Positieve test maar laag hcg en rood bloedverlies.. Alleen nog geen krampen. Bloedtest was 16 dagen na de punctie..
Even jou moed inpraten ik was ook zwanger van een tweeling.heb een aantal dagen flink bloedverlies gehad.Tijdens de echo bleek eentje het hebben opgegeven,die andere groeide prachtig door. Dat het mis ging kwam door mijn lyme. Ik duim voor je! Al kan ik me voorstellen dat je echt benauwd bent
Een tweeling heb je alleen een hoger hcg bij toch? Gek genoeg, veel helder rood bloed nog, vanochtend flinke stolsel erbij maar zie de test, veel donkerder.. Snap er niets van... Kan slecht tegen deze onduidelijkheid.. Overigens heb ik de innestelling pas vorige week zaterdag gevoeld, dus wel een late innestelling..
Ik weet niet hoe hoog mijn hcg was maar de test was net zoals de jouwe! Het kan zijn dat het daarom nog moet stijgen. Dit was dus mijn test met innesteling op dag 19 en cyclus van 25 dagen dus het kan echt! Ik had een week lang bloedverlies voordat ik eens ging testen. En flink ook. (Was dus een van de tweeling die het niet redde.)
Nou als ik slaap, is er geen bloed, loop ik een beetje maar vooral na het plassen bij het afvegen.. Zou fijn zijn als je binnen kon kijken!!! Hoop dat we ooit nog een gezond kindje in onze armen mogen houden..
Hi dames, daar ben ik dan eindelijk weer! Niet heel netjes van me om een topic te openen en dan zelf zo weinig te schrijven maar ik kan mezelf er steeds niet toe zetten. De dagen vliegen ook om als je uitslaapt, 2 keer per dag je hond een uur uitlaat, een boodschap doet en verder vooral enorm op adem aan het komen bent. Maar ik ga mijn best doen om vaker te komen schrijven! @ Klaproos: bedankt voor je lieve woorden! Ik probeer zo positief mogelijk te zijn, maar dat lukt mij ook niet altijd hoor. Op de dagen dat ik niet positief ben, sluit ik me van alles en iedereen af en schrijf ik hier ook niet. Vandaar dat je die buien van me niet meemaakt Wat vreselijk balen dat je cryo poging is mislukt. Wel verstandig van je dat je voorlopig eerst focust op je eigen gezondheid. Maar ook moeilijk om daardoor weer stil te staan lijkt me, aangezien je wens zo groot is! Heftig om te lezen dat je niet kunt leven met de gedachte dat je geen kinderen zou krijgen. Het is ook zoiets groots, om niet mee te kunnen maken hoe het is om samen met je grote liefde je eigen familie te creeren. Ik word ook echt niet blij van de gedachte hoor! Alleen wat je zegt, we zullen wel door moeten als het gebeurt. En ik ben ook echt van plan er dan nog iets heel moois van te maken samen met mijn vriend. Maar het zal niet makkelijk worden. Hopelijk hoeven we ons er niet bij neer te leggen en lukt het bij ons allemaal nog! Waarom zeg jij trouwens dat jouw AMH laag is? 1,9 is toch super voor jouw leeftijd? Dat blijkt ook wel uit je eerste ICSI poging. @ Pippeke: dank je wel voor de Reiki tip! Ik vind het juist lief dat je dat even komt melden. Wat ontzettend naar voor je dat je een miskraam hebt gehad na je eerste IUI. Heel veel succes met deze poging! @ Zuuske: jij hebt dus ook al aardig wat moeten opofferen voor de mmm, wat vervelend voor je! Zonde van je promotie en van de financiele gevolgen van het gedeeltelijke ontslag. Maar werken en het traject combineren is nu eenmaal gigantisch zwaar, dus voel je niet schuldig dat je dit niet vol kon houden! Ik ben ook een stabiel en nuchter mens maar hoe langer ik in de molen zit, hoe zwaarder ik het begin te vinden. Wat me vooral zwaar viel is dat ik op mijn werk iedere dag een masker op moest zetten (ook al kon ik er wel over praten met mijn collega's, je doet je toch constant beter voor dan je je voelt) en dat ik naast mijn werk (fulltime + 2 uur reistijd per dag) geen enkel moment over hield om alles te verwerken, te ontspannen en me voor de volle 100% op een poging te focussen. Hopelijk gaat dat nu beter lukken! Hoeveel werk jij? En lukt het jou om dit alles te combineren? Dat adoptie en eiceldonatie je niet aanspreken, begrijp ik heel goed hoor. Ik zou ook het allerliefst een kindje van ons samen willen en ik moet voordat we verder gaan met een plan B ook nog flink rouwen om het verlies van mijn biologisch eigen kindje. Maar mijn wens om een gezin te hebben en om alles mee te maken wat je meemaakt als je kinderen hebt, is groter dan mijn verlangen naar een kindje van mijn eigen genen. Maar of het gaat lukken met eiceldonatie is nog maar de vraag inderdaad. Dat realiseer ik me ook.. Absurd trouwens wat je schrijft, dat je maar 3 of 4 kansen krijgt om zwanger te worden omdat het niet lukt op de natuurlijke manier. Dat zijn toch niet normaal weinig kansen :x. Maar je moet inderdaad een keer stoppen dus ik snap dat je de vergoede pogingen doet en daarna stopt. Dat zijn wij ook van plan. Verder voel ik helemaal wat jij voelt als ik aan de toekomst denk. We gaan onze weg wel vinden samen, maar wat doet het zeer om te denken aan een leven zonder kinderen. Maar wat je