gevolgen op korte termijn en algemeen bekend is dat de gemiddelde jongen van die leeftijd nog niet het overzicht heeft in de gevolgen van zijn beslissingen. Dat betekend niet dat ik dat goedkeur, en ik heb diep respect voor de manier waarop ts haar verantwoordelijkheden wel neemt. Als de vaderinderdaad heel jong was toen hij besloot ts en hun ongeboren kindje te verlaten kan het heel goed zijn dat hij, nu hij geconfronteerd is met zijn keuze, spijt krijgt en dan vind ik in het belang van het kindje dat hij (onder begeleiding) nog een kans moet krijgen.

 

Hier ben ik het volledig mee eens. Ik ben opgegroeid in zo'n situatie. Mijn moeder was 16, mijn vader 19 en ook hij is al vrij snel in de zwangerschap vertrokken. Mijn moeder heeft nooit iets slechts over hem gezegd en heeft altijd gezegd, dat als ik wilde weten wie mijn vader was, ze me zou helpen. Ze zei ook dat ik er wel rekening mee moest houden dat hij het misschien niet wilde. Uiteindelijk heb ik pas om mijn 16e, samen met mijn moeder, een brief geschreven naar mijn vader. Ik verstuurde em op donderdag, op vrijdag belde hij en op zaterdag stond hij op de stoep.

Ik ben ongelofelijk dankbaar en blij dat mijn moeder zo gehandeld heeft! Ik heb daar ook echt respect voor. Nu heb ik geen echte vader/dochter band maar ik ben wel ontzettend blij om te weten wie hij is en waar ik vandaan kom. Kijk, het is niet goed te praten dat hij m'n moeder in de steek heeft gelaten en dat hij nooit meer contact heeft gezocht. Maar zijn kant snap ik ook. Hij durfde op een gegeven moment ook niet meer, wilde zich niet mengen in ons leven.

Het is mijn verhaal natuurlijk in het (héél) kort maar ik zou er voor je zoon, voor open staan om je ex een kans te geven, ondanks de lullige reactie, maar hij schrok waarschijnlijk net zo hard als jij.

 

Ik denk niet dat die hoop op kort termijn uitkomt.. Als hij Smst of wat dan ook kun je het hem prima zeggen. Maar ik denk als jij hem benadert dat je jezelf alleen maar pijn doet.

Je bent nog zo jong, en doet het zo verschrikkelijk goed! Jij verdient echt een dikke pluim. Jou zoontje mag blij zijn met een moeder aks hou, eb ondanks dat je 16 bent, kom jij er echt wel

 

Sluit ik mij helemaal bij aan. Zo'n jongen heeft toch totaal geen besef. En pubers maken toch eenmaal 'fouten'? Ik vind dat hij ook de kans moet krijgen om alsnog contact met zijn kind te krijgen. En ja, daar kan hij zelf initiatief nemen, wanneer hij daar aan toe is.
Nu hij wat ouder is, of misschien over een tijdje gaat dat vast veel beter

 

Goedzo!!! Dat 'echte papa worden' heeft ook gewoon tijd nodig Je hebt in ieder geval de baan vrij gemaakt.. succes!

 

wat een eikel!
ik had hem mooi gezegd waar het op staat, weet zijn vriendin ook gelijk wat voor lul het is...

 

Ik vind de reactie van ts dan een stuk volwassener

 

Wat een eikel!