Vaak is je eigen gevoel het beste.. Dan hoop ik voor je dat ze jullie in Juli in Gent verder kunnen helpen.. Moedeloos zou je er van worden! Ga je daar vol vertrouwen heen, naar Gent dus bedoel ik..
Sjonge, nog meer nieuwe dames. Wat naar dat jullie dit soort ellende niet bespaard is gebleven, maar hopelijk vinden jullie hier aansluiting en begrip. Marjol, balen dat je ook nog tijdsdruk hebt inderdaad. Bij mij werkten de pillen altijd wel erg goed moet ik zeggen. Curretage heb ik alleen bij de laatste voor gekozen omdat ze dan beter het kleintje konden testen (was me nooit eerder verteld). Dit keer dus gekozen om mijn lijf het zelf te laten opknappen, puur op emotionele basis daarvoor gekozen. Het gevoel dat ik mjn lijf nou eens de tijd en kans wil geven om het zelf te doen, wanneer de tijd daar goed voor is. In plaats van al meteen grof in te grijpen. Maar ik moet zeggen dat dit de vervelendste miskraam is geweest tot nu toe, dus eerlijk gezegd geloof ik niet dat ik daar nog eens voor zou kiezen..... Krijgen jullie ook van mensen om je heen allemaal dwingende adviezen om er toch vooral mee te stoppen? Niet goed word ik er van. Ze hebben geen idee waar ze het over hebben, geen idee van de feiten, van mijn medische achtergrond of wat dan ook. En dan zeggen dat ik onverantwoord bezig ben en dat het gevaarlijk is en wat nog niet meer. Ik heb het er notabene uitgebreid met mijn specialist over gehad, die weet echt wel waar hij het over heeft. Als hij zegt dat mijn risico's juist zijn afgenomen (zwangerschapsvergiftiging), dan geloof ik hem wel. Ik snap niet waar iedereen het lef vandaan haalt om zich er zo mee te bemoeien! :x:x:x Zo, dat moest er even uit Ik ga pitten! Welterusten.
Angelhope, ik krijg wel eens vragen of we er dan niet een keer mee gaan stoppen. Gelukkig nog geen adviezen om te stoppen. Waar halen ze het lef vadaan zeg. De mensen die het aan mij vragen hebben zelf wel kinderen, dus die hebben lekker makkelijk praten als hun kinderwens volledig vervuld is. Zo'n wens geef je toch niet zomaar op. Ik vertel ook alles eerlijk als iemand er naar vraagt, misschien moet ik wat minder open gaan worden.
Hier ook met name na B.* de miskraam die we nu dan ook aan het afwachten zijn weet bijna niemand wat van. Gisteren zei zelfs mijn verloskundige het zelfs. In ieder geval te wachten tot er meer duidelijkheid was. Misschien moesten we ons uiteindelijk maar gelukkig prijzen dat het in ieder geval 1x was gelukt. Wij kunnen dit nog echt niet. Nu eerst tot rust komen en dan toch weer verder. Het enige is dat ik me straks niet meer bij de verlos durf te melden dan maar de controles via de gyn. Denk wel dat de verlos het goed bedoelt. Ze willen voorkomen dat we er psychisch aan onder doorgaan.
Pfoe, wat een verhalen en narigheid allemaal. Mensen zeggen niet met zoveel woorden dat we maar zouden moeten stoppen gelukkig.. Maar ik heb wel eens het gevoel dat ze dat wel vinden. Jammer dan! Weet iemand hoe het zit met een mogelijke wachtlijst in Gent? Kun je er zo heen of doet je zorgverzekering dan moeilijk? Heb nu trouwens volgens mij zeker een miskraam, gister ook rood bloed verloren. Maar nu is het weer zwart/bruin, snap er niks van! Zou het door de progesteron komen dat het niet echt doorzet of zo? Ik baal ervan, weet nu nog niet waar ik aan toe ben.. Hoor graag wat jullie denken!
*breekt even in* Als je persè door prof de S gezien wilt worden dan kan de wachttijd oplopen tot ongeveer 8 maanden nu. En anders geloof ik rond de 2 maanden. Mijn advies is laat zoveel mogelijk bloed en of chromosoom testen hier vast ondertussen doen en neem de uitslagen mee naar Gent. En blijf ALTIJD trouw aan je eigen gevoel, laat je door niemand van de wijs brengen 😘
Het is moeilijk Willem om te zeggen in het andere topic van herhaalde miskramen was ook iemand met flink bloedverlies rond de 6 weken en ze wilde eigenlijk al stoppen met de medicatie, maar na aandringen van iedereen toch doorgezet en toen bleek een aantal dagen later op de echo dat het toch goed zat. Ik heb ook bij de twee langere zwangerschappen weken bloed verloren...uiteindelijk miskraam maar toen was bloedverlies al gestopt. Denk dat alleen een echo zekerheid kan geven, maar erg veel hoop heb ik dan ook weer niet voor je. Sorry
Ik moest 4 maanden wachten voor prof. De S. Heb de afspraak een maand geleden gemaakt. Hier net weer een lichte test. Ze gaan echt niet oplopen, maar voel me nog steeds zwanger. Hopelijk ga ik dan maar snel bloeden, of laat er een wonder gebeuren.
Dankjewel. Heb er zelf ook geen vertrouwen in, verlies ook 'dikker' spul (sorry voor de details!). Maar het is alleen totaal niet te vergelijken met ongesteldheid, vandaar m'n twijfel. En het idee dat het niet doorzet door de progesteron. Heel irritant die twijfels.. Door je verhaal over iemand met 6 weken en bloedverlies krijg ik toch de neiging om ze door te gebruiken. Maar anderzijds heb ik totaal geen kwaaltjes, en dat is ook niet goed. Zucht... Die wachttijd voor de S. is lang zeg! Zou het echt noodzakelijk zijn om haar te zien of zouden de mindere goden het ook wel kunnen ? Wie heeft er ervaring met de andere artsen?
