Joh, ja mag hier vaak niet eerlijk zijn, je kwetst altijd wel iemand... als je graag een meisje wilt kwets je iemand, als je graag een jongetje wilt, als je in ronde 1 zwanger bent moet je je ook stil houden, want WIJ zijn al jaaaaaaaaaaaaaren bezig (wat echt verschrikkelijk is, maar dit is niet alleen een forum voor mensen bij wie het niet lukt?! ) Dus dat gesteggel over als het maar gezond is altijd, pffffffffffffff IK WIL GRAAG EEN MEISJE! als ik een vinkje kan zetten bij roze, zou ik dat doen! maarrrrrrrrrrrrr, als het een jochie is, ook super! leuk voor mijn zoontje ook weer, maar daarom mag ik toch wel luidop zeggen dat ik hoop op een meisje? dat is MIJN mening en gevoel, hebben jullie niks mee te maken! En natuurlijk is het het belangrijkst dat het gezond is, absoluut, maar daarom zou ik wel heel graag een meiske willen!
Is echt super mijn zoon wordt 9 maar moet elke avond nog even samen met mama op de bank liggen onder een dekentje. Heerlijk...hij groeit al snel genoeg! Ook zijn jongens zorgzaam. Nu dat ik zwanger ben en helaas al 8 weken thuis van het werk zei hij mam ik wil je helpen. Wil je wat drinken? Mam je mag niet tillen! Maar ik maak hem wel duidelijk dat ik dat best mag. Zo liefff.. Een voorkeur mag zeker wel!! Bij mijn eerste wilden we het niet weten. Bij deze kleine wel. Nu was ik er van overtuigd dat het dit keer een meisje was. Nub en hele andere zwangerschap....erg ziek. Ik moest aan het idee wennen dat het een meisje zou zijn. Vond het gewoon vreemd! Kwam er toch wel achter dat ik meer een jongensmama ben. Vond het ook wel weer super een meisje...dan hebben we ze allebei. Belt Brussel nav Nipt...beste nieuws gehad..alles is goed. Jullie krijgen een....jongen! Wow voor mij een verrassing!! Toen was ik ineens super blij!!! Weer een lekker binkie erbij.
Ik had hetzelfde: bij 16 weken de geslachtsbepalingsecho gedaan en het was echt 100% zeker een meisje! Bij 20 weken bleek er toch echt een piemeltje aan te hangen! Een gevoel van teleurstelling heb ik echter nooit gehad, ik vind een jongetje net zo prachtig als een meisje! Ben helemaal verliefd op onze kleine man en ben ook dolgelukkig dat alles er goed uit zag op de 20wekenecho!!
Dus dit, dat iedereen meteen overstuur is. Een voorkeur is niet verkeerd, en vaak ook minder definitief dan je in eerste instantie denkt. Ik wou heel graag een zoontje erbij, dacht eerst dat het een meisje werd vanwege de nub, bleek bij 18 weken toch een jongen en nu beetje 'teleurgesteld' dat het geen meisje is Het kan raar gaan met die hormonen
Dit dus!!! Waarom mag je geen "wens" hebben van een geslacht! Vind het altijd onzin als mensen roepen "ben blij als het gezond is!" Natuurlijk gaat gezondheid voor maar we mogen toch wel "dromen".
Eindelijk iemand die dat ook hardop zonder durft te zeggen. Wij waren ook in de 1e ronde meteen zwanger, dat mag je niet zeggen want dat is kwetsend voor anderen die al jaaaaren bezig zijn, zoals jij. Dat is natuurlijk ook niet leuk om te moeten lezen, maar dat het bij ons wel gelukt is zo snel kan ik toch niks aan doen? Mag ik mijn geluk niet delen? Moet dit alleen een forum zijn met negatieve dingen? Nee iedereen mag vinden en denken wat hij vindt en denkt én voelt! Je kan het nooit goed doen je kwetst altijd wel iemand! Als we eens ophouden met het aanvallen op wat men vindt, denkt en voelt, maar de persoon vooruit helpen door normale reactie te geven?
Helemaal mee eens!!! Ik zou het super leuk vinden om nu na een zoontje een meisje te krijgen. Natuurlijk zou ik een jongen met even veel liefde ontvangen en grootbrengen, maar waarom zou ik niet hardop mijn voorkeur uit mogen spreken?
