Ik heb allerlei soorten verlof bij elkaar gepakt en ben straks anderhalf jaar thuis geweest. In het begin vond ik het moeilijk om mijn draai te vinden. Maar toen ik die gevonden had vond ik het heerlijk. Geen stress, geen haast, huishoudelijke klusjes kunnen een dagje later ook nog wel... Nu ben ik ruim een jaar verder...en begint het toch echt weer te kriebelen. Het is fijn om thuis te zijn, maar even mijn hersens prikkelen lijkt me het einde. Was opvouwen, luiers verschonen, spelletjes spelen, stofzuigen...heerlijk...maar ik mis echt de uitdaging. Het zal straks wennen om weer aan het werk te gaan, thuis zijn heeft gewoon voordelen, maar ik weet nu in elk geval zeker dat ik gelukkiger ben als ik er naast lekker aan het werk kan zijn!!
Nou dat moet ik eigenlijk maar gaan doen inderdaad want stel je voor wat er in de toekomst allemaal kan gebeuren Er is altijd wel en oplossing te vinden op het moment dat dat zou gebeuren denk ik dan maar. Ik ga mij daar nu nog niet druk om maken in ieder geval.
Ik lees vooral 'ik verveel me nooit' als tbm. Dat snap ik, met 3 kindjes onder de 4 zou ik me ook elke dag makkelijk kunnen vermaken. Qua sociaal contact kun je het zelf zo rustig of druk maken als je zelf wilt, ook dat snap ik.. Maar missen jullie geen geestelijke uitdaging? Je hersens prikkelen zeg maar? (oprechte vraag trouwens! ) Dat kun je uit meer dingen halen dan alleen een baan, maar ik ben benieuwd waar jullie die voldoening dan uithalen?
Ik geef mijn kinderen dus zelf les, volgens de unschooling methode, en wij gaan uit van de interesses van het kind. Zo zijn we 3 weken lang bezig geweest met dinosaurussen, en nu zijn we bezig met het helal. Dat betekent in ons geval dat we naar het science museum gaan, NASA contacteren, lezen over ruimtevaart, geschiedenis van de ruimtevaart bekijken etc etc. Op deze manier leer ik ook heel veel dus geestelijke uitdaging genoeg.
Ikzelf vind het super leuk om eens in de zoveel tijd een cursus te volgen. Op die manier prikkel je toch je geest weer. Heb op die manier mijn Sepr ( reisbranche diploma ) behaald, heb een cursus nagel styliste gedaan en wil eigenlijk een cursus fotografie gaan volgen. Dus in mijn geval, nee ik mis het niet want ik kan die prikkeling ook nu vinden in de cursussen.
Ik ben nu 10 maanden thuisblijfmoeder en het begint hier nu wat te kriebelen. Ik wil weer wat ondernemen, even geen 'moeder' zijn en gewoon even met iets anders bezig zijn. Persoonlijke ontwikkeling, sociale contacten, etc. Hiervoor heb ik weliswaar ook maar parttime gewerkt, maar haal veel voldoening uit de sociale contacten. Ik mis dat nu toch wel een beetje.. Daarnaast vind ik het nu gewoon even pittig. Ben blij als man om 18.00 thuis is zodat ik even mijn handen vrij heb Is ook een fase natuurlijk, maar het vreet wel enorm veel energie. Deels is dat ook mijn eigen schuld uiteraard. Maar het is een vreselijk lief ventje hoor! Ben zo gelukkig met hem! Maar soms, ja... soms heb ik even behoefte aan tijd voor mezelf. Vind dat best moeilijk om het zo te zeggen, ga ik me een beetje schuldig voelen daar over, maar zo voelt het wel
Hier getrouwd in gemeenschap van goederen, dus dat zit goed, grapje... Hier ook gestopt met werken en ik vind het heerlijk. Mijn man heeft een eigen zaak en daar kan hij ontzettend veel tijd in stoppen omdat hij niets in het huishouden hoeft te doen, alleen de leuke dingen van het vaderschap op hoeft te pakken enz. En heel eerlijk ,daar pluk ik ontzettend veel vruchten van. Hij heeft het erg fijn, omdat hij een eigen zaak heeft met veel voldoening. Onze zoon heeft altijd papa/mama om zich heen. Als hij straks naar school gaat, ga ik daar lekker mijn dagen vullen. Genoeg moeders nodig op een school. Tja eens scheiding? Gaat hier gewoon niet gebeuren, dat kan ook een basishouding zijn. Voordelen: onze zoon krijgt alle aandacht, het huis is redelijk, door mijn gezondheid moet ik regelmatig rust nemen en dat kan, geen stress met opvang/ziekte, genoeg sociale contacten. Ik denk zelfs dat mijn relatie een stuk minder zou zijn als ik zou werken. Een oververmoeide vrouw is niet al te leuk en levert veel ruzie op. TS, gewoon proberen, kijken of het wat voor je is. Kijk ook naar je kindje. Misschien is het dan wel niks voor jou, maar voor je kindje wel goed. Is het geen optie dat de papa minder gaat werken?
