Hi dames, mijn man en ik hebben regelmatig ruzie over hoe de dag het beste ingedeeld kan worden. Hij vindt dat onze zoon zich meer aan ons moet aanpassen. Ik ben van het rust en regelmaat beleid. Wat het lastig maakt, is dat vanwege de voedingen (ik geef borstvoeding) en de slaapjes we bijna niet de deur uit kunnen. Ik wil liever niet meer dan 1 uitstapje per dag. Mijn man vindt dat hij ook wel in de auto moet kunnen slapen. Dat gebeurt dan vervolgens niet, en zitten we met een krijsend kind. We hebben hier steeds vaker ruzie over en weet niet meer wat ik ermee moet. Iemand tips hoe ik hem zover krijg ook het rust en regelmaat principe te volgen?
Volgens mij kan rust en regelmaat heel goed samen met uitstapjes hoor. Gewoon je kind lekker bij je in de draagdoek laten slapen, slapen hoeft echt niet persé in een eigen bed! Je hoeft je niet te laten beperken door je kind, hooguit pas je je een beetje aan. Het voordeel van borstvoeding is nou juist dat je het altijd en overal kunt geven en dat je niet van te voren hoeft na te denken wat je mee moet nemen en hoeveel. Een kind dat goed gevoed is kan volgens mij best in een auto slapen, al verschilt dat wel een beetje van kind tot kind, en je moet je kind natuurlijk niet langer dan een uur tegelijk in een autostoel houden.
Ben het wel een beetje met je man eens, sorry. Op die leedtijd vond ik het juist nog heel makkelijk om veel op pad te gaan. Voedingen gingen prima op het terras als wij ergens gingen lunchen, slapen kon als we gingen wandelen ook wel in de reiswieg of de draagzak en bij vrienden sliep ze in een campingbedje. Wij zijn gelukkig allebei niet van rust en regelmaat, alleen van regelmatig leuke dingen doen haha. Maar het is wel vervelend als jullie er ruzie.over hebben. Goed praten en luisteren naar elkaar dus.
En wat als het kind niet in de draagdoek, autostoel of kinderwagen in slaap valt? Hier een baby dat echt zich heel erg hecht aan zijn eigen bedje, in onze kamer op dezelfde plek. Zelfs als we het bedje omdraaien of verplaatsen naar een andere kamer resulteerd in een niet slapend kind. Ik ben ook van de rust en regelmaat en vind dat ons plezier, of die van een ander niet ten koste moet gaan van mijn kind. Ik ook vind 1 uitstapje genoeg voor zo'n kleintje die al genoeg indrukken verwerken moet. Ons zoontje is overigens nog geen 4 maanden maar dit zal over een maand net zo zijn denk ik. Ik wou dat ik een kind had die overal lekker en makkelijk in slaap kon vallen, maar dat doet hij niet. Dus om te voorkomen dat we met een krijsend kind zitten doen we het zo. TS: ik ben het dus met je eens. Mijn man ziet dit ook in dus dat maakt het makkelijker. Geen idee hoe jij je man kan doen inzien dat dit het beste voor zijn kindje is,....
Als een kind dat echt niet wil, dan organiseer je je wat meer om de slaapjes van je kind mee. Maar ik moet het eerste kind nog tegenkomen dat weigert in slaap te vallen als het echt op een verantwoorde ergonomische manier gedragen wordt. Ik zou me eerlijk gezegd zorgen maken als een kind meer gehecht is aan z'n bad dan aan z'n moeder.
Laatste zin was in mijn ogen niet nodig dirksmama.... beetje venijnige opmerking in mijn ogen. Hopelijk lees ik het 'verkeerd'. Hier ook een kind dat in zijn 1e levensmaanden echt veel rust en regelmaat nodig had. Hij sliep gelukkig wel in de wagen, dus ik wandelde er wat vanaf. Voor de topicopener: ik zou echt goed met je man in gesprek gaan. Dit is toch echt iets wat jullie samen moeten oplossen. Ik vind het zelf niet nodig om voor mijn eigen vertier een brullend kind in de auto te hebben... Misschien is de optie van ergonomisch dragen inderdaad iets om uit te proberen. Wat wij vaak deden om toch 'onder de mensen' te zijn: mensen bij ons uitnodigen
Op mij kwam die opmerking ook nogal hard over Niet alle kindjes zijn hetzelfde. De ene baby slaapt het prettigst in zijn eigen bedje, de andere baby liever tegen pappa of mamma aan Dat heeft totaal niks met de band te maken, maar meer met temperament. De ene baby kan nou eenmaal beter slapen met afleiding om zich heen dan de andere .
Persoonlijk heb ik wat moeite met deze laatste zin. Jullie zijn samen ouders en zullen hier dus samen een lijn in moeten vinden. Dat kan niet als de een (of beiden) al bij voorbaat niet naar de ander luistert en alleen maar bezig is de ander zo ver te krijgen dat die het op haar manier doet. Ik zou zeggen: ga gewoon eens in gesprek waarbij je luistert en ook de mening van de ander respecteert.
het was niet venijnig bedoeld hoor. Maar ik vind het wel een beetje lastig als een kind zich alleen maar veilig voelt in een bed op een vaste plek. Daar zou ik me zelf als moeder niet lekker bij voelen. Omdat ik vind dat een kind zich overal waar mama en papa zijn geborgen kan voelen. Ik zou zelf mijn best doen om kind niet alleen maar aan eigen bed te laten wennen.
