Bah wat heb ik een hekel om alleen (met dochter) weg te gaan. Hoe het komt, geen flauw idee. Ik heb wel een tijd soort straatvrees gehad. Maar met hulp gaat het redelijk goed en heb ik geen last meer van paniekaanvallen. Helaas, doordat ik er zo tegenop zie, zitten wij dus veel binnen. Nu is het zo dat ik echt nieuwe kleding nodig heb en zit eraan te denken om morgen naar de primark te gaan. Bij het idee alleen al krijg ik hartkloppingen. 3 kwartier in de randstadrail met dochter, kleding passen met dochter. De weg niet goed weten etc etc. Maar ik wil wel graag! Pfff wat word ik soms moe van mezelf zeg...
vervelend voor je ik heb als puber ook last gehad van paniekaanvallen wat toen hielp bij mij was als ik er een op voelde komen de hele tijd zeggen je bent bang voor de angst er is niks om bang voor te zijn . waarom ga je eigenlijk niet naar een wat rustigere winkel om mee te beginnen primark lijkt me gelijk zo druk in ieder geval heel veel succses
Haha ik ben ook van plan om heel vroeg te gaan. Dan valt de drukte wel mee. Vorige week ben ik ook gezellig een ochtendje weggeweest en dat ging heel goed. Ik denk ook dat mijn dochter mijn spanning voelt en dan zelf heel gespannen reageert. Met als gevolg alles bij elkaar gillen. Waar ik dan nog meer gespannen word. Het blijft dan zo een cirkel.
Is idd lastig. Tóch gaan en proberen te ontspannen en kalm te blijven. Des te vaker je gaat des te makkelijker het dan op een gegeven moment wordt. Sterkte meid, ook knuffel van hier.
Is er geen vriendin, (schoon) moeder, zus etc die zin heeft om met je mee te gaan. Nog gezelliger ook. Vind het wel stoer dat je gaat ook al weet je dat je het lastig vindt. En je bent natuurlijk niet helemaal alleen als je je dochtertje bij je hebt
Hé, wat vervelend dat je dit hebt, lijkt me echt niet leuk. Ik herken het tot bepaalde hoogte, omdat ik dit de eerste weken met mijn dochter ook had. Ik durfde nergens alleen heen met haar, te bang dat ze zou gaan huilen. Voor mij was het een kwestie van wennen, want nu heb ik er geen moeite meer mee, en het boeit me ook niet meer wat andere mensen ervan vinden als mijn dochter wel gaat krijsen in een winkel. Ze doen het allemaal, dus eigenlijk vindt niemand het gek. Ligt het er wel aan dat je niet weet wat je dochter gaat doen en daar bang voor bent, of zou je het ook eng vinden om helemaal alleen te gaan winkelen? Misschien is dat anders weleens lekker voor je, even ontspannen de stad in? Ik vind het in ieder geval heel goed dat je het toch probeert en ik hoop dat je goed gaat slagen en met een nieuwe garderobe naar huis komt! En als het nu niet lukt probeer je het later gewoon nog eens.
Dat zou zeker gezelliger zijn Koon. Maar helaas moeten die gewoon werken of hebben ze geen zin haha. Ik ben ook zeker niet alleen en dochter begint steeds meer te kletsen dus dan word ik ook wel wat afgeleid. Dat scheelt. Dank je wel nikki88 en Koon. Ik vind het nog steeds heel spannend maar we gaan zo weg! Zo graag is de wil voor nieuwe kleding haha
Ik heb er opzich geen moeite mee met dochter weg te gaan. Zij zorgt juist zo nu en dan dat ik de deur uit moet Maar de laatste keer in de bus naar kijkduin.... Ze heeft heel die bus op zo'n kop gezegd. Tot krijsen aan toe, iedereen keek naar mij en haar en niet als in goh wat een herkenning haha. Dus daar ben ik wel bang voor dat ze dat weer doet ja. Helemaal alleen weggaan of winkelen heb ik eigenlijk nog nooit gedaan hihi. Het zou inderdaad lekkerder zijn om dat te doen, maar dat durf ik eigenlijk helemaal niet zo goed. Komt Door mijn onzekerheid. Als ik geen afleiding heb, dan denk ik dat iedereen naar mij kijkt om wat voor (negatieve) reden dan ook.
