Een rare vriendin.. of toch niet?

Alleen eerste bericht gelezen.
Ik kan me voorstellen, dat pubers rare fratsen uithalen en dat liegen (voor aandacht?) er bij hoort. Ik kan me óók voorstellen, dat liegen op een gegeven moment een gewoonte wordt. Misschien dus gewoon gewoonte, maar misschien is ze ook bang, dat mensen haar laten vallen als nu uitkomt dat ze alles bij elkaar gelogen heeft. Hoe langer je blijft liegen, hoe moeilijker het is om er mee te stoppen. Nu ze volwassen is, weet ze misschien wel hoe fout het is om over bepaalde dingen te liegen, maar denkt ze dat ze meer problemen krijgt door alles op te biechten, dan door door te gaan.

In mijn ogen kun je twee dingen doen:
1) Je accepteert zoals ze is. Je neemt wat ze zegt met een korrel zout en geniet van haar leuke kanten.
2) Je gaat met haar om tafel zitten. Zegt dat je wat wil vertellen, laat haar toezeggen dat ze je eerst uit laat praten, dus niet meteen in de verdediging schieten (ontkennen, verklaren), dat mag achteraf allemaal. Dan vertel je haar wat jij hierboven hebt geschreven. Dat het gewoon niet klopt. Dat het er te erg bovenop ligt, dat ze liegt en dat ze mensen daarmee pijn doet. Zeg dat jij haar vriendin bent en van haar houdt, ook met die leugens, maar dat je haar wil helpen, omdat ze zichzelf op deze manier in de nesten werkt. Jij zult niet de enige zijn, die door haar leugens heen prikt, maar andere mensen kennen haar niet zo goed als jij en zullen haar dus eerder laten vallen. Stel voor, en dit is belangrijk, dat ze hulp zoekt. Bij een psycholoog. Je hoeft niet gek te zijn om naar een psycholoog te zijn! Stel voor om eventueel mee te gaan. Als steun. (Dat moet je dan ook doen natuurlijk). Zeg dat dit een moeilijk traject wordt, maar dat het echt een opluchting voor háár zal zijn, als ze dit achter de rug heeft. Want blijven liegen zal haar echt schaden. Zowel privé (vrienden die haar laten vallen, mensen die haar niet meer serieus nemen) als zakelijk (collega's die niet meer op haar kunnen vertrouwen, ontslag). En wat denk je van de liefde? Wie wil er nou bedonderd worden in een relatie?
Zij dénkt misschien, dat ze er mee weg komt, maar dat jij hier mee komt, bewijst het tegendeel.

Risico is, dat ze boos wordt (misschien zelfs al voor je klaar bent) en dat jullie vriendschap over is. Dit soort leugenaars zijn geneigd om te breken met mensen, die door hun leugens heen prikken (ik ken er ook een). Ga bij jezelf na, of je dat risico het waard vindt. Hoe ver wil je gaan om haar te helpen?

 

In mijn pubertijd zelf ook een "vriend" gehad die alles bij elkaar loog.
Zijn neefje was overleden aan kanker, maar die was na twee weken ook nog niet begraven ivm familie wat over moest komen uit Amerika.
Later vertelde hij dat hij zelf kanker had. Ik was er kapot van..
Achteraf bleek het allemaal niet waar. Ik heb direct het contact verbroken. Ik wil niks meer met hem te maken hebben!

