Ik zeg ook zeker niet dat ze maar moet aanmodderen hoor, zich moet opsluiten en vooral geen hulp moet zoeken Zeker heeft ze hulp nodig! Maar dat wil niet zeggen dat t gelijk een gevaarlijke situatie is En ze haar kind maar voor onbepaalde tijd naar de vader moet brengen
Fijn dat jij vanaf zo'n afstand kan zien dat ik dit niet heb meegemaakt en dat ik er gewoon niet over kan oordelen. Ik kan je uit de droom helpen, want ook ik heb na de geboorte van de oudste in een depressie gezeten. Ik was alleen niet alleen en kon de hulp dus goed binnenshuis regelen. Jullie leven beiden nog maar dat is nog geen garantie voor de rest van Nederland. Ik wil niet beweren dat je een slechte moeder bent. Maar vanuit mijn werk heb ik regelmatig meegemaakt dat het dus wel mis gaat met de dood of lichte maar ook zware mishandeling als gevolg. En raad eens wie er dan de schuld krijgt. ..... juist de hulpverlenende instanties, die hebben nl niet ingegrepen. Ts geeft duidelijk zelf aan dat ze het NIET aan kan. Wanneer iemand dit zegt is er wel degelijk een verhoogd risico. Je bent een goede moeder als je dan voor de veiligheid van je kindje kiest.
Precies. Ook als hij niet volledig naar je partner gaat, hij zal zeker een deel van de tijd bij hem wonen. Jouw partner is net zoveel de ouder van jullie zoon als jij. En als opvoeder even belangrijk (ja, echt!).
Als iemand zegt niet alleen voor een kind te kunnen zorgen en het toch niet mee wil geven aan de andere ouder, dan is dat een behoorlijk nijpende situatie waar gehoor aan gegeven moet worden. Als er dan een vader in het spel is, die het kind graag meeneemt, dan valt dat alleen maar toe te juichen!
Het gaat inmiddels prima met me en kan de zorg gewoon aan. Ben al in het zkh geweest en gesprekken gehad en hun vinden ook dat hij beter bij mij kam blijven
3 dagen geleden zeg je heel wat anders! En 'het ziekenhuis' heeft daar weinig over te zeggen. De rechter gaat straks de omgangsregeling bepalen. Ik wens je sterkte met de situatie, houd je taai.
Het ziekenhuis heeft hier niks over te zeggen. Wanneer hij gezag heeft, heeft hij dezelfde rechten als jij. Daarnaast kan en mag het ziekenhuis geen uitspraak doen waar hij het beste kan blijven, al helemaal niet in jouw situatie. Wel wonderbaarlijk dat je 3 dagen terug aangaf niet voor je kindje kan zorgen en nu jouw ex aanspraak op de kleine maakt het ineens goed gaat. Meid ik hoop dat je verstandig bent en verstandige keuzes gaat maken de komende tijd. Vecht niet over de rug van je zoontje.
Fijn meid! Dan kan nu alle aandacht naar de scheiding. Om die zo goed mogelijk af te ronden en jullie zoon hier niet mee te belasten. Toch?
Dat heb je snel gedaan... Blijft overeind staan dat jouw ex recht heeft op een goede omgangsregeling.
Ts fijn dat je je wat beter voelt, en fijn dat het zkh met jouw van mening is dat je wel voor de kleine kan zorgen en het dus geen gevaar zou zijn, denk dat dat vertrouwen voor jezelf ook wel goed doet. En dat vertrouwen heb je ook nodig bij je herstel. Ik vind dat er door sommigen heel heftig gereageerd wordt, omdat er door Ts aangegeven is dat ze dacht niet meer voor de kleine te kunnen zorgen, er zal echt heel wat meer zijn wat hier niet open en bloot weggezet wordt door Ts wat haar goed recht is. En denk dat iedere moeder wel eens het idee/gevoel heeft het niet meer aan te kunnen, ook als men niet depressief is. Ik herken het gevoel in ieder geval wel, en heb het gevoel al meerdere keren nadat ik uit elkaar was gehad, niet gediagnostiseerd met depressies, was gewoon een natuurlijke reactie op alles wat er gebeurde en wat een plekje moest krijgen. Ik werd dan altijd gewezen op wat ik allemaal deed of het me nou veel moeite kostte of niet, dat zal bij Ts niet anders zijn, wijzen op de positieve dingen, dus de dingen die je voor elkaar krijgt met of zonder moeite geeft vertrouwen in jezelf!