Hoe leren jullie je kind(eren) dat iets niet mag

Ook zo! Uitleggen waarom het niet mag. Maar mevrouw probeert het soms een paar keer... Of ik haal haar dan weg of leid haar een beetje af. En desnoods maar even tijdelijk iets wegzetten.
Maar wel altijd nee is nee! Kun je niet vroeg genoeg mee beginnen

 

ik buk zodat ik hem recht in zn ogen kan kijken en dan zeg ik duidelijk wat hij doet dat niet mag en ik geef een alternatief. Bv als hij aan de planten zit:

"T. Ik wil niet dat jij aan de plant zit, met de auto's mag jij spelen" (en dan wijs ik naar de auto's)

Ik probeer het woord "nee" ten alle tijden te vermijden. Ten eerste zijn kinderen daar heel snel allergisch voor en loop je het risico dat ze na het woord nee al boos worden en de rest van jouw boodschap niet horen. En ten tweede is nee zo zonder inhoud...ik probeer duidelijk aan te geven wat IK vervelend vind en hoe ik het liever wil zien.

 

Ik vind dat ze echt wel de betekenis van 'nee' moeten leren. Maar dan wel met uitleg. In paar korte woorden, want uitgebreide zinnen snapt een kind van net 1 toch niet. En ook omdat ik vind dat een kind, of het nu de reden snapt of niet, moet luisteren als een ouder iets zegt of verbiedt.
En steeds weer uit de situatie halen en in een andere zetten.

 

Rustig maar beslist 'nee' of 'magniet' . en dat consequent blijven herhalen. Boos worden heeft geen zin. Het is normaal dat ze die sec later hetzelfde nog eens doen.

En ook vertellen wat wel mag. Dus niet 'niet springen op de bank' maar 'een bank is om op te zitten'

 

Het is niet dat je echt het woord 'nee' moet vermijden, het is vooral dat je beter kan zorgen dat er niet veel te verbieden is. Hier bv geen spullen op tafel waar mijn dochter van af moest blijven; dan kon ik 1000x zeggen dat ze er niet aan mocht komen, makkelijker was het er gewoon niet neer te leggen en te zorgen dat zij zich relatief onbeperkt kon bewegen en de boel kon ontdekken. Er blijven altijd wel dingen die niet mogen, dus het is niet zo dat je kind op die manier niet leert wat wel/niet mag.
Hier inderdaad ook altijd kort uitgelegd waarom iets niet mocht, ook al begrijpen ze dat vast niet altijd, ik vind het zelf fijner dan gewoon 'niet aankomen!'. En afleiden inderdaad. 'Nee, je mag niet op de tafel klimmen, dat is gevaarlijk. Maar kijk, hier is je bal, ga daar maar lekker mee spelen!' ofzo

 

Hier gebruiken we ook nee, maar we zetten Siem bij zijn speelgoed en zeggen dan dat ie daar mee mag spelen. Bij de tweede keer halen we hem weg en zeggen we dat het niet mag en een volgende keer in de box gaat.
De derde keer leg ik hem uit dat dit nu de derde keer is en dat ie even in de box gaat. Daar mag ie ook spelen maar met een vrijheidsbeperking. Dat werkt goed.
Kan denk ik op mijn hand per week natellen hoevaak hij in de box zit.
Dus Max 5 keer...

 

Oei Purk, daar ben ik het dus niet mee eens. Er moeten geen gevaarlijke situaties ontstaan door spullen waar ze bijkunnen, maar hier wordt de confrontatie niet uit de weg gegaan. Cd's staan binnen bereik, evenals de planten en boeken in de boekenkast. Op de keukenkastjes zitten geen klemmetjes (schoonmaakmiddel niet in die kastjes natuurlijk). Onze woonkamer ziet er, met enkele uitzonderingen, nog precies zo uit als voor we kinderen hadden.
Waarom? Als je de confrontatie uit de weg gaat zullen ze nooit leren wat kan/niet kan en wel en niet mag. Er zijn spullen van mama en er zijn spullen van Fiene en Anne-lynn in de huiskamer. Dat zullen ze moeten leren. Grenzen leren kennen. Dat is in de 'echte' wereld ook zo.
Maar ieder zo zijn/haar manier natuurlijk.

 

Juist.,

Als ze bij anderen komen, weten ze ook meteen dat ze niet mogen anders ga je daar steeds achter je kind aan

 

Herhalen herhalen herhalen. Tot ze het snappen.

Wij hanteren een mengeling van vermijden en afleren. Soms gewoon zorgen dat triggers voor ongewenst gedrag er niet zijn (tutjes opbergen als je niet wil dat ze er voortdurend om zagen bijvoorbeeld). Maar we hebben onze dochter evengoed afgeleerd aan de afstandsbediening te komen of de cd's en boeken uit de kast te halen. Door herhaling. Heeeeeel veel herhaling.

Dat 'geen nee gebruiken' heb ik eigenlijk nooit goed begrepen. Ik zeg wel nee. Maar ik leg ook kort uit wat een beter alternatief is. En ik probeer geduldig te blijven

 

Ik bedoel ook zeker niet dat álles de kamer uit moet he, hier ook zeker wel dingen laten liggen waarbij we zeiden dat ze er niet aan mocht komen. Maar wel een selectie dus, want anders kon ik continu achter haar aam lopen. Nu ze ouder is, is het ook geen enkel probleem meer; ze snapt nu heel goed wat wel/niet mag.
Selectie hield hier vooral in dat we breekbare/dure spullen aan de kant legden, buiten bereik, ook stukje zelfbescherming natuurlijk; een boek dat valt is niet erg, maar een laptop zou ik toch wel erg zonde vinden.

