Hallo dames, wie heeft hier ervaring mee. Mijn kindje van 1,5 jaar kan geen stukjes eten. Maar ook het gladde gemalen voedsel gaat niet goed. Vele onderzoeken gehad maar daaruit bleek dat alles goed zat lichamelijk gezien. Dus het is gedragmatig. Een hapje nemen en weer uitspugen. zo ook met water etc. Spuugt alles uit. De tips die zijn dietiste geeft is een strak programma aanhouden qua eten. En wordt er gespuugd dan niet meer verder gaan met het eten maar volgende eetmoment weer aanbieden. Maar soms neemt ie maar een paar hapjes op een dag en soms gewoon een hele dag niks. Nu is het weer mis en ik ben bang dat hij weer opgenomen moet worden en weer aan de sonde moet. Er zijn periodes dat hij gewoon goed eet (het gemalen voedsel) maar opeens kan het weer mis zijn. Wie heeft dit meegemaakt.
Mijn nichtje heeft dat ook gehad. Ze heeft een tijd lang geleefd op appelmoes, dat bleef er wel in. Ik denk dat je een beetje moet zoeken naar wat wel wil. Ze eet nu nog niet zo fantastisch, alleen brood met kipfilet, alle variaties op boontjes en af en toe een frikandel haha.. ze is nu 3 jaar. Tja.. gewoon maar blijven proberen denk ik. Sterkte!
Je zegt dat hij al eerder sondevoeding heeft gehad? Was dat lang? Ik weet verder geen details, maar ik heb wel eens een docu gezien over kindjes met een verleden van intensieve sondevoeding en die hadden soort van antipathie gekregen tegen alles wat voelbaar door het keeltje moest. Vast voedsel was heel lang een probleem. Maar nogmaals, ik weet natuurlijk niet of dat in jouw geval ook zo zou kunnen zijn...
Hier iets anders, wij hebben onze zoon altijd potjes gegeven, tot 6 mnd vond hij het lekker, de potjes met stukjes at hij niet, dus altijd de 6+ potjes gehaald, met 1,5 jaar at hij nog 6+ potjes, wij zijn toen over gegaan op zelf pureren en dat wou hij ook niet, Wij hebben hem toen met de pot mee laten eten en er geen aandacht mee aan gegeven HIJ zou honger hebben en als hij honger heeft moet hij eten, jammer dan, ik had geen zin meer in strijd, het heeft 7 maanden geduurd tot hij mee ging eten !
Dit is denk ik de docu over Dr. Seys, ik ken hem ook, een paar jaar geleden heb ik Seys live horen vertellen over het ontstaan van de behandeling (behandelcentrum is tegenover mijn werk gevestigd) hele prettige man, erg begaan met de kinderen die vaak een trauma mbt eten/ iets in de mond hebben gekregen door bv medische behandelingen. Ze hebben verschillende behandelcentra,google maar eens op Seyscentra.
Ik denk dat er grote kans in zit dat naast jullie 'normale problemen' nu een ding bij is gekomen; de leeftijd. Onze oudste heeft altijd goed gegeten tot hij ongeveer 1,5 jaar was en hij ineens er achter kwam dat hij een eigen wil had en dus geen groente wou eten. Wij hebben dit gewoon genegeerd, maar hij is een groot manneke. Dus had ik er weinig moeite mee. Toen hij tussen de 2 en 2,5 was ging het weer beter. Heel veel mensen met kinderen van zijn leeftijd hadden hetzelfde 'probleem'. Maar goed, of je hier nu echt wijzer van wordt... Heb je geen ka waar je contact mee kunt opnemen? Of je ha?
