Hoi allemaal, Wie heeft het meegemaakt dat je ze verloskundige op belt met weeën en dat ze je gewoon niet geloven?? En wat deden jullie toen?? Ik vraag dit omdat dit dus bij mij is gebeurt met mijn tweede kindje. Met 36 weken had ik al weeën en zat op 3-4 cm ontsluiting. Na een nacht in het ziekenhuis stopte mijn weeën en werd ik weer naar huis gestuurd.. (Frustrerend) Met 38 weken begonnen mijn weeën weer en mijn man belde na een tijdje de vk.. Ze wilde mij aan de telefoon hebben.. Op een gegeven moment zegt ze: nou denk niet dat je al echt weeën hebt want je kan nog gewoon praten?? Ik dacht wtf ..... Boos dat ik was!! Heb geschreeuwd dat ze niet meer hoefde te komen en dat ik het zelf wel zou doen.. Toen pakte mijn man de telefoon af en toen zei ze ik kom toch wel even langs.. Toen ze kwam had ik dus weeën en toen krabbelde ze terug.. Uiteindelijk ben ik dus wel die nacht bevallen... Iemand van jullie ook zoiets meegemaakt?
Aan mij kunnen ze uiterlijk ook niet zien dat ik aan het bevallen ben, heb tijdens weeen gewoon nog staan stofzuigen en dweilen, terwijl ik met een vriendin aan de telefoon zat, anderhalf uur later was ik bevallen..... Mijn nichtje precies zo: die belde de vk, die aan haar vroeg: "hang je al over het aanrecht"?? Uh nee, zei nichtje....Dan ben je ook nog niet zover, bel me maar als je het niet meer kunt houden.... Toen is ze maar naar het zh gegaan, waar ze nog geen 2 uur later is bevallen.
Ja m'n vriendin!! Ze had weeën met 41.3 weken. De verloskundige wilde niet komen (was een zondag). Ze zei dat het voorween waren en dat ze morgen maar opnieuw moest bellen als het aanhoudt. Ze belde radeloos het ziekenhuis, ze mocht gelijk komen. Na 2 uur was ze bevallen van een dochter. Die verloskundige was dus wel het bokje.
Hier iets soortgelijk meegemaakt. De verloskundige kwam langs, 1cm ontsluiting. 2 uur later heb ik mijn man gevraagd de verloskundige opnieuw te bellen daar de weeën niet meer op te vangen waren. Ik hoorde mijn man meerdere keren vanuit de gang zeggen ik denk toch echt dat u moet komen hoor na 3 keer hoorde ik hem zeggen als ik nu moet melden dat u niet komt vermoord ze me denk ik dus please. Met veel moeite kwam ze na 20 min. Ik had voor mijn gevoel al persweeën. Dat kon niet want ik was nog maar 2 uur bezig en zolang in nog kon praten vielen de weeën wel mee. Bij het voelen, 10 cm . Het was maar goed dat ze toch was gekomen anders had mijn man het zelf moeten doen. 10 min later is mijn zoontje geboren
Nou ja zeg! Die had d'r dag niet of zo? Bij mijn zus hebben ze haar hele zwangerschapsvergiftiging niet willen erkennen. Met als gevolg dat ze op het nippertje van de dood is gered. Want ook in het ziekenhuis wilde ze niet geloven dat er iets aan de hand was, want het stond tenslotte niet in haar dossier. Totdat er een arts toevalling langsliep en zag dat ze aan het doodgaan was en riep "Het kind moet eruit! NU!" Meteen doken er 2 zusters op en begonnen als een gek op haar buik te drukken, en trok de dokter mijn neefje eruit. (Neefje een hersenschudding, zus gekneusde ribben) Ze hebben het beide overleefd, maar op het nippertje. Als het secondes later was, was mijn zus overleden.
OMFG... En dat gewoon in Nederland. Mijn broertje is met m'n schoonzus in z'n armen gewoon bij de SEH weggestuurd "leg haar maar lekker op de bank. Het zal de hitte wel zijn". Toen hij naar een ander ziekenhuis ging stuurden ze hem ook weg. Totdat er een arts langsliep en zag dat het mis was. Ze is een uur later bevallen van een dood zoontje. Ze hadden geen idee dat ze zwanger was, en al helemaal niet 26 weken.
