Ik ben 22 en nu zwanger van de tweede Het moeder zijn bevalt me heel goed en kan niet wachten op nummer2!
ik ben 21 en zwanger van onze eerste. niet helemaal geplant maar ben er toch heel blij mee! maandag mn eerste echo en kan niet wachten om te zien of alles goed zit!
Ik ben 21 en in december bevallen van ons zoontje. Ik vind het geweldig! Ben getrouwd, heb een eigen huis en we hebben eigen inkomen. Vind het zelfs zo leuk dat we hebben besloten al voor een 2e te gaan. Maar dat heeft meer te maken met dat ik minder vruchtbaar ben en ik durf daardoor niet aan de anticonceptie. En wanneer er een 2e is ga ik wel aan de pil want dan vind ik het genoeg haha .
Ik ben ook een jonge mama. Nu zwanger van de 2e en heb al een dochter van bijna 3 jaar. Ik ben trouwens 20.
Hier ook bewust gekozen om jong mama te worden, Ben 21 en mijn vriend 24. Hebben huisje boompje beestje, een klein wondertje van ons twee is het enigste wat er nog miste! In maart gestopt met de pil en nu 4 weken zwanger!
Wat leuk Luna93. Ben een dag overtijd als ik niet ongesteld word ben ik nu ook 4 weken zwanger en wij zijn in maart ook gestopt met anticonceptie gefeliciteerd!
Ik had altijd de wens om jong moeder te worden, maar zonder vaste en stabiele relatie en eigen huis wordt dat lastig. In mijn familie waren ze ook allemaal zo ongeveer op hun 21e moeder. Nu ben ik op mijn 25e moeder, maar wel gelijk van 3 kindjes.. Anders had ik vanaf mijn 21e misschien 2 of 3 kindjes gehad en nu gelijk 3 hihi. Gefeliciteerd met je zwangerschap en geniet ervan!
Yes! ik wou echt zo'n topic erover openen, zat er laatst aan te denken! hier 19 en vriendlief is 1 maand en 13 dagen ouder, we kennen elkaar al lang we waren 12/13 geloof ik! paar jaar goede vrienden geweest tot de vonk oversloeg bij mij nu alweer verloofd sinds 30 oktober 2013 en wonen al een tijd samen. ik had eerst mijn eigen huisje, hij is er bijgekomen we zijn al een tijdje met de pil gestopt (juli) en eigenlijk begonnen rond oktober (wilde eerst me lichaam tijd geven), we klussen (klusten) niet bewust, we doen gewoon waar we zin in hebben, het moet geen verplichting worden want dan is het gewoon niet prettig. bovendien we zijn jong, we hebben nog tijd. maart 2014 zwanger helaas geëindigd in een miskraam 22-04, nu weer aan het wachten op een eisprong ik wist vroeger al dat ik jong moeder wilde worden ,en mijn vriend dacht er net zo over ,zit ook wel in de familie, mijn moeder was 21 mijn oma 19, vriendlief zijn moeder 23 en oma 20. toen we nog bij onze ouders waren, keken we altijd wel programma's wat over kinderen ging (onbewust lag onze interesse al daar) zo zijn we op het gesprek gekomen wanneer we er zelf voor wilden gaan, nou ja eerst een tijdje samen wonen, alles op een rijtje (wie weet bevalt het ineens niet om samen te wonen, kan altijd) en nu is alles op orde, leuke vaste baan, vriendlief heeft leuk werk. hopelijk binnenkort huisje boompje beestje in ieder geval heel veel succes (aanstaande) jonge moeders als je wat jonger bent, maakt het je heus niet een slechtere moeder of vader! als je maar goed weet waar je aan begint en er goed over na hebt gedacht, je kan niet meer naar feestjes, maar gelukkig houden wij daar sowieso niet echt van, discotheek, dansen, drinken, niets voor ons ooit eens gedaan en vind er niks aan!
Iedereen die zwanger is gefeliciteerd! Beb35, ik heb 3 dagen voor nod positief getest, vandaag 1 dag overtijd en weer getest was nu ook duidelijk positief. Als ik jou was zou ik gewoon eens testen dan weet je in ieder geval iets Succes! Wij zijn er wel al anderhalf jaar over bezig en nu vond mijn vriend ook dat hij er klaar voor was, wilde eerst een eigen huis en dat hebben we in november gekocht. Daarnaast zijn wij ook helemaal geen types om ieder weekend uit te gaan, maken het liever thuis gezellig met familie en vrienden
Ik kan me ook wel melden hier Ik was niet bewust/gepland zwanger op mijn 17e , mijn vriend was 18, van mijn zoontje en ben bevallen op mijn 18e, toen J. 3 maanden oud was een huurhuis toegewezen gekregen. Mijn vriend had wel al een vast full time baan en nu nog. Ondertussen is de tweede bewust onderweg en ben nu 19 vriend bijna 20. Ach er is altijd wel kritiek op je leeftijd maar ik ervaar het moederschap niet als zwaar en geniet er vol op van. Als de jongste naar de psz gaat dan ga ik weer een opleiding doen en ik hoop een leuke baan te hebben als ze beide naar de basisschool gaan. Leuk om te lezen dat ik niet de enige ben die zo jong is hier!
Ik ook! Ben 20, vorig jaar getrouwd.. We zijn nu vanaf december bezig, willen heel graag een kindje. Maar omdat ik heel onregelmatig ongesteld ben (soms zelfs maanden oversla) kan het nog wel even duren..
Luna93 heb vanmorgen getest dus nog even in spanning afwachten. Heb wel al verschillende symptomen. Of me hcg was nog te laag of mij lichaam houd mij goed voor de gek. Gefeliciteerd iedereen die zwanger zijn!
