Precies! Helaas heeft iemand met een hele grote mond een keer hard geroepen dat het door de thuisbevallingen komt en dat blijkt dus hardnekkig te blijven hangen. Keer op keer is gebleken dat een thuisbevalling, mits er uiteraard geen medische indicatie is, veilig is. De babysterfte in Nederland is het hoogst in de avond en nacht in de ziekenhuizen (omdat er dan meestal niet de juiste specialisten in huis zijn). Gelukkig is hier de laatste jaren hard aan gewerkt en dat blijkt dat ook weer in positieve zin, in de cijfers
Zembla staat nou niet bepaald bekend om genuanceerde berichtgeving, en zeker op die betreffende aflevering is wel het nodige aan te merken. Nederland heeft/had een goed systeem waar vrouwen hun eigen keuze hebben. De hogere babysterfte in het verleden komt niet door thuisbevallingen. Wel door o.a. slechte overdracht tussen zorgverleners, minder prenatale screening en minder abortussen, en doordat in Nederland de cijfers anders berekend werden dan in omringende landen. Een ziekenhuis is niet per definitie veilig, een thuisbevalling is niet per definitie gevaarlijk.
Ik vind juist dat ze in Belgie vrouwen meer keuzevrijheid moeten geven, en de bevalling minder moeten medicaliseren. In Nederland heb je een week kraamzorg, zodat je niet in het ziekenhuis hoeft te blijven terwijl je niet ziek bent. Ik heb zelf 2 ziekenhuisbevallingen gehad, eerste eigen keuze (in woonde nog in een studentenhuis, dat bevalt niet zo rustig), tweede medische indicatie. Maar als dingen wat anders waren gegaan was ik liever thuisgebleven of in kraamhotel. Als ik alleen al aan het ziekenhuiseten denk ga ik over mijn nek...ik vroeg kraambezoek of ze Happy Meal voor me wilden meenemen! En dan die felle lichten ook in de nacht, en vijf kamergenoten, en de onrust. Allemaal dingen die volgens mij niet echt bevorderlijk zijn voor herstel of hechting met kind.
Dat ben ik wel met je eens. Je moet daar meteen 4 dagen in het ziekenhuis blijven. Ik was na 1 dag wel heel blij om weer thuis te zijn. Het kan wel anders daar, maar dan moet je je in allerlei bochten wringen. Nou weet ik niet hoe het met kraamzorg zit in België, maar ik vind het wel fijn om thuis de kneepjes van het moederschap te leren met mijn eigen spulletjes. Anders sta je thuis zo te kijken van "tja, hoe werkt dar eigenlijk?"
Als ik het zo lees is er ook wel veel verschil in ziekenhuizen en vk's. Ik heb de eerste keer op een 4-persoons kamer gelegen, maar de tweede keer bestonden die al niet meer. Alleen een-persoons en 2 twee-persoons voor noodgevallen. Er zit nog geen 4 jaar tussen. Verder is in het ziekenhuis waar ik werk (klein ziekenhuis) altijd een gynaecoloog aanwezig. Maar die komt pas bij complicaties, anders alleen klinisch verloskundige met verpleegkundige. In het ziekenhuis waar ik ben bevallen (groot ziekenhuis) ook altijd gynaecoloog aanwezig. Ook die komt pas bij problemen en anders alleen arts-asdisten met verpleegkundige of klinisch verloskundige met verpleegkundige. Ik betwijfel of er daadwerkelijk nog ziekenhuizen zijn zonder anesthesist en gynaecoloog aanwezig. Dat was juist een van de belangrijkste aanbevelingen uit het rapport van een paar jaar terug. Daarnaast mag je nu altijd vragen om pijnstilling en wordt dat alleen geweigerd indien het medisch onverantwoord is of de anesthesist met spoed bij een operatie moet zijn. In het laatste geval lukt het niet altijd om snel genoeg een vervanger te regelen want kleine ziekenhuizen hebben wel slechts 1 anesthesist aanwezig.
Tja, en ik op mijn beurt ben het met Dirksmama eens dat er in Belgie meer keuzevrijheid zou moeten zijn. Want 4 dagen in het ziekenhuis blijven....pffff. Prima als jij of je kind wat mankeerd, logisch dat je dan moet blijven, maar ik stond een dag na de bevalling van mijn jongste zoon(die ook maar 45 min duurde) mijn toilet schoon te poetsen en de vloer te dweilen, zodat de kraamhulp minder hoefde te doen in huis. oke, man moest bij de ha zijn en die vertelde dat, waarop de ha even polshoogte kwam nemen en mij wat heeft afgeremd hahaha, maar goed, ik was dus fit en kon ook weer gewoon van alles (en dat heb ik bij alle bevallingen ook zo gehad)
Klopt hoor, hier net zo, mijn oudste is ingeleid en na 6 uur ben ik bevallen, Maar hij wordt 18 dit jaar en verdoving werd toen gewoon niet vaak gedaan, enkel bij uitzondering, bij mijn middelste moest ik ook ingeleid worden en had ik gevraagd om een evt ruggeprik, maar dat moest echt bekeken worden aangezien de arts verwachtte dat ik snel ging bevallen. Zij is na 3,5 uur geboren. Bij mijn 3e kind was een evt ruggeprik totaal niet meer aan de orde, ivm snel bevallen. Hij is in 45 min geboren. Ik heb dus alle bevallingen zonder enige verdoving moeten doen, fijn dat het er is, maar niet voor mensen als ik dus
Mijn oudste was er binnem 3 uur met ruggenprik. De jongste binnen 12 uur zonder pijnbestrijding (of nja ik wilde het wel maar had al volledige ontsluiting dus ging niet meer haha) Ben beide keren ingeleid en ik wilde bij de jongste ook graag thuis bevallen. Helaas ging dat niet maar heb het ook niet erg gevonden om in het zh te bevallen.
