Op visite bij schoonmoeder...gezellig. Pup mee natuurlijk! Na het eten wil ik hem even een plasje laten doen. Maar het regende zo hard...en hij wilde niet. Maar ja, binnen kan ook niet natuurlijk... Terwijl ik half de deur uitloop en met mijn rechterhand de deur dicht wil trekken, loopt hij achter me langs en wil weer naar binnen gaan. (achter mijn rug dus) Wat een gejank! Gehuil van dat arme dier...echt minuten lang Na een nacht rust was er totaal geen verbetering te zien. Hij wil nog steeds zijn poot niet gebruiken. De röntgenfoto laat wel een klein scheurtje zien, maar de dierenarts kon er eigenlijk niks mee... Rust. Verplicht. Voor minimaal 4 weken.... En dat voor een pup van 16 weken Ik voel me zooooooo schuldig
Ach arm beestje en arme jij. Kon de dierenarts hem niet spalken? Rust is voor zo'n beestje natuurlijk. Keimoeilijk. Voel je niet schuldig kan gebeuren hoor. Zo heb ik de kat zijn staart gebroken met de deur. Ook omdat hij snel naar binnen wilde ivm de regen en ik heb niet zag en de deur dicht deed
Aww wat zal jij je schuldig voelen zeg! Nouja lekker verwennen die kleine, en hopelijk wordt de pijn snel minder!
Ah wat sneu.. niet schuldig voelen hoor! Ongeluk zit in klein hoekje! hopelijk heeft het beestje geen pijn en is hij snel weer op de been!
Oh jee arme pup. Wilde de dierenarts ook geen drukverband aanleggen met een spalk? dan kan ze in elk geval naar buiten om haar behoefte te doen.
Oh dat is sneu ja, kan me voorstellen dat je je schuldig voelt. Ook al was het niet express. Beterschap voor 'm.
Spalken was heel moeilijk zei ze. Ze ging nog overleggen met een orthopeed. Wellicht dat die wel wil spalken of intapen. Ik denk heel de tijd aan: "had ik maar dit gedaan" of "was ik maar 2 seconden later/eerder gegaan"...pff
Mijn hond had haar poot overduidelijk gebroken die is dus eerst getaped met heel veel watten maar door de pijnstilling belaste ze de poot teveel. Toen hebben ze dus een spalk gedaan met watten en tape en daardoor kon ze niet lekker lopen en wilde dus gelijk weer naar binnen.
Ik heb bewust gekozen voor geen pijnstilling. Klinkt hard, maar ik wil niet dat hij zijn poot gaat belasten terwijl dat eigenlijk niet zou moeten. Ik wil dat hij precies voelt wat wel en niet kan. Ik werd net weer gebeld door de dierenarts. Een collega had er ook nog even naar gekeken. Er is geen overduidelijke fractuur, wellicht een fissuur (klein haarscheurtje). Nu adviseren ze een week aankijken en wellicht daarna weer een foto maken. Bij een breuk kan je dan duidelijker botgroei weer zien.
Ja het gebeurde inderdaad in een oogwenk Hij eet en drinkt prima, maar slaapt wel veel. Ook wel nodig, met de verplichte rust...maar hij heeft toch wel een klap gekregen en voelt zich duidelijk niet optimaal. En soms kijkt hij naar me, met een extra zielig gezicht. Ik zweer het je!!
Aangezien het niet gespalkt is, en waarschijnlijk alleen een haarscheurtje kan ik me voorstellen dat je wilt afwachten met spalken en pijnstilling, ik hoop dat het dit is, want dan geneest hij makkelijker en heb je geen extra wonden door het schuren van het verband. Bij mijn hond was het een overduidelijke dubbele breuk (er is een rolstoel wiel overheen gegaan, wij waren er niet bij toen het gebeurde) duurde ook 4 weken voordat er botgroei te zien was op de echo. Ze is allesbehalve een aansteller maar toen de pijnstilling uitwerkte lag ze de hele dag te piepen en gillen van de pijn. Zo sneu. Ik hoop echt dat hij snel opknapt.
Ooh ik kan het me helemaal voorstellen, wat rot zeg! Voor je pup en voor jou ook! Een ongeluk zit in een klein hoekje, inderdaad. Hopelijk knap hij gauw op Ik heb het met mijn kat gehad. Blije gup van 1,5 jaar rent achter mij aan terwijl ik op de fiets weg rijd. Hoor ik een auto aankomen dus ik kijk om of hij niet plat gereden wordt... Bleek dat hij mij had ingehaald en toen ik dus weer voor me keek zie ik hem voor mijn voorwiel springen... Ik reed zo over dat manneke heen, met voor en achterwiel en ik zie hem gewoon "indeuken" zeg maar. Ik was helemaal in paniek en hij rende heel hard naar huis en ging voor de deur liggen. Had gelukkig niets, behalve de schrik natuurlijk! Ik voelde me zo schuldig, heb binnen echt zitten brullen als een klein kind Kan er nog misselijk van worden als ik er aan denk
Pff, erg schrikken zeg! Zo moest ik eens op ons kleine Franse Bull pup (20w) passen en in een onbewaakt moment pakt een jongen van ruim 2m haar op en laat haar zo vallen! Ik heb nog nooit een diertje zo horen krijzen, huilen wat ik deed! Het pootje was bij de schouder verbrijzelt! Ze wilden haar pootje amputeren maar we hebben iemand gevonden die er toch in geloofde om het pootje te redden. Met als gevolg een ietswat dikke, vreselijke verwende Franse Bull Brr, zoiets blijft je bij ookal doe je het niet met opzet! Beterschap voor de pup!
Ja maar daar is het een pup voor! Sad-face-on! Voel je niet te schuldig pups breken nu eenmaal heel snel iets. Hij had ook tegen een deur kunnen lopen als je die 2 seconden later was geweest.
Ach sneu zeg, maar schuldig hoef je je niet te voelen. Zulke dingen kunnen nu eenmaal gebeuren. Ik heb het eens met onze poes gehad, de kinderen liepen naar binnen en ik doe de deur dicht. Tja nooit gezien dat ze de deur naar binnen liep. Ik trek dus de deur aan en denk wat gaat die zwaar, extra rukje dus blijkt de kop van haar er tussen te zitten. Niks kapot oid, maar toen voelde ik me ook behoorlijk klote.
oooh meis niet schuldig voelen!! Kun jij niets aan doen. Maar ik snap je volkomen. Hier ook wel eens de staart van de kat tussen de deur gehad die dicht ging waaien.
Het lijkt iets minder dik te worden, maar ik mag er nog steeds niet aankomen van hem. Ik hoop nu gewoon heel erg dat het alleen een verstuiking is. Hij heeft tussen zijn tenen echt een ontzettende bloeduitstorting. Hij loopt er liever nog steeds niet op, loopt heel erg mank en staat veel met zijn poot omhoog. Gisteren kreeg hij even zijn gekke half uurtje en wilde achter de ganzen en eenden aanrennen... Vind het zo sneu dat ik hem niet kan laten spelen. Het schuldgevoel is nog niet minder hoor Iedere keer als ik hem hoor janken van een pijnscheut denk ik weer:"ja dat heb ik gedaan" En gisteren ging mijn zoontje (2) bovenop zijn tenen staan ook nog! Ergens weet ik wel dat ik er niks aan kan doen. Het is niet iets wat ik ooit expres zou doen - maar ik voel me gewoon stom. Zelfde met de kids hoor. Die hebben ook echt wel wat bulten gehad vanwege mijn stomheid...zo gaat dat.