Dohhh.. youtube is geblockt hier dus kan zelfs niet zien wat jullie laten zien.. Ik denk steeds aan Kris kross (wil make you, Jump Jump..) .. Stom nr maar zie er maar is vanaf te komen! Vlindertje!! Goeie instelling meis!! Ik maak me ook (nog) geen zorgen hoor, ben meer nieuwsgierig naar wat deze maand brengen gaat.
Ja das toch raar hè? Mijn cyclus lijkt juist wat te verkorten sinds ik ben gestopt met de pil. Misschien komt het wel doordat die pilhormonen uit ons lijf gaan, en we nu meer naar onze natuurlijke cyclus gaan... Eigenlijk vind ik het best interessant allemaal
Qua liedje moet ik dan weer denken aan ei, ei, ei en we zijn zo blij Scheelt hier een hoop dat het lekker zonnig is... Vind het wel lastig dat ik zit te wachten op een telefoontje... Kinesteet, wij wonen ook in een flat en dat gaat prima met de bbq Mlady, ik laat niet alles lezen hoor, wordt ie veel te wijs van hehe... maar ik lees nog wel eens bepaalde zinnen voor Als ik zit te grinniken wil hij altijd weten waarom RoIn, dat is ook wel de enige instelling die werkt denk. Manlief vroeg gisteren ineens hoe lang ik door wilde gaan... Dat ik echt zoiets had van ja maar... Ik wil daar op dit moment echt niet aan denken. We zijn net begonnen
heel herkenbaar!! haha standaard, waarom lach je? maar tegenwoordig stel ik al tevreden als ik zeg dat ik in dit topic aan het lezen bent. Krijg ook standaard de reactie "vrouwen" Wij denken helemaal nog niet na over wanneer we stoppen.. denk als we genoeg kinderen hebben nee eigenlijk, na alle onderzoeken hebben we beidde zoiets, ach komt wel komende maanden. Of naja, dat probeer ik te hebben
Denken jullie wel eens aan hoeveel kinderen je graag zou willen? Uiteraard ben je al heel blij met 1..! Ik heb altijd gedacht dat ik er dan maar 1 zou willen.. ben benieuwd of ik dat nog denk als er 1tje is.. Heb zelf een broer, weet hoe fijn dat is. Wat dat betreft is 2 natuurlijk wel leuker..
Ik zou er graag 3/4/5 willen maar ben ondertussen al heel blij als het 1x lukt. Hoop echt echt zo dat dat gaat gebeuren. Maar liefste zou ik er 3/4/5 willen. (ben vooral benieuwd naar de overgang 3 naar 4 kids.. of die kan, 4 of 5 maakt denk ik niet zoveel meer uit). Maar ja, wie weet blijft het bij 1, en dan prijs ik mezelf ook al heel gelukkig!
Oh ik zou echt het idee hebben de controle kwijt te zijn met 3 kinderen geloof ik! (hoezo controlfreak?).. Zie het wel is om me heen en dan denk ik pffffffff!
Jaa leuke liedjes allemaal! Jump Jump van Kriss Kross had ik ook al in gedachten. Mijne was Jump van de Pointer Sisters. Die waar Hugh Grant op danst in Love Actually. @ Mlady: ja, de mijne wordt dus ook korter! Zou het zich toch wat langzamer herstellen, ons lijf? Misschien heeft het langer nodig dan als je bijv nog 25 bent? Zou dat kunnen? Nooo! Stoppen?? Daar ben ik echt he-le-maal niet mee bezig. Ik denk dat ik heel ver zou willen gaan, t/m adoptie misschien wel.. Ik heb me m'n leven gewoon nooit voorgesteld zonder kinderen, ik word heel ongelukkig bij het idee . Hoe zit dat bij jullie dan? Ik wilde er altijd graag twee, maar inmiddels zou ik er misschien wel 3 willen. Lees gelukkig nog vaak genoeg over vrouwen die op hun 35e beginnen en met drie kinderen eindigen.. Maar inderdaad: met eentje zou ik al zoo blij zijn!!
Ik heb nooit echt een tikkend klokje gehad. Tot voor een paar jaar terug wist ik niet of ik uberhaupt wel kindertjes wilde. Was ook door hoe mijn leven er uit zag en voor mijn gevoel kon ik dat niet matchen, nu, wat jaren later, in wat rustiger vaarwater te zijn beland zijn de kaarten opnieuw geschut en nu past het wel en is het net of ik nooit anders gewild heb. Mijn klokje begon dus wat laat te tikken!