zegt, jullie hebben een cryo en die gaat gewoon jullie kindje worden. Let maar op! @ Typfoudt: wat hebben jullie het zwaar gehad zeg! Eerst je man ziek en nu deze nare mmm in. Heel veel sterkte gewenst, ik duim voor jullie dat de cryo's sterk genoeg zijn! @ Poppetje: nog bedankt voor je lieve berichtje! En ja, ik zou ook zo graag weer in ons topic kunnen meekletsen. Het is daar een beetje uitgestorven nu bijna iedereen zwanger is geraakt. Alhoewel er vandaag ineens weer activiteit was zag ik, helaas omdat er zich nieuwe dames hebben aangemeld. Nare overgang ook, dat gun je toch niemand Hoe voel jij je, zwangere vrouw? Kun je het al bevatten? Wanneer heb je je eerste echo? En heb je nog een bloedtest gepland staan? Ik duim voor je dat je over 8 maanden een gezond kindje in je armen houdt, het is je zo gegund na het tragische verlies van Mia! Dikke knuffel voor alle zenuwen die je naast je blijdschap ongetwijfeld voelt. @ Lamaris: oh nee, wat balen van je mislukte poging! Hoe kan dat nou toch? En waarom heeft IUI geen toegevoegde waarde, vindt je ziekenhuis? Natuurlijk helpt dat wel! Alle omstandigheden zijn perfect met IUI, thuis in bed moet je maar een beetje gokken of je de eisprong te pakken hebt en moet het zaad de baarmoedermond nog voorbij. Vreemde beslissing vind ik. Hoe nu verder dan? Misschien toch de hogere dosering in het buitenland gaan proberen? En wat Klaproos zegt, misschien van hormoon wisselen? Ik heb HEEL veel pogingen met Menopur gedaan omdat dit goed zou zijn voor dames met een laag AMH. Toch groeide er altijd maar 1 follikel, zelfs op 450 ie. En zodra ik een ander hormoon ging spuiten, groeiden er meer! Is dus zeker het proberen waard. Wel fijn dat je minder stress ervaart sinds je van baan bent gewisseld. Maar toch wel pittig lijkt me, een drukke fulltime baan. Toch snap ik wat je zegt, het is fijn om nog iets naast dit traject te hebben zodat je leven in ieder geval uit meer bestaat dan alleen deze ellende. Zo voel ik dat ook, daarom heb ik de afgelopen 8 maanden weer gewerkt. Maar omdat ik op projectbasis werk, moet ik mezelf iedere keer weer opnieuw bewijzen (ik werk voor veel verschillende werkgevers). Ook zit er in een project geen rustigere periode (sterker nog, de deadlines zijn strakker dan strak), zoals je bij een vaste baan misschien wel eens tussen de drukke periodes door hebt. Die factoren maken het voor mij wel lastiger om dit het hele jaar door vol te houden. Maar petje af voor jou dat je het allemaal kunt combineren en dan ook nog eens met zo'n abstract en analytisch beroep! Wat betreft het buitenland, kan ik je niet goed adviseren. Wij hadden het gevoel dat we daarheen moesten, maar misschien was het in het VUmc net zo goed of beter verlopen. Dat zullen we nooit weten! Ik twijfel nu ook eerlijk gezegd. Ik reageer op minder stimulatie net zo goed (zelfs iets beter) dan op die hoge dosering die ik in DD kreeg en van assisted hatching is (in NL in ieder geval) nog niet bewezen dat het zinvol is. Ik begin inmiddels dus ook wel enthousiast te worden van het idee om de volgende poging om de hoek van ons huis te doen. Dat scheelt in ieder geval heel veel tijd en stress en dat lijkt me ook niet ongunstig voor de uitkomst! Je mag mij anders wel eens bellen als je dat zou willen? Ik kan je zoveel informatie geven! Stuur me maar een pb als je dat zou willen. In mailen ben ik niet zo goed, ik loop constant (zoals nu!) 2 weken achter op fb, mail en zp. Wat betreft positief blijven: dat is ook moeilijk als je pogingen al worden gecancelled voordat je uberhaupt een eerlijke kans hebt gekregen! Ik zou als ik jou was ook willen weten of er een bevruchting plaatsvindt. Dat was ook mijn reden om na 6 IUI naar IVF over te stappen, ook al wist ik dat het waarschijnlijk niet veel zin meer zou hebben. Ik zou dus zeker IVF blijven proberen, alleen wel met het beste protocol. En het zou dus zomaar kunnen dat ze je hiermee in het buitenland toch beter kunnen helpen. Ik zou na 2 mislukte pogingen zeker die kans wagen! Wat super voor je tweelingzus dat zij in ieder geval al een kindje heeft. Ik denk dat ze inderdaad met de pil moet stoppen om haar AMH/FSH te testen. Maar nu eerst focussen op je eigen kansen. Het is nog niet zover! @ ik: ik heb de laatste weken zoals gezegd even de tijd genomen om bij te komen van de stressvolle periode op mijn werk. Dat is gelukkig al redelijk gelukt. Nu veel aan het nadenken over welke behandelingen we nog willen gaan doen en vooral WAAR we ze willen gaan doen. ICSI in Dusseldorf of Gent (allebei met assisted hatching, maar in DD hoge dosering hormonen en in Gent iets lager) of een IVF poging in NL (hier doen ze juist geen ICSI met weinig eitjes, uit angst om ze te beschadigen) en onszelf de gigantische reistijden besparen? Ik ben er nog niet over uit! Wat intussen heel spannend is, is dat mijn beste vriendin deze week op vakantie met haar man aan het bespreken is dat ze onze