Ik gebruik Facebook niet overdreven veel, dacht ik steeds. Ik zet er geen foto's van mijn maaltijd op, deel niet aan de lopende band plaatjes van mishandelde ponies, geen zweverige teksten over God/Buddha/Allah/Shiva, geen "I HAT3 MY LIF3", geen duizend foto's van mijn zoon, geen voetjes in een hangmat met de tekst "Lang leve Lefkas!", noem maar op. Maar ik gebruik het wél veel...Ik kijk er veel te vaak naar. Ik refresh elke paar minuten dat ik achter de computer zit en zelfs tijdens mijn werk kijk ik meerdere keren per dag of er nog iets is "gebeurd". Als ik thuis ben speel ik kl*tespelletjes als Farm Heroes Saga en Candy Crush terwijl ik series kijk. Ik heb sinds een jaar een smartphone en hoewel ik me stellig had voorgenomen om het niet te doen, check ik nu mijn Facebooktijdlijn wanneer ik ergens op sta te wachten of wanneer mijn gezelschap in de kroeg even naar de WC is. Als ik iemand spreek die op vakantie is geweest, weet ik alles al want ik heb zijn foto's op Facebook gezien. Ik hoef bij wijze van spreken niet meer op kraamvisite want ik heb de baby in kwestie al 100x langs zien komen. Als ik iemand tegenkom op straat gebeurt het best vaak dat één van ons het gesprek begint met: "Hey, ik zag op Facebook dat jij..." Ik vind het zorgelijk hoeveel zo'n stomme website mijn dagen vult en wat Facebook allemaal van mij weet. Ik ben geen paranoide type, maar ik wil wel kritisch blijven kijken naar sommige dingen. In mijn omgeving heb ik ook mensen zonder Facebookpagina, Twitter, Tumblr, die hebben zelfs geen smartphone! En eerlijk is eerlijk: met die mensen heb ik altijd het meeste te bespreken. Die mensen vertellen dat ze een boek hebben gelezen of dat ze in de tuin hebben gewerkt of een nieuw kunstwerk hebben gemaakt. Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat ik Facebook helemaal beu ben. Maar ik wil mijn account ook niet zomaar deleten. Er staat gewoon een paar jaar aan herinneringen op. Ik ben in die tijd verloofd, getrouwd, moeder geworden en heb prachtige reizen gemaakt. Net alsof ik die gebeurtenissen ook wis. Wat dat betreft is het heeeeeel slim aangepakt. Ik hecht mezelf gewoon aan een account! Gestoord is het eigenlijk... Heeft er iemand hier nog iets zinnigs over te zeggen? Zijn er meer mensen die Facebook helemaal zat zijn?
Ik heb mijn account jaartje geleden verwijderd. Ik was er ook veel mee bezig. En nu? Ik mis het niet eens... Tijdsverspilling was het haha, die tijd gebruik ik nu voor zp . Ik heb mijn account overigens gedeactiveerd? Kun je misschien ook doen, dan kun je altijd nog terug mocht je willen
Ik was het twee jaar geleden helemaal zat! Toen heb ik het in een opwelling verwijderd en miste ik het meteen al, vooral momenten als op de bank zitten en niks te doen hebben, reclames waar je naar kijkt tussen gtst door en dan maar weer even snel gaat Facebooken. Maar nu is die al twee jaar weg en ik mis het geen moment meer! Het lijkt inderdaad alsof je een deel van je leven wist misschien maar geloof me, je mist het daarna echt niet meer en eigenlijk slaat dat hele Facebook nergens op Je leeft hier, nu, met de mensen van wie je houd en die heb je ook wel zonder Facebook.
ik vindt het ook wel een beetje een onzin-iets. Als iemand mij iets vertellen wil, dan laat hij/zij het me wel gewoon weten.
Ik heb er wel over nagedacht, maar ik vind het toch wel leuk om te weten hoe het met iedereen is maar heb wel mijn vriendengroep van 250 naar 50 teruggebracht, dat scheelt ook alweer
Goede tip, misschien moet ik dat maar doen... De enige reden waarom ik nog niet gedaan heb, is omdat ik via een Facebook-chat mijn ouders en schoonouders foto's stuur van onze zoon. Op hun beurt sturen mijn ouders foto's en berichtjes van/over hem wanneer ze op hem passen. Dat is natuurlijk heel leuk, want zo kan ik zien hoe het met hem gaat. Aan de andere kant is het ook zwaar overdreven om zo veel met elkaar bezig te zijn. Ik denk alleen wel dat zij het niet leuk gaan vinden als ik ermee stop. En ik ben een beetje bang dat ik niet meer uitgenodigd word voor feestjes Ik denk er nog wel even over na en zo'n deactivatie is daarvoor wel een goede manier om te kijken of het echt zoveel uitmaakt als ik het niet meer gebruik.
