Nou he he, wat kan er in een paar dagen toch veel gebeuren. Ik ben echt doodop dus ik hoop dat ik alles goed opschrijf, ik kan op het moment niet meer zo helder denken. Gisterochtend belde ze mij op met de vraag: Wat is er gebeurt? Wat heb ik gedaan? Ik dacht meteen, ok dit is positief. Ik ben meteen naar haar toegegaan en heb met haar gepraat, gepraat, gepraat, herinneringen opgehaald, foto's bekeken, gelachen (ja ook gelachen gelukkig) en ze heeft heel wat afgehuild. Het leek wel of ze een tijd weg was geweest en nu weer helemaal terug is. Het is niet voor te stellen hoe raar dat is. Net of je uit een verschrikkelijke nachtmerrie gehaald wordt. Ze heeft met haar ouders gepraat en gelukkig uiteindelijk ook met haar vriend. Ze durfde hem niet onder ogen te komen, maar ze beseft nu gelukkig wel dat ze een man uit duizenden heeft. Hij zegt dat hij haar niets kwalijk neemt en dat ze er samen uit gaan komen. Vandaag is zijn ze (op verzoek van haarzelf) naar de verloskundige geweest om haar bloeddruk etc te checken. Want je weet natuurlijk niet wat die stress allemaal met je lichaam doet. Alles is helemaal goed gelukkig. Het lijkt nu natuurlijk of alles weer zozengeur en maneschijn is, maar dat is natuurlijk niet zo. Iedereen heeft hier nog een lange weg te gaan om het een plek geven. Maar het belangrijkst is nu dat het kleine wondertje gezond en wel ter wereld komt en daarna zien we wel weer verder. Morgen gaat ze naar de huisarst voor hulp, want ze ziet gelukkig wel in dat dat heel erg nodig is. En dan die Man in dat verre verre land!! Ik heb hem haarfijn uit mogen leggen dat wat hij dan ook van plan was, dat dat niet gaat gebeuren en dat ze blijft waar ze is. Oooohhhhh wat voelde dat heerlijk zeg!!!!!! Ik heb alles maar even snel en beknopt hier neergezet. Ik ben helemaal op. Ik ga uitrusten, slapen en er weer helemaal voor mijn eigen gezinnetje zijn. En hopelijk blijft het gaan zoals het nu gaat en dat ze geen terugval gaat krijgen.
Ik heb je topic gevolgd. Wat ben jij een super vriendin voor jou vriendin! Ze mag trots op je zijn dat je haar helpt. Ik hoop dat het tussen je vriendin en haar "ex" verloofde goed komt. Misschien toch de "angst" om gebonden te zijn en onzeker over het moederschap. Hopen dat ze met hulp er uit komt.
Jeetje....dat klinkt echt als een nerves breakdown! Wat goed van je dat je er voor je vriendin bent gebleven!
Ts wat heb jij het goed gedaan zeg! Echt heel goed! Wat fijn dat ze weer bij zinnen is.....okal vind ik het wel een bevestiging dat er echt iets niet goed is. Fijn dat ze zelf ook het gevoel heeft dat er iets mis is en ze hulp nodig heeft. Nu hopen dat ze dit zo door blijft zetten, dat ze echt hulp gaat krijgen en dat ze er met haar verloofde uitaat komen.
Wat een wending ineens, ze is weer bij zinnen. Goed dat ze hulp inschakelt. Er zal zeker tijd nodig zijn voor de man om het vertrouwen terug te winnen. Ik hoop dat ze er sterker uit zullen komen.
Gelukkig! Wat een bizar verhaal, ik snap dat je kapot bent. Wat was het eigenlijk voor type man, die amerikaan?
Wat eng zeg... dat je zomaar ineens niet meer jezelf bent en vréémde beslissingen maakt. Gelukkig kwam ze op tijd bij zinnen. Nou ja, op tijd... zonder van de bruiloft, maar ze had ook al in het vliegtuig naar de States kunnen zitten.
Heb stilletjes meegelezen en ben erg opgelucht voor de baby, haar man en haarzelf hoe hrt nu is afgelopen. Hopelijk blijft ze nu de goede richting opgaan met de juiste profesionele ondersteuning. Bestaat er ook zoiets als schizofrenie die opkomt tijdens een zwangerschap. Daar moest ik ook een beetje aan denken. Omdat ze ern tijdje ' kwijt' was. Misschien heeft dit altijd al gesluierd maar zorgt de zwangerschap dat het naar boven komt?
Gelukkig gaat het de betere kant op! Hopelijk krijgt ze goede hulp,zou dit ook bij de vk melden want na de bevalling veranderend er (hormonaal) ook weer zo veel en ik vind het toch nog echt psychose achtig klinken,nu is ze er misschien zelf uitgkomen omdat het maar heel licht was maar het had ook erger kunnen worden.
Sterkte voor jullie beide! Ik hoop dat alles goed komt Ik ben blij om te lezen dat ze weer zo goed als de oude is!
Eens, is sowieso een goed idee om het met de verloskundige te bespreken voor extra oplettendheid in de nazorg van de zwangerschap/bevalling.
Ik zit nog zo vol adrenaline dat de rust nog niet wil komen, pfff. Maar het leek me wel een vrij normale man. Ik heb hem maar eventjes gesproken. Hij was zo geschrokken dat hij mij voor zich had, hahaha. En heb me een beetje als een bitch gedragen geloof ik, hahaha
Ze is vandaag naar de vk geweest en daar hebben ze ook alles gemeld. De vk wil haar nu ook vaker zien om haar bloeddruk etc te controleren.
Wat is dat verschrikkelijk! Sorry hoor maar kon zij zich niet eerder bedenken of zo? De bruidegom een dag voor het huwelijk dumpen? Sorry het is wel je vriendin maar ik heb er geen woorden voor.. :x
Je loopt 15 pagina's achter hoor. Wat ontzettend goed dat ze weer bij positieven is gekomen. En fijn dat haar vriend haar vergeeft, getuigd van grote liefde en kracht. Ik hoop dat ze het gaan redden, maar voor nu lijkt het goed. Wel zou ik persoonlijk zsm het kind gaan erkennen, just in case. Goed ook dat ze de vk heeft ingelicht. Heel verstandig.
Het begin is er, maar zorg alsjeblieft dat de huisarts haar niet afscheept maar doorverwijst naar een goede psychiater! Anders komt er straks misschien weer een 'terugval'. Ze heeft echt hulp nodig, dat moge duidelijk zijn. Je bent een super vriendin!