net bracht ik mijn zoontje van 4 naar bed en begon hij ineens te huilen en wilde hij nog een knuffel van papa (die niet thuis was). met horten en stoten vertelde hij dat hij dat papa nu moet komen omdat hij die veel liever vind dan mij en dat hij mij helemaal niet lief vind! Ik probeerde een gesprek aan te gaan en toen ik vroeg waarom dan zei hij: omdat jij mij altijd slaat (geen paniek heb ze nog nooit met 1 vinger aangeraakt). Nu denk ik ik moet er niet te zwaar aan tillen maar toch zit het me dwars. Herkent iemand dit of is dit een fase...? toen ik hem naar bed bracht zei ik,ik hou van jou toen zei hij. Ik niet van jou... Hmmm toch niet leuk om te horen terwijl er eerder niks is voorgevallen. Heb toch een beetje raar gevoel in mn buik.
Dat is zeker niet leuk om te horen!! Snap dat je er een raar gevoel van krijgt, maar kom soms zeggen ze de vreemdste dingen! Maak je niet, morgen nieuwe dag!
Ja hoor, herkenbaar. Mijn dochter van 5 roept nu steeds 'Ik vind je nooit niet meer lief!' en mijn zoonje van 2,5 vraagt de hele tijd naar papa op mijn mamadag. Gelukkig houdt mijn zoontje van 11 maanden nog wel van me Tisunfase
Mijn dochter heeft dit soms met fases. Niet bij mij, maar bij haar papa. "papa is niet lief", terwijl ze een week later weer 2 handen op 1 buik zijn. Niet leuk, dat snap ik, maar ik denk dat je er niet teveel aandacht aan moet schenken en het ook vanzelf weer over gaat. En natuurlijk houdt je zoontje zielsveel van je
Ik heb er echt een rot gevoel over vooral omdat we het altijd gewoon heel leuk en gezellig hebben en ik zielsveel van hem (en zn zusje en papa) hou. papa is veel weg voor zn werk dus ziet hij minder en daardoor hebben we denk ik ook zo'n sterke band. begrijp me niet verkeerd ik vind het erg fijn dat hij ook zo dol op papa is maar is toch niet leuk als hij dat zegt en vooral zonder aanleiding
Ik herken het van m'n werk (kdv). Daar heeft een van de peuterkindjes dat ook een poos tegen mij gezegd. Bij haar had er voornamelijk mee te maken dat ze mij niet naar haar hand kon zetten en mijn collega wel. Mijn reactie op de mededeling "Ik vind jou niet lief" was dan ook stee vast: "Dat hoeft ook niet, maar je moet wel naar mij luisteren". Wat ze, onder protest, dan ook wel deed. Lilo77 zou het bij je zoontje ook niet een beetje kunnen zijn dat omdat, papa er niet vaak, is er op de momenten dat hij er wel is meer/vaak leuk dingen gebeuren. En jij wat vaker grenzen en regels stelt, hoe liefdevol ook?
Wel herkenbaar, maar hier ook alleen bij papa. En heel vaak en ook al best lang. Papa staat onderaan op de lijst van wie er lief is enzo.. Hij werkt ook veel en is er weinig, hier is dat imo dus juist om die reden zo. Maar hoor ook wel eens dat kinderen mama meer als meubilair zien en papa voor de leuke dingen. Mja, op zaterdag is papa vaak wel weer lief (lees: probeert ze m om dr vinger te winden), want dan zijn ze meestal samen en gaan dan regelmatig snoep kopen.. Heel sporadisch heeft ze wel eens iets gezegd van ik vind jou niet meer lief of ik hou niet meer van jou, maar puur uit boosheid dan. Is meestal snel voorbij. Bij papa is het wel behoorlijk hardnekkig (2 jaar?).. Het lijkt mij ook heel erg.
Dat hoort er ook wel een beetje bij hoor. Mijn petekindje (4 jaar en 8mnd) zei telkens zodra haar iets niet beviel tegen mijn zoontje (3 jaar 8 mnd) ik vind jou nooit meer lief en wil niet meer met je spelen!!! Vervolgens kregen wij dit dus ook steeds te horen als hem iets niet beviel haha. Of ik vind je stout! Ik kon er wel mee lachen, mijn vriend trok het zich ook wat meer aan. Het is gewoon echt niet persoonlijk.
