Overlast van jezelf verminderen

Mijn tip. laminaat eruit en echt hout, vinyl, vloerbedekking nemen of vinyl op laminaat leggen zolang ze allemaal klein zijn. Laminaat maakt nou eenmaal onwijze herrie met kids.

bleren/stem verheffen doe ik ook hoor, heb een harde stem van mezelf een zoon die problemen heeft met gehoor en gewoon 2 eigenwijze kids die af en toe je tot kookpunt drijven.

 

Nou ik tetter ook wel eens (in een ik-weet-het-ook-niet-meer bui)dat hij nou heel rap moeten kappen want anders En ook mijn buurvrouw hoor ik dat wel eens doen, dus ik denk niet dat het abnormaal is. En natuurlijk vast niet pedagogisch verantwoord bla bla bla maarja, we zijn ook maar mensen he

Btw, het rennen van kinderen in huis zou van mij ook niet hoeven en geeft idd best wel wat overlast.

 

Ik vind eigenlijk wel dat je je genoeg "aanpast". Ik heb uit jouw verhaal niet het idee dat het er bij jullie extreem aan toe gaat (of het moet er bij ons ook extreem aan toe gaan ). Ik ben van mening dat als je in een rijtjeshuis woont je nou eenmaal leefgeluiden van je buren hoort, daar horen wat mij betreft ook kindergeluiden bij.

En mijn stem (flink) verheffen gebeurt hier ook wel eens hoor, als ik moe ben en/of ongesteld moet worden en de kinderen strontvervelend zijn. Ach, ik maak er geen gewoonte van dus die ene keer dat het eens gebeurt daar maak ik me niet druk om.

Overigens, rennen en gillen is hier in huis ook niet de bedoeling, maar ja, het zijn kinderen hè, dus soms gebeurt het wel eens. Pas hoorde ik de buurvrouw tegen haar visite zeggen (ik stond in de badkamer) "Nou, bij de buren zijn de kinderen ook weer lekker aan het joelen." . Toen werd ik inwendig wel een beetje pissig, want ze waren gewoon even lekker aan het stoeien met mijn man (jij wel eens stoeiende kinderen geen geluid horen maken....ik niet in ieder geval ) en ik denk dat de buurvrouw voor het gemak maar even vergat dat ik elke zomer de hele zomer naar het gekrijs, gejank en gedrein van haar kinderen moet luisteren als we in de tuin zitten én geen 1 van haar 3 kinderen tot de leeftijd van ca. 4 jaar ooit zonder gejank, gebrul en geroep 's avonds lekker is gaan slapen. Ach joh...kleinigheidje...

 

ik zou zeggen: op naar vloerbedekking
En dan maar 1x per maand een stoomreiniger of iets erover heen...

Ik weet niet of dat haalbaar is trouwens, maar dat zou ik waarschijnlijk doen.

Ik las vandaag het volgende:

 

Wij hebben ook geen goed contact met één van de naaste buren.
Wat ook wel te maken heeft met onze kinderen en jammer genoeg vergeten de buren voor dit gemak dat zij 4 jaar geleden in deze fase zaten.

Op zijn tijd lekker gekkigheid en muziekje luider aan dat mag, wij hebben zo wie zo de schoenen uit in huis.
Natuurlijk heb ik met 2 peuters soms een hoop kabaal als er weer eens ruzie gemaakt wordt en ze niet te genieten zijn en als ik dan weer eens flink van mij afbek dat ze moeten luisteren.

Onze kinderen zijn nu 's morgens eerder wakker en dat geluid valt dan reuze mee, maar zij hebben juist 's avonds meer kabaal met de kinderen. Het is nou eenmaal geven en nemen.

 

ja da's leuk, die afbeelding en ik ben het er in principe wel mee eens hoor... maar....
je hebt ook nog zoiets als oostindish doof...

 

Ja, of als ik zelf iets nog maar een keer zeg:
"Dat zei je net ook al."
"Ja, maar je luisterde niet."
"Jawel hoor."
(En dan nog steeds niet doen wat ik zei / vroeg. Zucht. Dan moet ik nog gaan opvoeden ook. )

Ik denk dat je met je buurvrouw afspraken moet maken over wat realistisch is. Kinderen kunnen inderdaad niet heel de dag op de bank zitten. En eens achter elkaar aanjagen mag best. Bij ons is het zo gegroeid dat dit vaak vlak na het avondeten even gebeurd (hier ben ik één van degene die dan door de kamer rent, haha). Dat zal de buuf vast horen. Nu is zij sowieso niet zo moeilijk, want ze is dol op onze zoon. Maar buiten dat: ze weet gewoon dat ze ons rond dat tijdstip wel even hoort, maar dat het snel weer over is en daarna weer rustig wordt. Dat scheelt denk ik ook een hoop. Ik vind dat trouwens zelf ook. Harde muziek om 11uur vind ik vooral irritant omdat ik niet weet hoe lang het nog doorgaat. Heb ik een briefje in de bus gehad dat het om middernacht uit gaat, stoort het me niet
Ik denk dat je jouw zoons dat ook wel kunt leren. Dat rennen en stoeien best wel eens mag. Maar niet 18x op een dag en ook niet een half uur achter elkaar door en dan over een kwartier nog eens. En als ze er 's ochtends al om half zeven mee beginnen, krijgen ze gewoon te horen dat het niet mag.

