Onze dochter is een beweeglijke, actieve en ondernemende baby van 11 maanden. Ze heeft een duidelijke en sterke eigen wil en dit kan ze ook vaak laten merken. Ik weet niet of haar 'gedrag' normaal is voor deze leeftijd, ze is mijn 1e en ik kan dus niet vergelijken. Vandaar even een vraag aan jullie. Hieronder geef ik wat voorbeelden van situaties die zich regelmatig voordoen. Mijn vraag aan jullie, hoe zouden jullie, en hoe kunnen wij, hier het beste mee omgaan. Ik merk nu echt dat het opvoeden begonnen is. Maar weet dus niet wat ik al kan verwachten van haar. Voorbeelden. Dochter kruipt overal naartoe, klimt overal tegenaan en staat waar ze maar kan staan. Soms dus ook bij het tv meubel. Ze mag van ons niet aan de tv. We zeggen dan nee dat mag niet. Ze kijkt ons dan lachend aan en pakt de tv beet. We zeggen het vaak 3 keer en als ze dan niet begrijpt dan halen we haar weg en leiden haar af met iets anders. Ze is vrij eigenwijs dus vaak moeten we dit 5x herhalen. Ze raakt dan vaak gefrustreerd en begint soms al te huilen als we dan voor de zoveelste keer haar weghalen bij de tv. Ze is dan echt boos. Verschonen. Drama vaak. Ze wil niet blijven liggen. Speeltje, flesje, lepeltje etc alles geven we haar. Maar nog is het vaak drama. Ze wordt dan vaak boos en gooit alles op de grond wat we haar aanbieden. Op een gegeven moment is het voor mij dan klaar en heeft ze even pech. Maar dan is het soms net eenngevecht. Omdat ze steeds wil draaien duurt het verschonen ook zo lang. Eten, ze eet echt alles. Heb tot nu toe weinig dingen voorgeschoteld die ze niet luste. Prima. Echter is eten bij ons aanntafel soms drama. Soms krijgt ze iets anders dan dat wij eten omdat ze bepaalde dingen niet mag. We geven haar haar eten tegelijk met ons. Maar ze wil vaak, bijna altijd, iets van ons. Ons glas, onze vork, ons vlees etc, en ze wordt dan boos. Huilen, krijsen, dikke tranen. Wijzen naar het gene ze wil. Krijgt ze het is het goed. Afleiden werkt heel soms. Ik wil er eigenlijk niet aan toegeven maar ze kan soms echt blijven krijsen. Ook als ze het zelfde eet als wij, wil ze nog iets anders hebben. Wat kan ik hier het beste mee. Doorzetten en haar toch gewoon haar eten geven aan tafel met ons? Of haar eerder eten geven en wij erna eten? Ze kan echt alles bij elkaar krijsen als ze haar zin niet krijgt. Soms zitten we echt heel gezellig (niet dus) aan tafel. Graag jullie tips. Wat kan ik al op deze leeftijd van haar verwachten. Begrijpt ze al echt dingen als nee ofzo? Nogmaals afleiden doen we zo goed als het kan. Maar soms is niets anders goed. Alvast bedankt voor de reacties.
Herkenbaar hier ook zo baby alleen wat jij beschrijft situaties waren hier met 6/7mnd al. Nu loopt ze al tijdje en is iets rustiger. Wat eten betreft ze eet hier ook alles en veel kan nooit stoppen. Ik zorg dat ze gezond eet absoluut geen suiker en vette dingen. Ook dat we hetzelfde eten vaak en hetzelfde tijden anders word ze boos. Ze klimt ook uit de stokke gewoon gaat staan op zitgedeelte en zo echt uit en klimt ze op tafel. Ze wordt erg boos als ze iets niet mag of wil. Blijven herhalen en consequent zijn. Ik zorg ook dat ze altijd wat heeft om zelf lang eten bijv mais grote stuk of kippenpotje of spruitjes etc. Zo hoeven we niet zelf te haasten. Wat tv etc betreft ook gewoon herhalen. Ze begrijpen het erg goed. Met 6.5 liep ze langs en trok op dus we hebben alles in huis zo aangepast dat ze overaal bij kan en mag. Enige wat ze niet mag is met knietjes op de wensterbank. Maar dat weet ze ook. Ze klimt dan ook op de rugleuning van bank en springt zo naar beneden. Gaat van bed/bank zelf op en neer etc. Ik leer haar voorzichtig en bewust te zijn en dat begrijpt ze gewoon. Buiten op glijbaan bijv gaat ze ook heen en weer:trap op zelf en gelijk met handen voor naar beneden etc. Het aankleden is gewoon zo gaat zoals gaat ik doe luier af, dan bied haar tijd voor draaien zitten spelen dan leg ik haar terug en doe luier op en snel aankleden als ze niet wil dan laat ik haar met rust. En probeer het iets later weer Driftbuien: ze heeft hier het regelmatig ze gaat dan met gezicht op de grond of het thuis is of buiten in modder/zand. Ze blijft zo even krijsen. Ik laat haar als ze gekalmeerd is leg ik uit wat ze niet goed doet en hoe het wel moet. Niets helpt dan mag ze blijven krijsen van ons tot ze zelf afleiding zoekt. Zelf afleiden met boek of speelgoed bijv stel eten op is en ze wil meer help niet hier. Het is wel makkelijk vind ik als je niets beters weet) ik zie kindjes