 

Hier een kleine deugniet van ruim 10 maanden.. Ze zit overal graag aan en vooral de dingen waarvan ze weet dat het niet mag.. Met 9 maanden wist ze al welke dingen "nee" waren.. Alleen het begrip van dit woordje ontbreekt nog Als ik haar nu niet in het zicht heb en ik hoor: "nee, nee, nee" weet ik dus dat ze aanstalten maakt om iets aan te raken wat niet mag.. Ik blijf stug volhouden, af en toe zet ik haar op een andere plek neer, soms haal ik het item weg en soms blijf ik haar handje net zolang wegtrekken tot ze de moed opgeeft.. Ik blijf wel consequent, want nee=nee.. Het wordt nooit ja, hoe moe of druk ik ook ben.. Ooit zal ze het begrijp "nee" vast wel gaan begrijpen.. Ik heb dan ook geen moeite met het woordje 'nee', volgens mij is voor iedereen van 18 duidelijk wat het betekent, en dat is uiteindelijk toch het doel he

 

Wij hebben ook niet veel babyproof gemaakt. Er staan hier een cd en dvd rek tot op de grond maar daar kijkt hij niet naar om.
Op de salontafel staat wat prul van de ikea waar hij niet aan mag komen, dat zijn stenen en kaarsen in dik glas. Die stenen zijn magisch maar laten we opzettelijk staan. Hij moet leren dat hij niet overal aan mag komen, ik wil niet dat hij bij andere mensen thuis ook overal aankomt en dat moet je hun thuis al aanleren.
Ik zeg altijd dat het niet mag, nee en uuuhhhh. Een wijsvinger voor zijn gezicht vind hij niks hoewelhij dan soms denkt dat ik met eten afkom want soms proeft hij
Hij mag ook niet aan de tv, stereo, boxen en een plant komen.
Het lijkt veel wat niet mag maar hij heeft heel veel plaats om te spelen. Hij mag het hele huis gebruiken alleen niet spelen waar de tv opstaat en van onze dingetjes moet hij afblijven.

Alleen voor de keukenkast waar poetsmiddelen en dreft instaan ga ik klemmen plaatsen. Tot nu toe heeft hij nog geen enkele keukenkast ontdekt maar dat zal ook wel gaan komen.

Alleen met slaan weet ik niet wat ik moet doen. Negeren of zeggen dat het niet mag.

Ook als ik hem corrigeer wil ik ook op ooghoogte zeggen dat iets niet mag en waarom niet maar hij kijkt mij nooit aan. Ook nooit gedaan. Is dat normaal op die leeftijd?

 

@sydneys Ik sluit me bij je aan, vind het begrip "zachtjes doen" en "lief doen" ook lastiger uitleggen dan dingen waar ze niet aan mag komen... Ons meisje kan inmiddels zwaaien en kussen maar zonder dat we erom vragen kan ze ook hard slaan en knijpen.. Hoe leren we dat af? Net zo goed, als dat ze het bij ons doet, doet ze dit wellicht straks ook bij andere kindjes?
Hoe hebben anderen dit aangepakt?

 

Bij slaan en knijpen zei ik;'Nee, je mag niet slaan/knijpen, dan doe je mij pijn. Je mag wel lief aaien, kijk zo!' en dan voordoen natuurlijk. Sloeg ze dan nog eens? Dan zette ik haar bij me weg.

 

Toen ik zwanger was van de eerste had ik een heel plan in mijn hoofd
Dat gaat niet gebeuren en dat gaat niet gebeuren, maar de ervaring leert dat je snel wat teugeltjes laat vieren als je heel de dag bezig bent om te corrigeren en uitleggen.
Hier was het ook de bedoeling dat de meiden niet aan de stereo en afstandsbediening mochten komen.
Maar....die dingen zijn zo interessant en waarom mochten ze er eigenlijk niet aan komen?
Tja...bang dat er iets kapot gaat.
Ik heb op een middag besloten een cursusjes stereo en afstandsbediening te gaan doen met de meiden
En nu kunnen ze zelf een cd uitzoeken uit de kast, hem uit het hoesje halen, de stereo aanzetten, de cd er in en eruit halen, op play drukken, volume harder en zachter zetten.
Ze weten precies hoe ze er mee om moeten gaan, dat ze voorzichtig moeten zijn en dat ze het altijd even van te voren moeten vragen als ze muziek willen luisteren.
Helemaal geen magisch en aantrekkelijk ding meer die stereo...dus zitten ze er ook niet meer aan als het niet hoeft....en da's wel fijn, want weer een ding minder om op te letten.
Hetzelfde met de afstandsbedieningen....alles uitgelegd en duidelijk gemaakt dat ze altijd eerst moeten vragen. Tv aan en uit gaat prima nu.
Was wel even investeren met blijven uitleggen hoe het werkt, maar nu is het een stuk rustiger
Aangezien ze weten dat ze het eerst moeten vragen, zullen ze er bij een ander ook niet zo maar aan zitten.

Ik vraag me bij heel veel dingen af waarom ze ergens niet aan mogen zitten of waarom ze iets niet mogen doen...wat is mijn probleem hiermee?
En als ik er uit ben wat mijn probleem er mee is, zoek ik een oplossing waardoor het probleem dat ik er mee heb verdwijnt EN waarbij de meiden ook hun nieuwsgierigheid/leergierigheid/etc kunnen voeden.

Soms blijft het gewoon een kwestie van consequent zijn en uitleggen waarom iets niet mag, maar ik merk wel dat er even iets dieper over nadenken en de tijd er voor nemen, op de lange termijn beter werkt.