Als mijn dochter haar kamer niet wil stofzuigen , pak ik een straf die daarmee verband houd en mag ze het hele huis zuigen bijv.....dan is ze uiteindelijk nog veel langer bezig, en denkt ze de volgende keer ook wel beter na......
Klinkt misschien raar maar het kan ook gewoon zo zijn dat ze niet mag gaan (en dat er ook niet echt over te praten valt) en het meisje zich schaamt om dit elke keer maar te zeggen en dus maar zegt dat ze straf heeft (want dat is voor veel ouders/kinderen begrijpbaar en gewoon niet mogen gaan is dat niet). Straffen is geen cultuurdingetje misschien maar de feestjes, samen spelen, samen uitgaan gebeurd veel sneller en vaker in Nederland volgens mij. Als zij dit niet gewend zijn kunnen ze er waarschijnlijk moeilijk om gaan doen. En zeker het feit dat de ouders geen Nederlands spreken laat ook wel zien dat ze dit soort dingen of niet belangrijk genoeg vinden om te kunnen begrijpen wat het voor hun kind betekend of dat ze bang zijn voor het onbekende. Helaas zijn er nog altijd genoeg kinderen die tussen twee culturen opgroeien en het daarmee moeilijk hebben. Dit verhaal klinkt mij te bekend in de oren, daarom ook dat ik mn vraagtekens erbij zet. Ik had op de basisschool een vriendin waarvan de moeder echt nooit buitenkwam. Maar dan echt nooit. In de 20 jaar dat we naast hen woonden heb ik haar 1 keer buiten gezien, met dr oudste zoon. Mijn vriendin vertelde al-tijd dat ze gewoon niet naar buiten wou, hield ze echt een betoog over. En ik met me 10-11 jaar geloofde dat. Tot dat je ouder wordt en het opeens tot je doordringt dat het niet klopte. En ik zou veel meer van dit soort voorbeelden op kunnen noemen, helaas.
Ik verbaas me om de reacties in dit topic dat mensen het normaal vinden om geen rekening houden te met anderen. Ik had laatst ook dat mijn dochter vervelend was vlak voor ik haar naar een speelafspraakje bracht. Maar dan bedenk ik een andere straf dan haar niet brengen. Dat vriendinnetje zit te wachten en heeft niks misdaan dat is toch sneu Ik zou er ook niet aan denken om voor straf niet naar een verjaardag te laten gaan.
Ik denk niet dat dit een cultuur ding is. Mijn familie is Roemeens, en bij mijn schoonzusjes, tantes , nichtjes herken ik echt niks van deze straffen. Voor meisjes kunnen ze misschien iets strenger zijn, maar dit gaat wel ver naar mijn mening. Deze mensen zijn gewoon gigantisch streng, zo zijn hun waarschijnlijk ook opgevoed. Ik denk dat je, je erbij moet neerleggen, en er niet mee moet bemoeien.
ja dit zou kunnen, maar dochter heeft zelf wel een partijtje gehouden, ze hebben gebowld en samen gegeten, het zijn hoogopgeleide mensen hebben overal terwereld al gewoont, dochterlief heeft ergens in zuid korea of een ander land zelfs modellenwerk gedaan toen ze kleiner was.....
Ik zou het gewoon accepteren. Ik zou het ronduit belachelijk vinden als hier een moeder aan de deur zou komen om te vragen of de straf van 1 van mijn kinderen aangepast kon worden Hoe kom je er op
Heb niet alles terug gelezen, maar ik zou me er niet mee bemoeien, als je iets doet wat niet mag (ookal is dat in onze ogen niet reeel dan verdien je straf) jammer dat jou dochter haar verjaardag dan viert, maar straf is straf, zo zou ik dan wel denkne, heel jammer dat je dochter verdrietig is omdat ze er niet bij kan zijn, maar dit zijn dingen die veel vaker gaan gebeuren in het leven. Doe je iets wat niet door de beugel kan hoort daar straf bij, en je weet zelf dat je straf krijgt als je niet luisterd en je weet ook zelf dat je een feestje hebt staan, dus eigen schuld dat je dan het risico neemt om niet te luisteren en uiteindelijk niet naar het feestje te mogen. klinkt misschein hard zoals ik het nu typ ,zo is het niet bedoelt
Is lastig. Ik zou er niets over zeggen. Hier ook weleens met het buurmeisje. Zij is danwel een stuk jonger maar speelt veel met mijn 8 jarige dochter.Moeder is altijd heel streng mbt buitenspelen.Als haar dochter even uit het zicht is dan moet ze gelijk voor straf naar binnen. Gaat soms echt te ver en ook zij straft daarmee mijn dochter want die is haar speelmaatje kwijt. Ik slik het altijd maar in.
Ik kom erop omdat ik zelf ook wel eens gedacht heb over iets... ik zou willen dat ze me het even gezegd hadden....dan had ik er rekening meegehouden of had ik het begrepen...,. Vanuit die gedachte kwam het idee.....maar ik had er wel degelijk twijffels bij..... niet over mijn intentie maar wel over hou het uitgelegd zou gaan worden door de ouders, vandaar mijn vraag hier... daar heb ik nu een redelijk zeker beeld over....