Angelhope, nee dat krijg ik niet te horen.. Ik heb wel regelmatig opmerkingen gehad van; anders adopteer je toch ''even'' een kindje, dat maakt toch ook niks uit.. In mijn omgeving weten ze ook niet goed hoe ze ermee om moeten gaan, daar word je zelf ook een beetje ongemakkelijk van.. Sterkte Nijntje01 en WillemH..
Dankjewel angelhope! Korte update v mij, nog steeds bruinverlies en vk die leeg vruchtzakje ziet. Maar ja, op zich niet heel gek met ong 5 weken.. Bah, nog steeds onzeker dus. Hoe is het met jou Nijntje 01?
Niks aan he als je niet weet waar je aan toe bent, die onzekerheid kan ik het slechtst tegen.. En maar wachten, wachten en nog eens wachten... Heb je dan binnenkort weer een echo?
Ja, de onzekerheid is echt slopend. Als het dan toch mis is, dan wil ik er liever zsm af zijn.. Over 2 weken weer echo. Ze vond het vruchtzakje aan de kleine kant, maar met mijn termijn v 5 weken ook niet echt verontrustend. Zelf weet ik eigenlijk zeker dat het mis is, heb bij de andere mk's ook altijd kleine vruchtzakjes gehad. Wilde ook geen vroege echo eigenlijk ivm die onzekerheid, maar omdat ik progesteron gebruik wilde ik toch weten hoe het zat. Ben nl bang dat dit de mk tegenhoudt. Als het mis was, kon ik stoppen met de progesteron. Verloor voor de echo zelfs echt stukken weefsel (slijm), snap er niks van dat er nog wel wat zit. Had echt verwacht dat het klaar zou zijn. En het vervelende is hierdoor dat je toch een sprankje hoop gaat koesteren, terwijl ik eigenlijk wel weet dat dit onzin is.. Zucht, wat een gedoe allemaal..
Ik haat ook echt die onzekerheid. Horen dat het mis is, is dan soms 'fijner'. Dan kan je ook in actiemodus en weer door. Hier vanochtend in het ziekenhuis geweest. Heb myfegyne en cytotec meegekregen. Myfegyne zojuist ingenomen (die zorgt dat progesteron afneemt) en morgenavond dan cytotec. Alles zat er nog ondanks dat ik nu al wel flinke stolsels aan het verliezen ben. Mijn zoontje is bij mijn ouders en wij wachten rustig af. Ook staat er nu een afspraak voor over 4 maanden. Dan gaan we bloedprikken en dan gaan ze alle nog resterende onderzoeken die in NL nog in de richtlijn staan doen. Vanaf daar kijken we dan weer verder.
Zonder medicatie net vanzelf gekomen. Gelukkig maar kort krampen gehad. Morgen bijkomen en dan verder met voorbereiden van onze vakantie en ons richten op de komende maanden zonder zwanger worden...dat is wel even raar, maar eerst moeten we de onderzoeken afwachten.
Marjol, fijn dat het toch vanzelf is gebeurd, zonder ingrijpen. En dat het niet al te pijnlijk was. Hier is het inmiddels gedeeltelijk achter de rug: heb donderdag weeen gehad, maar er kwam niets mee. Toen vrijdag weer opnieuw weeen, verschrikkelijk veel pijn 3 uur lang, en ik dacht wel dat het nu weg zou zijn. Maar gisteren naar de dokter geweest voor een echo, en toen zat er toch nog wat. Kortom: nu toch nog currettage! :x Nou ja, pluspunt is wel dat mijn specialist dan meteen van de gelegenheid gebruik wil maken om met zo'n cameraatje te gaan kijken. Dus dan word ik van binnen eens goed nagekeken, ook buiten de baarmoeder. Het is eigenlijk hopen dat hij wat vindt, want daar kan tenminste wat aan gedaan worden. En hij zegt zelf ook dat ie er totaal niets van begrijpt dat ik steeds weer miskramen krijg Donderdag gaat het gebeuren. Hopelijk kan ik het daarna echt gaan afsluiten.... En dus nu maar duimen dat hij iets afwijkends vindt! WillemH en Nijntje, inderdaad slopend die onzekerheid. En onmogelijk om het los te laten als je toch nog dat greintje hoop hebt. Heel zwaar. Sterkte meiden, hou vol en we hopen met zijn allen dat het toch goed mag zitten bij jullie!
Angelhope, wat naar dat je toch nog een curettage moet krijgen! Sterke alvast donderdag. Marjol, gelukkig is het toch vanzelf gekomen. Willemh, hopelijk ziet je echo er over 2 weken toch nog goed uit, 5 weken is nog vroeg hoor. Door dat bruin wordt je natuurlijk echt onzeker. Vervelend hoor. Ik ga er nu toch maar vanuit zwanger te zijn, mijn temp blijft hoog en testen lopen heel langzaam op. Voor mijn doen zijn ze toch wel aan de lichte kant, maar ben nu ook wel 2 of 3 dagen overtijd. Wat een onzekerheid hoor. Ga er vanuit dat het mis gaat zoals altijd, de vorige keer had ik zo veel hoop en daarna zo veel verdriet. Ik ben nu ook maar met de medicijnen begonnen. Het zijn bloedverdunners in injecties. Wat verschrikkelijk om in jezelf te moeten prikken zeg en best pijnlijk. Maar het is voor een goed doel. Straks ook maar bellen voor een echo over 2 weken. Ben benieuwd. Mag elke week een echo maar dat ga ik niet meer doen.