Klopt. En de registratie in Nederland is heel goed waardoor het ook heel hoog lijkt te liggen in vergelijking met andere landen. Ik vind dat een ieder mag kiezen voor een thuisbevalling of ziekenhuisbevalling.
Ik vraag me sowieso af hoe ze dat voor zich zien. Melden bij de eerste wee? En dan weer naar huis als het loos alarm blijkt? Want tja, als ik bij de jongste na de eerste keer toucheren nog naar het ziekenhuis had gemoeten dan was ik in de auto bevallen.. En dan is het toch heel fijn dat er een goed opgeleide vk bij je is. En het is nou niet zo dat ik hecht aan mijn eigen badkamer, maar weeën opvangen onder de douche vind ik helemaal niets, terwijl ik me in bad veel beter kon ontspannen (waardoor het waarschijnlijk zo snel ging).. En het ziekenhuis hier is pas één jaar open, maar echt geen bad om in te gaan liggen. Wel een douche bij de kamer wat al een vooruitgang is want eerst moest je na de bevalling gewoon de gang over om naar de douche te gaan, als die tenminste niet bezet was.. Maar goed, buiten dat IK dus blij was bij de tweede thuis te bevallen, heb ik er ook bij de eerste zelf voor gekozen poliklinisch te bevallen. En die keuze gun ik elke zwangere! Dus ik heb getekend.
Ik ben absoluut voor de keuze om thuis te bevallen. Mocht er hier een derde komen, is dat ook zeker weten de bedoeling. Bij de eerste en tweede had ik een medische indicatie i.v.m. mijn gewicht. Altijd op controle geweest bij de gyn, en dat was echt een hele lieve man. Echo's door de echoscopist gedaan, en de gyn controleerde ook bijna altijd het hartje dmv een echo. Maar het blijft allemaal vrij medisch. Bij de eerste dus ook helemaal geen begeleiding gehad van wat we konden verwachten, niks over voorbereidingen voor bevalling en baby. Dat heb ik dus echt wel gemist. Bij beide bevallingen ben ik ingeleid. Eerste keer ivm langdurig gebroken vliezen, tweede keer ivm overtijd lopen. De eerste bevalling duurde lang, kreeg pijnstilling wat niet werkte, meerder verlos en verpleegkundigen gezien. Mijn gyn was dienstdoende arts dat weekend, maar heb ik pas gezien een uur na de bevalling. Toen dochter net was geboren was het allemaal snel-snel-snel, snel de navelstreng doorknippen (wat de verpleegkundige niet eens fatsoenlijk op de foto heeft gezet), even bij mij liggen (paar minuten), toen direct meten, wegen, kleertjes aan. Moest vervolgens nog een paar nachten blijven, waar ik geen oog dicht heb gedaan doordat ik met anderen op 1 kamer lag (en dat na al 2 nachten niet te hebben geslapen door de bevalling). Bij de tweede andere gyn tijdens de bevalling, ruggenprik gekregen voor ik ingeleid werd (wat wel relaxed was), en ook een andere verloskundige die onze zoon op de wereld heeft gezet. Dit ging allemaal veel fijner, hij mocht een hele poos bij mij liggen, daarna heeft mijn man hem aangekleed enzo. Moest nog een nacht blijven, zoontje heeft de hele nacht doorgeslapen, en ik geen oog dicht gedaan doordat ik met een paar anderen op een kamer lag - beide een ks gehad - en dus niet hun eigen kind konden pakken als het huilde. Dus wachten op een verpl. wat soms rustig een kwartier duurde. En dat dan om en om. Maar toch - en juist door mijn ervaringen - wil ik bij een derde absoluut niet weer in het ziekenhuis bevallen. Als het moet ivm inleiden of andere medische indicatie, dan is het flink balen, maar anders.. Echt niet!