Primark is geen aanrader om met kinderen te doen. Zou eerst lekker naar speeltuintjes etc gaan. Kinderen vinden winkelen zowiezo al niet leuk en Primark is super druk in vakanties . Ik ga elke dag wat doen met de kinderen en ik moet me er echt toe zetten maar eenmaal daar vermaken de kinderen zich en ik dus ook . Nu gaat het makkelijker. Denk niet meer wat zullen de andere denken maar doe gewoon. Ben erg onzeker en kon daardoor bijv mijn school niet afmaken en heb daarnaast nog enorme faalangst De kinderen verplichte mijn deel te nemen aan de samenleving en elke dag worst het makkelijker
Ja, okay, dat maakt het dan niet makkelijker inderdaad. Misschien kun je dan toch eerst proberen om alleen ergens naartoe te gaan? Ik snap dat die afleiding door je dochter prettig is, maar misschien is het juist goed om geen afleiding te hebben en puur met jezelf bezig te kunnen zijn zonder je druk te hoeven maken of je dochter de boel bij elkaar gaat krijsen. Ik zeg maar wat, hoor. En inderdaad, winkelen met kinderen is echt niks, ik probeer dat ook te vermijden, of ik race even snel de winkel door en probeer zo snel mogelijk weer buiten te staan.
Hahaha nou dan is mijn dochter weer een verhaal apart want die vind het reuze gezellig! Ben vorige week ook al wezen winkelen voor moederdag en zijn toen de hele ochtend weggeweest en dat vind ze dan weer geen probleem. En waarschijnlijk zitten wij langer in de tram dan in de primark haha
Ik ken het, heb er zelf ook last van al zo'n 5 jaar. Ik durf niet alleen de deur uit. Als ik ergens heen moet zorg ik dat er altijd iemand mee kan, op een of andere manier heb ik dan geen last van paniek en angst. Wij hebben bewust een paar maanden geleden een hond gekocht, omdat je met een hond naar buiten MOET. Nu heb ik zelf geen kinderen, maar ook voor kinderen is het goed te gaan wandelen of naar een speeltuintje te gaan. Ik merk wel dat het fijn is om perse naar buiten te moeten. Vaak gaat het goed, maar ik heb nog dagelijks dat ik wel een keer op het veld sta en in paniek raak. ik heb hulp gezocht bij de huisarts. Ik zal ook eerlijk zeggen dat ik medicijnen slik tegen een depressie en tegen angst aanvallen. Sinds een aantal maanden ben ik doorverwezen naar een psycholoog en psychiater. ik vind het super knap van je dat je wel blijft proberen! Hier heb ik zelf nog altijd moeite mee. Heel veel succes, maar vooral veel plezier! Knuffel!!!
Ik zou het toch gaan doen. Je zult merken dat als het goed gaat het steeds makkelijker wordt. Wel zou ik dan dus dingen kiezen waarvan de kans dat het goed gaat groot is. Kleine uitstapjes die te overzien zijn. Neem afleiding mee ( je schrijft zonder afleiding heb ik het idee dat mensen naar me kijken.. ) neem een tijdschrift mee ofzo en steek dat in je tas zodat je jezelf wat kan afleiden als je je ongemakkelijk voelt bv.. Succes !!
super dat je het toch maar doet ! Shop. .ik hoop dat het een goede ervaring voor je gaat worden *shoppen bij primark vraagt nl om nog een keer daar te shoppen hihi*
Ik zou elke keer een kwartier naar buiten gaan met haar. Na een week of twee een half uur en als jullie dan gewend zijn kan je gerust langer wegblijven. Kinderen kunnen soms lekker krijsen, ze zijn onvoorspelbaar en toch zie je altijd mama's met hun kinderen buiten. Soms laten ze hun prachtige stem horen, dat hoort erbij
Het is hartstikke goed gegaan!! Doxhter heeft zich super goed gedragen. En met mij viel het ook mee, ben zelfs nog verder dan alleen de primark gegaan. Zaterdag weer terug naar de primark moet wat dingen ruilen. Maar dan gaat mijn man mee haha. Al met al zijn we van 9 tot 1 uur weggeweest!! Yeah!! Haha