eiceldonor wil zijn. Zij heeft dit ons een jaar geleden zelf al aangeboden, maar wilde dit pas met haar man bespreken als ze hun 2e kindje op de wereld had gezet (wat inmiddels gebeurd is). We horen dit weekend of hij haar hierin steunt. Ik ben zo benieuwd! Wij hebben aanstaande donderdag in ieder geval een gesprek met een psycholoog bij het VUmc om over eiceldonatie te praten. Het hele proces om hierover te beslissen is zo heftig vinden wij, dat we het fijn vinden om met iemand te praten die hier meerdere stellen in heeft begeleid. Ik hoop dat hij/zij ons kan helpen onze gedachten te ordenen en misschien ook wat twijfels weg te nemen. Verder zit ik nu in de 11e IUI, morgen de laatste fm en dan waarschijnlijk zondag of maandag de IUI. Er groeien dit keer eindelijk weer eens 2 follikels (dit gebeurt mij zelden, hoeveel ik ook spuit, dus ik ben blij!) dus dat is een dubbele kans voor ons deze maand! Goed, ben benieuwd of mijn bericht in 1 keer wil plaatsen. Volgens mij ben ik weer behoorlijk lang! Ik schrijf misschien niet vaak, maar als ik schrijf doe ik het goed Veel liefs aan iedereen, Miss
Lieve miss, over Gent kun je me alles vragen! Ik ben zo blij dat we na ons drama bij het emc naar Gent zijn gegaan. Tegen mij werd vanwege geen bevruchtingen bij poging één gezegd dat ik nooit bevruchtingen zou geven en nooit zwanger zou worden of het zou voldragen. Zonder onderzoek want alle echo 's, bloedwaarden, eitjes in het lab waren goed.. Bij Gent poging twee: 8 rijp, 6 bevrucht en 2 cryo 's, van cryo 1 zwanger. Deze poging: 7 rijp, 7 bevrucht, twee nu. Terug en zwanger en nog 3 cryo's! Ik spoot deze poging direct 300ie menopur en deca. Vooraf die weken aan de pil maar zie het resultaat! Ik ben fan van Gent.. Gent voel je je mens Ipv patiënt en neemt de tijd voor je. Dd is meer een fabriek schijnt. Maar beiden hebben goede resultaten dus doe wat jullie je goed bij voelen. Wil je nog wel een poging proberen met eigen eitjes? Wij hebben de eerste echo met bevrijdingsdag! En idd zonde van ons topic maar alleen maar praten over zwangerschappen, ik trok dat niet na Mia. Al gun ik iedereen het geluk hoor! Na Mia trok ik sowieso weinig. Nog steeds kan ik kraambezoek bij kleine jongens beter handelen dan kleine meisjes. Ondanks dat ik nu zwanger ben. Ben toch pas gerust na de 20 weken, pas na dat het levensvatbaar is denk ik! Gun het jullie ook zo.
Ps mocht ik zwanger zijn van twee, wat ik niet verwacht.. En zouden er twee gezond geboren worden, sta ik mijn cryo's af aan een stel wat zelf niets heeft of kan krijgen door dat beiden slechte kwaliteit hebben.. Anoniem omdat ik er geen rol bij zou willen spelen als het raak zou zijn... Nu verwacht ik niet dat ik er twee krijg maar dit wel bedacht voor als..
hoi meiden, Ik kom hier zo maar binnen vallen na wat gesurf binnen dit forum. Ik wil jullie allemaal ontzettend veel succes en sterkte wensen!
Hoi Miss en de andere meiden! Hoe is het hier? Poppetje: ik las in een ander topic dat het misgegaan is, wat een verdriet ! Ik wens je heel veel sterkte, het is ook zo oneerlijk . Miss: en ben je al wat 'ZEN' aan het worden na je drukte op het werk? Nu een tijdje vrij? En hoe gaat het met de keuze wat betreft de behandeling: al een idee waar jullie naar toe willen? Lijkt me een moeilijke keuze. Ik denk er eerlijk gezegd ook wel eens over na, maar het idee om zo'n eind te moeten reizen en dan nog geen garanties te krijgen... lastig! En heeft die vriendin dat gesprek met haar man al gehad? Wel superlief dat zij dat wil natuurlijk . Over mezelf: Lichamelijk voel ik me wel aardig de laatste tijd. Ik probeer zo gezond mogelijk te leven. Ben aan het minderen met gluten, omdat ik iets gelezen heb over de relatie tussen glutenintolerantie en Hashimoto (dat laatste heb ik dus). Maar heb geen idee of ik glutenintolerant ben natuurlijk, kan niet zeggen dat ik er nou zoveel klachten van heb, maar toch. Ik haal me van alles in mijn hoofd... Daarnaast heb ik het hardlopen ook weer wat beter opgepakt dan anders. En ik ben weer bij de acupuncturist geweest. Krijg binnenkort weer kruiden mee. De eerste IVF poging deed ik het ook en toen ben ik heel even zwanger geweest. Maar geestelijk vind ik het wel steeds moeilijker worden. Het vertrouwen op een goede afloop is gezakt tot aan een dieptepunt... Ik zie eigenlijk niet in waarom het nog zou lukken. Ben ook net weer ongesteld, wat ook niet helpt in het gevoel natuurlijk. Ik weet zeker dat als onze derde IVF ook mislukt we echt kinderloos blijven. Er is iets mis en we komen er maar niet achter wat. En iedere keer als ik weer ongesteld ben geworden struin ik het internet af naar mogelijke oplossingen. Maar die vind ik niet, wel allerlei vage theorieën, maar dat wordt verder toch niet onderzocht hier in NL, en daar wordt ik compleet moedeloos en verdrietig van. Ik weet even niet waar ik de hoop nog vandaan moet halen... Zijn er meiden die me misschien op kunnen beuren?