Ik heb bij de vk ook geen voorbereiding gehad, over wat we konden verwachten enzo, of over de bevalling. Dat was echt bij mijn zwangerschapsgymnastiek. Ik kreeg alleen op een gegeven moment een kaartje met belinstructies. Ik heb mijn eerste zwangerschap tot 39 weken bij de vk gelopen en dit keer tot 35 weken. Eigenlijk vind ik geen verschil zitten tussen de controles bij de vk en de gyn. Maar ik ben geloof ik één van de weinigen. Het is niet allemaal kneuterig en gezellig bij mijn vk. Ik ervaar het bij beiden als professioneel, maar wel informeel. De gyn maakt wel veel vaker echo's, maar dat vind ik ergens wel prettig, ook al is het volgens mij niet echt noodzakelijk in mijn geval.
Ik vond vk ook niet heel anders dan gyn. Bij de gyn elke controle dezelfde gezien en die was fantastisch. Professioneel betrokken, had echt liefde voor haar vak. Mijn zoon is vroeg in de ochtend geboren en ze is na de bevalling nog even langsgeweest voor haar spreekuur om ons te feliciteren. Hel warme herinneringen aan. Bij de nacontrole wilde ze echt onze zoon vasthouden en even genieten van het hummeltje. Kwam heel fijn over. Bij de vk meerdere mensen gezien en de een was echt fijnwr dan de ander. Maar ook daar prettige herinneringen aan. Zowel professioneel als vriendelijk. Maar zeker niet huiselijker of intiemer dan gyn. Ik heb geen idee meer wie de bevallingen begeleid heeft (qua namen zeg maar) maar vond juist iedereen zo betrokken. 1 verpleegkundige heeft een half uur de ctg-ding op mijn buik gehouden omdat het monitoren niet goed ging als ik op mijn zij lag en ik op mijn rug de weeen niet kon opvangen. Ze hebben alles eraan gedaan om verantwoorde zorg te leveren, terwijl ze volledig rekening met mij hielden. Op dat moment had het me werkelijk niet kunnen schelen of Sinterklaas mijn bevalling had begeleid, maar achteraf waardeer im hoeveel moeite ze hebben gedaan om het goed en prettig te laten verlopen.
Misschien heel stom dat ik het vraag hoor, maar waarom mag je bij bijvoorbeeld 8cm geen ruggenprik meer? Ik kreeg een ruggenprik (ze hadden mn ontsluiting niet gecheckt) en meteen toen die zat volledige ontsluiting! Moest nog ff wachten en mocht toen terwijl de ruggenprik aan bleef persen.... Nam voor mij zooooo veel angst en stress weg! Ik wilde gewoon niet voelen hoe mn dochter eruit zou komen... Brrr... Dit is ook echt mijn wens bij een evt 2e.
Omdat als je 8 cm hebt het vaak maar heel kort duurt naar volledige ontsluiting. Als je eenmaal die persdrang hebt je niet stil genoeg kunt zitten voor de ruggenprik en persen tijdens het plaatsen van je ruggenprik (zittend) ook niet bepaald bevorderlijk is (tenminste dit is hoe ze het mij toen verteld hebben haha)
Ik ben in het ziekenhuis bevallen en kan me er persoonlijk ook niks bij voorstellen dat mensen vrijwillig thuis willen bevallen. Ik teken de petitie dus niet. Ik vind het wel heel jammer dat er blijkbaar zo weinig moderne Nederlandse ziekenhuizen zijn. Ik ben in Overijssel in het zh bevallen op een privé kraamsuite. Een ruime kamer met één bed, bedbank voor de man, een keukenblokje met koffiezetapparaat en koelkast, eigen badkamer en eigen 'medisch hokje' waar de baby na de geboorte gecheckt wordt. Gewoon als een luxe hotelkamer dus, met een vaste verpleegkundige overdag. Je mag hier 48 uur blijven na de bevalling dus ligt na de bevalling niet op zaal, maar met je man en kind op je eigen kamer. Als dit overal zou zijn zouden veel meer vrouwen voor het zh kiezen denk ik.
Ik ben na de thuisbevalling van mijn eerste kind door de ambu afgevoerd omdat de placenta niet losliet en ik veel bloed verloor. Het is gelukkig goed afgelopen. Iets wat van te voren niet gezien kon worden, maar wel grote gevolgen had kunnen hebben. Maar alle ellende van de ambu had me bespaard kunnen blijven als ik al in het ziekenhuis was. Bovendien had niemand de bevallingszooi thuis opgeruimd, waardoor mijn ouders dat moesten doen. Daarna mocht ik niet meer thuis bevallen. Maar daar had ik ook niet meer voor gekozen. Ik vind het zoveel fijner in het ziekenhuis. En een veilig idee. Ik teken dus niet.
O okeey. Nooit geweten eigenlijk. Ik vond het geweldig dat ik m kreeg. Na ingeleid te zijn alleen maar weeën stormen gehad zonder tussen poses om op adem te komen. Dus de ruggenprik gaf me ook ff de tijd om op adem te komen voor t laatste deel.
Ja dit had ik bij de eerste ook. Maar toen had ik al 2 uur een weeenstorm en nog steeds maar 2 cm. Ruggenprik er in en binnen een uur was hij er al