Ja zeker, respect voor hen die voor ons vochten en/of gestorven zijn. maar dodenherdenking is voor alle slachtoffers van oorlog, dus ik denk ook aan recente oorlogen zoals Joegoslavië, Afrikaanse landen, midden oosten en natuurlijk Oekraïne
Ja altijd! Zodra onze dochter wat ouder is gaan we ook weer naar de herdenking in de stad, tot die tijd even een paar jaar noodgedwongen thuis voor de tv. Wij vieren bedrijvingsdag altijd heel fanatiek, de hele dag feesten en dus een vrije dag opnemen. We hebben als regel hier in huis: eerst herdenken, dan pas vieren.
Altijd. En vind het behoorlijk respectloos als mensen op straat aan het schreeuwen zijn. Als je je mond niet wilt houden prima maar doe dat lekker thuis. Altijd krijg ik de rillingen over mijn lijf tijdens die twee minuten. Dan denk ik aan de gruwel die die mensen hebben moeten meemaken. Maar ook aan de nu lopende oorlogen. Afschuwelijk wat er gebeurd met mensen.
Elk jaar weer dit topic. Maar ik vind het wel goed, misschien dat het voor sommigen weer een reminder is. Wij zijn sowieso altijd stil en hangen ook de vlag halfstok. We zorgen dus ook echt dat we hiervoor op tijd thuis zijn, als we die dag toevallig weg zijn. Ene jaar kijken we naar de Waalsdorpervlakte en het andere jaar de Dam. Tegen de tijd dat onze zoons groot genoeg zijn, zullen we denk ik wel naar de plaatselijke herdenking gaan. Ik vind het belangrijk om te blijven herdenken. Voor de mensen die toen gestorven zijn. Maar ook om ons elk jaar weer nadrukkelijk te herinneren: Dit nooit meer! En op 5 mei gaat natuurlijk weer de vlag uit voor bevrijdingsdag! Vroegah ben ik wel eens naar zo'n festival geweest. Maar de laatste jaren doen we eigenlijk niks bijzonders die dag. Maar na 4 mei, toch altijd een beetje een beladen dag vind ik, vind ik het toch fijn om even bewust stil te staan dat we het hier in Nederland zo goed hebben.
Ja, 2 minuten stilte en zl doet ondertussen ook mee. Waarom 1 stukje opvoeding vroeger gingen we met mijn opa naar de herdenking, mijn opa heeft gevochten toen en waren bijna de enigste verhalen die hij ooit verteld heeft. Daarbij is bijna iedere man bij ons in de familie beroepsmilitair geweest (niet alleen vanwege de dienstplicht maar bewuste keuze). 2 het me wel wat doet, er hebben zoveel mensen, veelal onschuldig of vechtend voor hun/ons land het leven gelaten. Denk overigens ook aan de huidige oorlogen en de slachtoffers die daar vallen. Bevrijdingsdag heb ik wel altijd gevierd, maar heb dit jaar geen vrij, dus helaas dit jaar niet.
Als ik er aan denk wel, maar ik blijf er niet speciaal voor thuis. De laatste jaren heb ik eigenlijk altijd gewerkt en dan let ik er toch wat minder op.
Nee, wij doen het niet (bewust). Ik ga op dat moment niet "expres" lawaai maken oid, maar ik ga er ook niet specifiek op letten. Soms ben ik rond die tijd met andere dingen bezig en dan gaat het over. Het andere jaar zijn we net op dat moment televisie aan het kijken en doen we het wel. Ik vind persoonlijk dat de mate van respect die je voor dat moment / die gebeurtenis hebt niet af te lezen valt aan het feit of je wel of niet die twee minuten stil bent. Hartstikke goed als je het doet, net zo prima als je het niet doet (maar wel rekening houdt met anderen).