Als je je ergens op instelt, hoor je vaak dat mensen teleurgesteld zijn als het het andere geslacht is. Eigenlijk is teleurgesteld niet het goede woord denk ik. Meer dat je weer even om moet schakelen omdat je het niet verwacht had maar als je eenmaal aan het idee gewend bent, is het denk ik beide net zo leuk. Ik hoopte stiekem op een jongetje, heb het afgewacht tot de 20 weken echo, maar ondertussen bedacht ik me steeds de leuke kanten van een meisje en ook dat leek me super leuk. Het heeft echt beide z'n charmes Moeders van meisjes zeggen 'jaaaa, meisjes zijn zo leuk' en moeder van jongens: 'jaaaa, jongens zijn echt leuk'. In ieder geval fijn dat de 20 weken echo goed was Dat is uiteraard het belangrijkste!
bij mijn eerste zwangerschap maakt het mij echt niet uit wat het zal worden, het was mijn eerste kindje, en ik droomde al vrij snel dat het een jongen zou zijn, ik was ook de enigste in mijn omgeving die tegen iedereen zei het is een jongen, me ouders. vriend en zus zeiden het is een meid, tot dat de 20 weken echt wel een piemeltje liet zien het is een jongen, ik was heel blij ook omdat ik al bijna 8 weken het gewoon voelde zeker wist. nu bij mijn tweede zwangerschap had ik me gewoon uit voorzichtigheid ingesteld op een jongen, want het idee dat ik een jongens mama zal worden vond ik ook wel een leuk idee de laatste 2 dagen voor de Geslachbepaling echo, dacht ik een meid zou ook heel leuk zijn en het was uiteraard stiekem iets waar we op hoopte want na dat bevallen was van mijn zoontje en naar 1 jaar een wens voor een tweede kwam. wou ik echt een jongen en een meid, toen ik zwanger werd dacht ik echt het maakt mij niet uit wat het is, maar ik stelde me maar in voor een tweede jongen en ik dacht zo word ik niet teleurgesteld als t toch anders was, nu bleek het dus een meid te zijn en tja we waren uiteraard niet teleurgesteld. maar echt geloven kon ook niet heel goed, zeker nadat verhalen had gelezen dat ze soms mis konde hebben, nu bij de 20 weken echo van vorig week, twijfel echt niet meer. het is een meid en sinds dien droom ik dus ook over meisjes baby. toch vind ik erg wennen hoor, ik zeg dan ook tegen familie. kan je geloven ik een dochter. dat word wat. maar het begint langzaam binnen te stromen en we kunnen niet wachten tot ze er eindelijk is dus TO ik begrijp je berichtje heel goed, het is even omswitsen maar gezien je andere reacties denk dat wel heel goed gaat lukken
Ik snap niet waarom mensen vaker teleurgesteld zijn als blijkt dat ze een jongen krijgen, zeker bij de eerste niet. Het gaat toch om het karakter van je kindje en dat het jouw/jullie kindje is maakt het toch juist bijzonder? Ik ben suuuuper blij met ons jochie en dat komt vooral omdat hij uit liefde is gemaakt en een deel van ons is! Dus laat m maar gauw te voorschijn komen
Ik snap het wel eigenlijk..... Zelf een trotse moeder van twee prachtige, gezonde mannetjes, maar krijg ook vaak de vraag of ik geen meisje had gewild. Het geslacht heb je niet voor t kiezen. Als het zo zou zijn dat mijn leven helemaal te plannen en zelf uit te zoeken zou zijn, dan had ik gekozen voor een jongen en een meid. Gewoon simpel omdat het me leuk lijkt om naast verschillen in karakter, ook verschillen in geslacht mee te maken. Zelf heb ik een broertje en om me heen ook veel jongen/meisje combinaties, het is dus ook een beetje wat ik 'gewend' ben. Daarnaast zal mijn keuze ook altijd zijn een gezond kindje, en als het zo was dat we alles dan toch zo lekker kunnen plannen en uitzoeken, dan had ik eerst een jongen gewild en dan een meisje. Zo werkt het echter niet en ben ik dankbaar voor hetgeen me gegeven is, ben dolgelukkig met mijn twee mannen, maar dat wil niet zeggen dat het exact is wat ik in een maakbare wereld had uitgezocht. Wat ik eigenlijk wel weer heel leuk vind voor mijn kinderen.... Is juist dat ze hetzelde geslacht hebben, gevoelsmatig hebben ze dan nog meer aan elkaar, gemiddeld meer dezelfde interesses. Daarbij had het me niet uitgemaakt of het dan twee meisjes of twee jongens waren geweest.
Ik vroeg tijdens mijn combinatie test of zij hierover wat kon zeggen, naar de verloskundige vertelde dat zij dit niet meer doen vanwege dit soort fouten. Zij hebben namelijk wel eens een klacht gekregen. Ik vond dit eigenlijk niet meer dan logisch en wachten tot de 20 wkn echo is ook geen probleem voor mij.
meid, ik snap heel goed dat het even omschakelen is hoor! ik denk dat het inderdaad gevoelig ligt, ik had ook een sterke voorkeur voor een meid en heel veel reacties "als het maar gezond is''. Tuurijk, gezond is natuurlijk het allerallerbelangrijkste en als je een voorkeur hebt, wil dat helemaal niet zeggen dat je niet blij bent met een jongen! Het is denk ik gewoon even omschakelen en ik weet zeker dat als je jongetje straks geboren is, je niet anders meer wilt!