Ik haal voldoening uit het uitstippelen van wat ik allemaal ga doen als de jongste naar school gaat.( leren, buiten de deur werken) Ben dol op mn interieur aanpassen, daar "bouw" tekeningen voor te maken en die uit te werken. Ik heb een tuintje waar ik steeds handiger in wordt, dus mijn groene vingers ontwikkelen zich ook. Ik mag graag lezen, volg het nieuws en ben dol op muziek en dans. Ik zou niet weten waar ik nog meer prikkeling uit zou moeten halen. Ik ben precies waar ik wil zijn in het leven en ik weet ook waar ik heen wil voor de toekomst.
Wauw...ha ha... Ik kan me juist beter geestelijk ontwikkelen nu ik niet werk. Werk is wat mij betreft juist een activiteit waardoor je jezelf niet kunt ontwikkelen. Elke dag hetzelfde ( of naar hetzelfde..) Yoga Medidatie Studeren Moestuin ( 1 van de belangrijkste dingen vind ik in het leven...Self-sufficiency ) Sporten Kinderen over het leven leren Werken zou mij zelfs in de weg staan om te ontwikkelen. Maar..als ik zou moeten werken zou ik dat gewoon doen ( ook al staat mijn ontwikkeling dan even op een 2e plaats)
Ik haal mijn geestelijke uitdaging en prikkeling uit het vrijwilligerswerk wat ik doe. En ook uit de dingen die ik voor een ander doe. Daar heb je gewoon meer tijd voor als je niet buitenshuis wekt. Waarom zou je deze uitdaging alleen kunnen halen uit betaald werk?
Dat is inderdaad het hele verhaal.Wanneer je de bewuste keuze maakt om thuis te blijven en daar gelukkig van wordt is dat helemaal prima en behaal je alleen maar winst. Ik zou er echt van afknappen.Natuurlijk verveel je je niet met kinderen maar niet iedereen is het type om dagelijks in een speeltuin te zitten of naar de kinderboerderij te gaan.Ik doe het allemaal en geniet er volop van maar zo nu en dan wat andere prikkels werkt voor mij zeer verhelderend. Ik denk niet dat je voor een ander kunt invullen dat het bestaan als tbm saai is want wat voor de één saai is is voor ander niet saai. Iedereen is gelukkig anders haha
Ik denk dat veel mensen dit denken omdat ze niet anders kennen. Ze zijn zo verstrengeld met het werk dat ze niet echt weten wie ze zijn zonder werk. De meeste mensen stellen zich ook voor als : naam...en dan wat ze doen. Dus hun zijn is wat ze doen... Maar er zijn natuurlijk nog veel meer mogelijkheden
daarom volg ik ook cursussen en doe kennis op want ook ik ga niet dagelijks naar de speeltuin of kinderboerderij want ook ik als tbm moet daar niet aan denken.
Helemaal gelijk! Ik kan even niet quoten, maar wat ik hier boven lees van Anouck vindt ik kortzichtig. Alsof je leven thuis alleen uit speeltuin en kinderboerderij bezoekjes bestaat... als je zo over het leven thuis met je kind denkt kan ik me voorstellen dat je daar geen uitdaging in kan zien. Misschien moet je er dan eerst achter komen dat er meer mogelijkheden zijn.