Blegh ja, facebook. Je wilt het niet en toch weer wel. Ik ben zelf heel selectief in wat ik plaats (bijna niks dus), maar op de een of andere manier wil ik wel weer weten wat er om me heen gebeurt. Waaraan ik me vervolgens vaak weer gruwelijk erger, want oh wat hebben ze toch allemaal een leuk en spannend leven...vind ik leuk, vind ik leuk...
Herkenbaar, jouw verhaal. Ik was het ook zo zat! En constant maar kijken en refreshen om te zien of er weer nieuws was, soort van obsessie. Daarnaast, de mensen met wie ik echt wat heb zetten er nooit wat op, alleen maar irritante mensen met onbenullige dingen en vele win acties. Dus account verwijderd, sinds december en nog geen seconde spijt gehad. Wat een rust, heerlijk
Ik heb wel facebook maar alleen met mensen die ik echt ken. En sommige wonen best ver weg en zo kan je elkaar nog een beetje op de hoogte houden.. Max 70 man geloof ik en dan zie je alleen berichten van mensen die je echt iets doen... Bijna geen gezweef of drama ben ik ook niet zo van!
En juist om die redenen verwijderde ik mijn Facebook. Je zit op een verjaardag en je hebt gewoon weinig aan elkaar te vertellen omdat je dat al hebt gelezen op Facebook. Telefoneren schijnt daardoor ook al uit de mode. Nee hoor het bevalt me prima zonder!!
Ik snap wel wat je bedoelt, maar het is mij nog niet gelukt mijn account op te heffen. Wie weet ga ik het ook binnenkort maar eens doen. Ik post zelf ook nauwelijks....
Ik zit er ook wel eens over na te denken, berichten en foto's posten doe ik eigenlijk vrij weinig meer. Zo nu en dan zet ik er nog wel eens iets op, maar dan ook alleen leuke gebeurtenissen of belangrijk nieuws. Veel vrienden bestaan ook uit klanten van mij, sommige gooi ik er naar een poosje uit en sommige laat ik staan uit de hoop er weer eens een opdracht van te kunnen krijgen. Tevens heb ik een bedrijfspagina daar zie ik zulke mensen eigenlijk liever. En dan heb ik ook nog een aantal mensen in de lijst die je continu controleren, deze gooi ik er ook graag uit helaas is dat bij sommige niet mogelijk gezien het schoonfamilie betreft en ik heb eigenlijk geen zin om conflicten aan te gaan waarom ik die en die er uit gegooid heb. Zelf betrap ik mij er ook veel op, vaak refreshen 8 van de 10 berichten boeien mij ook geen ene ruk maar een aantal personen houd je toch wel obsessief in de gaten daar word ik zelf eigenlijk ook helemaal niet gelukkig van. Tja wat is wijsheid, ik ben blij dat ik in ieder geval geminderd heb maar mijn account verwijderen denk dat ik dat niet ga doen sommige dingen zou ik wel gewoon graan willen delen heb bijv. familie ver van mij vandaan wonen dan is het soms toch wel weer een uitkomst.
hmm..ik merk dat doordat je kleine dingen van elkaar ziet via fb dat het op verjaardagen/visites tot meer gespreksstof leidt...zag vorige week dat een vriendin postte dat ze een vast contract heeft gekregen, even geliked en gefeliciteerd. En van het weekend maakte de opmerking: goh wat fijn je vaste contract gelijk een heel gesprek los erover. Terwijl die vriendin op een volle verjaardag ws niet gezegd zou hebben dat ze een contract had gehad.
Soms twijfel ik ook wel eens. Je zit er de hele dag op maar eigenlijk heb je er niks aan haha. Enigste wat ik veel doe op facebook is farm heroes spelen. Vriendenlijst heb ik paar weken geleden al opgeschoond, mensen wouden op een gegeven moment vrienden met mij worden omdat ze gehoord hadden dat ik in verwachting was.. Dat soort mensen heb ik er nu uitgeknikkerd want je spreekt ze NOOIT. Maar om nu mijn account te verwijderen.. hmmm ik weet het niet hoor haha
Hier heb ik heel veel nichten en neven die ik heel weinig zie en hoor en Facebook is wel ideaal om toch iets van contact te houden. Maar ik heb denk ik in totaal 85 vrienden. Waaronder dus het merendeel familie.
Ik kijk 's ochtends en 's avonds even, mis ook een hoop in de tussentijd waarschijnlijk , maar vind het prima zo. Ik plaats er heel soms zelf ook wat op. Vind het wel leuk om een beetje op de hoogte te blijven. Heb er tussendoor geen behoefte aan om te kijken.