Bij mij waren de verloskundigen vrij laks.. ik heb nooit de weeen precies om de zoveel minuten gehad, er zat net wat meer tijd tussen, dus vonden ze het niet nodig om 'al' langs te komen. Omdat het mijn eerste was wist ik natuurlijk ook niet wat normaal was. Heb er wel 2 dagen mee gezeten voor ik naar het ziekenhuis mocht, daar had ik pas 3cm ontsluiting en kreeg dus opwekkers, ik was toen al volledig uitgeput omdat ik 2 nachten niet heb geslapen door die pijnlijke rugweeen. Ze hebben achteraf hun excuses aangeboden.. de volgende keer sta ik veel eerder in het ziekenhuis denk bij de eerste rugwee al.. hup opwekkers en ruggeprik erin en gaan met die banaan
Ze hadden mij met 37 weken nog een keer gestript maar dit hielp niet.. Ik zei dat ik het niet meer volhield dus denk dat ze gewoon dacht dat ik wilde bevallen ofzo... En later nog zeggen: vervelend he als mensen je niet geloven! Grrr
Mijn vk mocht mijn ingeleide bevalling begeleiden in het ziekenhuis. Het was mijn 3e ingeleide bevalling. Rond half 3 dacht de vk dat ze wel even naar huis kon gaan. Ik had nog niet echt een wee gehad volgens haar. Een minuut later besloot ze toch maar te blijven en een half uur later was ik bevallen. Een beetje verkeerd ingeschat dus....
Hier niet zo'n extreem heftig verhaal, maar toen ik om 2 uur de vk belde dat ik weeën om de twee minuten had zei ze ook: je klinkt nog heel rustig, dus dat duurt nog wel even. Bel maar als je het niet meer trekt. Vond ik ook prima, want als het aan mij had gelegen had de vk nog niet gebeld hoeven worden, maar manlief was nerveus Een uurtje later was het wel heftiger geworden maar nog steeds niet zo pijnlijk dat ik de vk nodig had. Maar uiteindelijk toch maar gebeld en toen ze kwam had ik al 7 cm ontsluiting. Ik had zelf ook wel het gevoel dat het lekker ging, maar desondanks had ik me er wel op voorbereid dat het nog wel uuuuuuuuuren kon gaan duren Op een gegeven moment 9 cm en toen heeft ze de kraamzorg gebeld en toen die kwam geloofde die ook eerst niet dat ik al op 9 cm zat . Ze zeiden dat ze nog nooit een bevallende vrouw hadden gezien die nog zo relaxed de weeën aan het wegzuchten was met 9 cm ontsluiting en die zelfs nog even gezellig de trap af kwam lopen naar beneden toe.
Hier 2 keer. Bij de tweede en bij de derde de tweede had ik al een dikke 7 cm (20 min later was ze er) De derde heeft de vk nog net op kunnen vangen anders had mijn man het gedaan. Ik had veel vertrouwen in mijn lijf dus ik voelde dat het goed kwam. Met of zonder vk
Toen ik met bloedverlies (had een voorliggende placenta) in het ziekenhuis kwam vroegen ze of ik krampen had. Nee, maar het voelde af en toe wel alsof ze tegen mijn longen ofzo aandrukte doordat ze zich uitrekte. Dat waren geen weeën volgens de verloskundige. Toch voor de zekerheid aan de ctg en ja hoor netjes om de 5 minuten weeën terwijl ik echt totaal geen pijn had. Ik ging direct aan de weeenremmers en die dag is Sofie gehaald met een keizersnede. Dus het kan wel degelijk, iedereen ervaart pijn anders.
Nog geen ervaring (ben benieuwd), maar dit soort situaties komt erg voort uit al die rare verhalen over dat vrouwen per definitie half dood krom moeten liggen van de pijn bij weeën. Maar zoveel vrouwen, zoveel lichamen. Iedereen heeft een andere pijngrens, een andere beleving van wat er gebeurt in je lichaam en een andere manier van ontspannen (kunnen) blijven. Zo zonde dat VK's hierin meegaan ipv zich hiervan bewust zijn.
Ik werd ook niet serieus genomen, maar dan door de vpk en vk in het ziekenhuis toen ik werd ingeleid. Zeer frustrerend, vooral als je pijn hebt!
Ze geloofde wel dat ik weeën had. Alleen moet je er een x aantal in een uur hebben van een minuut. Ik had er meer dan dat x aantal, maar ze duurde rond de 45 seconde. Ze wilde eerst niet komen. Kwam ze, had ik in een uur al 5cm . Maar goed dat ze kwam want en zijn hartslag zakte soms iets en ik moest aan de antibiotica vanwege Gbs.
Hier ook niet geloofd.... Maar ik was ook wel heel extreem, om 20.00u getoucheerd en 1cm ontsluiting. Vk ging met vpk de gang op, in de 10 minuten die volgde is mn man 6keer de gang op gegaan omdat ik zei dat ik baby er NU uit ging persen, toen ik niet stopte met krijsen met dat ik moest poepen en persen kwam de vk om 20.10u terug en ja hoor volledige ontsluiting en n bijna geboren babietje.... Bij de tweede was ik 'toevallig' in het ziekenhuis voor check-up, uur en 3 kwarteir later lag onze dochter op mn buik Toen overigens wel geloofd hoor gyn zei, je gaat bevallen denk ik, ik zei denk ik ook en maar direct naar de verloskamers door. Ben benieuwd hoe baby nr3 het gaat doen....ziekenhuis is 40min rijden en ik wil niet langs de snelweg bevallen