Juul75 ohh jij ook al!!! wat zijn jouw voors en tegens??? Marnat heel eerlijk mijn hart zegt ja. Ik zal mijn beste vriendin verschrikkelijk missen, mijn ouders en alle lieve mensen om mij heen maar deze kans dit is ones in a lifetime. En het is al jaren de droom van mijn man. Het zou dan om aan de kust bij San Francisco gaan en heel eerlijk Baywatch vond ik ook altijd een leuke serie (nee even zonder dollen, ik heb altijd gedacht van kinds af aan daar zou ik wel willen wonen.)
Ik zou het direct doen. Ja, het zou voor de opa's en oma's moeilijk zijn, maar in deze zou ik voor mijn eigen geluk kiezen. Er is altijd nog skype
Bureaucratie in de zin van alles regelen??? Het erge is alles word geregeld je huis in Nederland word verkocht, de verhuizers staan voor je deur en *poef* weg ben je!! Er is gewoon niets (behalve dan familie en vrienden) wat ons tegenhoud. Alleen dat is dus meteen het enige en toch wel grote struikelblok die lieve familie en vrienden achter laten...
Amerika lijkt mij een heel mooi land om op vakantie te gaan maar liever niet om te wonen dus ik zou het niet doen.
Nee ik bedoel eerder alle documenten die je moet voorbereiden voor visum aanvragen, alle dingen als abonnementen, verzekeringen etc opzeggen, banken, belastingdienst enzo. De verhuizing zelf gaf geen problemen want dat werd bij ons ook gedaan. Maar dan zit je ver weg en dan opeens komt er weer een brief van een of andere bank met die en die rekening etc.
Zoooo direct! We zijn al naar de andere kant van het land verhuisd en schoonouders hebben zelf ook paar jaar is US gewoond. Vriend van mijn moeder ook. Beide werkgerelateerd. Wat ik zou missen; mijn lieve familie en vrienden die ik dan misschien nog maar 1 hooguit 2 keer per jaar zou zien. Maar nu we aan de andere kant van het land wonen is dat ook niet wekelijks dat we elkaar zien (maar toch wel gemiddeld een keer per maand)
Nee. Ik wil absoluut nooit emigreren! Ik klaag vaak, maar als ik alleen al aan denk om in een ander land te gaan wonen krijg ik al heimwee. Doe mij maar nederland . Maar in jullie geval is jet wat lastiger natuurlijk want zo'n kans krijg je ook maar 1x. Dus dan zou ik een proefperiode overwegen.
Ja zou ik wel doen, super leuke uitdaging voor het hele gezin! (Ben zelf ook mijn hart gevolgd naar Turkije )
Hmmm oke hoelang duurt dat ongeveer (kijkt naar boven en dankt dat we alle verzekeringen in ieder geval onder 1 dak hebben ) Shit heel erg.... ik krijg er zin in hahahaha hoe meer ik nadenk hoe leuker ik het vind en eerlijk het is gewoon een unieke kans. Hetgeen mijn man doet qua werk doet hij daar precies hetzelfde voor 3 a 4x zijn salaris van nu.
Mijn man werd trouwens laatst benaderd voor een baan in saudi Arabië, maar dat zou ik niet doen, amerika echt direct, waar in Amerika is het?
Zonder twijfel: JA! Even gecheckt bij man, en die vraagt: Wanneer? Wij zouden de sprong in het diepe zeker wagen, teruggaan omdat het niet bevalt kan altijd nog, en natuurlijk levert dat stress, rompslomp en verdriet op, maar dit is een kans die je wrs maar 1x in je leven krijgt! Vrienden en familie kan je contacten via alle sociale media, telefoon, skype enz. En echte bezoekjes, als het toch zo'n goed betaalde baan is, zo eens in de paar maanden lekker met het vliegtuig heen en weer... Ik zou er voor tekenen! Spijt krijg je van de dingen die je niet gedaan hebt terwijl je er wel de kans voor had, niet andersom...