Geen dank. Een hele klus, maar wilde graag je hele verhaal lezen en dan pas reageren. Heel verdrietig van de afloop. Ongelofelijk hoe dingen soms gaan.
ook hier denk ik nog veel aan je , het leven is zo oneerlijk soms 2 maanden , pff ik wou zo graag dat ze terug kon komen , dat je kon knuffelen aanraken troosten ik doe het met onze nienke extra, kan me niet voorstellen hoe het voor jullie is, wederom weer even een digi knuffel
Meis ik lees net je bijzondere bevalling in een ander topic. Daarna zag ik je termijn en onderschrift pas. Ik wil je heel veel sterkte wensen.
En gisteren was het alweer 4 maanden geleden dat ze geboren is. Het lijkt nog zo kort geleden. Heb je dat gevoel zelf ook? Er wordt nog steeds aan je gedacht X
Lief van je! Gister alweer vier maanden geleden dat ze op de wereld kwam inderdaad, vandaag drie maanden geleden de begrafenis.. Aan de ene kant voelt het al heel lang geleden, alsof het een nachtmerrie was of iemand anders haar kindje die ik gewoon vaak bezocht, maar m'n lichaam herinnert me er elke dag aan dat het wel degelijk gebeurd is en wat voor impact dat heeft achtergelaten.. Aan de andere kant lijkt het wel gisteren, ik heb nog regelmatig dingen als bijvoorbeeld de trap bij het metrostation aflopen en denken: 'Shit, de koeltas met melk staat nog in de koelkast!' of bij het station van het ziekenhuis 'Oh, hier moeten we uitstappen!' of ook wel eens kijken of er al een nieuwe collectie babykleertjes binnen is, gevolgd door een 'Oh nee..' Ongeveer twee weken geleden hebben we het nagesprek in het ziekenhuis gehad, maar dat stelde eigenlijk niks voor.. Het ergste vind ik dat ze niet kunnen zeggen wat de oorzaak is geweest, want nu is er niets waarmee ik de volgende keer rekening mee kan houden, extra op moet letten.. Ja, reizen naar Nederland zit er niet meer in, want het idee dat ze een paar dagen eerder zou zijn gekomen, in de trein in the middle of nowhere.. God nee. Ook zijn ze haar bandje, foto's en voetafdrukjes kwijt, vreselijk boos ben ik daarover.. We hebben natuurlijk zelf veel foto's gemaakt en ook een voetafdrukje hadden we in de eerste week al gekregen, maar dat bandje is niet te vervangen.. En sowieso, dat zijn onze laatste herinneringen, bezittingen, hoe kun je die nu kwijtraken? Ze zijn er nog naar op zoek, maargoed, dat doen ze al ruim drie maanden.. Qua omgaan met de omgeving.. Het ene moment gaat het beter dan het andere. Soms smelt ik helemaal weg bij een klein kindje in de trein, soms jank ik al als ik een speeltuin zie.. Maargoed, tijd he, tijd tijd tijd.. Euh, ik had nog meer dingen in m'n hoofd, maar ik ben het nu even kwijt.. Misschien later weer
Krijg het nog steeds koud als ik je verhaal lees. Ook van hieruit een hele dikke knuffel! En vreselijk dat ze die herinneringen kwijt zijn Ik zou anders eens in NL navraag doen qua oorzaak van de vroege bevalling.
Wat moet ik me daarbij voorstellen, nijntje? Ik neem aan dat dat soort onderzoeken gedaan moeten worden vlak nadat het gebeurd is.. Ik weet alleen dat zij een infectie had en dat ik antibiotica heb gekregen, maar waarvoor? Dat kon niemand me vertellen.. Ik weet wel wat mogelijke oorzaken zijn, maargoed, da's zo indirect..
Snotver. Had gisteren in het zh een heel verhaal getypt, staat het er niet. Grrr Micchan was jij niet in mei uitgerekend? of is die dag/datum al geweest? Lijkt me ook weer een moeilijke dag. En je zegt dat je lijf je nog herinnert. Hoe bedoel je dat?
micchan je was vandaag nog heel erg in mn gedachten. Ik zat op fb te surfen en kwam ik ut bij een site waar ze kleertjes, cocoontjes en omslagdoeken maken voor sterrekindjes. Ook voor kindjes vanaf een week of 17. Ik vind het zo mooi dat ik me heb aangemeld en bedacht oh hoe blij kan je de ouders maken met zo'n laatste gebaar. De kindjes kunnen op deze wijze een mooi afscheid krijgen en gaan niet in hun niksje van de wereld af. Ik moest hierbij zo aan jullie denken en je kleine meid. Dikke knuffel moppie
He, wat vervelend! Wel lief dat je de moeite genomen hebt Nee, ik was 7 april uitgerekend. MamaChantal was wel in mei uitgerekend geloof ik, misschien verwisseld met haar? Ik heb sinds een paar dagen na de begrafenis vrijwel elke dag minstens 1 paniekaanval en allerlei lichamelijke klachten die nergens vandaan komen. Huilen doe ik niet zo vaak, dus komt het er waarschijnlijk zo uit.. En nog steeds af en toe een druppel melk, haha. Wat mooi! Dankjewel voor de knuffel
Waar woon je eigelijk micchan?( ivm reizen Nederland) Aan je de naam van jullie sterrenkindje zou ik japan zeggen, klopt dat? Meid het heeft ook tijd nodig! Heb je wel hulp voor je paniekaanvallen want dat is niet niks? Sterke x
pff ik denk aan je en lees ook regelmatig nog even alles door, en dan lees ik hoe sterk je bent, maar ook hoe alles toch tegen gehouden worde,.zoals dus de herinneringen kwijt raken ! , en een nagesprek wat geen reet oplevert, en alle vragen die jullie hebben die gewoon niet beantwoord kunnen of gaan worden! , bah leef mee !
Ik woon in Oostenrijk, maar vriendlief en ik hebben elkaar leren kennen via iets wat met Japan te maken heeft (staat volgens mij ergens in het topic geschreven, maar lang verhaal haha), vandaar dat we de tweede naam in het Japans hebben genomen. Ik heb medicijnen tegen angst/paniek en binnenkort het eerste gesprek bij de psycholoog, dus op zich is het redelijk te doen. Dankjewel Lief van je, dankjewel! Is inderdaad lastig zo om het 'los te laten' (al kun je dat nooit helemaal natuurlijk, maar je begrijpt wat ik bedoel haha), maarja, wat doe je eraan..