Geef het een kans. Dat is de enige manier om het te ondervinden of het gaat werken. Hij is bereid om in overleg met zijn werkgever te gaan, diensten aan te passen. Hij is een volwassen man en wil ook de vaderschap op zich te nemen. Misschchien niet jouw ideaal, maar brood moet op de plank. Beter dan al het gesleep heen en weer.
Ik denk persoonlijk dat het voor zoon ook veel leuker is als hij door deze regeling ook gewoon weekenden met jou door kan brengen.
Ok, fijn dat je in die positie zit dat je "eisen" kunt stellen aan een eventuele baan Maar ik hoop dat je wel beseft dat je ex dat, misschien, niet heeft.. Verder denk ik dat het heel belangrijk is dat jullie een open en eerlijk gesprek hebben waarin jij al je zorgen en twijfels kwijt kunt.. Blijkbaar zitten jullie niet duidelijk op 1 lijn qua wensen en verwachtingen. Wat ook blijkt uit het feit dat hij zich ermee bemoeit wie er op jullie kind past.. Probeer dat allemaal helder en duidelijk te krijgen, zet alles op papier en maak dan een beslissing.. Maar nogmaals, bedenk je wel goed dat het in dit verhaal niet om jou draait maar om JULLIE zoontje..
Volgens mij is het heel makkelijk. Of je gaat met je ex om tafel en kijkt of er een compromis is waar jullie je beiden in kunnen vinden. Of je zet je erover heen en zorgt ervoor dat hij in zijn week ook zijn oppas kan en mag regelen. Of je moet alles bij het oude laten. Ik begrijp best dat het een vervelend gevoel is hoor dat jij thuis bent en dan ook prima voor je kindje kan zorgen ipv opa. Maar ik denk dat de situatie niet anders is en dan kun je beter in oplossingen denken dan in problemen. Ik lees nu vooral argumenten waarom het niet te doen. Dus mijn advies: maak de keuze voor jezelf wat je belangrijk vindt voor je zoontje en zoek daar de meest ideale situatie bij (DE ideale situatie ga je toch niet vinden waarschijnlijk) Heb je al een idee wat jij het liefst zou willen? Overigens denk ik dat je het gewoon een kans moet geven. Misschien pakt het wel heel goed uit!
Ik zie er ook verder helemaal geen nadelen van hoor Heerlijk voor vader en zoontje Heerlijk voor mij omdat ik dan ook weekenden met zoontje heb Mogelijkheden met evt broertjes/zusjes in de toekomst ivm dingen met het gezin doen Alleen dat punt dus
Nja we praten ook zeker wel, er word alleen weinig op in gegaan Ik heb gevraag hoe het moet met zoontje als hij hieraan niet kan wennen En alles word afgedaan met maak je maar geen zorgen, komt heus wel goed, neejoh dat gebeurd niet
Ik zou het een tijd uittesten. Is het niks na bijvoorbeeld 3 maanden, dan zou ik terug naar 't oude systeem proberen te gaan. Fijn ook dat er duidelijk wel nog deftige communicatie is tussen jullie. En dat opa kennelijk graag oppast (niet elke grootvader wil of kan dat zomaar).
Het liefst wil ik mn zoontje geen hele missen, maar ik heb geen keuze, niet voor mn zoontje, en niet voor ex Dus ik moet uiteindelijk met iets akkoord gaan... Maar dat moeten we wel samen beslissen
Ik had in gedachten 6 maanden... Zodat we ruim te rijd hebben om te kijken of het goed gaat, aangezien het begin waarschijnlijk heel leuk is maar er ook een kans bestaat dat het zoontje niet bevalt Of misschien komen vader en ik nog wel dingen tegen waar we niet goed over na hebben gedacht, dus ik wil het soieso eerst proberen voor ik iets laat vast leggen bij een notaris
Dan is het van belang dat alles op papier gezet wordt.. Voor beide partijen en voor jullie zoontje.. Want je gaat er vanuit dat als hij niet kan wennen, dat bij je ex is maar wat doe je dan als blijkt dat je zoontje beter op zijn plek is bij zijn vader?
Ik ga er niet vanuit hoor dat het niet goed gaat hoor ik hoop juist dat het goed gaat! Maar het zal een hele omschakeling voor Zoontje en mij zijn aangezien we elke dag samen zijn(muv het weekend) En als zoontje het daar leuker heeft.... Geeen idee
dit heb ik dus ook aan vader gevraagd, of ie dat kan navragen of zorgverlof dan misschien een optie is het zit me nogal dwars, dat er van alles besproken is, maar er nog niks duidelijk er zijn verder geen concrete plannen hoe het met zn werk zit e.d ik hou niet zo van het niet weten waar ik aan toe ben
Ja maar dat is in een 'gewone' situatie waarbij de ouders bij elkaar zijn, toch ook niet altijd helemaal uitgekristalliseerd? Soms sta je voor onverwachte situaties en moet je last minute wat regelen idd. Dat hebben mijn man en ik net zo goed met onze kinderen.
nou, het lijkt me dat in een gewoon gezin beiden weten waar ze aan toe zijn hoor, behalve als er een kind ziek word ineens en ik vind het echt niet heel gek om te weten wat er met je kind gebeurd hoor als het ziek is oid
en we zullen allebei toch moeten blijven communiceren, hoe het gaat op de psz, school, sport, het dagelijks leven e.d het is niet zo dat als zoontje bij de ene is de ander voor een week 'verdwenen' is en er niet meer toe doet ofzo
En als je dan in de uren dat papa werkt zoontje bij jou houdt ipv bij opa? Bijv dat je ex zoontje elke avond voor die gaat werken naar jou brengt?
heel erg bedankt voor het meedenken maar dan word er nog meer met hem heen en weer gesleept want dan zou papa hem de volgende ochtend weer moeten halen..
Ja, dat bedoel ik ook, als een kindje ziek is. Dan kunnen wij onze dochter niet naar de opvang brengen, dus moet er last minute iets geregeld worden. Daarnaast ging onze dochter eerst ook naar mijn ouders en die waren idd ook wel eens ziek, of konden bijvoorbeeld om wat voor reden dan ook onverwachts een keer niet oppassen. Dat zijn last minute situaties, waarin de oplossing elke keer anders kan zijn. De ene keer kun je misschien op andere grootouders terugvallen, de andere keer op een van de ooms of tantes. En jullie kunnen elkaar daar wellicht ook in helpen?
Precies Dus als het echt een keer lastig is om oppas te vinden, en die situaties zijn er soms, dan kun je elkaar daar wellicht bij helpen.