Hallo dames, Het leek goed te gaan deze zwangerschap. Gister een kloppend hartje mogen bewonderen. O wat ben ik blij. En wat ben ik ook weer bang. Zo vervelend. Vandaag op het werk, je kan bij ons ook koud water uit de koffieautomaat tappen. Dat doe ik altijd. Vanmiddag dus ook. Ik had nogal dorst en dronk een bekertje leeg toen ik opeens dacht wat smaakt het raar. Het prikte op mn tong en mn lippen. Ik tapte nog een bekertje en liet 2 collega's proeven. Die hadden hetzelfde. Nu maak ik mezelf zo bang dat ik nu een miskraam krijg van dit water. Ik haat die angsten. De onzekerheid. Gister het hartje gezien en nu dit. Bah bah bah
Allereerst van harte gefeliciteerd met je zwangerschap. Angsten zijn tot op zekere hoogte normaal, maar als ik hoor dat je bang bent voor een miskraam omdat je dat water hebt gedronken dan schrik ik daarvan. Dat is behoorlijk heftig als je dat soort angsten hebt. Mijn advies zou zijn om eens met iemand te gaan praten zodat je van je zwangerschap kunt genieten ipv steeds zo bang te zijn.
Euhm.... Kort door de bocht....ja Meid, het merendeel van de zwangerschappen gaat gewoon goed, en zoiets als drinken van water wat niet goed smaakt vind ik echt geen risico. Ga eens praten met je vk over je angsten, want zo duren de 40 weken wel heel erg lang denk ik.
Bedankt voor jullie lieve reactie. Ik heb een angststoornis. Vaak behandeld, recent nog. Vorige zwangerschap was werkelijk een drama qua angst. Die hormonen maken het erger. Zo irritant.
Dat verklaart een hoop. Krijg je er medicijnen voor? Zo niet misschien toch over nadenken om het wel te doen, iom je vk/ha, er zijn gegarandeerd medicijnen die ook kunnen icm je zwangerschap. Ik ben zelf depressief en dat is in mijn vorige zwangerschap ook ontstaan/erger geworden door de hormonen. Met medicijnen gaat het goed. Sterkte meid
Ik slik al heel lang medicatie. Tijdens mijn vorige zwangerschap zelfs het maximale. Maar het bleef destijds lastig. Die hormonen maken het heel erg. En na de bevalling was het weer beter. Dank je wel. Jij ook succes
Herkenbaar en begrijpelijk! Hormonen verstekren de angsten. Als ervaringsdeskundige; het gaat beter na een week of 16...
Dank je wel. Ik hoopte dat het deze zwangerschap beter zou gaan. Maar ik weet het niet. Hoe ging jij ermee om?
Hier hetzelfde! Maar komt bij mij neer vanwege de weg ernaartoe! Daarnaast was dit onze laatste cryo! En wilde wij stoppen! Als het ju misgaat komt er veen herkansing! Plus daarbij heb ik een geactiveerd immuunsysteem waarvoor ik prednison slik omdat mijn ikmuunsysteem continue de beeb wil afstoten.. Dus de kans op een miskraam is veel groter dan bij een "gezond" persoon.. Dus mijn angsten zijn verklaarbaar en logisch.. Maar voelen vast hetzelfde als jou angsten! Ik heb besloten in overleg met de gynae om toch te gaan praten met een psych! Kwaad kan dat nooit en wie weet al helpt hef maar. "Iets"... Misschien voor jou ook een idee? Want zelf heb je er ook alleen maar last van! Ik denk ook nij alles wat ik doe of heb gedaan dat ik nu wel een miskraam zal hebben gehad en toch lijkt het godzijdank steeds goed te gaan! Ik wens je heel veel sterkte! Het is echt heel moeilijk *knuf*
Hey meis, wat een heftig verhaal zeg. Ik hoop zo voor je dat je dit kindje bij je kunt houden. De angst is inderdaad hetzelfde, al wordt het bij mij door iets anders aangewakkerd. En bij jou is de angst meer gegrond dan bij mij. Al is het moeilijk om op die manier angst te relativeren als je er midden inzit. Ik heb gisteren even met mijn vk gesproken. Dat was fijn. Mijn behandeling is nog niet zo gek lang geleden weer afgesloten om dat het erg goed gaat. De vk zegt ook dat de hormonen mij vreselijk veel angstiger maken. Gelukkig was het na de bevalling van mn dochter snel beter. Ik wens jou het allerbeste en hoop echt dat dit kindje bij je blijft. Jij ook heel veel sterkte en een hele dikke knuffel
Veel praten, angsten uiten, huilen. Mocht elke week bij de vk langs om het hartje te horen kloppen. Vooral het idee dat de hormonen het erger maken, hielp wat. Verder zakte het echt langzaam af. Afleiding zoeken (makkelijk gezegd, ik weet het).
Wel fijn dat jij elke week bij je vk mag komen. Ik mag wel zo vaak bellen als ik wil en alles uiten. Ze zijn heel lief en doen hun best. Ik schaam me er wel voor hoor. Heb jij dat ook? Ik voel me soms een zeikerd
Beste mammie1982, door een paar van jouw topics in het verloskundige gedeelte hier op de site ging ik kijken naar jouw eerder geopende topics. Dat je een angststoornis hebt, is echt heel duidelijk terug te zien hierin. Als ik jou was zou ik toch meer/weer hulp hierbij zoeken. Al is het maar om deze angststoornis niet over te brengen op je kind(jes).
Bedankt voor je reactie. Ik volg veel therapieën om te zorgen dat ik het niet overbreng. Het probleem zit hem nu voornamelijk in de zwangerschap. Daardoor wordt het extra uitvergroot. In het dagelijks leven gaat het erg goed gelukkig. Alleen die hormonen maken het zo erg. Ondanks dat ik heel stabiel was voordat ik zwanger werd
Ok, misschien dat het op een forum anders overkomt, want kijk maar eens naar je geopende topics tussen de twee zwangerschappen in ook... Sterkte en succes!
Ik heb ook 'n angststoornis maar alleen met tijd en wijle. Ik heb wel preventief begeleiding bij een poppoli aangevraagd, de paaz-afdeling in het ziekenhuis omdat de kans aanwezig is dat je angst/depressies versterken door de hormonen. En misschien is het ophogen van je medicatie een optie?
Ja loop idd ook bij de pop. Heb nog wel wat speling ruimte in mn medicatie. Ben pas 9 weken en wil het niet nu al gebruiken. Bij mijn vorige zwangerschap had ik het na de 20 weken echt nodig en toen zat ik op mn max