Ik heb een aantal mensen vertelt over onze MA, ieder mens reageert hier natuurlijk anders op maar een aantal, vast goedbedoelde, uitspraken vond ik toch vervelend om te horen: "Je bent nog zo jong" Ja, dus? Is het dan minder erg? "Het was nog maar een klompje cellen" Ja, maar dat maakt het niet minder verdrietig, dit klompje cellen had een mooi kindje moeten worden. Zo maar even twee uitspraken, ik ga er vanuit dat het goed bedoeld wordt maar toch lukt het mensen om zulke onhandige opmerkingen te maken. Nu erger ik me er ook aan wanneer mensen vragen wanneer het bij ons nou eens zover is etc. Bemoei je met je eigen zaken denk ik dan. Afijn, hebben jullie ook zulke opmerkingen gekregen en wat vond je er van? Lastig of dacht je er niet zoveel bij na?
Ja verschrikkelijk zulke opmerkingen. Tegen mij waren ze zo tactisch om te zeggen ' ach je weet in ieder geval dat je zwanger kan worden' of ' het zal wel niet goed geweest zijn met het vruchtje'. Alsof ik daar iets aan heb. Toen ik de zoveelste domme reactie kreeg ben ik echt uitgevallen tegen die persoon. Was er helemaal klaar mee.m Sterkte!! Mensen die dit niet meegemaakt hebben weten echt niet waar ze het over hebben.
Hier gelukkig niet zulke reacties gehad. Eigenlijk alleen maar meelevend. Op de vraag of het "niet eens tijd wordt". Gewoon heel bot reageren. We proberen ons suf, maar misschien dat het niet zo makkelijk gaat!
Ik reageerde naar de mensen wat jij opschrijft. Ik dacht altijd maar als je t zelf niet meemaakt is het niet gek dat je zulke opmerkingen maakt dus als mensen zeiden, meid je bent nog jong, zei ik, ja alsof dat wat uitmaakt, onze kinderwens bestaat al 4 jaar etc. Het was altijd duidelijk en zorgde voor wederzijds respect. De vraag wanneer het nou en of t niet is tijd was; ja bestelling loopt, maar de ah heeft vertraging. en als mensen dat niet begrepen wilde ik ze met veel plezier de hele mmm wel even uitleggen. Alle ziekenhuis bezoeken, teleurstellingen, pijnlijke en gênante handelingen etc.
Oja die beide uitspraken heb ik ook al gehoord, ja ik weet nu dat ik zwanger kan worden maar ik was het ook graag gebleven. Begrijpen mensen dan echt niet dat je biet op zulke uitspraken zit te wachten? Gewoon een beetje medeleven als in "wat vervelend voor jullie, hoe gaat het" is toch niet zo moeilijk?
Hier moest ik even om lachen, die ga ik onthouden Mooi dat jij er zo open over kunt zijn, ik heb daar nog wat moeite mee. Dit soort opmerkingen helpen dan wel.
Bij mijn eerste miskraam zei een man; nou, je krijgt nu in ieder geval niet zo'n lelijke dikke buik Bij miskraam twee (nadat we 2 kids haddenvan 4 en 2 jaar oud); misschien een geluk bij een ongeluk, nu zit er wat meer leeftijdsverschil tussen de kinderen Helaas duurde het daarna twee jaar om wee zwanger te worden, dus ja er zit nu iets te veel leeftijdsverschil tussen. Verder nog een heleboel andere opmerkingen gekregen, zoals jij al noemt. Het kon nl altijd erger, want ja als je 16 weken of verder was geweest dan was het echt al iets En een kind verliezen na de geboorte, dat is pas erg. Ja, dat snap ik allemaal wel, maar een miskraam op 11 weken is ook best pijnlijk hoor!!! Op 6 weken ook, grrrr. Sommige mensen weten niet wat ze moeten zeggen, daar krijg je vaak gekke situaties van, helaas. Wat naar dat jullie dit ook moeten meemaken. Van hier uit geen uitspraken, maar gewoon een dikke knuffel voor jullie!!