Pien,ik zou willen dat ik je kon opbeuren maar zit in hetzelfde schuitje. Kun je je niet laten testen op glutenallergie? Wat jij doet doe ik trouwens precies hetzelfde. Internet afstruinen naar oplossingen die ik natuurlijk niet vind. Weet ook wel de oorzaak hier natuurlijk helaas. Miss,spannend eiceldonatie!! En vooral geweldig dat je iemand hebt gevonden die het voor je wil doen. Ik hoop natuurlijk voor je dat het niet nodig is. poppetje,als het iemand hier moeilijk heeft ben jij het wel God wat krijg je veel voor je kiezen. Hier ook van mn geloof gevallen 5 keer een terugplaatsing gehad en zwanger ho maar! Ik begin de moed aardig op te geven. Heb geen moeite met die ICSI,als we het geld ervoor zouden hebben zou ik er wel 10 aankunnen maar ik verwacht door die k*tziekte niet ooit zwanger te worden/blijven.
Pien15, ik herken dat, die Google-stress. Je leest zoveel informatie, veel ervan is ook tegenstrijdig. Het gaf me een verlamd gevoel, waar te beginnen met het verbeteren van mijn kansen?! Ik heb behoefte aan één actuele betrouwbare bron van informatie waar ik van uit kan gaan! Misschien heb ik dat nu wel gevonden... Er is dit jaar een heel interessant boek uitgekomen, het heet "It all starts with the egg" van Rebecca Fett. Het boek focust op de eicelkwaliteit. Hoewel zwanger worden met meer zaken samenhangt dan alleen eicelkwaliteit staat of valt alles natuurlijk met een goede eicelkwaliteit. Zelfs jonge vrouwen hebben niet alleen maar goede eitjes. Het is waar dat hoe ouder de vrouw wordt, des te minder goede eicellen ze heeft, maar het is een misvatting dat daar niks aan te doen is. De oorzaak van verslechtering van eicellen is nl. niet sec leeftijd. De groeifase van een eicel duurt 3 maanden en tijdens die fase kan die groei negatief en positief worden beinvloed. Die invloed kun je zelf uitoefenen! En dat is heel belangrijk, want zelfs als je een cyclus hebt waarin je elke maand ovuleert, gaat het wel heel lang duren als je van de 12 cyclussen die je in een jaar hebt 8 keer een slecht ei ovuleert. Ook miskramen komen veelal door een slechte eicelkwaliteit. Het boek is vooral interessant voor vrouwen die meerdere mislukte IVF-pogingen achter de rug hebben en/of meerdere miskramen. De auteur is zelf een DOR/POF-ster en wetenschapper biochemie/celbiologie. Toen ze wilde beginnen aan IVF merkte ze dat er heel veel -vaak tegenstrijdige- informatie te vinden is over eicelkwaliteit en de invloed van externe factoren. Ze heeft met dit boek geprobeerd orde te scheppen in de wirwar van informatie op het internet over o.a. supplementen. Dit boek schetst dus de huidige stand van de wetenschap op dit gebied. Ze heeft haar bevindingen ook op zichzelf toegepast. Het resultaat was dat er 20 eitjes werden gevonden, 19 werden bevrucht en deze groeiden allemaal uit tot blastocysten (dat gebeurt normaliter maar bij 1/3 van de bevruchte eicellen). Dat resultaat is echt uitzonderlijk, zeker voor iemand met DOR. Ter vergelijking: ik heb ook DOR, en ik red het niet eens tot een punctie. Ik kan hier moeilijk het hele boek samenvatten maar aan het eind van het boek staan 3 actieplannen vermeld. Het eerste is het basisplan, hierin staat wat je moet doen als je zwanger wilt raken. Het tweede is 'Intermediate plan': het plan voor vrouwen met PCOS. Het derde is het 'Advanced plan: voor vrouwen die meerdere miskramen hebben meegemaakt. Het vierde is het 'Advanced plan' voor vrouwen met DOR die met IVF zwanger willen raken. Met de plannen kan je het beste 3 maanden voor de behandeling beginnen, omdat het zo lang duurt voordat een eicel rijp is. Volgens het basisplan zou je in ieder geval per dag moeten nemen: - een goede zwangerschapsmulti, met 800 mcg foliumzuur. Vit B6 en B12 zijn o.a. heel belangrijk voor de vruchtbaarheid. - coQ10, ubiquinolvorm, 100 mg. Vermijden moet je het volgende: - blootstelling aan PBA. Dit is een stofje dat hormoonverstorend werkt. Helaas zit het in veel plastic verpakkingen, op kassabonnen en ook in blik (in de coating aan de binnenkant) dus het is erg lastig om het te vermijden. In PET-flessen zit het dan weer niet. - Phthalaten. Ook dat is lastig, want het zit bijv, in nagellak, cremes, shampoos, parfum. Dieet: -vrouw: vermijden geraffineerde koolhydraten en suikers. Hiermee verlaag je het insuline, een te hoog gehalte schaadt de eicelkwaliteit. Volg een mediterraan dieet. Een dergelijk dieet verhoogt de kans op zwangerschap na een IVF-poging met 65%. Over caffeine en alcohol is de onderzoeksdata inconsistent. Maar zoveel mogelijk vermijden is het beste. -man moet zo min mogelijk alcohol drinken en een multi slikken met anti-oxidanten. Tests: testen op vitamine D gebrek, glutenintolerantie en een onderactieve schildklier. Deze factoren zijn sterk gelinkt aan onverklaarbare onvruchtbaarheid. Advanced plan voor miskramen/DOR: De helft van de miskramen komt door chromosomale afwijkingen in de eicel. Door de verbetering van de eicelkwaliteit kan dit percentage dus omlaag want je vermindert daarmee de kans op chromosomale afwijkingen. Verder kan je elke dag slikken: -coQ10: 300 mg. -foliumzuur: 4 gram, dus 4.000 mcg (alleen als je herhaalde mk hebt). -testen op onderactieve schildklier en glutenintolerantie, dat zijn veel voorkomende oorzaken van miskramen. Onderactieve schildklier is ook een veel voorkomende oorzaak van DOR. -DHEA. 3x per dan 25 mg. Moet wel de 'micronized' variant zijn, dat is veel beter opneembaar door het lichaam. -melatonine, 3 gr, vanaf het begin van de IVF-cyclus tot de punctie. Let op: niet nemen als je het 'gewoon' probeert, want het kan de ovulatie verstoren. Verder geeft ze ook aan welke supplementen je beter niet kan nemen, omdat deze soms zelfs schadelijk zijn, zoals L-arginine en Royal Jelly. Het boek geeft een paar zeer duidelijke handvaten. Ik slik al een tijd dhea en coQ10 maar waarschijnlijk neem ik niet de juiste kwaliteit supplementen. Dat ga ik eerst veranderen. Verder heb ik nog een grote slag te maken in dieet en lifestyle. En ik ga erop staan dat i.i.g. de schildkliertests worden gedaan. Mocht dit allemaal uiteindelijk niet baten, dan weet ik zeker dat ik niets heb laten liggen en dat ik er echt alles aan heb gedaan. Dat ik achteraf niet denk: had ik maar eerder geweten van dit supplement, van deze schadelijke stoffen, etc. Dat geeft wel rust.