Ja hoor heel normaal, hier was het gister nog zo dat onze zoon nog zelf een boekje wou "lezen" maar papa zei nee, het was al laat, Dan vind ik jou niet meer lief ! Was het antwoord, Mijn man zei als je maar weet dat ik jou wel lief vind, en heeft de deur achter zich dicht gedaan, Toen kwam hij nog uit bed voor een slokje water en ik zei trusts schat love you, waarop hij love you to maar papa ik hou niet van jou !! Ik wel van jou zei mijn man en gaf hem nog een kus, ik heb gezegd dat het niet leuk is om boos te gaan slapen en dat het niet leuk is voor papa om te horen, Vanavond voor het slapen gaan heeft hij papa heel veel kusjes gegeven en gezegd dat hij toch wel heel veel van hem houd, Wen er maar aan, op school hoor ik echt heel veel, als ik niet op jou feestje mag komen ben je mijn vriendje niet meer,als je niet naast mij gaat zitten in de kring vind ik jou nooit meer lief, etc etc en dat neemt zoonlief ook mee naar huis, je zult het dus denk ik best vaker gaan horen
Hier wordt papa eigenlijk al lange tijd regelmatig niet lief gevonden. Vindt papa vaak niet zo'n probleem; dan heeft hij, denkt hij, een excuus om zich bijvoorbeeld 's ochtends in bed nog een keer om te draaien en verder te tukken Maar het zijn fases. En ik denk dat het in dit geval niet zozeer een uiting is van jou niet lief vinden, maar van papa missen en graag willen dat hij er (ook) was. Hier is het standaard antwoord: "Nou, ik vind jou wel lief"/"Ik vind papa/mama wel lief", of, als het voortkomt uit boosheid omdat hij straf heeft gekregen: "Dat hoeft ook niet".
Hier is het ook andersom, papa is vaak niet lief en dat soort dingen. Maar als ze van mij iets niet mogen oid ben ik weer de stouterd en is papa de heilige
Mijn zoon vindt mij minimaal drie keer per dag 'niet meer lief'. Hij wil dan ook 'niet meer met mij spelen' of 'ik mag niet meer met zijn speelgoed spelen'. Vandaag was het zelfs dat ik niet meer lief ben EN dat 'hij niet meer met mij naar de dierentuin gaat' (daar zijn we maandag geweest). Dus, ik ben er aan gewend .
Mijn kinderen hebben dit allebei wel eens. Vooral met het naar bed gaan slaan ze ineens om. Ze zijn dan gewoon moe. En ze missen papa ook veel, die werkt 80 uur en als hij er is doet hij leuke dingen met ze. Dus ja, ze haaaaaaten mij hier ook vaak )) ik probeer daar nooit over te praten, gaat toch nergens over.
Ach ja, ze vinden mij hier ook geregeld niet lief. Gelukkig maar, ik ben ook hun moeder tenslotte Niet instorten nu, maar dit blijft de rest van je leven zo Moet je nagaan wat ze van je vinden als ze puber zijn...
Haha hier hetzelfde verhaal. Soms ben ik gewoon een streng rotwijf Vinden ze soms helemaal niet leuk, maar dat zal mij een rotzorg zijn. Sommige dingen doe ik voor hun welzijn, niet om vriendjes met ze te worden. Gelukkig is de liefde wederzijds erg groot. Ben benieuwd hoe dat gaat met 2 puberende jongens straks. Hoort er allemaal bij.
Ja, hoor ik hier ook wel eens. Samen met "ik vind jou de stomste moeder van de hele wereld"... Ach, het hoort erbij. Ik laat het altijd maar een beetje gaan. Soms zeg ik (bij ik vind je niet lief) "ik vind jou wel lief hoor" en soms zeg ik (bij stomste moeder van de wereld) "dat is best knap toch, om de stomste van de hele wereld te zijn"
Die van mij roept nu al: Ik vind je niet meer leuk mama! Dat wordt nog wat.. Mijn vriendinnetje (3 kids verder) vertelde dat al haar kinderen dat ook hadden in fases..
Is wel moeilijk. En ga dan ook wel eens aan mijn zelf twijfelen ik ben wel eens de strengste in huis. Omdat ik eigenlijk ook het meeste voor de kinderen zorg. Vanmorgen was het treuzelen met aankleden. ( ja ik zat ook niet lekker in mijn vel ongie enzo) en reageerde nu is het luisteren en nee niet praten mama kleed je aan we moeten weg en nu zit je stil maar dan met stemverheffing zet haar terug op de tafel. Niet geslagen wel wat steviger op de tafel. En nee nu even niet huilen ja je krijgt knuffel je bent wel lief maar toch even opschieten we moeten naar school. Kind in tranen. mama knuffel we hebben nog geknuffeld maar het zat haar niet lekker en mij zit het ook al de hele ochtend niet lekker het liefst rij ik er naar toe en wil zeggen. Vaak zingen we dit liedje. Ik ben stapel gek op jou en ik hou zo veel van jou. En dat zingen we dan samen. Maar ik weet ze is nu verdrietig en boos en als ze straks uit school komt pak ik haar beet en zeg dat ze het liefste meisje van de wereld is. Snik. Opvoeden soms snik.
Gebeurde hier ook vanaf een jaar of 2 1/2 tot 4 jaar. Mamma moest hem naar bed brengen. Daar gaven we niet aan toe want dan is denk ik het hek van de dam. Hij begon te huilen maar pappa bleef. En als hij zeker wist dat ik weg was (echt uit huis) was het huilen nog erger. Het is nu al 1 1/2 jaar over. Maar nog vindt hij het leuker als ik hem naar bed breng ipv pappa.
Ik hoor regelmatig op een dag dat dochter mij niet lief vindt. Met name als ze d'r zin niet krijgt. Wanneer ik d'r 's avonds dan in bed stopt zegt ze altijd. Mama, ik moet je nog iets belangrijks vertellen: ik vind je lief!