Volg het advies van iedereen hier maar gewoon op.. even wachten tot je kan testen.. en dan moet je zoiezo naar de huisarts! Die kan jullie verder helpen en hun hebben het waarschijnlijk echt al eens vaker mee gemaakt. Heel gek is dit verhaal niet.. ik was 14 toen ik samen was met mijn vriendje.. inmiddels zijn we 8 jaar samen waarvan 3 jaar getrouwd en 2,5 jaar later zijn we eindelijk zwanger! Alleen was ik heel verstandig en hebben wij altijd voorbehoedsmiddelen gebruikt.. Zo kun je later nog eerst genieten van elkaar en je relatie dus verstandig is het zeker wel om gewoon iets te gaan gebruiken! Ik heb dit ook gewoon eerlijk tegen mijn moeder verteld en ze was erg blij dat ik dit zelf ook wou. Buiten dat zijn ouders niet heel dom hoor! Als je een vriendje hebt dan moeten ze ook wel weten dat het er aan zit te komen.. Heel veel succes met wachten
Je zult gewoon moeten wachten tot 2 mei, dan testen, is hij negatief, direct naar de dokter om de pil o.i.d te halen! 14 jaar is geen gekke leeftijd om daarmee te beginnen, ik kreeg toen ookal de pil terwijl ik nog lang niet seksueel actief was. Liever de pil dan een kind lijkt mij? En voor de rest ben ik het wel eens met sommigen, als je zo volwassen kunt zijn om nu al seks te hebben moet je ook maar met de gevolgen leven.
Hoi, Hij weet niet zeker of hij klaargekomen is? ik neem aan dat je dat als jongen/man wel weet.. maargoed dat terzijde, Als je nu zwanger zou zijn is het echt nog te vroeg om kwaaltjes te hebben, ja het kan nu je vruchtbare week zijn. Tijdens mijn eisprong heb ik ook altijd een iets opgezette buik, heb meer last van rommelende darmen, en soms voel me zelfs niet helemaal fit. Er is hier niemand die je kan vertellen of je zwanger bent, dan moet je echt je volgende menstruatie afwachten, blijft die uit, dan moet je een testje doen.. Het kan overigens ook dat je je er onbewust een beetje bang voor maakt dat je misschien zwanger bent, dat je lichaam daarom kwaaltjes gaat "bedenken" waardoor het lijkt dat je zwanger bent, je lichaam kan je altijd flink voor de gek houden. Wat betreft houden of abortus, dat is nog altijd aan jou, niemand kan voor jou beslissen wat je daarmee doet.. Ik kan je enkel vertellen dat ik niet voor abortus ben (maar dat is mijn mening) Wat sowieso goed zal zijn dit te bespreken met je ouders, ik snap dat het niet het leukste is om je ouders te vertellen dat je sexueel actief bent, maar hun kunnen je hier wel mee helpen (mocht je zwanger blijken) en tip voor de volgende keer: gebruik een condoom of ga aan de pil (ik ben sinds mijn 13e aan de pil geweest, en heb pas met m'n 16e een relatie gekregen)
Geloof me, dat kan! Toen mijn man en ik probeerden zwanger te raken heb ik ook maanden gehad dat ik me echt zwanger voelde, wist je dat je zelfs een paar dagen later ongesteld kan worden door stress? Als je zwanger ben kan je nu echt nog geen klachten hebben! wat betreft die vriendin: jij bent bang dat je zwanger word, waardoor je lichaam dus allemaal kwaaltjes verzint dat heeft dus niks met stress door een thuissituatie te maken.. Het is wel bizar (zoals meerdere dames hier zeggen) waar 14 jarigen tegenwoordig mee bezig zijn, ik ben dan 22, maar 8 jaar geleden speelde ik nog met barbies en poppen, ging ik buiten spelen (ja toen was het nog spelen) en hield ik me echt nog niet met jongens bezig, ik was 16 toen ik een relatie kreeg met mijn man, hij is mijn eerste en mijn enigste. *tijden veranderen*
^ Ligt er ook heel erg aan uit wat voor milieu sommigen komen denk ik. Ik kan me ook niet voorstellen dat ik op mijn 14e al lag te rampetampen Maar goed, ik denk dat het voorbodes zijn van een aankomende menstruatie en dat je jezelf vreselijk loopt op te fokken nu. Jouw klachten zou ik niet direct koppelen aan een zwangerschap, het is namelijk erg vroeg om zo snel al iets te voelen. Maak je niet zo druk, ga naar de huisarts voor voorlichting over voorbehoedsmiddelen die je kunt gebruiken en doe een test op de dag dat je ongesteld moet worden. Meer kun je echt niet doen nu, behalve proberen even afleiding te zoeken tot die tijd. En geen vieze spelletjes meer doen zonder condoom!