Onze dochter heeft al op jongere leeftijd voedingsproblemen gekregen, wilde niets meer drinken en voor volledig vast voedsel was ze te jong. We hebben ook een lange zkh-opname achter de rug hiervoor en uiteindelijk gaat het nu best heel ok, al blijft eten haar zwakke plek. En haar manipulatiemiddel lijkt wel Wij hebben begeleiding van een heel team, ik neem aan jullie ook? Kinderpsychiater, kinderarts, logopedist, diëtist, vpk, pedagoog... En eigenlijk werkt het beste hier om het aan te bieden en 'nee is nee', dan het volgende moment weer. Leidt indd tot dagen van weinig tot niks eten/drinken en veel angst bij ons om terug in het zkh te komen, maar tot dusver pakt ze het steeds op tijd weer op. Wij gaan ook niet zoeken naar dingen die ze wél eten en dan vervangen of extra aanbieden. Wij doen normaal en zij heeft de regie over wat ze wel/niet pakt. Supermoeilijk om het als ouders los te laten, maar we weten ook dat we de strijd niet gaan winnen en dat het enige wat telt is dat eten leuk is. Blijft. We hebben lange tijd gehad dat kinderstoel/slabber al krijsen betekende, en dat dat nu niet meer is is al enorme winst. Dus ja...zo gaat het bij ons. Maar makkelijk is het niet, wordt het ook niet. Heel veel sterkte!
Heel herkenbaar . Onze zoon is onder behandeling bij de seyscentra locatie Maastricht. Dit klinkt allemaal heel herkenbaar. Pb maar als je meer wilt weten. Bij ons hielpen alle goedbedoelde adviezen niet. Tis heel complex
Vanuit mijn werk ook goede ervaring met (dag)behandeling bij eetproblemen. Seys staat zeer goed aangeschreven (ik werk er niet hoor). Krijgen jullie ook hulpverlening gericht op gedrag of alleen medisch? Sterkte, eten is toch een van de eerste 'taken' van een ouder en daarom des heftiger en complexer als je kind niet kan/wil eten. Het brengt veel spanning mee. Succes! (en laat je niet afschepen met algemene hulpverlenings adviezen, eetproblemen zijn echt een specifiek specialisme)
@pinklove. Tis inderdaad heel moeilijk. Ik denk dat jullie ook heel veel baat zouden kunnen hebben bij behandeling doorceen gespecialiseerd centrum zoals Seys. Wij liepen ook bij kinderarts, prelogopedist en diëtiste maar kwamen niet verder. Nu wel bij de Seys maar onze ervaring is dat jezelf heel erg moet aandringen op een verwijzing. Als je meer info wilt kun je pb sturen
is eten het enige probleem? Of zijn er ook andere zaken die je opvallen aan de ontwikkeling. Soms is het namelijk een onderliggend probleem van iets totaal anders. Nu zeg ik expres niet wat ik bedoel omdat ik je zeker niet onnodig wil "bang" maken. er kunnen nog 101 andere oorzaken voor zijn. Ben wel benieuwd naar je reactie op mijn vraag. sterkte met de opname
nee valt niets op behalve dat ik vind dat hij weinig woordjes zegt. Alleen mama eigenlijk. Maar verder groeit hij goed en is heel actief etc. maar wat bedoel je dan? Alle suggesties zijn welkom. Dan kan ik er op letten en evt aangeven hier in t ziekenhuis. ze zijn wel bezig met bloedonderzoeken. Want er is sowieso bloedarmoede gevonden.
Het is niet dat hij een afkeer heeft van eten. Hij wil graag eten. Maar dan spuugt hij t uit en gaat dan vrolijk verder eten en weer uitspugen. rumineren heet dat uitspugen.