Lamaris: dankjewel voor het delen van deze info . Het meeste van wat jij hierboven beschreven hebt, heb ik ook al wel teruggezien in andere soortgelijke dieeten, onder andere die van het boek 'Innestelling' en het 'endodieet'. Ik eet alleen nog maar speltbrood en probeer zoveel mogelijk groente en fruit te eten. En gewone pasta en witte rijst probeer ik ook te minderen. Het endodieet adviseert helemaal glutenvrij te leven i.p.v een beetje, of je nu wel of niet een glutenintolerantie hebt. Maar dat vind ik nog al wat... Misschien dat ik een glutentest via internet of de Tuinen koop, schijnt toch behoorlijk betrouwbaar te zijn en niet al te duur (25 euro). Slik jij op eigen initiatief DHEA? En is bij jou het AMH gemeten? Bij mij niet, mijn FHS is goed en ik reageer redelijk op hormoonstimulatie, dus ik weet niet of ik er goed aan doe om met DHEA te beginnen... die Q10 lijkt me op zich wel wat, maar dat is vrij prijzig geloof ik.
Pien,DHEA kun je in Nederland ook niet krijgen. Het word wel aangeboden op internet maar dat is een dosis waar je niets mee kunt. Als je echt het goede wilt hebben moet je naar een apotheek in Duitsland en heb je een receptje nodig. Ik merk zelf wel het verschil,mijn DHEA was veels te weinig. lamaris wat is coQ10? Ik heb er nog nooit van gehoord schaam schaam. Hier: getest op coeliacie en gluten intolerantie en alles was goed dus ik moet het echt bij mijn lyme zoeken. Pien ik hoop of misschien hoop ik het wel niet dat er bij je een oorzaak word gevonden. Mooiste zou natuurlijk zijn als alles in orde is. Ik denk wel eens als je zwanger wilt worden dit ook wel een jaar kan duren dus als je 6 ICSI's doet met telkens 2 cryo's is dat niet eens zo heel raar..Alleen hopelijk is dat voor niemand van ons nodig!
Hallo dames! Ik ben even niet online geweest want ik was vorige week een paar dagen bij mijn beste vriendin (onze mogelijke donor) die in het buitenland woont en net haar 2e kindje heeft gekregen. En afgelopen weekend had ik zelf logees uit het buitenland. Ik was er helemaal gesloopt van gister! Maar inmiddels goed bijgeslapen dus ik voel me alweer iets beter. @ lieve Poppetje: hoe gaat het met je? Is je hcg al genoeg gedaald? En hoe nu verder? Jouw situatie lijkt zo op die van mijn zusje. Vorig jaar zomer met 20 weken haar zwangerschap af moeten breken en met kerst een miskraam met 8 weken. Inmiddels is ze weer zwanger, al durft ze tot de 20 weken echo niet echt blij te zijn. Hopelijk zit het goed. En hopelijk lukt het bij jou ook snel weer en leidt het dit keer tot een gezond kindje in jullie armen! Bedankt voor je geruststellende woorden over Gent. Ik heb er ook echt een heel goed gevoel over dat we daar volgende maand gaan starten! Ik heb net de eerste spuit gezet voor de 12e IUI. Ik hoop natuurlijk op net zo'n wonder als vorig jaar: dat de laatste IUI voordat we aan de ICSI's starten raak is. Maar zo niet, dan heb ik alle vertrouwen in Gent. Wij proberen het inderdaad eerst nog even met mijn eigen eitjes. Ik heb nog 3 vergoede pogingen (vorig jaar is 1 van de 2 ICSI's niet gedeclareerd door DD omdat er 1 ei uitkwam die te slecht was om iets mee te kunnen doen en ik zit nu bij PNO dus heb er 4) dus we durven het nog wel aan om er 1 of 2 voor onszelf te benutten. Dan bewaren we de laatste poging voor onze donor. Maar stel dat de pogingen ineens heel goed gaan (dat betekent in mijn geval dat het in ieder geval tot een terugplaatsing komt) wil ik ze misschien wel alle 3 voor mezelf gebruiken en dan kunnen we altijd nog sparen of lenen voor de donorpoging. Spannende tijden voor de boeg dus! Wat ontzettend lief en bijzonder van jou trouwens dat je overweegt om overgebleven cryo's weg te geven aan stellen bij wie het niet lukt. Nu heb je ze zelf nog nodig, maar dat je daar überhaupt aan denkt, vind ik echt heel nobel van je! @ Doom8: dank je wel meis! @ Pien: wat ben je goed bezig met je voeding (glutenvrij eten is heeeel goed voor je gezondheid en je vruchtbaarheid), acupunctuur en hardlopen. Aan de fysieke voorbereiding zal het in ieder geval niet liggen! Mocht je qua voeding nog meer willen opletten: zuivel en suiker zijn ook grote boosdoeners op het gebied van vruchtbaarheid. Ik vond het zelf de laatste maanden heel moeilijk om me overal aan te houden, maar ik ga het deze maand weer streng doen. Het schijnt optimaal te werken als je je 90 dagen voorbereidt dus als je die tijd en discipline hebt, zou ik zeggen: ga ervoor! Wat naar voor je dat je het geestelijk zo zwaar hebt. Het is ook echt zwaar! Wat ik (zoals ik al eerder schreef) steeds tegen mezelf zeg, is dat het verleden echt niet de toekomst hoeft te bepalen. De volgende keer kan het gewoon raak zijn! Het duurt voor meiden zoals wij gewoon veel langer