Ik hoop dat ze je meteen serieus nemen, maar als dat niet zo is...Probeer een volgende 'aanval' te filmen en ga dan met je kindje naar de spoedeisende hulp. Jonge kinderen met een bezorgde moeder sturen ze niet gauw weg ( je zal wel even een preekje krijgen dat dat niet de officiele weg is...) maar dan zal ze in elk geval nog een keer gezien worden. Samen met het filmpje kan dat echt helpen...
Sterkte en succes meis. Mocht je er met dit zh niet uitkomen dan kan je verzekeraar je misschien adviseren. En mocht je nog n manueel therapeut / osteopaat zoeken check dan wel of deze specialist is in Londen kinderen. Volgens mij op kiss-kinderen.nl. in het register kan je zoeken op plaatsnamen.
Ik bedoel mijn verhaal niet om je extra ongerust te maken. Wat ik zeg hoeft helemaal geen kern van waarheid te bevatten. Ik kan het natuurlijk vanaf mijn scherm moeilijk beoordelen. Maar ik wilde het toch noemen zodat je het wel kan aankaarten bij de kinderarts. Al is het maar om een en ander uit te sluiten!
vreselijk lijkt me dit!! Ik vraag me wel 1 ding af.. Slaapt je dochter op haar rugje? Misschien eens op haar zij proberen. Mijn zoontje verslikt zich nogal graag en ik heb van het begin besloten dat hij niet op zijn rug mag slapen. Ik leg hem tegen een opgerold dekentje. Voor hem ook een, zodat hij niet kan omrollen. veel sterkte en ik hoop dat je een oplossing vindt.
Ik wou ook zeggen film zo'n aanval eens. En wat er dan daarna gebeurdt als ze er weer uit is en evt de dagen erna als je nog symptonen ziet. Dan kunnen artsen eventueel ook dingen zien die jullie nog niet is opgevallen. heel veel sterkte! Ik zou geen minuut meer alleen durven zijn met mijn kind als hij/zij dit zou hebben en dan ook nog eens herhaaldelijk achter elkaar. Onze zoon is nu vreselijk aan het hoesten en had net in zn slaap een hoestbui waarvan ik dacht dat hij er niet uitkwam en uiteindelijk spuugde hij zn halve maaltijd eruit.... ik durf amper te gaan slapen nu bang dat hij straks stikt ofsow. Dus nee ik vind je geen aansteller en zeker niet overbezorgd! Succes morgen!
Ik ben allang blij dat er veel dames zijn die met mij mee willen kijken. Elke optie blijft overigens open als we nog geen diagnose hebben. En wat dat betreft heb ik geen heldere kijk wat het kan zijn, dit omdat het toch je eigen dochter is. Wel weet ik dat mijn schoonmoeder veel epelepsie aanvallen heeft. Maar ik zie tussen haar aanvallen ( schuimbekken en schokken ) geen directe connectie met wat mackenzie heeft. Anderzijds je weet maar nooit en we zijn geen kinderartsen. Wij gaan over een halfuur vertrekken. Ben erg benieuwd en vind het erg spannend. Manlief gaat mee dat is al wel weer fijn
Het gebeurt meestal wanneer ze wat rechterop zit. Dit ivm ze erg veel last heeft als ze plat ligt. Bedankt voor het meedenken !!!
We proberen het vast t leggen, ik vind het wel erg lastig omdat het drie verschillende " dingen zijn" 1 helemaal geen ademhaling , ze was al grauw toen de ambulance ter plaatste was . Ook buiten bewustzijn. 2 flauwvallen buiten bewustzijn n lijkbleek. 3 lijkbleek en ogen rollen , wel ogen open maar geen contact .
