Ik liep met mijn man en kind over straat; lekker even naar de Action voor een nieuwe waterkoker en fotolijstje (de vorige is van de muur gevallen en viel stuk ) en nog wat dingetjes, daarna naar het Turkse winkeltje, even over de markt, langs de zeeman, even naar de supermarkt om nog wat dingetjes te kopen voor het avondeten.... Opeens hoor ik heel hard en vijandig: "HEEEEEEE!", waarbij ik met mijn slaperige hoofd (ik zone uit bij teveel drukte; ik reageer 900x trager) opkeek en letterlijk dacht: jeetje, wie roept daar zo asociaal over straat? Het zullen je vrienden of familie maar zijn.... Bleken het twee vrienden van mij te zijn en ze riepen mij om even te zwaaien. Ik herkende ze nog net voordat ik de supermarkt in dook en dacht: asooooo. Oeps, dat was voor mij bedoelt Serieus; waarom? Ik sprak jullie gisteren nog! Moet je perse op 800 meter over het marktplein schreeuwen omdat je mij ziet? Reageren jullie op HEEEEEEE!? Of ben jij degene die roept?
Hahaha Ik kijk automatisch wel als ik Heeee!! hoor. Oh en als ik iemand tegenkom maak ik altijd eerst oogcontact om daarna te zwaaien. Ik roep niet naar iemand op straat
Ik reageer daar niet altijd op. Ik hoor het wel, maar door mijn dove oor weet ik niet waar het geluid vandaan komt. En 9 vd 10 keer heb ik ook nog eens mijn bril niet op, dus je kunt best naar me roepen maar grote kans dat ik je niet zie, hahaha Maar dit zal wel weer een aso-niet aso, strafbaar-toegestaan-discussie worden, dus ik draag even mijn steentje bij: Niet per sé aso, het is toch overdag in een soort winkelcentrum? Ze riepen toch geen "HEEEEEE WIJFFIE!!!" ofzo? Dan zijn ze gewoon blij je te zien
Eh, strafbaar is het niet hoor !!! Maar het zou inderdaad niet mijn keuze zijn; ik loop er wel zo nodig naar toe als ik hoi wil zeggen... En ik zag ze gisteren nog, dus nee, hoi zeggen hoefde voor mij ook weer niet. Als ik ze gezien had wel ja, maar om iemand te attenderen dat ze in dezelfde straat lopen terwijl ze hemelsbreed 1600 meter bij mijn huis vandaan wonen en ik ze bij wijze van spreken 9x per dag kan bezoeken is mij teveel van het goede Ik vraag me gewoon af wie zich op deze manier aangesproken voelt
Ze zouden net strafbaar moeten stellen Zonder gekheid, daar reageer ik niet op en het zelf roepen, nee asjeblieft zeg
Ach, ik kan ergere dingen bedenken. Als iemand het zou roepen en ik herken de stem dan reageer ik gewoon. Zie het probleem niet zo.
Ik herkende geen drol Haha, ik keek op omdat ik licht geërgerd dacht van: jeetje, loop er anders gewoon even naar toe; en ik zag twee vreemde mensen breeduit staat, een man en een vrouw, met daarbij een zonnebril op. Mijn vriendin had haar haar geverfd en een andere coupe genomen en haar man had ik niet herkent door de zonnebril
Ik reageer er niet op, want ik krijg op straat meestal rotopmerkingen naar m'n hoofd en ga er dus nooit vanuit dat het een bekende is die roept. En normaal doe ik het zelf ook niet, maar laatst riep ik toevallig naar iemand die al een eindje verderop liep op de rommelmarkt. Maar dat vond ik anders, iedereen was sowieso al wat losser door de festiviteiten in de stad
Ik reageer pas als ik mijn naam hoor Ooh en zelf ben ik al helemaal geen roepert Ik wacht wel tot ik dichterbij diegene ben zodat ik gewoon "hoi" kan zeggen. Gelukkig roepen mensen die ik ken niet zo naar me, anders zou ik erheen lopen en vragen of ze op de markt staan of iets aan hun oren hebben
Ik kijk wel altijd even op wie daar de longen uit zijn lijf roept. Maar het is eigenlijk toch nooit voor mij, ik ben redelijk onbekend hier/heb geen fans of minnaars. Onlangs verloor ik iets op straat, toen riep een vrouw mij wel. Maar dat ging meer om het item, niet om mij. dammit
Nee ik reageer daar niet op. Maar dat komt vooral omdat ik het niet door heb. En als ik het wel hoor dan kan ik heel erg boos kijken hahaha
Oh nee! Dat is onnodig en met onnodig lawaai maken ben ik anderen tot last, dus ik zou echt niet durven! #Sarcasm off... Nee, ik doe dat niet. Ik loop er dan eventjes naar toe als ik zo nodig die persoon moet spreken. En ja ik reageer er wel op als iemand anders dat bij mij doet. Enthousiast zwaai ik eventjes terug en loop weer verder.
Ik heb een soort van sociale tunnelvisie Als ik op straat loop, hoor of zie ik nooit iets als het om bekenden gaat. Of veeeeel te laat. Als iemand hard hee!! zou roepen zou ik wel opkijken, maar het duurt meestal even voor ik de desbetreffende persoon in het vizier heb. Zelf roep ik nooit in het openbaar (alleen tegen mijn oudste zoon als die weer eens dreigt zijn eigen koers te bewandelen) sterker nog, ik loop ook niet (helemaal)naar een bekende toe, als ik die toevallig wel eens eerder herken dan de persoon zelf, om hoi te zeggen.