van haar leeftijd of ouder en ze zijn dan echt anders. Maar ik vind het leuk zo soms minder maar met creativiteit en aanpassingen kan je haar vermaken ook. Ze mag alles van ons in principe maar we hebben strakke eet/slaap schema en dag indeling. We doen veel creatieve dingen samen en ook leer momenten/puzzels, lezen, wandelen ook etc. Ook heb ik hier moment dat we 15 min rustig klassiek muziek luisteren zodat ze rust pakt etc. Ze heeft hier ook eigen speelhoekjes en eigen mandjes/plankjes etc zodat ze zelf alle boeken kan pakken en lezen of puzzels. Haar drinkbekertje staat altijd op tafel dus kan ze ook zelf bij en drinken. Mijn advies is dus stel je eigen regels of het wel veel zijn of niet en blijf herhalen na tijdje zal het inzitten bij haar. En zorg voor rustmomenten met haar ook momenten waarop ze bezig kan zijn met jou bijv klei, tekenen, zand etc. Ook leermomenten bijv samen kleuren uitzoeken, iets verplaatsen, tastpuzzels/spel etc. Zo blijf je haar hersens op goede manier prikken. Waardoor ze dus meer begrijpt van wat is spel en wat niet. En blijf gewoon continu herhalen of het 50 keer is of 1000 maar blijf consequent in wat niet mag bij jullie. Wat ook vaak helpt is zoek/kijk boeken die gericht zijn op bepaalde gebeurtenis. Bijv. "Aan tafel/thuis" dan zie je daar spead met gezien die aan tafel zit met eten en keuken/koelkast etc. Zo leg je haar uit hoe het gaat en wat op tafel staat en koelkast etc. Zo leert ze vergelijking met realiteit. Er bestaat een serie van en ook aparte boeken: in dierentuin, in vliegtuig, op autoreis, buiten in de stad/boerderij etc. Ik heb erg veel en ik zie dat ze dan zo even beter begrijpt van dingen en voorwerpen en gebeurtenissen. Ze zoekt vergelijking in haar hersens en zo plaatjes helpen dat. Misschien 11 mnd is iets te vroeg maar vanaf 1 jaar pikt kind het gewoon zo op. Ook je kan haar zeggen tijdens eten: hier heb je blauwe blok-zoek nog iets blauw. Dan is betere afleiding dan dus speelgoed of dergelijke. Vormenstoof is ook zo eentje. Tegen 11.5 mnd zal ze wel ronde in kunnen foutloos doen en dat vinden ze heerlij 1000x herhalen. Dus doos met enkel 2x ronde vorm doet ze in, doe je uit en zo gaat het echt veel keren opnieuw. Dat is ook wat je als afleiding kan gebruiken Het kan zijn dat het leeftijd bij je dochter is of karakter of hyperactiviteit. Het kan ook zijn dat ze te slim is of wil te veel waardoor ze niet genoeg prikkels krijgt door de dag in haar rechte hersens helft. Hier dat laatste het en combi van eerste. Als ze hier niet genoeg had van mijn aan oefeningen voor hersenswerk dan merk ik dan gelijk. Zorg in elk geval voor speelgoed up to leeftijd. En pas alles daarop want veel vormen in doos is te lastig ze worden daar gefrustreerd maar als iets lukt blijven ze dat herhalen en herhalen en zelf klappen voor zichzelf
Veel gesproken woord zal ze nog niet begrijpen, ze kan jouw woorden niet koppelen aan haar acties. Daar is ze gewoon nog te jong voor. Niet zeggen, maar doen! Niet zeggen dat ze het niet mag doen, maar meteen de eerste keer als ze in de richting van de TV gaat oppakken. Wees haar voor. De derde keer is te laat, dan lijkt het of het toch een beetje wel mag. Dan zeg je zoiets als 'niet aan de TV komen he!'. En je biedt haar meteen een alternatieve activiteit, spelletje, liedje, speeltje. Wil ze toch graag naar de TV, hou haar dan vast en ga er samen heen. TV's en dreumesen is een gevaarlijke combi, er zijn al heel wat kinderen door een TV verpletterd. Kijk of de TV zo neergezet kan worden dat je kind er moeilijker bij kan, misschien deurtjes van je meubel dicht? Kan ze al een beetje staan? Wen je dan aan om haar zoveel mogelijk staande te verschonen. Dan zijn ze zeker in het begin nog zo bezig met evenwicht bewaren dat ze geen tijd hebben om tegen te spartelen. Verschonen op een andere plek, dus niet de commode, maar ergens op de vloer, in de badkamer o.i.d. houdt ze ook rustig. En zing liedjes, zeg rijmpjes op, als je dit soort dingen doet, dan worden kinderen vaak ook een stuk rustiger. Geef haar gewoon eten, laat haar mee doen. Doe je eigen drinken tijdelijk ook gewoon in een plastic beker, dat is veiliger. En schep wat eten dat ze mag op je eigen bord om aan haar te geven. Eten van mana's bord smaakt namelijk veel lekkerder! Probeer het woord NEE te reserveren voor echte situaties. Ga gewoon met je kind mee, en probeer zo te sturen. Op deze leeftijd kunnen ze nog moeilijk verbanden leggen en is een volwassene die hard 'nee' zegt eigenlijk vooral grappig.