voordat wij eindelijk een keer 6 gooien met de dobbelsteen. Het is in veel gevallen een kwestie van blijven gooien! Alleen is het natuurlijk heel naar dat we maar 3 pogingen vergoed krijgen, want dan houdt het (zeker voor dames bij wie er bijna niks groeit, zoals bij mij) snel op. In Belgie worden er 6 pogingen vergoed omdat ze daar vinden dat 6 pogingen een realistische kans bieden. Ik geloof dat ook echt. Bij stellen die op de natuurlijke manier zwanger kunnen worden, lukt het toch ook lang niet altijd binnen 3 maanden? Of in bijv. 6 t/m 12 maanden, als je ze vergelijkt met stellen die cryo's hebben. Alleen hoe lang kun en wil je doorgaan? Want het is niet voor iedereen emotioneel, fysiek en financieel haalbaar om 6 pogingen te doen. Maar ik zou zeker overwegen om volgend jaar over te stappen naar PNO zodat je in ieder geval nog een 4e poging hebt, Pien! En die poging zou ik in Dusseldorf of Gent gaan doen, want ze weten en onderzoeken daar zoveel meer dan hier. En ja, er bestaat een kans dat het ook daar niet gaat lukken. En dat zou vreselijk verdrietig zijn. But don't give up without a fight! Die paar keer heen en weer reizen naar Gent of Dusseldorf staat niet in verhouding tot wat je er misschien voor terug krijgt! Bovendien zijn afstanden maar relatief, als je in grotere landen woont (zo ongeveer ieder ander land dan NL dus ) reis je gemiddeld ook zo lang naar het dichtstbijzijnde academische ziekenhuis, moet je maar denken! Ik ben inmiddels al een beetje zen inderdaad! Thuis zijn doet wonderen. Al blijf ik ook worstelen met mijn gedachten en emoties hoor! Ik heb definitief besloten de eerstvolgende poging in Gent te gaan doen. Wellicht daarna nog een keer Dusseldorf, dat hangt af van hoe de poging gaat. Maar ik heb een heel goed gevoel bij professor de Sutter, dus we gaan ervoor in Gent! Mijn vriendin heeft haar man gesproken en hij moet nog even wennen aan het idee. Wat natuurlijk prima is, wij hebben zelf tenslotte een jaar aan het idee moeten wennen en we zijn er nog steeds niet 100% over uit. Maar wat ik wel lastig vind, is dat hij eerder ethische bezwaren heeft (hij vraagt zich af hoe ver je 'mag' gaan om een kind te krijgen) dan persoonlijke bezwaren (bijv. dat hij jaloers zou zijn dat haar genen gemengd gaan worden met die van mijn man). Met persoonlijke bezwaren zou ik het minder moeilijk hebben, maar over de ethische kant van het verhaal hoeven alleen mijn man, de donor en ik te beslissen vind ik. Natuurlijk mag hij wel een mening hebben, maar die zou er verder niet toe moeten doen in ONS besluitvormingsproces. Mijn vriendin heeft me ervan verzekerd dat zijn mening ook niet doorslaggevend gaat zijn, maar natuurlijk hoopt ze dat hij haar steunt. En ook ik wil niet dat haar relatie gevaar loopt omdat ze iets doet waar hij niet mee kan leven. Dus we wachten vol spanning af hoe dit af gaat lopen... @ Klaproos: voor jou dezelfde boodschap als aan Pien: het lukt zoals je zelf ook al aangeeft bij 'gewone' stellen ook niet altijd in 5 maanden! Ik weet dat het slopend is en ik begrijp heel goed dat je je na 5 terugplaatsingen waarbij de omstandigheden optimaal zouden moeten zijn enigszins radeloos begint te voelen. Maar in heel veel gevallen is het zo dat de aanhouder wint, meissie!!! Konden we maar in de toekomst kijken he, dan wisten we of al onze moeite beloond gaat worden. Als je zeker wist dat je een kindje ging krijgen, dan ging je toch bijna fluitend dit traject door? Hoe zwaar het ook is? Alleen dat niet weten, dat gaat knagen. Helaas herken ik dat gevoel maar al te goed. Heb jij onlangs nog een evaluatie met Scholtes gehad? Wat zegt hij ervan? Is er nog iets extra's dat hij kan proberen bij je? @ Lamaris: haha, die Google-stress komt mij zeker ook bekend voor! Ik doe niets anders dan zoeken naar een oplossing, plan B of simpelweg wat herkenning. Jouw boek klinkt heel interessant! Bedankt voor de uitgebreide samenvatting! Weet jij toevallig wat haar AMH en FSH waarden waren? Want 20 eitjes met 19 bevruchtingen klinkt wel heel abnormaal veel voor iemand met DOR/POF! Ik wist natuurlijk al dat 3 maanden voorbereiding het beste zou zijn (ik heb dit vorig jaar gedaan), maar dat ga ik helaas niet meer redden voor mijn komende poging. Ik vond het de afgelopen maanden (waarin ik veel stress had) echt niet te doen om alles te laten staan. Ik eet gelukkig wel bovengemiddeld gezond (nauwelijks tarwe en zuivel) maar ik vond het heel moeilijk om de suiker, cafeïne en alcohol helemaal te laten staan. Dat is voor mij echt mijn troost-eten/drinken. Natuurlijk nam ik dit alles met mate (1 kop koffie per dag, hooguit 3 wijntjes per week en af en toe iets lekkers), maar toch was het beter geweest om het helemaal niet te doen. Maar ach, het ging gewoon echt niet en ik ben niet van plan om die reden mijn ICSI uit te stellen. 