Bij mij zeiden ze; nou kun je nog lekker in de zomer op vakantie, heeerlijk van genieten hoor zo zonder kinderen aaaarrrrggghhh ik had toch veeeeel liever een kind gehad! Verder veel medeleven maar ook wel wat pijnlijke reacties. Mensen weten niet wat ze zeggen helaas..
Aaaah, een dikke knuffel terug! Ik denk altijd, als je niet weet wat je moet zeggen, zeg dan gewoon niks. Soms is het beter om je mond te houden.
Hier vinden veel mensen kennelijk dat het minder erg is om én moeilijk zwanger te worden én miskramen te hebben dan om gewoon moeilijk zwanger te worden Collega heeft een pracht van een dochter via mmm, eerste rond IUI gelukt, nooit miskramen en heeft er een trauma aan overgehouden, omdat ik me zo flink houdt, is het kennelijk niet erg dat ik al twee jaar probeer én al drie miskramen heb gehad. Nu met eerste IUI wel opnieuw zwanger, maar ja, 't moet blijven plakken hé! Uitspraken als "je bent nog jong", daar krijg ik iets van! Ik antwoord dan: "ja, ik ben nog jong en gezond, maar als het nu al niet lukt, 't gaat er niet op beteren als ik ouder word hé?!". Oh en de beste hier al gehoord van vrienden die er totaal nog niet aan toe zijn om zelf mama en papa te worden dingen als "je bent tenminste al zwanger geweest" of "geniet van je vrijheid" of "die hormoonbehandelingen zijn toch niet zwaarder als gewoon de pil slikken" of zelfs een hele uitleg over het verloop van een cyclus en wanneer je seks moet hebben, alsof het onze fout is dat het niet lukt Of van een mannelijke collega die geen weet heeft van onze kinderwens en miskramen: "ja, onze ... die was snel gemaakt ze, twee seconden werk is dat voor de papa". In het begin negeerde ik dat soort opmerkingen, nu ben ik best bot geworden!
Ja zo herkenbaar...heb bovenstaande reacties allemaal gehoord! ( vooral de : " je bent nog jong" variant) Wat ook iemand tegen me zei was : nieuwe ronde nieuwe kansen. Of : volgende keer beter! Grrr....
of deze...wees blij dat het nu al misgaat???? en niet over 9 maanden. Wat ik na 4 missed abortions helemaal pijnlijk vind is dat mensen helemaal niets meer zeggen of vragen hoe gaat..
Het enige wat me nu ergerd is: "word het niet eens tijd voor een tweede" Mensen GVD timo was al een geschenk iets wat natuulijk volgens de artsen niet kon is toch gelukt! wij zijn al blij met 1 kindje een tweede zou een echt wonder zijn!
Nou inderdaad, wat vreselijk! Mensen begrijpen niet hoeveel pijn zo'n opmerking kan doen. En wie zijn zij om zoiets te bepalen of te zeggen? @Bengeltje, lastig is dat he.. merk dat vaak met verlies, in het begin denken ze nog aan je maar daarna neemt het af. Van mezelf weet ik dat ik het lastig vind om er zelf over te beginnen met mensen, het is voor mij eenvoudiger als ze er zelf over beginnen zodat ik daarop kan reageren.