nou, milieu my ass, ik was 15 toen ik verkering kreeg met mijn man, en 15 toen we begonnen met 'rampetampen' ...?? gek doen jullie dat tutu, wij hebben meestal gewoon seks Maar Meisje meisje, ervanuitgaande dat je niet zwanger bent, dan is natuurlijk het allereerste wat je gaat doen zodra je ongesteld bent een recept voor de PIL halen!!!!D (echt doen!!!!!!!!!!!!!!!) Mocht je wel zwanger zijn, dan ben ik niet anti abortus, niet op deze leeftijd... 14 jaar, MY god mensen..... maar dat is denk ik echt iets wat JIJ met JOU ouders moet overleggen..... dus mocht het wel zo zijn, zul je ze echt (in ieder geval je moeder!!) hierover moeten informeren.
Ik was op mijn 14de ook (net) seksueel actief hoor. En zo te horen is de topic starter een beginneling op het gebied van seks, en haar vriendje ook. Ik kan me heel goed voorstellen dat als je 14 bent en nog niet zovaak seks gehad hebt dat je niet zeker weet als jongen zijnde of je nou wel of niet klaargekomen bent. Wat zijn jullie allemaal ouderwets zeg...en vooral die aannames dat het nep zou zijn of wat dan ook, laat zo'n meiske lekker in haar waarde! Voor de topic starter: Probeer je niet al te druk te maken, wacht inderdaad tot 2 mei of je ongesteld wordt of niet. Gewoon even een testje kopen en die doen. Het is inderdaad wel heel verstandig om aan de pil te gaan. Mocht je nog hulp nodig hebben of vragen dan mag je me altijd een berichtje sturen. Sterkte!
Dit was ook mijn eerste gedachte.. als hij het niet zeker weet is het waarschijnlijk niet zo. Maar goed, hou je lichaam goed in de gaten. Waarschijnlijk word je gewoon ongesteld binnenkort en heb je voor niets in de stress gezeten. Maar leer hier alsjeblieft van en ga aan de pil of doe het voortaan met condoom! Bedenk wat je "enger" vindt om te halen: de pil 1x in het halfjaar of een pak condooms elke paar weken
Ik zou idd even een gesprekje aangaan met de HA, en zeker aan de anticonceptie gaan.. Klaarkomen hoeft niet om zwanger te raken, hier loopt het bewijs Poeh, lees veel "commentaar" hier, en weet niet zo goed of ik dit wel moet zeggen.. Maar... Ik was ook 14 toen ik zwanger raakte, ondertussen een hele lieve zoon van 9 jaar oud.. en zou hem niet meer willen missen.. Maar ow wat was dat zwaar, daar ga ik zeker niet om liegen... Afgelopen jaren zijn er echt teveel hele jonge moeders bijgekomen, alsof het tegenwoordig heel normaal is... Ergens hoop ik voor je dat je niet zwanger bent, en dan zou ik snel aan de anticonceptie gaan... Nog lekker genieten van je tienerjaren en pas over een jaar of 10 weer van de anticonceptie af! Heel veel succes iig
Jongens, eh ik bedoel dames, Dit meisje afkraken omdat ze vieze spelletjes, seks, gerampetampt heeft (gedaan) laat haar niet goed voelen he? Wanneer iemand seksueel actief is geworden is toch niet echt van belang? Ik ben ook 14 geweest en erg onzeker. En van het oordelen van anderen over wat goed of fout is werd dat alleen maar erger. Denk zelf ook maar even terug. Wat nu belangrijk is, is dat ze gekalmeerd word, want naar mijn mening is er weinig kans dat ze zwanger is en kan ze het nog even niet weten. En vervolgens zelf nadenkt over de volgende stappen: pil, praten met moeders, afwachten tot menstruatie
Ik mag hopen dat je het sarcasme begrijpt uit die zin, anders zou ik het erg vervelend voor je vinden
Arme meid, 14 jaar en nu al dit.. Wat je gaat doen, je moeder in vertrouwen nemen hierover. je vriendinnen of vrienden blijven niet altijd... Je moeder blijft wel altijd, en tuurlijk zou ze eerst schrikken en waarschijnlijk je op je donder geven. Zij was ook 16 toen ze jou kreeg dus ze weet precies hoe jij je voelt, je angsten. Naar de dokter voor een test en voor anti conceptie wanneer je test negatief is.. Over abortus etc zijn de meningen verdeeld het is een leven waar je een besluit over maakt ook al is het een klompje cellen. Maar meid wees nu op dit moment ook volwassen en neem je mama in vertrouwen.