Straks als zij een baby heeft, zullen jullie die ook wel eens horen huilen. Misschien ook 's nachts. Daar kun je niet altijd wat aan doen. Zelfs als je een baby troost kun je niet altijd voorkomen dat ze huilen. Dat snapt ze vast. Trek het vergelijk door met peuters: zelfs als je netjes opvoedt en corrigeert, kun je niet altijd voorkomen dat ze wel eens wat meer geluid produceren. Een kind moet zich soms ook kunnen uitleven. Het is dan de taak van de ouders om een beetje op het tijdstip te letten en te zorgen dat het niet te lang duurt. Spreek af dat jij dit zult doen. Als zij weet dat je er op let, stoort het haar misschien al minder. En als ze het toch te lang / te vaak / te vroeg / te laat vindt, kan ze het gewoon aangeven. Volgens mij scheelt dat al een hoop irritatie en dan kun je gewoon meer hebben.

Overigens herken ik het stem verheffen niet. Ik ben daar (puur uit gemakzucht) ook geen voorstander van. Vaak genoeg gezien dat kinderen gewoon doorgaan tot dat pa of ma de stem verheft. Want ja, die eerste waarschuwingen tellen nog niet echt. Ooit een kind letterlijk horen zeggen toen moeder kwaad vroeg
"Waarom luister je nou niet?!?"
"Nou, je had toch nog niet geschreeuwd?".

Ik vraag / zeg iets één keer. Eventueel nog een tweede keer. Daarna is ie de pineut. En daar verhef ik mijn stem echt niet bij. Ik kan prima laten merken dat ik iets niet goed vindt zonder een boze stem te gebruiken of te schreeuwen.
't Is me één keer overkomen dat ik aan het einde van de zwangerschap echt op harde boze toon iets tegen onze oudste zei. Het kind was er echt overstuur van, want mama was boos op hem. Ik voelde me verschrikkelijk schuldig, want het ging eigenlijk nergens over. Ik weet niet eens meer wat er was. Maar ik heb er wel van geleerd dat als je nooit je stem verheft, dit juist een 'machtig wapen' is. Vanaf nu bewaar ik dat dus liever heel zorgvuldig voor als er een keer een moment komt dat ik wel wil dat ons kind zich diep ellendig voelt omdat mama boos is. Echt iets in de trant van broertje bewust een bloedneus geslagen ofzo, dan mag het wel een keer.
Echt waar, als je vaak boos bent / doet worden kinderen er soort van immuun voor. Het overkwam mijn vader laatst ook een keer. Hij zit door omstandigheden niet lekker in zijn vel. Alle begrip voor. Onze zoon was erg drammerig en mijn vader viel even tegen hem uit. Niet eens erg hoor, maar de irritatie was wel duidelijk in zijn stem te horen en in zijn gezicht te zien. Kind helemaal over zijn toeren. Opa was boos. En opa is nooit boos. We zijn nu een paar dagen verder en zoon heeft het er nog over dat opa pas boos was. In deze situatie was het (hoewel begrijpelijk) overbodig. Maar als je het wel 'goed' inzet, is boos zijn heel effectief. Kijk ook maar naar scholen: die juffen / meesters die elke dag mopperen en twee keer per week een donderpreek afsteken worden uiteindelijk door de kinderen veel minder serieus genomen dan de leerkrachten die zelden of nooit kwaad worden. Want als die maar een beetje boosheid laten merken... Oei!

 

Ik denk dat je buurvrouw nog geen idee heeft wat het is om met 2 kinderen te wonen. Dat zal ze nog wel merken.
Ik zou niets in mijn huis dat kostelijk is gaan veranderen, dat niet. Geen vinyl of zo gaan leggen. Wat ik wel zou doen is het duidelijk uitleggen aan de jongens en als ze niet luisteren wanneer ze lawaai maken hen meenemen naar de buurvrouw en zich laten verontschuldigen. Mss gaan ze er na een paar keer wel rekening mee houden dan. Vreemde ogen dwingen namelijk. En je buurvrouw zal mss wat toegeeflijker worden als ze ziet dat jij je jongens zich laat verontschuldigen?

 

Nooit je stem verheffen vind ik anders ook zeker niet pedagogisch verantwoord. Soms is het gewoon menens, klaar en luisteren maar.

 

Laminaat maakt inderdaad een onwijze herrie ondanks dat je op sokken loopt. Weet je zeker dat het goed ligt? Vrij van de muren? Anders horen de buren namelijk alles net zo hard als jullie zelf omdat het via de vloer doorgegeven wordt.
Heb je een kaal huis of weinig stoffen erin? Gordijnen, stoffen bank, vloerkleden etc dempen ook veel geluid.