Hier ben ik het volledig mee eens. Rust en regelmaat betekent toch helemaal niet hetzelfde als 'altijd in eigen bed'? Ik snap de man van TS, ik zou gek worden als mijn partner mijn dochter altijd thuis in haar eigen bed wou hebben.
Los van het feit of rust en regelmaat en wel of niet in een eigen bed slapen nu het beste is of niet ben ik het helemaal met tupp eens: hoezo moet jouw man overtuigd worden van jouw gelijk? Opvoeden de je (idealiter) met zijn tweetjes en gedurende die hele periode zul je met elkaar tot oplossingen en compromissen moeten komen. Dat betekent dus niet dat jij altijd gelijk zult hebben, of dat hij altijd gelijk heeft. Het betekent met elkaar praten, overleggen en naar elkaar luisteren totdat je een manier vindt die voor jullie gezin het beste werkt. En wij kennen jullie niet dus kunnen niet beoordelen wat het beste werkt voor jullie. Maar je moet wel naar je man luisteren, en oprecht open staan voor zijn redentaie en argumentatie, en bereid zijn te erkennen dat hij misschien ook wel gelijk kan hebben.
Ik ben ook van rust en regelmaat. Maar ik denk zelf dat juist door het ook tie te passen in andere situaties het veel makkelijker word. Hier voed ik buiten de deur en slaapt hij in de doek. Gaat perfect en wij houden ons normale leven ook nog met bijvoorbeeld dagjes weg
Hier verwoord je het al heel anders! Ja, vervelend vind ik het ook! Hij heeft de eerste 6 weken dacht en nacht heerlijk bij me geslapen en gelegen. En daarna lukte het inslapen steeds moeilijker. (ook bijkomende erger wordende verborgen reflux en kma klachten) Tot hij gewoon niet meer sliep. We dachten zelfs dat we een super wakker kind hadden... Tot ik de rust en regelmaat toepaste in zijn bedje, et voilà ...hij sliep 18 uur per dag! Zwaar oververmoeid dus...Maar wat vond ik het jammer! Ik heb geprobeerd om hem in zijn wieg in de woonkamer in slaap te laten vallen maar hij slaapt alleen wanneer de wagen beweegt. Zodra hij stil staat gaan zijn ogen open. Hetzelfde geldt met de draagdoek. Ik moet dan blijven bewegen en met de BI is dat niet mogelijk. Maar goed.... om nou te zeggen dat ik me direct zorgen moet maken omdat hij meer rust vind in zijn bedje....ik hoop het niet
Door de rrr zijn onze kinderen heel flexibel. Als we thuis zijn hebben we een ritme en daar kan zo nu en dan heel goed vanaf geweken worden. Slapen doen ze overal goed, maar het beste in hun eigen bed. In de doek vinden ze ook heel fijn inderdaad. Erin gestopt worden vinden ze minder, maar als dat eenmaal klaar is, slapen ze al voor we de deur uit zijn. (ze zijn bijna 9 mnd) Probeer een goede balans te zoeken tussen beide opvattingen. BV kan heel goed buitenshuis. heb het een half jaar gedaan, overal waar ik was. Sjaal over het hoofdje en niemand ziet iets. (ben zelf van het discrete) Ik snap jou, maar ook je man. Tussenwegen zoeken. Je kindje kan meer hebben dan je misschien denkt.
Ik zou ook voor een tussenweg zoeken. Ik denk dat je je kindje ook een gunst bewijst door er op uit te gaan. Hij moet er toch aan wennen. Ik ben ook voor rust en regelmaat en inderdaad in die eerste maanden probeerde ik uitjes ook te beperken tot 1 keer per dag. En rond de slaapjes proberen te organiseren. Maar soms lukt dat niet.
Bedankt voor de reacties! Het is idd zo dat hij niet zo'n beste slaper is. Dat begint nu eindelijk wat beter te worden. Vandaar ook dat ik het nu zo belangrijk vind. Natuurlijk gaan we af en toe lekker weg, en als hij dan een keer afwijkt van bedtijd, is het niet zo erg. Maar zoals bijvoorbeeld vandaag stonden er alweer 2 dingen gepland, terwijl we gisteren ook 2 uitstapjes hebben gemaakt. Ik merkte vanmiddag dat het te veel werd voor hem. Mijn man werd toen boos omdat hij toen iets moest afzeggen. Voor mij gaat mijn kind dan voor. Hij ligt nu ook al ruim 2 uur te slapen, dus Was ook doodmoe.
Ik snap wel hoe het tot ruzies komt als dit jouw (en misschien ook wel zijn?) houding is. Het bestaat niet dat jij 100% gelijk hebt en hij het 100% fout ziet. Doel moet niet zijn dat hij willoos overgaat op jouw manier. Probeer tot een compromis te komen! Volgens mij helpt het om dit soort keuzes niet zó beladen te maken en niet zó erg één kamp te willen kiezen: óf we zijn "rust en regelmaat"-ouders, óf compleet het tegenovergestelde. Er is toch ook een middenweg? Leuke dagen weg waarbij baby zich een beetje aan jullie aanpast en dan misschien iets minder slaapt of eet en dagen waarbij jullie je aanpassen aan het schema van je baby omdat hij/zij duidelijk even bij moet slapen..