1 maand strenge voorbereiding is vast ook al heel goed! En als de eerste poging op niets uitloopt, dan heb ik inclusief de rustmaand die daarop volgt, voor de 2e poging alsnog wel 3 maanden goed voorbereid. Doe jij dit zelf inmiddels ook al zo streng? En hoe lang al? Wanneer wil jij verder gaan met de volgende poging? Ga je wachten tot je 3 maanden hebt voorbereid op deze manier? Ik schrik er trouwens wel van dat ze 75 mg DHEA voorschrijft, dat is namelijk heel veel als je DHEA waarde al behoorlijk hoog is zoals bij mij het geval bleek te zijn. Ik slikte daarom maar 25 mg. Ik twijfel al heel lang of ik het weer moet gaan slikken, omdat er bij mij nooit iets is veranderd in het aantal follikels. Volgens Scholtes is het ook goed voor de kwaliteit dus zou het wel zin hebben, volgens de Sutter doet het niets voor de kwaliteit dus kan ik net zo goed stoppen. Maar ik neig er toch naar het te proberen, aangezien ik er verder geen last van heb. Bijzonder ook van die L-Arginine en Royal Jelly! Ik vergeet de L-Arginine steeds omdat die op nuchtere maag moet maar Royal Jelly slik ik trouw. Wat zou de reden zijn dat dit schadelijk kan zijn? Waar heb jij het boek trouwens besteld? Via Amazon? Duurde het erg lang voordat je 'm binnen had? Nogmaals bedankt voor het delen, heel lief van jou!!! @ Q10: dit is inderdaad heel duur en dan moet je ook nog de Ubiquinol versie hebben ipv de goedkopere Ubiquinon. Ik slik het wel omdat wereldwijd iedereen van de daken schreeuwt hoe goed het zou zijn, maar hij doet altijd erg zeer bij de kassa
Haha, ik was weer eens te lang! Zoals jullie al hebben gemerkt, kan ik nooit kort en bondig reageren . Hier de rest: @ ik: zoals gezegd voel ik me wel ok nu ik niet meer werk, al blijven de zorgen dag en nacht door mijn hoofd spoken. Wel of geen eiceldonatie, gaat de man van onze donor 'akkoord', had ik niet langer streng moeten voorbereiden qua voeding, zullen er wel follikels groeien, komt het überhaupt tot een punctie, zal ik ooit moeder worden, wat als het niet gaat lukken, zouden we gelukkig worden met z'n tweetjes... het zijn nogal wat dingen die door je hoofd spoken! En die jullie allemaal ongetwijfeld herkennen. Ik vind het heel erg dat er zoveel vrouwen zijn die dit moeten doorstaan, maar tegelijkertijd ben ik zo blij dat we in een tijdperk leven met internet zodat we elkaar kunnen steunen! Nog een hele fijne ervaring vorige week trouwens: ik had een WW uitkering aangevraagd omdat ik geen werk meer heb en moeilijk kan solliciteren/werken met mijn ingewikkelde medische situatie de komende maanden. Toen ik vorig jaar de ICSI pogingen in Dusseldorf deed, ben ik vrijgesteld van mijn sollicitatieplicht. Ik verwachtte dat dit dus weer zou gebeuren. Maar nu heeft de arts van het UWV bepaald dat ik een medische indicatie heb om in de Ziektewet te zitten ipv in de WW. Hij vindt mijn medische situatie (ook al ben ik dus niet echt ziek) veel te zwaar om te combineren met een baan en dus val ik in de Ziektewet. Ik vond dat zo'n fijne erkenning! Je hebt toch de hele tijd het gevoel dat mensen niet goed begrijpen wat voor topsport het is om een baan te combineren met al die hormonen, ziekenhuisbezoeken, onzekerheid en verdriet. Nou, deze man begreep dat dus wel! Wat een held Zo, ik ga even in het zonnetje zitten met hond en poes. Gelukkig weer even een paar dagen mooi weer! Veel liefs aan jullie allemaal. Hang in there! xx
Oh en ik vergeet te vertellen dat de 11e IUI poging mislukt is. Gelukkig voelde ik dat al. Als ik zwanger ben, heb ik hele pijnlijke borsten en veel krampen en nu voelde ik niks. Dan doet het toch altijd wat minder zeer dan als je al die symptomen wel voelt, zoals vorige maand het geval was! Ik heb nog even overwogen om een pauzemaand te nemen voor de ICSI poging volgende maand, maar aangezien er bij mij tot nu toe alleen maar meerdere follikels wilden groeien als ik een paar maanden achter elkaar aan het spuiten was, leek het me verstandig om door te gaan. Volgens zowel Gent als DD (die ik allebei onlangs heb gesproken) is er gelukkig ook geen medische reden om pauze te houden. En aangezien ik nu thuis ben, vind ik het ook niet zo zwaar om door te gaan. Nu dus de 3e IUI poging op rij (met 225 ie Gonal F) en volgende maand de ICSI poging. Dat wordt na al die pogingen weer lekker afkicken van de hormonen, ik verheug me er al op! Not
Haha heerlijk Miss, zo'n verhaal van jou . Vind het altijd leuk hoe jij schrijft, en bedankt voor de oppeppende woorden! Ik kan nu niet zo lang van stof zijn, moet zo weer weg. Maar wat een held bij het UWV zeg, wow!! Geweldig gewoon. Wat moet dat een fijn gevoel voor je zijn!
