Ik weet zelf niet eens of ik zolang zonder haar kan. 1 dagje lukt prima. M'n moeder rijdt wel auto, maar ze durft niet in een drukke stad met zo'n 18 miljoen inwoners te rijden. Op de heenweg wisselen ze elkaar af, maar dat is dan alleen de snelweg. Dat heen en weer vliegen heb ik eerlijk gezegd niet eens aan gedacht. Retourtje Istanbul is inderdaad niet zo heel duur. En ik heb het met een dagje gedaan bij wijze van. Dat is een heeeeeel goed idee
Hier willen opa en oma Siem ook graag meenemen op vakantie, weliswaar in eigenlijk land of België, maar dat zie ik zelfs niet zitten.
Ik neem aan dat TO wel weet wat ze doet, het is háár kind en ze komt heel liefdevol en verantwoordelijk over. Ikzelf zou echter sowieso liever vliegen dan autorijden, zeker zulke afstanden naar dergelijke landen. Simpelweg omdat vliegen nou eenmaal de veiligste manier van reizen is en ik er niet aan moet denken dat mijn baby in een auto ongeluk terecht komt. Ze is nog zo klein en kwetsbaar.....
Ik moet er ook niet aan denken dat hij/zij in een crash terechtkomt.. Ook die kans is er en dan weet je zeker dat ie het niet overleeft. Maargoed, we dwalen af van het topic
Dankjewel! Je wilt er niet aan denken, maar mochten mijn ouders verongelukken, dan ben ik niet alleen mijn ouders kwijt, maar ook mijn kind. Dan zou ik het leven ècht niet meer zien zitten. Dus ik denk dat ik mijn keus al gemaakt heb. Ze gaat niet met de auto mee. Ik vlieg haar liever zelf heen en terug mocht dat nodig zijn en ik geen vrij kan krijgen.
Mee eens! Ik vind dit een raar verhaal hoor! Je baby is 3 maanden maar als ik alleen je verhaal lees dan lijkt het of ze al 4-5 jaar oud is.
Wat je ook doet, vergeet niet de buitenland functie aan te zetten op je ziektekostenverzekering, die staat namelijk niet bij allemaal standaard aan. Dit geld ook voor je bankpas. Ik zou persoonlijk niet mijn dochter 40 uur in een auto laten zitten zelfs niet als dit verspreid is over 3 dagen. Ga dan voor de optie om haar te brengen en zelf weer dezelfde of volgende dag retour te gaan, dat scheeld ook een hoop problemen met douanes e.d. Ik vind er helemaal niks mis mee dat je meisje zo'n goede band heeft met Oma, alleen maar mooi en beter! Dit heeft mijn meisje ook want mijn ouders zijn onze buren en zien haar bijna dagelijks, nu met het mooie weer staat ze regelmatig bij de tussendeur (tussen de tuinen) omdat ze Oma of Opa hoort en er dan naar toe wil. Het verschil is wel, dat als er echt iets is zoals een fikse val ofzo ze om mij huilt en niet om Oma. Ik bedoel dit als aandachtspuntje, je wil niet dat oma de enigste is die haar kan kalmeren en troosten. (Ik doel hiermee op je cb opmerking en niet als commentaar). Veel plezier in Turkije! Mijn meisje was iets ouder met haar eerste vakantie en vond het geweldig!
Een hele goede beslissing lijkt mij, ik zou er zelf ook voor gekozen hebben. Komt helemaal goed zo. Hele fijne vakantie alvast toegewenst!
Zonder te oordelen, maar waarom zou je een kind van 4 maanden met je ouders mee geven op vakantie? Je kind van 4 maanden heeft er nog niks aan. Ik snap dat je ouders het geweldig zouden vinden, maar waarom kies jij als moeder er voor?
