Excuses, zit op de ipad en geeen idee hoe ik puntjes op de e krijg Maar goed, ik ben nu 36 weken zwanger van mn eerste, tweede zwangerschap, vorige eindigde in een miskraam. Toen wel vreselijk kramp gehad, maar of ik dat nou moet zien als weeen?! Vandaar mijn vraag... Hoe voelde weeen bij jou? Omdat t bij iedereen weer anders is en ik me graag een beetje wil voorbereiden.
Ik had de weeën vooral onder in mijn buik, voelde als een enorme kramp (heb 2x een miskraam gehad maar dat voelde als flinke ongesteldheidskramp), weeën vond ik daar het 10 dubbele van. Maar duizenddubbel x waard!
Ik had rugweeën bij de eerste en ik wist niet 'waar ik het zoeken moest' omdat ik ze niet kon opvangen. Het grote nadeel van rugweeën.... Harde druk in mijn onderrug was toen het fijnste (op de ruggenprik na) Bij de tweede kreeg ik buikweeën en dat ging een stuk beterder.
Een opkomende kramp in mn onderlijf die als hij op de top kwam daarna heel snel weer wegvloeide. Vergeleek het zelf met soort golven, oobouwend omhoog en over de top, heeeeee opluchting
Zoals je in mijn handtekening kan zien heb ik heel wat miskramen meegemaakt. Ik beval liever dan dat ik een miskraam krijg. Ik zat op 9 cm en hield mezelf steeds voor dat het nog veel erger moest worden....
Ik had alleen naar rugweeën en die vond ik verschrikkelijk! Wist niet waar ik het zoeken moest en niets hielp ertegen..
Weeën voelde voor mij aan als pijn die niet te doen was. Kon ze niet opvangen. Maar ik had dan ook rug buik en been weeën. En dan ook nog eens zo n weeënstorm.
Als golven, en die piek omg die was niet te harden ! En een weeenstorm is al helemaal vreselijk, ja en ik ga proberen zonder pijnstilling te bevallen haha af en toe twijfel ik nog omdat ik het me gewoon niet voor kan stellen maar we gaan het zien
voelde bij mij eigenlijk hetzelde als harde buiken, maar dan strakker en sterker, ik vond het niet echt pijnlijk, op een bepaald moment veranderde de harde buiken, mijn buik kneep vanzelf samen in het midden van de weeen, bleek toen volledige ontsluiting te zijn
Voor mij waren het een soort hele heftige menstruatiekrampen, die steeds heftiger werden. Maar ik vond het 100% meevallen. Het enige dat ik echt pijnlijk vond waren de allerlaatste minuten persen. Maar dat was kort en het resultaat maakte alles dubbel en dwars goed!!
Als menstruatiekramp x1000000000! En nooit gedacht dat mijn lichaam tijdens de persweeen vanzelf zou dubbel klappen... Heel raar. Persen vond ik ook niet fijn in tegenstelling tot een heleboel andere mensen. Dochterlief had ook haar armpje naast haar hoofdje. Ben overigens zonder pijnstilling bevallen omdat de ruggenprik niet werkte
Alsof ik dood ging. Alsof mijn onderlijf van mijn bovenlijf werd getrokken en tegelijk in de fik werd gezet. sorry. Succes. (ik heb er 3. Dus ergens ben ik op t punt gekomen dat ik t nog een keer wou doen )
Op z'n toppunt voelde het voor mij alsof ik in tweeen werd gezaagd.... Ook sorry Maar ik ben nu voor de tweede keer zwanger (39 weken), dus het heeft me er niet van weerhouden. Kan de pijn ook niet meer terughalen. Maar het is de ergste pijn die ik heb gevoeld tot op heden.
Dappere vraag hoor meid! Ik zat na het breken van mijn vliezen binnen tien minuten in een weeënstorm met rugweeën die direct om de twee minuten kwamen. Ik had een rustige opbouw verwacht en werd hier echt door overvallen. Ik snapte niet hoe andere vrouwen dit konden opvangen. Maar goed, ik zat met 4 uur ook op volledige ontsluiting. Eerlijk? Ik had het idee dat mijn rug in een bankschroef zat die steeds strakker werd gedraaid. Ik vond de pijn heel heftig. Ik kon me gelukkig wel heel goed afsluiten, zat helemaal in mijn eigen wereld. Heel veel succes alvast!
Zo dus..wel elke keer het idee: Dit is te heftig!! Maar dan zakte het weer weg en kon ik weer bijkomen. Kon me ademhaling lang onder controle houden door zw.training, maar op het laatst niet meer. Persen vond ik heel fijn, eindelijk mocht ik
Ik had beenweeen.... Nou.. Niet te harden! Wat een ellende.... Zoals kramp in je kuit ongeveer maar dan 1000x keer zo erg Ik kon ze ook niet opvangen ofzo... Het enige wat ik kon was mn benen strekken en ze heeeeel erg aanspannen, au!! Ik kon evht niet 'ontspannen'
Hier hetzelfde! Maar na 5,5 uur geen vordering in ontsluiting dus ruggenprik, toen was mijn meisje er 3 uur later! Ik kon de rugweeen alleen echt niet opvangen, ik raakte in paniek van de pijn die ik niet de baas kon en de overweldigende kracht waarmee het kwam en begon (en aan bleef houden)
Alsof ik moest poepen en het flink vast zat. Alleen toen m'n vliezen braken (denk ik tenminste? Daarna lag overal water in ieder geval haha) zat ik dubbel geklapt van de pijn, maar daarvoor en daarna zat ik echt van 'Is dit alles? Oehoehoehoe'