Mijn samenvatting van het boek is heel summier en je kan ervan denken dat het allemaal open deuren zijn en dat je het allemaal al op internet voorbij hebt zien komen. Maar het verschil is dat het in het boek goed onderbouwd is en dat de zin van de onzin is gescheiden. Je doet het goed met je dieet vind ik!Ik ga ook niet zo ver dat ik glutenvrij ga eten, en ik ga mij er ook niet op laten testen. Mijn schildklierwaarden zijn ooit 1 keer getest, en mijn TSH en T4 geloof ik vielen toen binnen de normaalwaarden. Ik zie vooralsnog geen aanleiding om ook dit verder te laten onderzoeken. Eerst maar eens kijken of wij een bevruchting kunnen regelen! Mijn FSH is ook goed (1 x verhoogd geweest) maar mijn amh is heel laag, zie mijn handtekening. Ik reageer zeer slecht op stims. DHEA is ook goed voor de eicelkwaliteit, dus je zou het kunnen overwegen te gaan slikken. Ik slik het op eigen initiatief. CoQ10 stimuleert de mitochondriale functie door energie te produceren. Energieproductie is heel belangrijk voor de eicel- en embryo-ontwikkeling. Q10 zit van nature in de vloeistof van follikels met eicellen van goede kwaliteit. Aangetoond is dat het de eicel- en embryokwaliteit bij dieren sterk verbetert. Het verhaal is heel ingewikkeld dus je zou het eigenlijk moeten lezen in het boek, of misschien vind je het wel op internet. Ik zou wel in het Engels zoeken want zoals gewoonlijk loopt Nl weer eens hopeloos achter op dit gebied. De dosering is 300 mg ubiquinol (of 600 mg ubiquinone) per dag.
Hoi Miss76! rot dat de IUI mislukt is. Maar je klinkt sterk. Wat goed dat je nog 3 vergoede pogingen hebt! En je gaat ze allemaal achter elkaar benutten. Dat betekent inderdaad dat je een drukke tijd tegemoet gaat. Heerlijk dat je in de Zw mag. Nu kun je al je energie inzetten voor de behandelingen! Ik vraag me weleens af hoe ik dat allemaal ga doen. Ik werk dus fulltime en mijn baas weet het nog steeds niet. Het komt gewoon nooit tot een punctie dus mijn verzuim in verband met de behandelingen is tot nu toe minimaal, ook omdat ik om de hoek woon van het ziekenhuis. Over dat boek: de auteur heeft niet haar fsh en amh vermeld. Jammer want ik was er ook wel benieuwd naar. Jij doet het al erg goed hoor, qua lifestyle. Het is toch ook gewoon onmogelijk om suiker en geraffineerde koolhydraten volledig te mijden! Om nog niet te spreken van caffeine en alcohol. Ik kan dat dus ook echt niet. Maar ik eet inmiddels wel alleen nog volkorenproducten, maar 1 keer per dag brood, zo weinig mogelijk zuivel en zoveel mogelijk groenten en fruit. Met alcohol en caffeine ben ik al flink geminderd. Roken doe ik niet meer. Het boek kocht ik via Amazon. Ik heb hem digitaal gekocht dus hij stond meteen op mijn Kindle! -Over DHEA: In het boek staat dat uit studies wel degelijk is aangetoond dat DHEA ook de kwaliteit van embryos significant verbetert (en dus de eicelkwaliteit). Dat geldt voor IVF maar ook zonder (natuurlijk proberen of ondersteuning met Clomid). Het is nog niet helemaal duidelijk hoe het precies werkt, maar wat wel is gebleken is dat het hele jonge follikels (nog in het beginstadium van de groeicyclus van 3 maanden) recruteert waar deze anders zouden afsterven of zouden blijven slapen. Daarom liggen er aan het begin van de cyclus vaak meer klaar als je DHEA slikt. Het vergroot de kans dat follikels optimaal volwassen worden met minder chromosomale fouten (vertaald uit het Engels dus het staat er een beetje krom). Ook wordt vermoed dat DHEA de mitochondriale functie optimaliseert, net als coQ10. Dr. Gleicher van de Center for Human Reproduction in NYC zegt dat meer dan 90% van zijn patienten is verteld door andere artsen dat de enige mogeliijkheid nog ligt bij eiceldonatie. En zijn kliniek krijgt toch 1/3 van deze vrouwen zwanger. Zijn kliniek schrijft DHEA voor aan iedere patient. Er zijn geen significante bijwerkingen (behalve vette huid en haar, haarverlies). DHEA is makkelijk verkrijgbaar en goedkoop, maar het is dan de vraag hoe consistent de formules zijn. Uit onderzoek blijkt dat de werkelijke dosis DHEA enorm kan verschillen met wat er op het etiket staat. Diaarnaast is ontdekt dat het belangrijk is dat DHEA in microdeeltjes is geformuleerd zodat het goed wordt opgenomen in het lichaam. Op het potje moet dan ook micronized staan. Ik slik het al maanden, alleen slik ik een goedkope variant. Vraag me wel af of het wel goed wordt opgenomen in mijn lichaam, nu het niet de micronized versie is. Ik weet ook niet of het bij mij verschil maakt in het aantal follikels. Soms liggen erbij mij maar 4 klaar, en soms wel 8, dat wisselt. Ik denk er wel aan om op zoek te gaan naar de juiste DHEA en ben wel bereid om er flink voor te betalen als het moet -Royal jelly bevat stofjes die zich gedragen als hormonen en kunnen de natuurlijke hormoonbalans verstoren. -L-Arginine zorgt ervoor dat eitjes beter doordringbaar zijn. Daardoor kunnen hormonen ook ongecontroleerd doordringen, wat ervoor zorgt dat follikels te snel en ongecontroleerd groeien en dit tast de kwaliteit aan.