Ik zou vragen of er meer onderzoek mogelijk is. "Eisen" en "drammen" zou ik absoluut niet doen, daar jaag je ieder mens mee tegen je in het harnas. Je verwacht zelf respectvol behandeld te worden, maar dat gebeurt alleen als jij je arts ook respectvol behandelt. Eisen en drammen passen daar niet in. Leg uit waarom je je zorgen maakt, welke doemscenario's er in je gedachten spelen en hoe het zou helpen als je zou weten wat het is en wat je in de toekomst kunt verwachten. Hoor het voorstel van je arts aan en koppel op een constructieve manier terug of dat voorstel je wel of niet meer rust zou geven en wat hij nog meer zou kunnen betekenen. Duidelijk je zorgen en gevoelens overbrengen en duidelijk terugkoppelen of iets je wel/niet nuttig lijkt: ja. Eisen/drammen: nee, dat gaat echt fatsoensgrenzen over.
Ze is opgenomen. Wij hebben bijna niets hoeven te zeggen want de kinderarts gaf zelf aan dat er genoeg signalen zijn dat het niet goed is. Ook woog Hey erg mee dat anderen zoals de fysiotherapie bij haar aan de bel had getrokken. Bedoeling is nu een paar dagen ter observatie en vanuit daaruit kijken welke behandelingen of onderzoeken er nodig zijn! Bedankt dames voor Hey meedenken
Gelukkig dat er nu echt goed naar gekeken gaat worden, ik heb je hele topic gevolgd en ik krijg telkens tranen in mijn ogen omdat je gewoon je angst, onwetendheid, bezorgdheid en vooral de liefde naar jullie meisje tot hier voel.
Sterkte komende dagen maar goed dat ze opgenomen is en hopelijk komen ze er nu zo achter wat er aan de hand is. Dit is idd niet normaal.
Verstandig! Hopelijk vinden ze snel de oorzaak zodat ze een correct behandelplan kunnen opstellen. Sterkte voor de komende dagen en hou je ons een beetje op de hoogte?
Ik houd jullie zeker op de hoogte. Er kwam net de kinderarts weer korte observatie. En ik stond hem nog te vertellen dat mackenzie nu nog vrolijk is maar dit binnen een paar seconden kan omslaan. Hij stond me een beetje aan te kijken.. En naar haar te kijken en ze glimlachte lief terug en opeens s....... Ja hoor zo, aanval als thuis.. Uit het niets keihard huilen. Blauw aanlopen.. En dan weer heel slap en bleek.. En weer geen reactie van haar. Vind het erg sneu voor ons meisje maar anderzijds is het goed dat ze nu liet zien hor het ervoor staat. Arts schrok meteen een beetje en regelt een hartmonitor voor haar..
Niet fijn idd, zo'n aanval, maar heeeeeeel fijn dat het precies gebeurde toen de arts er naast stond! Sterkte, goed dat ze haar nu eindelijk opgenomen hebben! Hopelijk geeft dat snel uitsluitsel!
Jeetje, wat een stress en onzekerheid om je kindje. Gelukkig wordt ze nu verder onderzocht. Heel veel sterkte! Hopelijk komt alles goed! Xxx
Liep net aan je verhaal te denken. Fijn dat er nu goed naar jullie geluisterd is. En nu maar heel hard voor jullie duimen dat het vanaf nu goed gaat met jullie kindje en de artsen snel iets kunnen betekenen voor jullie! Sterkte!
Mevrouw is al een tijdje aangesloten op de monitor. Zij laat pieken van 210 ( met inspanning)zien maar ook dalingen van onder de 100.. Iemand hier bekend mee, dit is normaal neem ik aan. Hier doen ze wel wat luchtig
Wat "fijn/goed" dat ze een aanval kreeg op het juiste moment. Elke aanval is er een te veel, lijkt me, maar als er een moet komen dan maar met een arts erbij. Heel veel sterkte en succes.
100 in rust is normaal maar tijdens inspanning is 210 volgens mij wel aan de hoge kant. (Hier was t meestal zo rond de 170 bij inspanning en verder geen klachten als koorts). "Fijn" dat t gebeurde toen de arts er met zn neus op stond, dat is iig niet meer te missen dan! Sterkte