Oh ik ben zo blij dat je dit topic hebt geopend! Gister helemaal in tranen op de bank gezeten vanwege dit. We hebben al een prachtige dochter en gewoon vanuit een paar praktische zaken (kleding, meisjesnaam die ik al verzonnen had en een zus voor mijn meisje) had ik een lichte voorkeur voor een meisje. Toen het gister, tijdens de 20 weken echo, een jongen bleek te zijn hen ik eerst gehuild omdat hij helemaal gezond is! (Leuk die hormonen), maar thuis merkte ik dat ik moeite had met het loslaten van mijn uitgekozen meisjesnaam en dat er nooit een zusje komt voor mijn dochter. 'S avonds heb ik ontzettend gehuild! Niet omdat ik niet blij was met ons kereltje in mijn buik, maar juist omdat ik zoveel van hem houd en het daarom verschrikkelijk vond van mijzelf dat ik ergens toch "rouwde" om het meisjes idee los te laten. Hoe kon ik dat nou toch doen als moeder? Maar mijn man zei ook: ik wilde graag een jongen en als het een meisje zou zijn dan zou ik ook moeten wennen aan het idee nooit een zoon te krijgen. Dit hielp mij wel. Het is heel normaal. Zoals eerder werd gezegd; je bent niet teleurgesteld omdat het een jongen is, je moet gewoon even tijd hebben om een idee los te laten. En de liefde voor ons ventje in mijn buik is echt gigantisch groot! Af en toe kijk ik op de echo foto even naar het piemeltje, hahaha. Een zoon! En nog vaker dan wrijf ik over mijn buik en dan zeg ik; ik hou van jou kereltje. Ik vind het stoer van TS dat ze dit durft uit te spreken! Ik vond het fijn om alle verhalen te lezen! Het is normaal, ik kan met mijzelf leven en het komt echt allemaal wel goed.
Deze gevoelens zijn heel normaal hoor.. Ik moest bij de eerste heel erg wennen dat het een meisje was. Want mijn "ideaalbeeld" van vroeger was: eerst een stoere jongen en dan een kleine meid. Dan kon hij namelijk voor zijn zusje zorgen/opkomen. Al had ik vanaf het begin het gevoel dat het een meisje was, het was toch even omschakelen in mijn hoofd. Nu onverwachts zwanger. En oh wat hoopte ik op een jongen. Niet omdat ik een meisje minder leuk zou vinden, maar omdat een jongen mij ook zo leuk lijkt. Daarnaast wilde mijn dochter van 6 ook zo graag een broertje. Wat een "geluk" hebben wij! Maar ik was absoluut niet minder gelukkig geweest als het nog een meisje was! Dat een kindje gezond mag zijn, dat is van iedereen de grootste wens. Dat weten we heus wel allemaal. Maar we zijn geen slechte ouders omdat we een voorkeur hadden/hebben. Dat is namelijk gewoon menselijk!
Ik had geen voorkeur(geloof me....na zoveel jaren wachten interesseert je dat echt niet meer),maar als ik dat had gehad had ik dat nooit uit durven spreken.Het klinkt dan naar mijn idee alsof je kindje niet goed genoeg is.Sommige dingen moet je denken maar lekker voor je houden....(vind ik dan he...dus ik hoef hier niet op aangevallen te worden door mensen die dit anders zien)
Gelukkig mag iedereen zijn eigen mening daarin hebben . Ik zou iemand daar nooit op aanvallen. Ieder zijn eigen toch? Wat ik persoonlijk wel heel vervelend vind (is hier ook al eerder genoemd) dat er door andere mensen wel wordt gereageerd van: je moet allang blij zijn dat je een kindje mag krijgen, want zo vanzelfsprekend is het niet. Ik begrijp dat het niet voor iedereen vanzelfsprekend is, maar dat betekent niet dat iemand anders daar op een andere manier tegen aan mag kijken. Vaak wordt dan de reden "ik kan moeilijk kinderen krijgen" gebruikt als vrijbrief om iemand anders op een, in mijn ogen onbeschofte manier, te veroordelen of te zeggen dat ze zich niet moet aanstellen, maar gewoon blij moet zijn. En als iemand op die manier reageert denk ik: dat zijn dingen die je maar lekker voor je moet houden.