Zoals elk jaar (elk jaar zo een topic) is mijn antwoord; nee. Waarom niet? Ik denk heel erg vaak aan alle slachtoffers, aan alle ellende wat er is gebeurd. Veel vaker dan even die 2 minuten. Kijk geregeld films erover etc. Gaat geen maand voorbij dat ik er niet aan denk. Dus nee, ik ga niet specifiek op die dag dat herdenken. Gerust ga ik niet bewust herrie maken oid en als ik ergens ben waar ze het wel doen ben ik uiteraard gewoon stil uit respect voor de andere mensen.
Nee, wij doen het niet. Ik ga ook niet hard pratend op straat lopen of zo, maar gewoon in ons eigen huis zitten wij niet 2 minuten stil. Waarom? Omdat ik het een mooie symbolische manier van herdenken vind als je bij een publieke herdenking bent, maar samen thuis op de bank vind ik het geen toegevoegde waarde hebben. Oorlog is erg en het is belangrijk om af en toe bij stil te staan, maar ik weet hoe ik daar over denk, en hoef dat verder niet te tonen met die 2 minuten.
Ik zit morgen in de Ziggodome met een paar duizend man. Zou een beetje stom gezicht zijn als ik als enige herrie ging maken. Ik ben me er van bewust dat onze vrijheid heel wat gekost heeft en dat we daar best stil bij mogen staan, maar dat hoeft toch niet specifiek op een bepaalde dag en op een bepaald tijdstip in het jaar?
Geen idee of dat hier ook is, als het op tv verschijnt wel, maar anders denk ik er waarschijnlijk niet aan..
Nee, wij zijn niet stil. Ooit een keer was ik met mijn man ergens erg grappig aan het wezen en ineens vonden we het toch wel erg stil om ons heen. Was het dus 4 mei en 2 min stilte. Toen schaamden we ons wel. Dus als we ergens zijn en het is dan toevallig zal ik me wel stil houden uit respect voor iedereen. Maar ik vind het geen toegevoegde waarde hebben. En aangezien we onregelmatig werken met feestdagen hebben we er gewoon geen erg in. Stilstaan bij vrijheid e.d. doe ik wel, maar dat hangt niet vast aan die dagen.
Altijd. Ik heb wel eens gehad dat ik onderweg was voor mijn werk en dat zet ik zelfs de auto ervoor aan de kant. Ik denk dan aan de vrijheid waarin wij leven, de overvloed en mogelijkheden die we hebben om onze eigen keuzes te mogen maken, en aan de wildvreemden die gestorven zijn om dat mogelijk te maken.
Ja, ik ga ook vrijwel elk jaar naar de plaatselijke herdenking. Ik vind het belangrijk dat men denkt aan de schade die een oorlog kan veroorzaken. Voor mij is dit moment juist goed, omdat ik op andere dagen niet de rust en de tijd kan vinden om er bewust eens over na te denken. Ik denk deze dag ook vaak aan mijn oma, die in de oorlog zoiets verschrikkelijks heeft meegemaakt dat ze daarna niet meer als moeder van mijn vader kon functioneren. Mijn vader heeft daar zo'n trauma aan overgehouden dat hij dat onbewust overgebracht heeft op zijn kinderen (waaronder ik dus..). Deze dag denk ik dus ook aan de nog levende slachtoffers van WOII.
Ik ben wel stil, tenminste als ik niet met de kinderen bezig ben, wat in het verleden nog wel eens voorkwam, nu liggen ze te slapen, denk ik. Vorig jaar moest ik ergens naar toe en ik moest daar om 20.30 zijn. En dus moest ik om 19.45 al de deur uit. Om 20.00 heb ik de auto even langs de kant gezet in een parkeerhaventje. En met mij vele anderen! Een hele sliert auto's langs de kant van de weg. Dat vond ik zò indrukwekkend, dat iedereen die onderweg was er ook de tijd voor nam om even stil te staan bij de dodenherdenking... Kippenvel! (overigens reed ik op een provinciale weg, met parkeerhavens, op de snelweg had ik het, denk ik, niet gedaan)