Waarom respecteren mensen het niet gewoon?

Ok, misschien was dat een beetje onhandig geformuleerd.
Ik bedoel daar niet mee dat je er expres voor kiest dat mensen gaan raden.
Maar ik blijf er wel bij dat het je niet zou moeten verbazen als mensen gaan raden of speculeren. Mensen zijn nou eenmaal nieuwsgierig en bedoelen het echt niet slecht!
Natuurlijk mag je daarbij verwachten dat mensen daarbij niet te ver gaan of echt vervelend worden. Maar een grapje of speculatie op zijn tijd moet je wel een beetje kunnen hebben.

 

Dit is waar. Je kan natuurlijk daar niet boos om worden. Kijk heb je nou iemand die continu achter je kont aanzit en vraagt wat het nou is en wat voor naam willen jullie nou geven. Ja dan kan ik me echt wel voorstellen dat je uit je dak gaat hier ook 1 we hebben er zelf voor gekozen om gewoon te zeggen wat het wordt. Ben zelf ook echt nieuwsgierig. Mijn man zegt een meisje en ik een jongen maar als het maar gezond is dat is wat telt! En wat de namen betreft die hou ik liever voor me hihi

 

Ik kan het hele wij houden het geheim verhaaltje niet begrijpen. Ja dan gaan mensen proberen om je te laten verspreken. Mensen willen gewoon graag betrokken worden en graag delen in de vreugde en enthousiasme. Dat heet interesse. Ik kan er altijd slecht tegen, want naar mijn idee zijn het vaak mensen die zelf alles Willen weten, maar ow nee hun geheimpje is wel zo bijzonder dat mag niemand weten. Zo bijzonder is het niet hoor er zijn slechts 2 smaken, jongetje en meisje, verder kan niet, dus zo'n mega verrassing is het niet.
Mensen hoeven van mij overigens verder ook geen interesse te verwachten, want ja je wilt anderen er toch niet bij betrekken?
Ach uit mijn verhaal kan je duidelijk opmaken dat ik echt de logica niet begrijp in het "geheim" houden!

Of mensen moeten inderdaad een goede reden hebben.

Wat betreft het "ontdekken" van de naam, ik geef aan als mensen vragen of we de naam geheim houden, dat we dat inderdaad doen en de reden (dat ik geen discussie wil over of de naam wel of niet leuk genoeg is, wellicht anders geschreven moet worden of weet ik wat. Heb geen zin dat mensen me proberen te beïnvloeden of hun ongezouten mening gaan geven) ik wil best zeggen hoeveel letters ofzo dat maakt mij niet zoveel uit. En met de uitleg hebben mensen vaak wel vrede.

 

Bij ons in de beide families is het gewoonte om het NIET te weten dus daar ook geen gezeur over.

Collega's hebben het bij de eerste zwangerschap wel gevraagd. Maar toen wisten we het ook niet. Hoorde recent nog wel: "o je wist het geslacht echt niet?!"

Bij deze zwangerschap willen we het ook niet weten. Maar als mijn dromen weer zo duidelijk zijn dan weet ik het.

 

ik begrijp dat het een meid wordt. ik zou gewoon iets blauws laten slingeren, laat ze dan maar denken dat het een jongen wordt en ook dat kun je glashard ontkennen geloven doen ze je dan niet, ben je wel van het gezeur af en later kunnen ze ook n iks zeggen want hun namen toch aan dat dat blauwe voor jullie zoon was, tja kan ook een kadootje voor iemand anders zijn geweest

 

Tja. Omdat mensen zich graag overal mee bemoeien?
Omdat ze willen dat anderen ook doen wat zij willen/doen?

Ik denk zelf niet dat anderen er echt in geïnteresseerd zijn of het een jongen of een meisje wordt, op je ouders/broers/zussen na dan. Dus dan gaat het er meer om dat he het niet wil vertellen maar dat ze je toch zover hebben gekregen?

 

Misschien een rare vraag, maar als je niet wilt dat mensen het weten, waarom heb je het dan hier wel openbaar op het forum staan?

 

Tja, ik vind juist dat je hier een beetje uitgaat van het slechtste van de mens. Misschien ben ik dan naïef, maar dat kan ik mij echt niet voorstellen.

 

Verschrikkelijk toch!
Wij hebben ons al voorgenomen dat we bij ons volgende kleintje gewoon gaan zeggen dat we het niet willen weten. We hebben immers al veel eerste unisex kleertjes dus we kunnen starten.
Maar natuurlijk willen we het dan wel gewoon weten

 

een vriendin vroeg direct na de 20-weken echo en wat wordt het? ik vertelde dat het gelukkig gezond was en dat ik daar heel blij mee was. ja maar wat wordt het dan? vroeg ze nogmaals. ik vertelde dat ze nogal lang bezig waren het hart te controleren dat ik dat dus best spannend vond. haar reactie ja maar wat wordt het nu? want ja naar twee jongens....... zijzelf wilde het na twee jongens ook weten, maar vertelde ook tegen niemand wat ze had.....

nu het is geboren... ja dat wilde je zeker wel graag he? oh wat leuk voor je nu een meisje..... of en vind je het echt leuk een meisje nu?

pardon? het is mijn kind wat het ook was het is van mij en ik ben er gelukkig mee. natuurlijk is het leuk om van beiden te hebben, maar nee het moest niet perse een meid zijn...... overigens vind ik het wel heel erg leuk hoor........maar ik durf het bijna niet te zeggen..... want de reacties zijn dan.. nou maar goed ook want anders had je zeker voor een vierde gegaan?

pfft het is nooit goed.......

 

Wat ik zo raar vind is dat mensen steeds zeggen dat het deze keer niets uitmaakt wat het wordt (is) aangezien we al een dochter en een zoon hebben. Hoezo dat dan? Stel ik had twee zoons en er kwam een knulletje bij, zou ik dan niet blij mogen zijn? Of bij een derde dochter?

 

Wat kunnen mensen toch zeuren....
Als je t niet wil zeggen,gewoon niet doen.
Of jahoor, we weten wat het word: een baby.
Ik heb 1 zoon en we wisten het 'ongeveer', leek t meest op een jongetje,maar echoscopiste kon t niet met zekerheid zeggen, zag t niet goed.
Ik de babykamer neutraal ingericht, een lime kkeurig dekentje, beige/zandkkeurig behang, een grijd/wit gestippelde kasthanger met donkerblauw, een pietsje.
Krijg je naderhand, 'ik zag t aan t kamertje dat t een jochie werd'.....
Ik vond de kamer op deze manier leuk voor een jongen en meisje!

Lekker laten kletsen

 

T maakt toch niet uit wat het word, een kind is en blijft een wonder.
T zou gekker wezen als er een puppy tevoorschijn kwam

 

Oke bedankt voor je antwoord! Hopelijk komt niet iemand je per ongeluk tegen dan!