Dank voor je tip! Nee, ik heb besloten om haar niet met de auto mee te geven. Ik vlieg haar desnoods zelf even heen en weer. M'n dochtertje kreeg gister haar voorlopig laatste vaccinatie, daardoor kreeg ze ook koorts, maar je ziet echt dat ze alleen mij wil als ze hangerik of niet lekker is. Zelfs opa, oma of papa wil ze dan niet. Ik denk niet dat een ander dan jijzelf je plek kan innemen. Bij oma vindt ze het echt heel leuk omdat m'n moeder haar de hele dag aandacht kan geven terwijl ik moet werken, huishouden runnen en koken. Dan laat ik haar even in d'r box, maar daar is ze niet echt van gediend haha.
Omdat TS en haar vriend beiden fulltime werken en niet iedereen in Nederland vijftig vakantiedagen per jaar heeft of zomaar vrij kan krijgen.
Dat had ik niet gelezen. Maar dan ga ik op m'n handen zitten ik ben namelijk helemaal geen voorstander van 2 fulltime werkende ouders en zo'n kleintje 2 weken mee geven op vakantie moet ik ook niet aan denken. Een dagje snap ik best hoor, maar 2 weken!
Even off topic, maar ik vind het heel jammer dat iedereen gelijk met zijn negatieve oordeel klaarstaat. Je geeft iemand het gevoel een slechte moeder te zijn en dat doet heel veel pijn. Ik probeer het juiste te doen en te bedenken wat een juiste beslissing is om te nemen. Daarom zijn alle tips welkom. Om te suggereren dat ik geen band met mijn kind heb of wat dan ook vind ik gewoon heel jammer. Ik heb niet op de 1 of andere dag besloten dat ze mee zou gaan met mijn ouders. Ik ging op onderzoek uit om uit te zoeken of dat mogelijk zou zijn en welke documenten ik daarbij nodig zou hebben. Was het maar waar dat ik tegen mijn werkgever kan zeggen "Ik kom voorlopig niet want ik heb een kind thuis". Ik wil mijn dochtertje gewoon niet naar de kinderopvang brengen en iedereen is daar vrij in om dat te beslissen.
We hebben geen andere keus. Comfort vind ik belangrijk en comfort kost geld. Mijn ouders wonen op de hoek, dus ik kan haar prima naar mijn ouders brengen. Ik moet er ook niet aan denken om mijn kind 2 weken niet te zien, maar moet ik dan ontslag nemen?
Inderdaad zeg, de emancipatie is ver te zoeken lijkt het wel, pffff. Geweldig toch dat dochtertje van TS zoveel mensen heeft die van haar houden en een belangrijke rol spelen in haar groot brengen (it takes a village to raise a child). En alleen maar goed dat TO ook werkt, kan ze tenminste haar eigen broek ophouden als dat ooit nodig is en haar kleine meisje het goede voorbeeld geven van onafhankelijk zijn en je talenten benutten.
Dan zou ik een andere oplossing zoeken. Toch tijdelijk naar de opvang brengen (die ritme en structuur is alleen maar goed voor een kind als ouders beiden fulltime werken). Je ouders kunnen zo nooit echt opa en oma zijn omdat ze nu voor een grote deel de verzorgende rol op zich nemen. Ik vind dat sneu voor hun en voor jullie kind. Ik vind comfort ook belangrijk, maar niet zo belangrijk als bij mijn kind zijn. Mijn kind is maar 1 keer klein en ik kan alles met hem maar 1 keer mee maken. Ik woon liever kleiner, ik eet liever minder dan dat ik dat moet missen. Ik ben bewust het eerste jaar thuis gebleven. We hebben toen een stuk zuinige geleefd, maar wat was het fijn om het eerste jaar hem een basis te geven wat ik belangrijk vindt. En om hem te zien ontwikkelen en van een klein mannetje die niks kon te zien veranderen in een ventje die opeens kon lopen. En even op jou offtopic berichtje. Ik vind inderdaad dat je een mindere band met je kind kan opbouwen als je fulltime werkt. Je ouders bouwen straks mogelijk een betere band met haar op dan jij. En zien haar vaker, zorgen vaker voor haar en geven haar vaker straf en complimenten. Jij hebt er voor gekozen om een kind op de wereld te zetten. Ik vind dat als je comfort boven tijd met je kind zet je inderdaad geen goede moeder. Heel hard, maar zo voelt het voor mij!