Helemaal mee eens en het is niet alleen voor jezelf leuk maar voor de kinderen is dit ook zo leuk. Wij hebben niet zo'n enorm grote tuin maar wij hebben hier een grote bak gemaakt voor de kids en ieder jaar gaan begin van het seizoen al samen binnenshuis alle zaadjes in kleine potjes stoppen. Dan kijken we dus samen tot aan ( nu ongeveer ) hoe dat allemaal groeit enzo. Leuk en vooral leerzaam en heel prikkelend voor de geest
Ho ho! Zo bedoelde ik het helemaal niet he, denk dat je mijn berichtje verkeerd begrijpt (of doelde je nu niet op mij?) natuurlijk snap ik dat je geestelijke voldoening uit veel meer kan halen dan alleen uit een baan. Misschien juist veel vaker uit dingen buiten je baan! Maar wat ik meer bedoelde is mijn vraag waaruit tbm's die voldoening halen... Zo lees ik dat de meeste toch wel een cursus volgen, vrijwilligerswerk doen of zelfs thuisscholing geven (lijkt me super interessant trouwens) Dus de meeste zijn niet alleen moeders, maar doen ook veel dingen voor hunzelf
Ik reageer even op ts. Nee, ben geen tbm. Sterker nog: ik ben de kostwinner, werk 36 uur. *duikt alvast weg* Maar goed, ts: wat mij opvalt in je verhaal, is dat je het vooral nu op je werk niet leuk vindt. Iemand zei ook al een paar pagina's terug: er is een verschil tussen moeders die vrijwillig en onvrijwillig thuiszitten. Als je werk alleen maar energie vreet, dan lijkt mij dat je op zoek moet naar een andere baan. Misschien met een pauze van thuisblijven ertussen. Maar om ergens te blijven werken wat je niets oplevert, dat lijkt me niet de bedoeling. Ik ben het niet compleet met azalea oneens, maar ik vind wel dat je enigszins lol in je leven moet hebben. Dus dat betekent niet met lood in je schoenen naar je werk, terwijl je je scheel moet betalen aan opvang, of keihard werken en geen tijd voor het gezin. Er moet een bepaalde balans zijn, ook binnen het gezin.
Het allerbelangrijkste in mijn leven zijn mijn kinderen. Ik wil ze een veilig huis bieden en ze zelf opvoeden. Ook vind ik dat kinderen jonger dan drie jaar niet naar een opvang hoeven. Ik ben thuis, studeer deeltijd in mijn eigen tempo en ben ongelooflijk blij dat ik thuis ben met mijn kinderen. Maar ik kijk ook uit naar de tijd dat ze allebei naar school gaan en ik deels kan gaan werken. Dat vind ik ook erg leuk maar komt wel op plaats 2. Gelukkig heb ik nog heel wat jaartjes over om te werken en uitdaging te zoeken. Voor nu ben ik ontzettend druk thuis met twee kleintjes. Meestal leuk en soms wat minder maar dat hoort erbij. Het houdt trouwens niet in dat ik elke seconde bij ze ben. De vader kan het net zo goed als ik (na werk en in het weekend) en ook mijn moeder speelt een hele grote rol in het leven van mijn kinderen. Ik heb namelijk na 5 dagen ook wel eens zin in sporten, winkelen etc. Even los zijn van de routine en zorg. Heerlijk is dat.
@bosi: moet dat generaliseren nou per se? Ik bedoel, ik scheer alle tbm's toch ook niet over een kam? Ik heb me echt nog nooit voorgesteld met mijn titel. Als mensen er naar vragen vertel ik wat ik doe, maar ik ben toch meer dan mijn werk? Overigens vind ik het helemaal niet gek als je werk echt je passie is. Je kan toch moeilijk 80 uur per week in je bollenbedrijf werken als je er geen reet aan vindt?
Nou, ik vind het soms wel eens saai. Tsja, ik ben veel aan huis gebonden door mijn reflux kindjes die nogal gebaat zijn bij veel ritme thuis. We doen en lachen veel en ik ben gelukkig en af en toe snak ik naar een dagje zonder kids Maar dat neemt niet weg dat ik het belangrijker vind om bij ze te zijn en ze niet naar een opvang te brengen. Mijn taak om het minder saai te maken en ook dingen te doen in de avonduren en het weekend.