Jeej! Zwanger van ons tweede kindje na een miskraam

Hallo Fendi,

Gefeliciteerd met je zwangerschap, volgens mij ken ik jou nog van een van de nod-topics, van vorig jaar, klopt dat?
Ik heb 18 oktober 2013 in ieder geval een vroege miskraam gehad en herken je onzekerheid. Door die onzekerheid, en door plotselinge hartklachten van mijn man, hadden we besloten om de zwangerschapswens vanaf januari j.l. even uit te stellen. Als ik ongesteld werd, zou ik weer aan de pil gaan, alleen, ik werd niet ongesteld. Ik had al een week last van ongikrampen, dus ik was ervan overtuigd dat ik gewoon ongesteld zou worden, (ik had zelfs de pil al gehaald bij de apotheek) maar er kwam niets.
Ik was een week overtijd toen ik voor het eerst testte (door alle stress niet eens in de gaten dat ik zo lang overtijd was) en de test was zó positief dat er eerst een streep stond in het zwangervenster, en pas veel later in het controlevenster. Mijn man en ik waren helemaal in shock (we hadden nauwelijks 'geklust' in die maand, omdat mijn hoofd er echt niet naar stond) maar uiteraard ontzettend blij. Vooral omdat de test zo positief was, had ik wel het gevoel dat het goed zat. Bij mijn miskraam had ik een week overtijd maar een hele lichte test en die testen werden in de loop van de week ook niet donkerder. Deze test knalde echt van het scherm af
Een paar dagen na die positieve test werd ik heel erg misselijk en was het volkomen duidelijk dat ik zwanger was. Ik mocht van de vk voor een vroege echo naar het ziekenhuis (dit i.v.m. mijn miskraam in oktober) en daar zei de echoscopiste dat ik zo'n 5,5 week zwanger was. Het bleek een tweeling te zijn geweest, maar 1 vruchtje heeft het helaas niet gehaald.
De miskraam van oktober heeft er bij mij heel erg ingehakt, dus dit laatste was in het begin ook wel moeilijk.
Inmiddels ben ik 10 weken zwanger (volgens de vk, volgende week termijnecho) en ik vind het nog steeds moeilijk om het te bevatten en om ervan te genieten. Hoewel ik inmiddels al 4x een kloppend hartje heb gezien, denk ik dat het echte genieten pas kan beginnen vanaf week 13, misschien zelfs pas als de 20-weken echo goed is.
Heb jij ook een vroege echo i.v.m. je miskraam? Ik hoop het voor je, het neemt een klein beetje onzekerheid weg, maar is natuurlijk geen garantie.
Heel veel succes de komende weken, ik hoop dat je snel van je zwangerschap kunt genieten!

 

Hallo Fendi,
Allereerst van harte proficiat!!
Wat rot voor je dat je afgelopen jaar een miskraam hebt gehad!
Ik snap dat je daarom nu wat angstig bent dat zou ik ook hebben hoor.
Maar een miskraam komt helaas af en toe voor en het hoeft absoluut niet te betekenen dat de zwangerschap nu niet goed zal gaan! Ik snap wel dat je twijfelt omdat je nog nauwelijks symptomen hebt. Maar het is ook nog zo pril.

Ik zie dat we ongeveer gelijk lopen. Zelf zit ik op 3 weken en 4 dagen. Ook ik heb nauwelijks zwangerschapssymptomen.
Af en toe heel kort een vlaag van misselijkheid. En soms doen mijn (.)(.) even pijn maar niet constant. Voor de rest merk ik nog niets maar wel al 3 dagen dik positieve testen.
Een aantal vriendinnen van mij hadden al vroeg in de zwangerschap symptomen en een aantal pas erg laat en bij hen stelde het ook niet veel voor. Het hoeft absoluut niets te betekenen.
Ik hoop voor je dat je je vertrouwen snel weer een beetje terug krijgt en volop kan gaan genieten van je zwangerschap!
Ik wens je een voorspoedige zwangerschap toe!

 

Stom he, als je er niet mee bezig bent... Ik volgde ook geen nod topic meer.
Na mijn miskraam in oktober ben ik bij de vk geweest om te kijken of ik schoon was. Ze wist dus van mijn eerdere miskraam.
Toen ik dit keer positief testte, lag mijn man op de behandelkamer in het ziekenhuis voor een slokdarmecho van zijn hart. Ik was zo hyper dat ik meteen de vk heb gebeld. Zij heeft me toen een verwijskaart gestuurd voor een vroege echo in het ziekenhuis. Ik had pas 1,5 week later mijn intake bij de vk.

Mijn man heeft een aangeboren hartafwijking die hartritmestoornissen veroorzaakt. Daarnaast heeft hij een lekkende hartklep. Dit weten we allemaal pas sinds kort, omdat hij nooit eerder echt klachten heeft gehad. Volgende week wordt hij geopereerd aan de afwijking die de hartritmestoornissen veroorzaakt. Als alles goed gaat, is hij daar dan voorgoed vanaf. Voor de lekkende hartklep moet hij op controle blijven komen, daar gaan ze nu nog niets aan doen. Spannende tijden dus...

 

Bedankt, zit helaas niets anders op dan afwachten.
Wat betreft de zwangerschap: ik ben eigenlijk iedere dag ontzettend moe (zou dolgraag iedere dag een middagslaapje doen, maar dl wil niet meer slapen 's middags, dus dat gaat helaas niet...) en heb nog steeds last van mijn (.)(.), vooral mijn tepels zijn nog erg gevoelig. Verder ben ik nog steeds erg misselijk, al lijkt het de afgelopen dagen iets beter te gaan. De misselijkheid houdt in ieder geval niet meer de hele dag aan, maar zakt na de ochtend weg. Ik moet alleen oppassen met mijn bloeddruk, die zakt af en toe weg, zodat het me zwart voor ogen wordt en ik tegen flauwvallen aan zit. De vk heeft me daarom aangeraden om iedere twee uur wat te eten, om dit tegen te gaan. Gelukkig hoef ik alleen 's morgens na het opstaan over te geven en blijft mijn eten wel zitten...
Verder gaat het wel, ik maak me nog steeds zorgen, ondanks de goede echo's, maar ik denk dat ik dat onbezorgde van de zwangerschap van dl deze zwangerschap niet meer ga meemaken. Ik hoop dat het na volgende week wat beter gaat, of in ieder geval na de 20-weken echo. Ik wil zo graag genieten, maar het lukt gewoon nog niet zo goed.
Hoe gaat het verder met jou?