Bloedarmoede lijkt mij eerder een gevolg dan een oorzaak. Kindjes die autisme of een vorm ervan hebben hebben soms ernstige eetproblemen. Idd niet omdat ze niet willen eten maar omdat het qua prikkelverwerking niet goed gaat. Het eten van voedsel zorgt voor zoveel prikkels (ze ervaren dat totaal anders als kindjes zonder autisme) dat ze dat niet aankunnen en daarom niet, niet goed of alleen bepaald voedsel willen eten. Wanneer je kindje 1.5 jaar is zullen er maar bar weinig mensen zijn die direct denken aan autisme. Dit moeten al zeer gespecialiseerde mensen zijn omdat er nog heel vaak gedacht wordt, "ach hij is wat later met praten", "ach hij maakt weinig oogcontact maar dat komt omdat hij nog niet praat". Zo kan ik nog wel even doorgaan. Het is ook vaak niet dat ze bepaalde dingen niet of nooit doen (bijv. oogcontact) soms zijn de tekenen juist heel subtiel. Je moet eerder letten op wederkerigheid, waarom maakt hij oogcontact omdat jij dat wil of omdat hij wat van je nodig heeft. De woordjes die ze zeggen, blijft dit of verleren ze die (een tijd juist niet zeggen) en als ze bijv. veel woordjes zeggen zeggen ze die dan doelgericht of benoemen ze alleen het woord. Daarbij moet je er rekening mee houden wanneer dit idd het geval is, is het echt niet zo dat ze op deze leeftijd alle kenmerken al laten zien, ze kunnen op deze leeftijd bijv. nog prima zonder hele strikte structuur, niet omdat ze dat niet nodig hebben maar omdat ze vaak de structuur uit jou halen en niet zozeer uit de situatie (bijv. prima in het ziekenhuis kunnen slapen als mama er maar is) Dan is vaak nog een kenmerk op deze leeftijd dat ze zich maar echt hechten aan 1 persoon. Ook dit is niet heel zwart wit. Maar vaak zie je dat ze 1 persoon veel hoger in het vaandel hebben als een ander. Nou goed, ik denk dat ik zo wel een beetje een beeld heb geschetst.
ow nog even een tip om uit te proberen. probeer eens terug te gaan naar gladgemalen potje bijv. 6 maanden of iets van gelijke strekking. Potjes zijn zo smaakloos dat dat het vaak makkelijker maakt (macaroni is vaak favoriet). Neem dan een half potje en zorg dat er voldoende afleiding is. Bijv. voor de tv eten, met een boekje erbij, zorg dat er iets is wat je weet dat hij heel leuk vindt en ga dan met hem eten. Dit laatste zorgt er namelijk voor dat de aandacht van het eten wordt gehaald en dat het dus minder intens is. Vergeet al het andere het sociaal wenselijke (eten aan tafel, sociaal doen, etc.) zorg dat eten het enige doel wordt (maakt dus niet uit hoe wat waar als ze maar eten) en stop op het moment dat het goed gaat, dus voordat hij gaat spugen (vandaar dat ik zei half potje bijv.) ik ga ervan uit dat je een verantwoordelijke mama bent hihi en dus bruin brood geeft, probeer eens over te stappen op super vers wit, hele kleine stukjes en alleen iets erop doen wat je weet dat hij super lekker vindt en hou weer hetzelfde aan wat er boven staat. Dan nu het aller aller moeilijkste: Laat het los! Jij bent zijn mama dus je wilt dat hij eet super begrijpelijk maar juist door die houding zal hij de spanning voelen en dit overnemen en je schiet er niks mee op, heeft je tot nu toe ook niet geholpen. Probeer het echt los te laten en kijk van uur tot uur niet te ver vooruit en geniet als het 3 happen wel goed gaat. succes!
Dank je wel voor je uitvoerige reactie. Ik heb het internet afgestruint maar ik herken mijn kind totaal niet in de beschrijvingen van autisme. Ik ben ook echt benieuwd of ze hier nog wat gaan vinden wat het niet willen slikken veroorzaakt. Senna volgens mij heb je wel ervaring/kennis van deze problematiek?
Trouwens boterhammen gaat niet want stukjes eten is nooit gelukt. En nu dus het gemalen ook niet helaas. Zelfs water etc wordt uitgespuugd.
ff korte reactie sta op het punt om weg te gaan het meeste wat je over autisme kunt vinden op internet is op deze leeftijd in die mate vaak nog niet aanwezig, het is veel subtieler, dit gezegd hebbende ken jou niet en je kind niet reageer puur op het eetgedrag. En alles wat ik heb gezegd geldt alleen wanneer er natuurlijk niet iets medisch aan ten grondslag ligt. Kijk of je misschien met de eettips wat kunt mocht dat werken kan je altijd verder kijken, hou me op de hoogte!