Gefeliciteerd iedereen die zwanger is! Goh wat een hoop leuke reacties!! het doet me goed dat het moederschap men niet zwaar bevalt. Ik twijfel er nog over; de ene kant zegt doen! De andere kant zegt; ja maar hoe ga je dan reizen? Etc. Nou hebben wij heel veel familie en vrienden om ons heen dus dat is het punt niet! Ik schrik er ook zelf een beetje van dat ik dit nu al wil; ik riep altijd 'neee wil geen kids!' En nu kriebelt t toch; bij ieder foto van twee streepjes heb ik een diepe zucht van 'wilde ik ook wel'! Wat is dit toch? Misschien angst ofzo; omdat het allemaal niet bekend is hoe het gaat lopen? Of wat.. Herkennen jullie dit dames?
Hallo monic, Ik was net 18 toen ik dit heel graag wilde. Ook ik schrok hier van. Ik heb er veel over gesproken met mijn vriend en met mijn moeder. We vonden dat we te jong waren, maar dat gevoel kan je niet aan de kant zetten, dat blijft en wordt steeds sterker. We hebben de voor en nadelen vaak overwogen. En bij ons wegen de minder leuke kanten niet op tegen de leuke kanten! We begrijpen ook dat er veel gaat veranderen maar we willen dat ook. Ik ben er nu ook heel zeker van maar twijfel wel eens doordat ik weet dat mensen me gaan beoordelen want ik wordt jong moeder ben nu 21. Maar dan zie ik moeders die dan volgens de maatschappij er oud genoeg voor zijn en die hebben het soms minder goed op orde of daar gaat iets mis, dus het ligt niet aan je leeftijd het kan altijd en bij iedereen. Ik denk dat wanneer jij er klaar voor bent, je het gewoon moet proberen, mits je er goed over nadenkt. Of je nu 18 bent of 40! En ook al is t nog zo pril bij ons, het is echt een wonder dat je zwanger kan raken. We zijn er heel gelukkig mee en dit heeft nu onze prioriteit! Alle plannen voor de tuin en een zwembad komen later wel, liever een goede babykamer en kinderwagen, derest kan volgend jaar wel, het zijn maar luxe problemen eigenlijk!
@monic, ik snap je angst wel hoor. Ik woon al vanaf m'n 18e samen en wij hebben sindsdien nooit wat gebruikt. Ik heb pcos (dan heb je bijna geen eisprongen) en daardoor werd ik echt geobsedeerd, ik werd jaloers bij elke zwangere vrouw die ik zag. Toen ben ik op m'n 20e naar de HA gestapt voor een doorverwijzing naar een gyn. en begonnen we met onderzoeken. Toen bleek ik vorig jaar mei spontaan zwanger, ik was al bijna 11 weken, wat een geluk! En in december ben ik bevallen van onze prachtige zoon (ik ben nu 21) Maar toen het zover was kreeg ik gedachtes van wil ik dit wel zo jong, ik kan dit of dat niet meer. Maar nu hij er is vind ik het echt geweldig! Het enige nadeel vind ik wel dat met alles wat je doet rekening moet houden met een kind. We kunnen niet meer zomaar spontaan zeggen van kom we gaan uiteten of naar de film. Maar als ik me bedenk dat ik wel lekker lang van mijn kind kan genieten dan is het allemaal waard, als ik straks 40 ben is hij al bijna 20. Wij gaan zelfs al voor een 2e. En ja dat zal vast pittig zijn maad we willen er geen jaren tussen.
Oh ben blij dat ik dus niet de enige ben!! Ja dit gevoel kwam eigenlijk 3 maanden geleden al naar boven borrelen toen twee vriendinnen mooi jong zwanger waren en ik thuis heel graag een pup wilde (nu hebben we er een en t is een schat van een beest maar ik mis nog steeds iets!). Iedere keer probeer ik het weg te denken en denk ik oh misschien ben je wel te jong, maar idd; het gevoel wordt sterker! Mijn blikken tegenover zwangere vrouwen, kindjes&babys.. Dat is echt niet zoals voorheen! Als ik manlief zie spelen en knuffelen met onze pup dan denk ik meteen; weet zeker dat hij een super pa wordt! Alles relateer ik met een eventuele zwangerschap! Ja negatieve kanten heeft t ook; vroeg opstaan, minder vrijheid, etc. Maar dat hebben we nu met onze pup ook (06:30 uitlaten ).. Ja reizen is het enige wat ik echt nog wil, maar nu denk ik; dat kan ik later met het kind en/of gaan wij samen en laten we ons baby bij mijn en zijn ouders. Een extra slaapkamer hebben we in ons huis en ja misschien gaan we emigreren aan het einde van dit jaar; maar een kind heeft toch ons nodig? Moet alles persee in orde zijn? Wij zijn destijds ook met veel chaos en financiele gedoe getrouwd; maar gelukkig dat we zijn! Dat is toch bij een kind ook zo?
Ja precies! Dat zie ik nu als enige nadeel, maar wij hebben wel heel veel familie en vrienden om ons heen.. En ik weet zeker dat ze ons heel graag willen helpen! Mijn beste vriendin riep een keer al; als jullie een avondje weg zijn, kom ik babysitten! Niemand anders haha Misschien maak ik me toch meer druk om alle luxe dingen; nu het bij ons bv ook nog niet bekend is of we dit jaar gaan verhuizen naar Spanje of niet.. Mjah wie zegt dat ik meteen zwanger word.. Proberen kan toch altijd?