Grrrr ik moet het even kwijt hoor. Wat kan mijn vriend DOM zijn zeg. Voorbeelden: 1. Toen onze dochter 5 maanden was kreeg ze voor het slapen gaan s avond een fles met rijstebloem. Hier had ik een aparte fles voor zodat de pap door het gaatje vd speen zou passen. ik had de fles en poedertoren klaarstaan op het aanrecht, met labels erop! Kan niet mis gaan zou je denken. Kom ik die avond om 23uur thuis van het werk. Hoor dl in bed huilen. Zegt vriend: ja, ik weet niet wat er is, ze wilde haar fles ook niet. Dus ik haal haar uit bed, al geïrriteerd omdat hij haar in bed laat huilen, en neem haar mee naar beneden. Zie ik op het aanrecht de onaangeraakte fles staan die ik heb klaargezet. Heeft hij dus een gewone fles gepakt, die fles die ik heb klaargezet niet gezien (ja, die bij de poedertoren stond die hij wel zag). Dat arme kind kreeg die pap gewoon niet uit de fles gezogen en hij dacht dat ze geen honger had :x 2. Vl ging met dl wandelen toen ze s ochtends wakker werd, maar ze moest eerst nog aangekleed worden. Ik zei dat haar schone kleertjes al klaarlagen op de commode maar een schone romper hoefde niet want die kreeg ze altijd s avonds. Komt hij dus naar beneden met dl. Heeft hij haar vast, zie ik bii haar een blote buik. Ik: "waar is haar romper?!" Hij:"ja, die lag niet bij dr kleren dus ik dacht dat ze die niet aan hoefde" ....... 3. Ik wad vandaag werken tot 23.00. Vriend werkte tot 17.00 en zou dl bij de oppas ophalen, thuis de hond uitlaten en voeren, dochter naar bed brengen. De oppas is zijn zus, hij bleef nog bij haar onverwachts eten dus het liep allemaal nogal uit. Dl was ontzettend moe toen hij thuis kwam dus moest meteen naar bed, dus hij liet de hond alleen ff plassen. Prima, ik appte dat ik als ik terug was nog wel met haar zou wandelen. Gebeurt wel eens vaker op de woensdag Kom ik net thuis, en ja hoor, het gene waar we elke keer ruzie over hebben als hij geen tijd heeft om de hond uit te laten: hij heeft dat arme beest geen eten! Want "dat krijgt ze toch alleen na een wandeling". Pfff serieus elke week zeg ik, geef haar rond etenstijd gewoon haar brokken. Sorry voor het ontzettend lange verhaal. Als je het zo leest denk je misschien wel, tja kan gebeuren. Maar serieus het is elke dag weer raak. Ben ik nou zo overdreven dat ik zo boos word...Misschien wel
Nou nee, ik vind niet dat je overdrijft. Het zou zo mijn man kunnen zijn. Ik kan daar zo pisnijdig van worden. Als ik ben werken, worden mijn katten ook altijd vergeten, zodat er 1, van de stress de hele keuken onderzeikt. En met dat flesje pap, heeft mijn man ook al eens geflikt. ZO simpel, maar ZO moeilijk voor sommige mannen. Strontziek word ik ervan.
Het (te) simpel werkende mannenbrein!! Wat betreft dochter moet hij gewoon nog dingen leren. Wellicht mondeling aangeven hoe je iets wil hebben dus inderdaad benoemen de romper van nu kan aanblijven de rest van de kleertjes liggen op de commode. Ook echt vertellen hier staat de fles voor de avondfles. Bepaalde dingen moet hij leren. Misschien moet je dingen (die niet heel erg over welzijn gaan) ook een beetje laten gaan, hij doet en mag dingen anders doen dan jij. (Ik moest bijvoorbeeld erg loslaten om altijd kleren klaar te leggen. Hij mag ook kiezen wat ze draagt, zolang er maar gekeken wordt naar het weer! Dus niet te warm/koud. Sommige dingen zijn niet fout, maar gewoon anders bedacht! (Ik bedoel dit alles absoluut niet om je "terecht" te wijzen, maar puur zodat je het misschien op een andere manier kan bekijken, zodat de situatie voor jezelf meer leefbaar wordt)
Zijn dus echt mannen dingen, mijn vriend kan soms ook van die 'achterlijke' stunts uithalen. Vraag je een keer iets aan ze om te doen met een uitleg van hier tot tokio, met achter af een zucht van jaja ik ben niet dom bla bla, en ja hoor daar gaat ie weer. ZUCHT Hahaahah heeeel herkenbaar dus, maar ach mannen zullen zo ook hun ding van ons vinden
Tsja, herkenbaar! Een deel kunnen ze leren, voor een deel kwestie van kalm blijven en beseffen dat ze t wel overleven... o en meer betrekken misschien bij de zorg als je samen thuis bent? Zodat hij benul heeft van het bestaan van een papspeen?