Bedankt voor al je tips. Nee zeggen heeft dus nog weinig zin. Meteen handelen. Tv vind ik inderdaad maar eng. Echt anders neerzetten zou weinig verschil maken. Het meubel is open en de tv staat al zo ver mogelijk naar achteren. Staand verschonen doe ik al regelmatig, maar echt stevig op het kussen staat ze niet. Misschien gewoon op de grond inderdaad. En ik zal eens wat vaker een andere plek proberen. Zingen enzo doe ik bij het leven, ik trek de hele poppenkast uit de kast maar als madam het niet wil dan is ze er ook echt klaar mee, de hittepetip. De tip van het eten is een goeie. Ik wil ook niet haar apart etenngeven, wij vinden het namelijk erg fijn om haar aannte wennen dat er samen aan tafel gegeten wordt.
Het eten herken ik (nog) niet Mbt tv of andere spullen waar Siem niet aan mag zitten wel Hier dus idd na 3e keer consequent de box in, even vrijheidsbeperking. Dit heb ik vanaf 6/7 maanden toegepast. Eerste ik zeg ik Siem, je mag niet aan de tv komen. De tweede keer dan haal ik hem weg en geef hem wat te spelen en zeg daarbij dat dit zijn speelplek is en niet de tv. Ook waarschuw ik hem de volgende keer ga je de box in De derde keer, Siem mama heeft je gewaarschuwd je gaat de box in. Daar mag hij in spelen etc het enkel vrijheidsbeperkimg En dat werkt. Het is per week 1-3 keer dat iets doet wat niet mag Het verschonen is dus een fase. Op het meimama forum op Facebook van de week ook voorgelegd want Siem die blijft ook niet liggen en het is moord en brand..... Vanochtend bleef ie wel liggen. Benieuwd dus....
iik heb inmiddels door dat als ik haar haar zin geef, het erger word. de tv aanraken -> meteen uit de situatie tillen en wegzetten. in ons geval in de keuken. als ze zit te drammen om MIJN eten, ook even in de keuken. ik haal haar op die manier uit de situatie, om er daarna met haar over te 'praten'. ze komt nu niet meer aan de tv, en als ze bedenkt dat het wel weer even leuk is om daar in te prikken, is een simpele 'nee' nu voldoende. ik heb echt alles geprobeerd hiervoor, maar dit is het enige wat helpt. anders zit ik de hele dag met een drammerige dreumes. ik denk dat we hier 2 of 3 weken voor haar 1e verjaardag mee zijn begonnen!
Heel herkenbaar hoor, verschonen liggend...pfff,maar ook staand is t worstelen Zit ook overal aan, maar dat is wel vrij normaal. Had pas voor mn zoon pasta en voor ons lasagna. Drie maal raden wie er uiteindelijk de pasta at en wie de lasagna Onze zoon eet bijna volledig mee.... en heeft dus ook al dingen op die niet zo babyproof zijn en waarvan ik zei dat hij t niet zou krijgen. Maar hij eet maar heel weinig. Dus toen we chinees aten heeft hij wat foe jong hai op, alleen t ei,zonder de saus en wat nasi Ook al een paar patatjes op en een knakworstje Als ze een jaar zijn mogen ze ongeveer mee eten, dat duurt niet lang meer Met kruiden kun je wachten tot je het babyportie eruit hebt geschept. Ik denk dat t meeste normaal babygedrag is. Mijn stereotoren staat laag, gaat uit en aan Magnetronoven word aan en uitgezet, laden gaan open en dicht
Op het eten na is het allemaal zéér herkenbaar. Ze weet hier bv al haarfijn hoe de afstandsbediening werkt. Begin al aardig bedreven te raken in het staand verschonen. En dan dat gegil, de héle dag door!!!! Ze gilt om álles, als ze blij is, boos is, gefrustreerd is....zucht, soms best vermoeiend hahaha
Ik ben wel blij om te lezen dat veel van haar gedrag redelijk normaal is voor dexe leeftijd. Ging me al afveagen of we niet een extreem driftig kindje hadden hihi.