 

Wat een lastige situatie voor jullie zeg!
Wanneer je sowieso al geen goed contact hebt ga je je natuurlijk eerder storen aan een ander, en dat lijkt me duidelijk het geval hier.
Je kunt (jonge) kinderen inderdaad niet heel de dag laten zitten of stil zijn, en lekker naar buiten om uit te razen (bij mooi weer) doe je vast ook al.
Ik denk dat bijna iedereen zich wel eens laat verleiden tot het verheffen van je stem, maar zoals ik op de vorige blz las; kinderen kunnen hier ook 'doof' voor worden, en gewend raken aan gemopper op luide toon.
Het deel waarbij de kinderen veel geluid produceren is volgens mij lastig te verhelpen. Daar waar volwassenen luidruchtig zijn ligt misschien een mooie uitdaging
Ik hoop dat het begrip van de buurvrouw toeneemt wanneer ze zelf bevallen is!

 

Ik vind het jammer dat mensen zich tegenwoordig niet meer kunnen inleven, en altijd maar commentaar hebben.. Overal hebben ze 'last' van blablablabla

Als mijn buren (de kinderen) hun huis afbreken heb ik daar echt geen last van hoor.. Laat ze lekker, zolang het na 21.00 'rustiger' is vind ik het prima. (De kinderen slapen dan natuurlijk xD )

Ook toen ik nog geen kind had vond ik het allemaal prima, feestje, harde muziek.. Lekker van het leven genieten hoor..
Zolang het maar niet extreem is..

 

Nou ik blèr hier ook vaak genoeg dat ik toch echt zeker weet dat ik niet op de kermis woon

Hier is het na het eten ook stoom afblazen, even het laatste restje energie er uit rennen of dansen. Denk dat iedereen dat met jonge kinderen wel heeft.

Tja....en verder: Wat een zeikerds, wacht maar tot zij zelf meer kinderen krijgen he he!

 

Ik merk hier dat het parket vloer minder herrie geeft als de laminaatvloer ondanks dat we onder het laminaat 2 soorten ondervloer hebben en onder het parket maar 1.
Hier is de regel dat er buiten gerend mag worden en binnen lopen we rustig en natuurlijk hebben ze heus wel eens een spring en dansuurtje, zeker in de winter als ze weinig naar buiten kunnen.
Als ze de trap oprennen laat ik ze terug komen en rustig de trap op lopen. Ook dit werkt redelijk moet ik zeggen.
Rennen ze weer binnen dan roep ik, meiden waar mogen we rennen? En dan hebben ze vaak ook wel zoiets van Oh ja. Merk dat dat beter werkt dan 'niet rennen! Roepen.
Sterkte met je buren. Nog een jaartje en dan weten ze uit eigen ervaring dat kinderen energie uitspattingen hebben

 

Ik zou zeker geen andere vloer kopen....vanwege de buren? echt belachelijk, laat die kinderen lekker kind zijn (tot bepaalde hoogte natuurlijk sommige dingen mogen nou eenmaal niet)

Ik ben echt blij dat ik dit soort dingen niet heb (woon vrijstaand) maar goed buiten dat vind ik wel dat mensen tegenwoordig om ieder ding zeuren pfff...

 

Maar jullie hadden toch afgesproken om elkaar even op overlast te wijzen? Dat werkt twee kanten op toch? Ik zou het dan toch even aangeven dat je het jammer vindt dat ze na jullie gesprek van afgelopen week toch nog zo laat met meubels gaan schuiven.

 

mooi pleidooi, Tupp!
(en een goed leermomentje voor deze mama die ook nog wel eens de verleiding heeft om uit te schieten )

Ik was voordat er bij ons kinderen kwamen ook zo'n zeikerd.
Buren naast ons hebben 2 dochters (toen een jaar of 8 en 10 denk ik) die het hele huis afbraken. En een vader die ze toen nog regelmatig flink luid toesprak
Met de deuren gooien, van de trap af banjeren als olifanten in een porceleinkast en idd ook geschuif met de meubelen over een tegelvloer wat een rotgehoor is dat, brrr...!

Ik heb toen hier in huis even wat op een wat hardere toon mijn ergernis geuit en gevraagd of het wat minder kon.
Blijkbaar hebben ze het opgevangen, want de overlast werd duidelijk minder.
Nu zijn de dames al een paar jaar ouder en worden ze ook wat rustiger. Het echte puberen valt gelukkig nog mee (even afkloppen)en de buurman hoor ik ook amper nog brullen.

Maar nu hebben wij zelf ook 2 stuiterballen die behoorlijk wat decibellen produceren. Ik kan ze niet continue maar strakhouden en zeggen dat ze rustig moeten zijn. Ze hebben ook echt hun momenten nodig om even die energie kwijt te raken, want het zijn gewoon hele actieve/drukke jongens. De oudste van 3,5 dan vooral met zijn gespring en zijn geren.