Ik denk dat m'n hubbie twee al heel wat vindt, maar zelf heb ik er nog nooit zo over nagedacht. Eerst maar eens één... Ik heb wel al diverse namen in gedachten, dus wat dat betreft zit het wel goed Jaaa Love Actually! <3
Mijn eierstokken hoorde ik ook pas heel laat rammelen. Hoewel ik vroeger altijd dacht wel vroeg moeder te worden veranderde dat later toch wel. Ben erg gehecht aan mijn vrijheid en hou heel erg van reizen en impulsieve acties. Weet overigens nog steeds niet precies wat ze nou bedoelen met rammelende eierstokken.... Ik wil wel heeeel graag een kindje maar dat is omdat ik me probeerde in te denken hoe ik het zou vinden als ik geen kindje zou 'hebben' en toen voelde ik eigenlijk pas dat ik dat niet wilde.... Vinden jullie het soms ook zo spannend als je eraan denkt hoe je leven zal veranderen met de komst van een kindje? Vind het soms zo raar dat je zo'n grote beslissing eigenlijk zo onvoorbereid moet nemen, want tja je weet pas echt echt hoe het is als het ook zover is... Heb ook wel eens zo'n artikel gelezen dat meerendeel van de mensen ongelukkiger worden bij het krijgen van een kindje..vreemd vind ik dat dan te bedenken hoeveel mensen graag kinderen willen.
@ Bloempje: ja dat artikel heb ik ook gelezen! Mijn theorie is dat dat te maken heeft dat je door kinderen toch ook voor een deel geleefd wordt. Wat ik nu voor me zie, is mijn vriend en ik lekker knus met zo'n kleintje tussen ons in. Maar wat mij altijd schrik aanjaagt, is het beeld dat je drie kinderen hebt in de leeftijd van, zeg, 7, 9 en 12, ofzo, en dat het hele huishouden draait om hun blokfluitles en voetballen. Dat er zo'n kalender op de koelkast hangt weet je wel, met ieders activiteiten. Wanneer kies je dan nog bewust voor hoe je je tijd/leven indeelt?? Volgens mij is dat ook de fase waarin mensen affaires krijgen enzo, en huwelijkscrisissen. Ik denk dat mensen die bewust kinderloos zijn ook heel bewust nadenken over hoe ze hun leven indelen. De bewust kinderlozen die ik ken in elk geval wel. Dus die kiezen ook bewuster voor wat zij als geluk zien denk ik: vrij zijn, reizen, tijd voor jezelf en voor elkaar. Het zwitserlevengevoel zeg maar, maar dan gewoon hele leven i.p.v. pas als de kinderen uit huis zijn. Maar doorgaans zie ik alleen maar een gezellige gezinsbunch voor me. Want wij gaan het natuurlijk anders doen. Zoals iedereen toch?
Ik wil er graag 2, maar of me dat gegund is, we zullen zien. Heb zelf een oudere broer en dat vind ik fijn. Ik heb een vriendin die enigskind is en haar ouders beginnen nu te sukkelen met hun gezondheid, en dat moet ze dus allemaal alleen doen. Dat is voor haar een van de redenen geweest om twee stoere mannen te baren! Toen ze me dat vertelde, was het voor mij nog duidelijker dat 2 toch wel fijn is voor de kindjes zelf als ze later groot zijn. Mijn liedje: Dat kinderliedje, Boer wat vind je van me kippen, boer wat vind je van me haan. Heel irritant dat ik het ook niet uit mn hoofd krijg...
Als tiener heb ik heel veel gebabysit, maar ik heb echt tot en met m'n 27e ofzo nooit het gevoel had dat ik zelf een kind zou willen. Het zat gewoon helemaal niet in m'n gedachten. Scheelt waarschijnlijk wel dat mijn vriendenkring tot op dat moment ook nog niet aan een nieuwe generatie was begonnen. M'n vorige relatie ging op m'n 27e uit. Ik kreeg m'n huidige relatie op m'n 29e (2009). Later dat jaar werd ik tante. Pas toen kreeg ik zo'n gevoel van 'hoe zou ik het doen met een kindje' en 'zou hij een goede vader zijn' en 'hoe zouden wij het samen dan doen'. Ja en dan eerst werken aan een goede basis, want daar ben ik erg van. Dus uitstellenuitstellenuitstellen omdat ik dus telkens geen vaste baan kreeg, tot ik dat beu was en ik 34 werd Stomme crisis. Inderdaad zou ik wel zoveel mogelijk m'n huidige dingen willen proberen vast te houden. Dus vakanties, naar vrienden, ik hoop dat we dat met een kleintje kunnen blijven volhouden. Je hebt ook baby's (en ouders) die daar grote moeite mee hebben, ik hoop dat het bij ons goed zou gaan. Je moet wel je tempo aanpassen op een kindje, ritmes met luiers en slaapjes enzo. Ja ons leven wordt nooit meer hoe het nu is, maar ik denk dat het je leven ook enorm verrijkt! Mijn grootste angst, allergrootste angst, is dat ik niet van het kindje kan houden. Echt. Ik kan het niet uitleggen. En ik zal dat ook nooit hardop zeggen. Ik hoop dat het een open, eerlijk, spontaan en puur persoon zal worden. Maar ja, dat kan toch ook niet anders als het in ons gezin opgroeit?? Stomme angst.