Mannen kunnen inderdaad soms zo 'simpel' zijn. 'Ja, had je toch niet gezegd', 'Had ik niet gezien dus heb het maar gelaten' etc etc. Mijn vader heeft zo letterlijk de (nog dichte) zak hutspot in de pan gedaan (en wat raar dat het niet gaar werd ), mijn man een van de meiden in alleen een maillot en shirt rond laten lopen (lag geen rok bij waar hij gekeken had) en weet ik wat voor gekkigheid allemaal. Gelukkig denkt hij nu wat verder na, maar af en toe.. Grrrr!
Ooooh, een typische mannenbrein. Heel vervelend ook dat het elke dag weer dezelfde dingen zijn heh! Alsof je ze bij hun handje moet pakken en stapsgewijs alles moet voorkauwen!! Probeer het eens, misschien werkt het. Het heeft hier wel "iets" geholpen.
Lol hou vaak ik al uitgelegd heb dat een maillot geen broek is, eindeloos! Haha maar goed, typisch mannendingen, maar zo te horen doe je veel dingen alleen zonder hem als jullie samen thuis bent. Kleed ze samen aan en laat hem flessen klaarmaken
Ik snap je irritatie volledig, heb ook zo'n exemplaar thuis, maar serieus, stukje bij beetje leert hij het wel. Hij doet zijn best en vaak is het onoplettendheid en onwetendheid (mannen vinden gewoon andere dingen belangrijk dan vrouwen), maar niet kwaad bedoelt. Inmiddels kan hij mijn dochter perfect aankleden (romper vergeet hij nog weleens te verschonen, maar daar kan ik nou echt niet wakker van liggen) en komen ze een weekend zonder mama zonder kleerscheuren door, dus ach, ik mag niet klagen. Er zijn genoeg mannen die dat niet kunnen of willen en veel minder naar hun kinderen omkijken. En om nou te zeggen dat hij DOM is vind ik een beetje hard eerlijk gezegd, dat zou ik echt niet leuk vinden om over mezelf te horen als ik de dingen niet doe zoals mijn man ze zou willen...
Ach, ik kan er wel om lachen eigenlijk. Het is denk ik maar net hoe je er zelf mee omgaat. Wat boeiend dat hij een erkeerde fles gaf? En toch alleen maar grappig dat hij denkt dt e dan geen romper aan hoeft? Ik zou daar iig om moeten lachen. Zo heeft mijn man ook wel zn dingen en kwam hij in de eerste maanden een keer boven met een klaargemaakte fles snachts... Ik vond het er erg vreemd uitzien.. En dat klopte hij had hem klaargemakt met bloemkoolsaus menn wat hebben we gelachen! Terwijl de voeding ook gewoon op het aanrecht stond. Ik zou er dus niet zo mee zitten..
Whahahahahahaha, ik lig onder mijn bureau van het lachen nu!! Klopt helemaal wat je zegt, het is maar net hoe je er zelf mee omgaat. Ik merk dat mijn leven gewoon een stuk relaxter is als ik de humor ervan probeer in te zien. Met zo'n verkeerde fles ook, het is vervelend dat het kindje wat langer moet wachten en misschien huilt, maar eigenlijk is er niks ernstigs aan de hand. Gisteren had ik ook nog zoiets, ik vraag aan mijn man om een staartje in dochter d'r haar te doen voor hij haar naar de oppas brengt, want anders hangt het haar continu in haar gezicht. Zegt mijn man 'maar dat kan ik niet' en ik zeg 'dan oefen je maar, doei' (moest naar mijn werk). Haal ik haar s'middags bij de oppas op en heeft ze een keurig staartje in. Dus ik zeg tegen de oppas dat papa dat toch netjes gedaan heeft, zegt ze 'nee, dat heb ik gedaan, hij zei toen hij hier kwam dat hij het vergeten was'. Jaja....