Ik heb ook met verbazing een aantal enorm bitchy reacties gelezen. Mss denken die ouders wel 'waar bemoeit die moeder zich mee!' Dan kunnen ze dat zeggen en is het wat TS ook prima volgens mij. Er is ook een kans dat ze zich er niet van bewust zijn en juist blij dat TS dat (zonder medeweten van de dochters, anders is het idd gezagondermijnend) het ter sprake brengt. Ik dreig ook wel eens dat ik bepaalde leuke dingen af ga zeggen als dochter niet luistert. Heb het gelukkig nog niet hoeven doen. Mijn kamer stofzuigen hoefde ik nooit vroeger. Wel opruimen, zodat er gestofzuigd kon worden. Mijn moeder zei altijd: Als jullie nu niet gaan opruimen, dan gooi ik alles wat op de grond ligt in de vuilnisbak. Als we dan niet snel genoeg naar boven renden, hoefde ze maar een vuilniszak te openen en dan wisten we niet hoe snel we moesten rennen.. Ik vind het sneu voor je dochter, maar hoop dat ze toch een leuk feestje heeft morgen.
Nee maar jou kind is nog geen 12 te zien aan je banner. Op die leeftijd mag je toch verwachten dat ze zelf ook enige verantwoordelijkheid kan nemen, om in dit geval dus de slaapkamer te zuigen. Op de leeftijd van 5/6 nee dan doe je zoiets ook niet, want dan is dat nog niet te bevatten. Zit toch degelijk verschil in. Ik zie het thuis ook wel, mijn oudste is 14 en de middelste 6 jaar en nee die straf ik niet met dezelfde straffen, ik zet die van 14 niet meer op het strafstoeltje en die van 6 wel.
Ik heb een zoon van 12 en die moet ook zijn kamer zelf stofzuigen, als hij dit niet zou willen doen wat vaak ook nog eens samen gaat met een grote mond bij beginnende pubers zitten daar consequenties aan. Hier zou het zijn telefoon inleveren oid. , maar als hij het bont zou maken en hij zou iets leuks op de planning hebben staan zou dat niet doorgaan, tenzij een ander kind daardoor ook niet meer zou kunnen. Maar gelukkig heb ik tot nu toe (afkloppen) een voorbeeldige puber!
Klopt, maar ook een 12 kun je wel straffen geven die passend zijn voor een 12 jarige, en toch binnen het kader/normen die tamio noemt.
Precies! Ik denk ook dat mensen andere waardes hechten aan dingen. De 1 hecht veel waarde aan verjaardagen, de andere niet. Niet naar een verjaardag mogen of een feestje, vind ik een normale straf. (huisarrest zeg maar)
Ja maar dat is toch puur persoonlijk en per gezin verschillend? Het is toch niet zo wat zij doen slecht is en wat jij doet goed? Dat heb je op iedere leeftijd.
En we duiken nu in een opvoeddiskussie in, maar dat was ik niet van plan te doen naar de ouders toe.... wilde alleen een poging wagen om te kijken of er iets op een andere manier kon, maar de regels van de ouders respecterend.... krijg nu het gevoel dat iedereen denkt dat ik daar ga zitten discussieren en veroordelen etc. Nee, ik wilde het gewoon positief brengen , of het klopt dat P. niet komt en dat we het heel jammer vinden en dat we P erbij zullen missen bijv...zoiets en dan kijken hoe ze reageren en daarop kijken of ik het idee van het veranderen van straf ga noemen of niet.....
Ik lees al een tijdje mee. Iets wat ik mis in de reacties en waar TS wellicht iets aan heeft: is het meisje al lang het beste vriendinnetje van je dochter? En denk je dat dat ook zo blijft straks? (met middelbare school etc etc). Probeer dan te investeren in vriendschappelijk contact met de ouders. Gewoon een keer een kopje thee of een leuk wat langer gesprek op het schoolplein of weet ik wat. Mijn ouders waren altijd in meerdere of mindere mate bevriend met de ouders van mijn vriendjes en vriendinnetjes. Soms ging dat gemakkelijk, soms was dat lastiger. Maar het resultaat was dat er redelijk vrijelijk overlegd kon worden over afspraken, ons gedrag, etc etc. Hier heb je nu dan niks meer aan, maar in de toekomst wel.
Ik reageerde op haar, omdat ze zei dat zij zoiets niet doet en ik gaf daarop aan dat dat op de leeftijd van haar kinderen ook logisch is. Zij kunnen de consequenties nog niet zien en dat kan met 12 jaar wel. (uitzonderingen daargelaten) Maar wie zegt dat die normen passen bij die ouders, ik denk toch echt dat elke ouder dat voor zichzelf moet uitmaken. Ook is elk kind anders en kunnen dus ook niet op dezelfde manier kunnen worden opgevoed/gestraft soms zelfs niet in eenzelfde gezin.