Die reacties zijn herkenbaar! "Volgende keer beter!" "Het had toch niet goed geweest", "Het was nog niets"... "Mijn collega had 8 miskramen!" (Oh my god! Het is geen wedstrijd!!) Maar ook erger ik mij aan opmerkingen tegen anderen, waarbij het wel gelukt is om 2 a 3 jaar leeftijdsverschil tussen de kinderen te hebben (bij ons mochten de kleintjes niet verder groeien...). Dat ze dan zeggen: Wat leuk, echt broer en zus, ze kunnen leuk met elkaar spelen! GVD Wij waren ook zoooo dichtbij!! Mijn droom om twee jaar leeftijdsverschil tussen kinderen te hebben viel in duigen, die van drie jaar nu ook en ik moet mij nu richten op vier, vijf of meer jaar...! Niet mijn eigen keus GVD!!! Ik ervaar hierin destemeer dat er aandacht is voor het positieve. Onze zoon is voorlopig nog alleen, helaas! Mensen kunnen blijkbaar makkelijker iets leuks zeggen dan meeleven. En als er een opmerking over enigstkinderen wordt geplaatst, is het vaak in de trant van "verwend kind", is het prinsjes, prinsesje van de ouders, egoïstisch, zij wilden ook ervaren hoe het is om een kindje te hebben... BAH!!! Ik ben even helemaal klaar met die buitenwereld, die blijkbaar niet altijd bewust zegt wat ze zeggen. Kreeg laatst wel een tip, als je een rotopmerking krijgt. Zeggen dat je merkt dat mensen het lastig vinden om het er over te hebben (als ze al een stap proberen te zetten...) En ja hoor, je zet ze dan meteen terug en krijgt zelf meer de leiding over het gesprek. Ik heb eenmaal een opmerking van een collega gehad, die zei: Ik zeg er niets over, ik heb die ervaring niet. Vond ik direct niet zo aardig, maar even later was dit bijna de beste opmerking die ik had gehoord! Er zat geen oordeel aan vast! (een wat vervelend had misschien nog leuk geweest)
Ik haat de opmerking "Je hebt gewoon pech!" Volgende keer beter. Je zus heeft al 2 kinderen zou jij niet eens gaan beginnen. Of je bent er teveel mee bezig UGH Ga op vakantie ga verhuizen:x:x:x:x:x:x IK zeg nu alleen ik hoop echt niet dat jullie dit meemaken. Mensen kunnen er niet over meepraten, want ze hebben niet hetzelfde meegemaakt. Ik was ook jong 28 mijn eerste zwangerschap en nu bijna 35 jaar en 14 wk zwanger en nu ben ik zo jong niet meer
Ooow jee, zijn zoveel.. Tijdens mijn bbz ben ik even thuis geweest, omdat we niet wisten hoe het kwam, wel opereren/niet opereren.. Toen was ik met mijn teamleider aan het overleggen hoe we dat gingen doen en die zei ik meld je voor de hele week ziek, nou prima.. Kwam er een collega bij en die zei oooh maar je kunt dan het weekend toch wel even werken, dan is het toch niet zo druk.. En ja je bent jong, kan allemaal nog wel.. Of je mag mijn kinderen wel even lenen, dan kom je er wel op terug.. Jullie zijn al 4 jaar getrouwd, moeten jullie niet eens aan kinderen beginnen? En dit is 1 van de botste opmerkingen die ik ooit heb gehoord; zal wel aan je man zijn zaad liggen, wil je dat van mij hebben, ik produceer alleen maar tweelingen.. Nou ja de lijst is eindeloos..
Dan niet zozeer over m'n miskramen maar wel het traject van de mmm. 'Je moet er niet zoveel aan denken, dan zal het heus wel lukken of ga eens lekker op vakantie'. Of ' anders koop je toch een leuk Chineesje'. Werkelijk, ik was zo boos. Tegenwoordig heb ik wel een antwoord klaar hoor en ben echt niet meer beleefd dan.
Vreselijk, dagt soort opmerkingen. Ik heb 'm ook een paar keer gehad: kom maar een nachtje bij mij, ben je zo zwanger. Dan kon ik die gast wel een mep verkopen! Of als mensen zeiden: nou, kinderen hebben is ook niet alles hoor... WAT???? Zei je dat nou echt?? Mijn schoonouders zeiden ook elke keer: blijf positief!! Eehm, denk je nou echt dat dat nu een helpende opmerking is? Als je je negatiever voelt dan ooit? Maar rationeel gezien snap ik ook wel dat het moeilijk voor mensen is om te reageren op dit soort situaties. Nederlanders, ook de dames, willen vaak met oplossingen komen of geruststellen. Alleen "wat erg voor je" is blijkbaar niet voldoende...