Bij het voorbeeld van de hond en de papfles kan ik mij je ergernis goed voorstellen. Ik vraag mij bij dit soort verhalen wel altijd af in welke mate jij zelf hebt bijgedragen aan het tot stand brengen van zo'n patroon. Ik heb het niet specifiek over jouw verhaal. Maar het valt mij in mijn omgeving vaak op dat vrouwen mannen alles in de zorg voor de kinderen uit handen nemen omdat ze vinden dat zij het zelf beter kunnen. En als ze dan een keer iets doen, dan wordt er uitgebreid bij stil gestaan wat ze dan verkeerd hebben gedaan. Ik weet niet of het komt doordat wij vrouwen onszelf graag onmisbaar vinden/maken. Maar het is geen zeldzaamheid dat mannen als een soort sukkeltjes worden weg gezet. Staat trouwens ook een leuk artikel over dit onderwerp in de nieuwe 'Kinderen'. Misschien heb ik ook makkelijk praten omdat ik het niet herken hoor. Hooguit mbt kleding die ik zelf niet had uitgekozen. Sorry, misschien niet de meest begripvolle reactie. Maar die heb je hierboven gelukkig al wel veel gehad
ik denk dat t goed is dat je hem niet belachelijk maakt of iets in die trant. boos worden op hem etc. mannen helpen graag mee tot op zekere hoogte.. leg hem uit waar die speen voor is en ik zou zeggen als ik thuis kwam, ja kun je ook niet weten had ik uit moeten leggen zus en zo dan zal hij het de volgende x vast wel weten maar mannen doen dus echt niet graag nog wat als wij ze iedere x corrigeren..
Hahahaha. Even als aanvulling op mijn vorige berichtje: Mijn man kan ook géén staartjes maken Dat geef ik eerlijk toe Of nou ja, dat laat hij liever aan mij over. Alhoewel hij het laatst wel voor het eerst heeft gedaan, en het zag er goed uit! Maar aan zulke dingen brandt hij liever zijn vingers niet.
Ik heb dit ook heel lang gehad aan alles wat niet volgens mijn planning ging irriteerde ik me mateloos. Totdat mijn man een keer zei dat ie bij ong alles bang was dat het weer niet goed zou zijn... Dat vond ik toen zo zielig! Hij doet zo z'n best niet alleen voor z'n kind maar ook voor z'n vrouw en dan krijgt ie nog De wind van voren... Ik ben er dus mee opgehouden, als ik er niet ben dan gaat niet alles op de manier zoals ik het zou doen, dat is dan maar zo. Loslaten!
Mannen houden van simpel en duidelijkheid. Geen hints, geen ongeveer maar alles moet precies gaan zoals beschreven en anders lukt het ze niet. Als je zegt dat er een fles klaar staat zeg dan precies waar, Hoelaat en wanneer hij gegeven moet worden en vraag of hij het nu weet ter controle . Net als kleding, vertel je niet dat ze gewassen moeten worden voor aankleden gebeurd dit niet ook al is dat voor ons een ritueel. Ligt er iets niet Klaar betekend in hun ogen " o dan hoeft ze het vast niet aan " ipv " o pak zelf wel een schone is ze vast vergeten " of " o dan houdt ik de oude wel aan " . Wat voor ons logisch Lijkt is voor hun te moeilijk. Af en toe zijn het net kinderen Aggg ja mijn man doet zijn best en vind het wel prima. Begin zijn brein een beetje te snappen . Ben daarin dan best nuchter. Hij had me trouwens wel gebeld als hij er niet uit zou komen met jouw voorbeeld van de fles en denken dat de kleine Geen honger heeft terwijl ze huilt. Ben ik dagje weg wordt ik regelmatig gebeld en dat zou wel zo blijven. Als hij ze smorgens aankleed en heb niks klaargelegd dragen ze de raarste combinaties oa winterlaarzen met zomerjurk of rode broek met groen shirt . Staartjes maken lukt hem ook wel. Hij heeft een keer 6 wk fultime moeten zorgen voor dochter omdat ik in ziekenhuis lag met 2e zwangerschap. Hij kon ineens heel veel. Daarna ook 2x geopereerd aan rug en had hij weer alleen de zorg over 2 kinderen zonder hulp. Is prima gegaan ook al is het anders dan ik het doe. Dus in en uitademen en alles komt goed
Tja, als jij altijd alles klaar legt voor je man en hij nooit zelf na hoeft te denken, dan is het toch logisch dat als je dan een keer iets vergeet, hij denkt dat jij dat bewust zo hebt gedaan? Het komt dan gewoon niet in hem op dat jij je misschien ook wel eens vergist. Eigenlijk is het juist een compliment voor je.
Ik liet mijn man op een gegeven moment zelf de kleren uitzoeken. Dat resulteerde in Eef de in een snoopy pyjamabroek onder een rokje vrolijk in de supermarkt liep, maar ook in een paar wonderbaarlijke bonte creaties die echt super gaaf stonden. Voor de rest heel herkenbaar hoor, maar ik heb het los kunnen laten. Dan gebeurt het maar niet op mijn manier, ik corrigeer het later wel