Meid echt waar, ik zou gewoon iemand in vertrouwen nemen! Als ik jou was zou ik je moeder in vertrouwen nemen, als dit kan natuurlijk! De reden waarom ik dat zeg is, omdat je er "stel je bent zwanger" toch niet omheen kan. Ik vind dat je geen geheimen kan hebben naar je ouders, in ieder geval niet zulke geheimen. Als jou ouders weten dat je en vriendje hebt, zullen zij ook begrijpen dat "seks" eraan zit te komen, dus zullen ze alle begrip voor jou tonen om anticonceptie te gaan gebruiken, en eventueel met jou mee te gaan hiervoor naar de huisarts. Ik denk dat jou moeder het zelfs op prijs stelt, dat jij naar ze toe gaat met de vraag voor anticonceptie (stel je bent niet zwanger), want dan weet ze in ieder geval, dat je het wel veilig wilt doen! Geeft voor ouders toch een beter gevoel! Die reacties die ik hiervoor gaf, waren niet 'lullig' bedoelt, maar meer als 'handvaten en tips'. Sommige leken inderdaad wat tegenstrijdig met elkaar, maar ik denk dat je vast wel weet wat ik er mee bedoel!? Hé meid, heel veel succes! Ps. Wat wel meerdere hier zeggen, ik geloof best je verhaal, maar de enige reden waarom ik het ongeloofwaardig begin te vinden, is omdat jij duizenden keer in je verhaal probeert DUIDELIJK te maken, dat het niet een geintje is! Dat is toch niet nodig? Je zet toch niks voor niks je verhaal online? Dat je dat zo duidelijk wilt maken, begint bij sommigen alleen maar argwaan te wekken! Succes met deze situatie! xSimone
Als ik jou was zou ik even rustig de menstruatie afwachten. Ook ik heb vaak last gehad van kwaaltjes halverwege de cyclus, vaak is dit gewoon de eisprong geweest waardoor je krampjes hebt en last van stemmingswisselingen. Nu een test doen heeft nog niet zo veel zin. Wacht tot je ongesteld wordt, word je dat niet, ga dan een test doen. Ik kan je geen tips gaan geven over of je abortus zou moeten laten plegen of dat je het kind moet houden, mocht je daadwerkelijk zwanger zijn. Dit is echt iets wat jij straks zelf met je vriend eventueel zou gaan moeten bepalen, daar heeft in principe verder niemand wat over te zeggen. Mocht je niet ongesteld worden en de test blijkt positief te zijn dan kun je naar je huisarts, deze heeft zwijgplicht dus niemand hoeft het te weten te komen als je dat niet wilt. Veel sterkte meid, en doe vooral rustig aan. Door de stress kan je menstruatie soms ook lang uitblijven. Houd ons hier op de hoogte.
als je je eigen "volwassen" genoeg vind om de daad te doen, ben je dat ook om dat tegen je ouders te zeggen, als je inderdaad daadwerkelijk zwanger bent,
Je denkt zwanger te zijn. Dan ga je overal op letten. Je maakt je stiekem ook bang dat het misschien zo zou zijn. En daar kun je (onbewust) zenuwachtig van worden. Wat je klachten ook weer zou kunnen verklaren! Zou wat zijn als iedereen die zulke symptomen had, daadwerkelijk zwanger zou zijn. Dan hoefden zwangerschapstesten ook niet meer verkocht te worden, want die zouden dan totaal overbodig zijn! Symptomen zeggen echt niet alles hoor! Genoeg vrouwen die vanalles voelden, maar uiteindelijk echt niet zwanger bleken te zijn. En in de maand dat ze niks voelden, bleken ze wel zwanger te zijn. Het enige wat wat zegt, is een test. Dus doe een test twee weken na de onbeschermde sex die je hebt gehad. En ga aan de voorbehoedsmiddelen. Liefst dubbelop, want de pil beschermd niet tegen geslachtsziektes. Dus condoom en pil. Ik wil je niet veroordelen, maar laat zien dat je een verstandige meid bent en bescherm jezelf tegen een ongewenste zwangerschap en geslachtsziektes! Houd je ons op de hoogte wanneer je een test gedaan hebt?
ik houd mijn mening over je leeftijd en of ik dit wel allemaal geloof maar even achterwege, maar ik denk dat je nog niet zwanger bent, je haalt de kwaaltjes in je hoofd om dat je er gestrest/bang over bent, geloof heel veel vrouwen/meiden (in jou geval) hebben dat mee gemaakt, ik zou als ik jou was gewoon tot 2 mei afwachten wanneer je ongesteld moet worden, desnoods doe je test pas na 5 mei, dan heeft een paar dagen gehad om te door breken en probeer er vooral niet te veel over na te denken, ik weet dat is niet makkelijk maar dat is wel de enigste advies die ik je kan geven dat je bang bent dat bij je ouders terecht komt begrijp ik ook wel, maar als jij je eigen volwassen genoeg vind om met je vriendje dit te doen ben je dat naar mijn mening ook om dat aan je ouders te vertellen, mijn advies is ga eerst naar de dokter, maak een afspraak, bespreek wat je voelt en dat je bang bent om je ouders te zeggen, dokters helpen je echt wel,