 

Ik heb in ook zo'n vriendin gehad. Leefde in een fantasiewereld, ze loog over kleine dingetjes zoals een boek wel of niet gelezen te hebben tot grote leugens van het hebben van een tweelingzus die ergens anders is opgegroeid, tot het te zijn verkracht door iemand waar ze verliefd op was (hij niet op haar).
We waren in de tijd nog jong, jaar of 17, ik had geen moed om haar zelf ermee te confronteren dus heb ik het verteld aan haar moeder, die op haar beurt mijn vriendin ermee confronteerde. Wat er toen gebeurde neem ik haar tot op de dag van vandaag kwalijk, ze heeft haar moeder wijs gemaakt dat IK haar ertoe had gezet om te gaan liegen! Haar moeder geloofde haar en mocht niet meer met mij omgaan.
Nu zijn we 17 jaar verder en zijn we Facebookvrienden en groeten we elkaar op straat, that's it. Erg jammer dat het zo is gelopen, ze was mijn beste vriendin en ik mis haar nog steeds. Ik heb haar alleen willen helpen met haar problemen. Haar moeder woont een paar straten achter mij en als ze me tegen komt kijkt ze me aan met een vuile blik, ze denkt nog steeds dat ik haar dochter aangezet heb tot liegen 17 jaar terug.

Anyway, genoeg over mij! Ik herken je verhaal in ieder geval en wees een vriendin voor haar, vertel haar dat je je zorgen maakt omdat het er dik bovenop ligt dat ze liegt. Ze heeft hulp nodig! Ik begrijp ook niet dat sommigen hier zeggen dat zo iemand de vriendschap niet waard is. Er moet namelijk een achterliggend probleem zijn waarom ze zo liegt. Sterkte en wees haar vriendin.

 

Dit kan wel hoor..

Ik ken dus iemand waarbij de 1x vriend en 2 mannen is verloren..
Het is wel in een tijdsbestek van 30jaar geweest ong.

 

De moeder van mijn ex werd ook pas na een week of 3 begraven omdat er een death certificate uitgegeven moest worden en dat duurde maar en duurde maar. Dit was echter wel in Engeland en dat werkt schijnbaar anders als hier? Behalve dat vind ik het een beetje een apart verhaal, ze hangt dus van leugens aan elkaar. Oke, maar wat wil je nu zelf dan? Als ze op je laatste mail ook zo raar reageert dan negeer je dr toch lekker.. Ga je eigen ding doen, succes met zwanger worden.

 

Dan heb je toch je eigen antwoord al gegeven? Klaar met die vriendschap, stuur haar een bericht dat je geen behoefte hebt aan een vriendschap op deze manier, of sluit het gewoon af.. Je geeft je eigen antwoord al En nee over zoiets moet je ook zeker niet liegen.

 

O ja maar niet op die leeftijd van haar.

 

Eerst noem je haar een vriendin (in je topic-onderwerp), daarna is ze al lang geen vriendin meer maar een oud-klasgenote, daarna wil je zo'n vriendin niet hebben en zeg je dat al een tijdje geen contact hebt gehad maar je mailt wel met haar.

Ik snap er geen jota meer van, maar als ze geen vriendin zou zijn maar gewoon een oud-klasgenote dan kan dit hele verhaal toch ook niet meer bommen? Of is ze wel je vriendin en wil je hier nog eens benadrukken dat wat zij zegt, niet kan? Want dat klinkt als je grootste probleem, "zeggen dat je onvruchtbaar bent terwijl het misschien niet zo is" en "zeggen dat iemand kanker heeft terwijl dat misschien niet zo is".

Wij weten ook wel dat je met beide niet moet spotten, want dat is de bevestiging die je een beetje zoekt hier met sommige reacties. Het klinkt een beetje als een "ik-ga-het-zeggen!"-topic

 

Op m'n 7 tot 10e. Deed ik zulke dingen ook met vriendinnetjes. Als we mensen zagen lopen hele verhalen bij verzinnen.. ( niet met onvruchtbaarheid, of kanker. Want dat 'konden' wij toentertijd nog niet)

Misschien is ze hier in blijven hangen? Een goede fantasie.

Nja 'goede'

 

Ik weet het ook niet helemaal, maar ik krijg er een apart gevoel bij...

 

Ik begrijp na je verhaal eerlijk gezegd je topic titel al niet. Je vraagt je af of ze een rare vriendin is, of niet? Nou, het lijkt mij duidelijk denk ik....